Μετά από όλα αυτά που έχετε γράψει (να είστε καλά όλοι, με έχει βοηθήσει απίστευτα) και όλο το ψάξιμο που έχω κάνει καταλήγω σίγουρα υπέρ της νεύρομυικής θεωρίας.

Επίσης οφείλω να πω (το οποίο θυμήθηκα διαβάζοντας σχετικό post) ότι όταν εμφανίστηκαν τα συμπτώματα είχα ξεκινήσει ο μαλάκας να κάνω Kegel. Ο συνδιασμός έντονης σεξουαλικής δραστηριότητας, Kegel, γυμναστηρίου, στρες είμαι πλέον σίγουρος ότι πυροδότησαν το πρόβλημα. Να ήταν μικρόβιο, μπορεί. Αλλά αναλογίζομαι πόσα μικρόβια έχω αρπάξει στην ζωή μου από κακές ερωτικές πρακτικές που λογικά θα έπρεπε να είχα προστατίτιδα από τα 20 και κάθε μήνα να κολλάω και ένα καινούργιο.... Δεν παίζει αυτό με τα μικρόβια....
Επίσης αναφέρω πάλι ότι την μέθοδο του κρατήματος, την εφάρμοζα για χρόνια. Αυτό είναι σίγουρο, αποδεκτό από όλη την ιατρική κοινότητα ότι οδηγεί μαθηματικά σε προβλήματα στον προστάτη και στην πύελο...

Έτσι επίσης εξηγώ και το γεγονός ότι όποτε έχω πλέον πραγματική στύση και επιθυμία και κάνω έρωτα χωρίς να κρατιέμαι και να αγχώνομαι δεν έχω συμπτώματα... Υπάρχει ένταση και ανακούφιση φυσικά στην περιοχή,. Οτιδήποτε άλλο απλά δεν αφήνει την ένταση να αποδεσμευτεί.

Θυμάμαι τα λόγια ενός ουρολόγου πριν χρόνια όταν τον είχα επίσκεφτεί εξαιτίας μίας μικρής κρίσης τσουξίματος. Ήταν ένας απλός επαρχιακός γιατρός (όχι Αθηνάιος μεγαλογιατρός) ο οποίος είναι και μέχρι στιγμής ο μόνος που μου μίλησε σαν άντρας προς άντρα.... Μου είπε το εξής και το κρατάω: Θα κάνεις σεξ όταν έχεις στύση. Εάν έχεις στύση καλή θα πρέπει να κάνεις σεξ, εάν δεν μπορείς να κάνεις σεξ, θα την παίζεις. Μόνο τότε. Πρέπει να μάθεις το σώμα σου. Να το ακούς. Να μην κρατιέσαι και τέτοιες ανασφαλείς μαλακίες. Τέτοιες μαλακίες κάνετε οι νέοι και το καταστρέφετε το σύστημα... Με έδιωξε και δεν μου έγραψε τίποτα, ούτε εξετάσεις ούτε φάρμακα, τίποτα... Βέβαια μετά από ένα χρόνο το 2011 και αφού εγώ όμως συνέχιζα να την παίζω μισοσηκωμένη, να κρατιέμαι, να τραβιέμαι, και να ζω στο απίστευτο άγχος και ένταση, ενώ είχα ήδη διαπιστωμένη συσσώρευση άγχους και ένταση στην περιοχή της πυέλου και του πρωκτού (εγχείρηση ραγάδας, υπερτονία σφιγκτήρα λόγω στρες και κατασκευής) και όλα τα σχετικά που σας έχω ήδη αναφέρει μπήκα στον σκοτεινό κόσμο της Χ.Π.

Αυτά, σας ευχαριστώ όλους για όλα. Θα τα ξαναπούμε σε λίγους μήνες πάλι...

Phaethon, ανταποδίδω τους χαιρετισμούς και να πω ότι και η δική σου ιστορία με επηρέασε αρκετά και με βοήθησε στην σκέψη μου. Για αυτό θεωρώ βασικό στα blogs να μιλάμε χωρίς αναστολές. Εμείς οι άντρες είμαστε λίγο κομπλεξικοί σ'αυτό. Οι γυναίκες την βγάζουν καλύτερα γιατί συζητάνε μεταξύ τους σχεδόν τα πάντα χωρίς περιστροφές. Εμείς από την άλλη...
Δεν ξέρω μπορεί να είμαι από τους τυχερούς και να την βγάζω πλέον καθαρή με πολύ λίγα συμπτώματα. Μπορεί να μου την φυλάει στην γωνία. Δεν ξέρω. Πάντως κάτι έχει συμβεί είναι σίγουρο. Κάτι έχει αλλάξει στο όλο σύστημα μυαλό - πέος. Αυτό είναι το σίγουρο. Επίσης θα ήθελα να αναφέρω 1-2 σημεία ακόμα που μου έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον.

1) Διάβασα στη lifo την πραγματική ομολογία ενός άνδρα ο οποίος δήλωσε εθισμένος στην πορνογραφία. Όταν αποφάσισε να κόψει τον εθισμό του μετά από λίγο και χωρίς να έχει επαφές εκείνη την περίοδο εμφάνισε επιδυδιμιτιδα!!!!! Μάλλον βούλωσε το σύστημα γράφει ο άντρας αυτός.... Θυμίζει κάτι...?!

2) Επίσης σε αμερικάνικο site διάβασα (και οφείλω να το ξαναβρώ και να σας το αναφέρω για λόγους δεοντολογίας) ότι πιθανή αιτία προστατίτιδας είναι η εκβιασμένη προσπάθεια εκσπερμάτωσης!!! Δηλαδή όταν ερεθισμός και μυαλό δεν πάνε παρέα. Το αναφέρω γιατί θεωρώ ότι μεγάλη ευθύνη έχει η κουλτούρα της μαλακίας από συνήθεια ή από εθισμό στην πορνογραφία. Και για να μην παρεξηγηθώ δεν είμαι ούτε πουριτανός ούτε τίποτα περίεργο... Και το λέω αυτό γιατί στις περιπτώσεις (δεν είναι πολλές δυστυχώς) που είχα όντως διέγερση και ακολούθησε έρωτας και οργασμός, και τα οποία πραγματοποιήθηκαν με απόλυτη φυσικότητα δεν εμφάνιζα συμπτώματα.... Σαν το σύστημα να ηρεμούσε όμορφα και ωραία όπως και το μυαλό και το υπόλοιπο σώμα μου....  (Αυτό μου έχει κάνει την μεγαλύτερη εντύπωση από όλα όπως και το 4 παρακάτω). Να ξαναναφέρω ότι όταν μου εμφανίστηκαν τα συμπτώματα πέρα από την διακοπή του καπνίσματος-αυνανισμού και εκκίνηση γυμναστηριου, είχα επίσης βαλθεί να αποδείξω ότι είμαι ακόμα τεράστιος εραστής... (για λόγους μάλλον πληγωμένου εγωισμού). Θυμάμαι πολύ καλά ότι το πίεζα το πράγμα.... Μέχρι που έσκασε...!

3) Οι αποτιτανώσεις στον προστάτη (έχω κατεβάσει papers http://nemertes.lis.upatras.gr/jspui/bitstream/10889/361/1/50.pdf) μάλλον δεν αποτελούν σαφη ένδειξη προβλήματος με προστάτη. Άρα το επιχείρημα έχεις ασβεστώσεις = έχεις προστατίτιδα μάλλον δεν στέκει.... Ένδειξη μάλλον είναι, απόδειξη σίγουρα όχι. Διαβάστε τα συμπεράσματα εαν βαρίεστε από το διδακτορικό που σας στέλνω το link...

4) Πριν 1 μήνα χρειάστηκε να πάρω αντιβίωση για άσχετο λόγο. Επανήλθαν τα τσουξίματα και μία ελαφρά συχνοουρία και αυτή η μίνι-έξαρση κράτησε κανά 2 εβδομάδες (!!!!!!!!!!!!!!!!!!). Τι να πω?


Με φιλικούς χαιρετισμούς σε όλους...

Θα ήθελα να πω τα παρακάτω:

Τα blogs για την χρ.προστατίτιδα θα πρέπει να παραμείνουν ένας χώρος όπου θα μπορούμε όλοι χωρίς περιστροφές και αναστολές να αναφέρουμε τα συμπτώματα και τις εμπειρίες μας. Είναι βασικό...

Διάβασα με θαυμασμό αυτά που αναφέρεις Paethon και οφείλω να σας ενημερώσω ότι:

α) Τα συμπτώματα μου άρχισαν όταν αποφάσισα να κόψω το κάπνισμα!!!!. Μετά από 3-4 μήνες διακοπής του καπνίσματος....
β) επίσης όταν πήρα απόφαση να περιορίσω και τον αυνανισμό!!!! τον οποίο τον έχω τιμήσει αρκετά στη ζωή μου. Απλά ένιωσα άδειος μετά από μία μαλακία με πορνό...
γ) Η συγκεκριμένη περίοδος της ζωής μου ήταν η πιο αγχώδης της ζωής μου. Προβλήματα στον γάμο μου, στην δουλειά, διακοπή καπνίσματος, αυνανισμού, εκκίνηση γυμναστηρίου....
δ) Κατά το σεξ πάντα διέκοπτα τον οργασμό μου για να παρατείνω την διάρκεια... Επίσης για χρόνια εφάρμοζα την μέθοδο του τραβήγματος με μεγάλη επιτυχία... Είχα μεγάλο έλεγχο στην εκσπερμάτωση. Πλέον όχι....

Για μένα είναι ξεκάθαρο ότι όλα οφείλονται σε χρόνια συσσώρευση στρες και αρνητικών σκέψεων.... Τίποτα παραπάνω τίποτα λιγότερο... Τα μικρόβια μπορεί απλά να ξεκινάνε τα συμπτώματα. Θεωρώ ότι σχεδόν πάντα δεχόμαστε επίθεση από μικρόβια απλά ο οργανισμός τα εξουδετερώνει ή τα κρατά σε μία παθητικοποιημένη μορφή...

Το καλοκαίρι του 2012 αποφάσισα να μην σκέφτομαι τίποτα και να ζήσω την ζωή μου όπως γουστάρω. Με ευχάριστες σκέψεις, έρωτα (χωρίς άγχη απόδοσης, ότι γίνει γίνει), ελαφριά γυμναστική, καλό φαγητό, καλό ποτό.... Τα συμπτώματα εξαφανίστηκαν 95-97%.

Θεωρώ ότι τσιγάρο, ουσίες, πορνό, άγχος, έλλειψη διατροφής, έλλειψη άσκησης, έλλειψη πραγματικής ευχαρίστησης... = χρ.προστατίτιδα...

Είμαι σίγουρος ότι αφορά περισσότερο τον εγκέφαλο παρά τον προστάτη....

Για μένα είναι αρρώστια του μυαλού και ως έτσι την αντιμετωπίζω...

(Το καλοκαίρι του 2012 πήγα μετά από πολλά χρόνια ελεύθερο καμπινγκ με φίλους, αντροπαρέα, όπως παλιά. Επίσης έκανα και εκατοντάδες χιλιόμετρα με μηχανάκι, eduro..... Ήπια αρκετά και κάπνισα αλλά το βασικότερο πέρασα πολύ, πολύ ωραία.... Το αποτέλεσμα. ΜΗΔΕΝ συμπτώματα..... ακόμα και μετά από 600 χλμ μηχανής σε 3 ημέρες....)

Σημείωση από Admin: μεταφέρουμε πλέον εδώ την συνέχεια της συζήτησης που ανοίχτηκε κάτω από το ιστορικό του χρήστη mimisbest καθώς η συζήτηση επικεντρώθηκε στη συνέχεια αποκλειστικά στην Κουερσετίνη. Για καλύτερη κατανόηση από χρήστες που πρωτοδιαβάζουν αυτό το topic, παρατίθεται απόσπασμα του ιστορικού του mimisbest που ξεκίνησε την συζήτηση και στη συνέχεια τα υπόλοιπα μηνύματα που ακολούθησαν από άλλους χρήστες.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Παράθεση από: mimisbest στις 05 Ιανουαρίου, 2012, 11:59:29 ΠΜ
...Ο γιατρος ο τελευταιος που ηταν οντως πολυ καλός μου ειπε οτι με τις αντιβιωσεις δεν βελτιωνομαι και ηταν αρνητικος στο να παιρνω συνεχεια. Στραφηκα με ενδιαφερον σε μια ερευνα σε πανεπιστημιακη κλινικη της Αμερικης που εδινε καλα αποτελεσματα με ενα φυτικο συμπληρωμα. Και ω εκ του θαυματος τα συμπτωματα αποτομα και θεαματικα μειώθηκαν ωσπου εξαφανιστηκαν!Και ναμαι λοιπον εδω και 6 μηνες ασυμπτωματικος τελειως.Και τωρα μπορω να σας πω οτι η δική μου εμπειρια(προσοχη δεν λεω οτι θα πιάσει και σε καποιον αλλο υποχρεωτικα)εδειξε οτι η προστατιτιδα ειναι μια πολυ παραξενη ασθενεια που στις περισσοτερες φορες εξατομικευεται και ειναι αμεσα συνδεδεμενη με την ψυχολογια του καθε ατομου. Νομιζω οτι αν υπαρχει καποια ευαισθησια ειτε λογω ατομικης κατασκευης ειτε λογω μικροβιου επιδεινωνεται θεαματικα οταν υπαρχει ασχημο ψυχολογικο υποβαθρο(αγχωδεις διαταραχες, νευρικοτητα κτλ). Η γνωμη μου ειναι οτι οταν εχεις αυτο το προβλημα δεν πρεπει να περιμενεις να τα κανει ολα ο γιατρος ειδικα οταν βλεπεις η αρρωστια οτι επιμενει, αλλα να προσπαθεις και συ να βρεις εναλλακτικους τροπους θεραπειας(χαλαρωτικες τεχνικες, φυτικα συμπληρωματα κτλ). Δεν ξερω αν στη δικη μου περιπτωση ηταν καταλυτικος ο ρολος του συμπληρωματος(σε οποιον ενδιαφερεται μπορω να του πω να δοκιμασει)αλλα παντως σιγουρα κακο δεν μου εκανε. Επισης οπως λενε και οι διαχειριστες (και εχουν απολυτο δικιο λογω εμπειριας)θα ηθελα να επιστησω την προσοχη στη επιλογη του γιατρού, γιατι πολλοι ουρολογοι δεν εχουν πληρη επιγνωση του προβληματος και πολλες φορες μη εξατομικευοντας την καθε περιπτωση υποπιπτουν στο αλθος του οτι ολες οι περιπτωσεις ειναι ιδιες ενω δεν ειναι. Αυτα τα ολιγα και θα επανελθω με νεωτερα μου. Σε ολους ευχομαι περαστικα και προσωπικα θα τους ελεγα να μην το βαζουν κατω και να μην τα παρατανε γιατι ειμαι σιγουρος οτι αργα η γρηγορα θα βρουν σημαντικη ανακούφιση στα συμπτωματά τους. Απλα να προσεξουν να μην γινονται θυματα κομπογιαννιτων και να μην λινονται ευκολα θυματα τους!!Υ.Γ. κυκλοφορει και καποια ζωνη απο εναν γιατρο απο την Αγγλια που μπορει να την παραγγειλει καποιος εγω δεν εκανα χρηση της γιατι δεν χρειαστηκε ακομα αλλα μπορει καποιος να θελει να δοκιμασει. Αυτα τα ολιγα!!!

Καλησπέρα,

Θα το εκτιμούσα εαν μας λέγατε ποιο είναι το φυτικό συμπλήρωμα που παίρνατε.

Ευχαριστώ.

Γεια σου Phaethon.

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου. Το εκτιμώ ιδιαίτερα και θεωρώ βασική την επικοινωνία μεταξύ των μελών. Μετά την ανάγνωση του ιστορικού σου βρήκα αρκετά κοινά στοιχεία με την ιστορία μου και θεωρώ πολλές από τις παρατηρήσεις σου ορθές. Θα αναφέρω λοιπόν και κάποια επιπλέον στοιχεία τα οποία δεν πρόλαβα να παραθέσω στο πρώτο κείμενο μου. Θα αναφερθώ σε κάποια γεγονότα με απόλυτη ειλικρίνια όπως ακριβώς τα σκέφτομαι με τον εαυτό μου με σκοπό πραγματικά να βοηθήσω και να βοηθηθώ.... Λοιπόν,

1) Όντως πάσχω, όπως και εσύ και αρκετοί από πόνους στην μέση. Εμφανίστηκαν 1,5 μήνα πριν από την πρώτη ενόχληση προστατίτιδας και είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που έχω τέτοιου είδους πόνους. Δεν είχα ποτέ ξανά στη ζωή μου ενοχλήσεις στην μέση. Ένα απόγευμα όμως και καθώς σήκωνα τους δύο μου γιους ψηλά στον αέρα για παιχνίδι ένιωσα έναν έντονο πόνο στην μέση μου. Δεν είχα νιώσει ποτέ ξανά έτσι. Με άφησε μετά από 1-2 εβδομάδες. Μετά από 1,5 μήνα περίπου όπως είπα, είχα το πρώτο σύμπτωμα προστατίτιδας. Επίσης τώρα έχω σε τακτά χρονικά διαστήματα πόνους στη μέση, πρωτόγνωρους. Επίσης, την περίοδο εκείνη είχα ξαναρχίσει γυμναστήριο, μετά από 2 χρόνια αποχής και ομολογώ ότι είχα λίγο πλακωθεί.

2) Είμαι άτομο αγχώδες από την φύση μου. Επίσης λόγω επαγγέλματος και παιδιών, την περίοδο εκείνη ιδιαίτερα αλλά και γενικά, βιώνω μια καθημερινότητα τρομερού αγχους και στρες.

3) Έχω υποβληθεί στο παρελθόν σε εγχείρηση για ραγάδες πρωκτικού δακτυλίου. Ο τόνος των σφιγκτήρων μου ήταν υπερβολικά υψηλός και σε συνδιασμό με την τότε κακή εργένικη δίαιτα δεν άφηναν την ραγάδα να επουλωθεί μόνη της. Έτσι υποβληθηκα σε έσω σφυγκτηρο-εκτομή με εξαιρετική επιτυχία δόξα τον θεό.
Το αποτέλεσμα αυτής της εγχείρησης είναι να μειώνει τον τόνο των σφιγκτήρων. Αποδεδειγμένα δηλαδή (και σύμφωνα και με τον τότε γιατρό μου) είμαι ένας άνθρωπος που συσωρεύει όλη την ένταση και το άγχος του στην περιοχή αυτή. Τώρα δεν είναι ο σφιγκτήρας, άρα όλη αυτή η ένταση μπορεί να τοποθετείται κάπου αλλού.

4) Δεν έχω σίγουρα την καλύτερη στάση σώματος, οδηγώ 2 ώρες καθημερινά και κάνω συχνά πυκνά καθηστική εργασία με κακή στάση.

5) Την περίοδο εμφάνισης των πρώτων συμπτωμάτων είχα έντονη σεξουαλική δραστηριότητα μετά όμως από μία μεγάλη περίοδο σχετικά μικρής δραστηριότητας (εγκυμοσύνη). Επίσης, για πολλά χρόνια εφάρμοζα την μέθοδο του τραβήγματος την οποία όπως πλέον έχω διαβάζει σε αρκετά Αμερικάνικα sites θεωρείται απαράδεκτη και οδηγεί σίγουρα σε προβλήματα με τον προστάτη.
Επίσης ήμουν και είμαι άνθρωπος που με απασχολούσε η σεξουαλική μου απόδοση. Και εδώ θέλω να αναφέρω το εξής περίεργο. Έχω ελαφριούς πόνους και τσούξιμο όταν εκσπερματώνω. Αλλά μονάχα την πρώτη φορά. Εαν ακολουθήσει στη συνέχεια σύντομα και δεύτερη ή (σπάνια πλέον) τρίτη δεν έχω απολύτως κανένα σύμπτωμα. Αλλά κανένα. Βιώνω αντιθέτως μία ηρεμία. Αλλά η πρώτη φορά από το session συνοδεύεται σχεδόν πάντα με ενοχλήσεις. Επίσης η αίσθηση που έχω κατά την πρώτη φορά εκσπερμάτωσης είναι αυτή ενός πιασμένου μυ που τεντώνεται. Σαν να έχει πάθει κράμπα το σύστημα και να το τεντώνω. Μετά όπως είπα όμως είμαι ΟΚ. Αυτό μου έχει προκαλέσει έντονη περιέργεια. Επίσης, στο παρελθόν είχα πάντα πολύ καλό έλεγχο της εκσπερματωσης μου, της διάρκειας δηλαδή. Πλέον όχι. Σαν να μην μπορεί το σύστημα να ανταποκριθεί. Οι προσπάθειες μου αναβολής της εκσπερμάτωσης όχι μόνο δεν αποφέρουν αποτελέσματα αλλά εαν μπω σε αυτή την διαδικασία η εκσπερμάτωση συνοδεύεται με το μέγιστο των δυσάρεστων ενοχλημάτων που ανάφερα. Η αίσθηση που αποκομίζω δηλαδή, εαν ας πούμε δεν υπήρχε ο όρος προστατίτιδα, θα ήταν αυτός ενός κουρασμένου συστήματος που σαν να το γυμνάζω παραπάνω από ότι αντέχει πλεόν... Τώρα, κάποιες φορές μετά από σεξ τα συμπτώματα αυξάνουν και άλλες ελαχιστοποιούνται χωρίς να έχω καταφέρει να αναγνωρίσω κάποιο pattern.

6) 2-3 εβδομάδες πριν την εμφάνιση των συμπτωμάτων έκανα πρωκτικό σεξ χωρίς προφύλαξη μετά από πάρα πολλά χρόνια. Είναι ο μόνος παράγοντας που με προβληματίζει σχετικά με την νευρομυικη θεωρία. Μήπως δηλαδή τσίμπισα κάποιο μικρόβιο το οποίο λόγω και της δεδομένης χαμηλής ευαισθησίας των γνωστών μικροβιολογικών εξετάσεων δεν μπορεί να εντοπιστεί. Απλά το αναφέρω γιατί επιμένει να με προβληματίζει...

Οι μέχρι τώρα και οι μελλοντικές μου ενέργειες σχετικά με το πρόβλημα μου ήταν και είναι οι εξής:

1) Έλεγξα την συχνουρία με εφαρμογή προγράμματος ούρησης και με πολύ τσαμπουκά κόντρα στον εαυτό μου. Δηλαδή δεν πήγαινα για τουαλέτα εκτός εαν είχαν περάσει 4 ώρες από την προηγούμενη. Σιγά, σιγά άρχισα να ξεχωρίζω το πραγματικό συναίσθημα ούρησης από το άλλο το άδειο και επιτακτικό. Σίγουρα ήμουν και τυχερός αλλά θεωρώ ότι με βοήθησε πολύ. Μου πήρε πολύ πόνο και αρκετό τσούξιμο βέβαια. Τώρα δεν έχω τέτοια συμπτώματα. Επίσης εαν έχω (συμβαίνει σπάνια αλλά συμβαίνουν καμμιά φορά) τα αντιμετωπίζω φυσιολογικά, χωρίς άγχος.   

2) Ακολουθώ μία σχετική "δίαιτα" στο σεξ. (2-3 max την εβδομάδα) και θεωρώ πάει καλά.

3) Συμφώνησα με τον εαυτό μου να μην κάνω καμμία προσπάθεια επιμήκυνσης του χρόνου της σεξουαλικής επαφής. Όπως έρθει. Επίσης προσέχω να εξαφανίσω το reflex του κρατήματος που τόσα χρόνια έχει εγκατασταθεί υποσηνείδητα... Αυτό το τελευταίο reflex το θεωρώ πολύ κακό γιατί πιστεύω ότι δεν αφήνει τελικώς όλη την ένταση να φύγει ελεύθερα.

4) Πίνω πολά υγρά και έκοψα εντελώς το κόκκινο κρασί. Παρατήρησα ότι τα συμπτώματα μου χειροτερέυουν ελαφρά με το κόκκινο κρασί ή το βαρύ αλκόολ. Από την άλλη η μπύρα μου δίνει την αίσθηση ότι με βοηθάει...

5) Παίρνω καθημερινά γύρη και πίνω πράσινο τσάι.

6) Η γυμναστική βοηθάει απίστευτα. Όχι τα βάρη. Χαλαρό τρέξιμο ή μπασκετάκι ναι. Νιώθω απίστευτα καλά μετα. Θεωρώ επίσης, ότι ασκήσεις ενδυνάμωσης κοιλιακών θα βοηθήσουν απίστευτα.

7) Πάιρνω συμπληρώματα ψευδαργύρου.

Αποφεύγω να το σκέφτομαι.

9) Αποφέυγω να σκέφτομαι ότι αποφέυγω να το σκέφτομαι

Με εκτίμηση σε όλους τους συμπάσχοντες....

Ας μοιραστώ και εγώ την δικιά μου ιστορία...

Ηλικία 38. Παντρεμένος. Με 2 παιδιά. Μονογαμικός και σεξουαλικά ενεργός.
Η πρώτη φορά που βίωσα κάποια συμπτώματα ήταν το 2010. Ξαφνικά ένα έντονο τσούξιμο στην ουρήθρα το οποίο κράτησε για 2-3 ημέρες. Η καλλιέργεια ούρων αρνητική. Επισκέφθηκα ουρολόγο όπου και δεν κατάλαβα τίποτα. Ούτε τι είχα, ούτε τι έπρεπε να κάνω. Μου πρότεινε όμως τα εξής: 1) Να εκσπερματώνω τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα 2) Να μην κρατιέμαι για διάρκεια στο σεξ 3) Να μην τραβιέμαι. Δεν αναφέρθηκε ποτέ ο όρος Προστατίτιδα ούτε κάτι περεμφερές. Τέλος πάντων, όπως σας έγραψα ήδη, τα συμπτώματα έτσι κι αλλιώς εξαφανίστηκαν μετά από 3 ημέρες... Θυμάμαι βέβαια ότι για ένα μεγάλο διάστημα μετά είχα αφού εκσπερμάτωνα μία αίσθηση ελαφρού καψίματος το οποίο όμως έφευγε μετά από λίγο οπότε και δεν έδωσα σημασία.
Ο δεύτερος γύρος συμπτωμάτων ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2011 και διαρκεί εως σήμερα με διακυμάνσεις έντασης. Στην αρχή ένιωσα ένα ελαφρύ μούδιασμα, ένα βάρος στο πέος. Το μούδιασμα ήταν ίδιο με το ερέθισιμα που έχει κανείς όταν θέλει να ουρήσει. Το ένιωσα πρώτη φορά όταν γυμναζόμουν (τρέξιμο). Επισκέφτηκα Ουρολόγο. Μου προτείνει καλιέργεια ούρων και ουρηθρικού εκκρίματος. Η ούρων αρνητική, του εκκρίματος βρέθηκε Β' αιμολυτικός στρεπτόκοκκος (!!!). Ciproxin (!!!) κατευθείαν για 3 εβδομάδες αλλά τζίφος. Το μούδιασμα συνέχιζε να υπάρχει. Επίσης παράλληλα ξεκίνησαν και κρίσεις συχνοουρίας αν και δεν έχω ξεκαθαρίσει αν έφταιγε το συνεχές αυτό ερέθισμα στο πέος ή αν όντως ήθελα να ουρήσω. Την συχνοουρία πάντως τώρα την ελέγχω ψυγολογικά. Δηλαδή απλά αγνοώ το συνέχές αυτό ερέθισμα και έμαθα να ζω με αυτό. Προγραμματίζω επίσης την ούρηση μου γιατί παρατήρησα ότι όσο συχνότερα πήγαινα τουαλέτα τόσο πιο πολύ ο ερεθισμός μεγάλωνε. Επίσης, και οφείλω να το πώ, παρατήρησα ότι είχε και άμεση σχέση με το συνολικό στρες και κούραση μου. Δηλαδή σε στιγμές χαλαρές, φαγητού, καφε κτλ. σχεδόν δεν νιώθω τίποτα. Επίσης δεν νιώθω και τίποτα σε περιπτώσεις άπειρου στρες (!!!), που ζω αρκετές είναι αλήθεια... Αλλά όλα αυτά τώρα γιατί μέχρι να φτάσω στο σήμερα πέρασα μέρες που θα επισκεφτόμουν την τουαλέτα και 20 φορές....

Κλείνω την παρένθεση με την συχνοουρία και συνεχίζω...

Διαμαρτύρομαι λοιπόν στον Ουρολόγο για την συνέχιση των συμπτωμάτων και εκείνος αμήχανα θα έλεγα μου προτείνει κυστεοσκόπηση. Οπότε την κάνω με ελαφρά πηδηματάκια και επισκέφτομαι τον δεύτερο Ουρολόγο (μεγάλος Καθηγητής Δημόσιου Νοσοκομείου, κατηγορία αμοιβής 100 Ε) ο οποίος μετά από δακτυλική εξέταση μου ανακοινώνει ότι απλά έχει μεγαλώσει ο προστάτης μου και θα πρέπει να μάθω να ζω με αυτό. Αν είχες μικρόβιο μου λέει το Ciproxin που πήρες θα τα είχε σκοτώσει όλα, μου λέει. Αυτά. Διαμαρτύρομαι εγώ, στο μυαλό σου είναι όλα αυτός... Εκείνη την ημέρα τα έβαψα μάυρα πραγματικά...
Αρνούμενος να δεχθώ την εκδοχή του γιατί στο μεταξύ είχαν αρχίσει και κάποιες επώδυνες εκσπερματώσεις επισκέφτομαι τον τρίτο Ουρολόγο της καριέρας μου ως ασθενής.
Αυτός μου ζητάει εξετάσεις ξανά ούρων, εκκρίματος και σπέρματος....
Αρνητικές όλες εκτός από του εκκρίματος που βρέθηκε Ε.Coli... Πυοσφάιρια τίποτα όμως...
Του τα εξηγώ από το τηλέφωνο μιας και βρίσκεται στην άλλη άκρη της Αττικής και χωρίς να με ρωτήσει για αντιβιογράμματα και τα σχετικά μου λέει να πάρω για 3 μήνες μία αντιβίωση που σκοτώνει ελέφαντες (όπως διάβασα στο Internet, Prixina λέει) και θα μου περάσουν όλα.... Ο εν λόγω γιατρός (100 Ε και αυτός), φανταστείτε, κατηγορεί στο site του, τους συναδέλφους του που χορηγούν ασύστολα αντιβιωτικά...
Δεν σφάξανε λέω και επισκέφτομαι τον τέταρτο Ουρολόγο της καριέρας μου... Τουλάχιστον αυτός ήταν ο ποιο ανθρώπινος από όλους...
Του εξηγώ τα συμπτώματα, στην συγκεκριμένη περίοδο περνούσα μία σχετική ύφεση, και μου παίρνει δέιγμα ούρων μετά από μάλαξη προστάτη... Μάλιστα λεώ να και ένας σοβαρός αφού στο εν το μεταξύ είχα γίνει ειδικότερος των ειδικών μετά από τόσο ψάξιμο στο Internet. Αναμονή για τα αποτελέσματα, τα καλλιέργησαν λέει 7-8 ημέρες, και βρέθηκε Enterococcus (!). Αντιβίωση και αυτός για 15 ημέρες τώρα. Του λέω δεν είναι λίγο 15 ημέρες και τα σχετικά, μου απαντάει πάρε αυτή και βλέπουμε. Του λεώ θα περάσει με την αντιβίωση? Όχι, μου λέει. Θα τα έχεις μία ζωή τα συμπτώματα. Θα έρχονται και θα φεύγουν. Τότε γιατί να την πάρω των ξαναρωτάω. Που αποσκοπεί επιλογή σας να πάρω αντιβίωση? Πουθενά μου απαντάει (από τα συμφραζόμενα). Τότε ας μην την πάρω του λέω ας δούμε πως πάει. Συμφωνούμε και χωρίζουμε.... Να σημειώσω ότι ο εν λόγω γιατρός για τον οποίο τρέφω τα ευγενικότερα των συναισθημάτων δεν μου ζήτησε καμμία αμοιβή...

Τα συμπτώματα μου ως τότε ήταν ένα μόνιμο βάρος στην ουρήθρα, σποραδικές επίπονες εκσπερματώσεις, κράμπες στον δεξί όρχη και καμμιά φορά κρίσεις συχνοουρίας. Αλλά ευτυχώς όχι οι πόνοι που αναφέρουν άλλοι ατυχείς "συνάδελφοι"...

Πέμπτος ουρολόγος, ένας επίσης μεγαλοκαθηγητής της κατηγορίας 100Ε και αυτός. Του εξηγώ, με δυσκολία ομολογώ όλο το ιστορικό, μπερδεύεται, αγανακτεί μου λέει ότι όλα είναι ψυχολογικά. Με κόπο τον πείθω και μου προτείνει να ξανακάνω τις καλλιέργειες αυτή τη φορά σε συνεργασία με κορυφαία λοιμοξιολόγο. Για να μην τα πολυλογώ κάνω τα πάντα συν Stamey Mayers, πως λέγεται και διορθρικό υπέρηχο. Και εδώ είναι το κουφό βγαίνουν όλα αρνητικά και ο υπέρηχος μια χαρά. Ούτε μικρόβιο, ούτε φλεγμονή ούτε τίποτα... Φανταστείτε μόνο πόση αντιβίωση θα είχα κατεβάσει... ή φανταστείτε ένα μικρόβιο που δεν μπορούν να εντοπίσουν.... Τι να πω? Δεν ξέρω... Είμαι totally lost που λένε...

Οπότε και εγώ τους έκοψα τους Ουρολόγους...

Αυτά λίγο πολύ με το ιστορικό... Πραγματικά δεν ξέρω πια τι να κάνω σαν επόμενο βήμα.
Αυτό που ξέρω είναι ότι έχω μόνιμα έναν ερεθισμό στην ουρήθρα, κράμπες στους όρχεις καμμιά φορά και επίπονες εκσπερματώσεις (πάντα η πρώτη. εάν υπάρξει και δεύτερη στη συνέχεια αυτή είναι μια χαρά !?). Κανένα πόνο στο περίνεο και τα σχετικά...   

Αυτά... με αγωνιστικούς χαιρετισμούς...


 

Καλημέρα,

Επειδή τα συμπτώματα σας και το ιστορικό σας είναι σχεδόν όμοια με τα δικά μου αναρωτιέμαι πως είναι τώρα η κατάσταση σας.

Ευχαριστώ.