Αγαπητέ φίλε,

ανακάλυψες λοιπόν αυτό το φόρουμ, και ξεκίνησες να διαβάζεις τις δημοσιεύσεις των μελών του. Τόση πολύ πληροφορία, τόση έρευνα. Και ναι, τόσος πόνος. Ξέρω πολύ καλά τι γίνεται μέσα στο κεφάλι σου αυτή τη στιγμή. Και συγχώρεσέ με αν δεν το περιγράψω με πολύ λεπτομέρεια αλλά δεν είναι αυτός ο σκοπός μου. Είσαι μπερδεμένος, φοβισμένος, πιθανόν στη μέση μιας θεραπείας με αντιβιωτικά, πονάς, δεν σε καταλαβαίνει κανείς από τους δικούς σου ανθρώπους (πολύ πιθανόν ούτε ο γιατρός σου), και ψάχνεις να βρείς μια άκρη. Μέχρι εδώ τα πας καλά. Βρήκες ένα φόρουμ, ένα χώρο που άνθρωποι σαν εσένα, χωρίς να είναι γιατροί, "έπαθαν" προστατίτιδα (πολύ γενικά) και άρχισαν να γράφουν για αυτήν. Σε κάποιους μάλιστα, κράτησε για αρκετό καιρό που ήταν τυχεροί να έχουν πλέον χρόνιο πυελικό άλγος. Και αυτοί οι άνθρωποι, πάλεψαν και πιθανόν παλεύουν ακόμα, και το αντιμετώπισαν. Δεν τους έβαλε κάτω. Και μπράβο τους. Ένα μεγάλο μπράβο σε όλους αυτούς. Τους άγνωστους. "Ε και?" Θα με ρωτήσεις. "Πού το πάς?"
Για να δούμε ΠΩΣ το αντιμετώπισαν. Τι ΑΚΡΙΒΩΣ έκαναν.

1. Δεν εμπιστεύτηκαν τυφλά τους γιατρούς και τα φάρμακα. Και μην με παρεξηγήσεις. Χωρίς έναν καλό γιατρό και την απαραίτητη φαρμακευτική αγωγή δεν κάνεις τίποτα. Αλλά, μην περιμένεις ένας γιατρός από μόνος του να κουνήσει το δάχτυλο και να θεραπευτείς. Δεν έχεις κρύωμα. Αντιμετωπίζεις συμπτώματα στην ευρύτερη περιοχή της λεκάνης (και όχι μόνο) αλλά και μια αφόρητη πολλές φορές ψυχολογική πίεση που δεν θα περάσει με ένα (ή πολλά) χάπια μόνο.

2. Άλλαξαν. Έμαθαν. Προσαρμόστηκαν. Πειραματίστηκαν. Πήραν το μήνυμα. Το σώμα σου, καλέ μου φίλε, σου μιλάει. Και οφείλεις να μάθεις να το ακούς. Το χρωστάς στον εαυτό σου. Θα πρέπει να βελτιώσεις και να τροποποιήσεις αρκετά πράγματα στην καθημερινότητά σου. Ανάλογα με το είδος των συμπτωμάτων σου. Και ανάλογα αν αυτά τα συμπτώματα θα μείνουν να σε ταλαιπωρήσουν για καιρό. Υπάρχουν πολλές πληροφορίες σε αυτό το φόρουμ που περιγράφουν ιδέες και απόψεις για το τί μπορεί να σε βοηθήσει να ελέγξεις τα συμπτώματα. Διάβασε προσεκτικά. Και μην φοβάσαι να ψάξεις μόνος σου παραπέρα ή να ρωτήσεις.

3. Κατάλαβαν. Τώρα θα μου πείς σε έχασα. Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς. Ως εκ θαύματος μια ωραία πρωία, ξυπνάς, ή πίνεις τον καφέ σου, και σου έρχεται. Η επιφοίτηση?? Μπά... Απλά, συνειδητοποιείς ότι η προστατίτιδα (πολύ γενικευμένα σαν όρος ώστε να τα πιάνει όλα) είναι το ένα θέμα. Μπορεί όμως να μην έχεις προστατίτιδα. Να έχεις κάτι άλλο. Κάτι πολύ κοντινό, αλλά άσχετο με φλεγμονή του προστάτη. Το έντερο, οι μύς, νεφροί, κύστη κλπ, όλο σου το σώμα μπορεί να "βγάλει συμπτώματα" στη περιοχή της λεκάνης. ΣΚΕΨΟΥ. Που πονάω? Τι δυναμώνει και τι μετριάζει τον πόνο? Άρα, κράτα ανοιχτό το μυαλό σου και μην το ταλαιπωρείς με "αόρατες" λοιμώξεις και μικρόβια αν δεν υπάρχουν. Για όλα υπάρχει μια εξήγηση, και μπορεί να είναι πιο απλή από όσο νομίζεις.

4. Κράτησαν την ψυχραιμία και τα λογικά τους. Μάγκα θα μου πείς, έξω από το χορό πολλά τραγούδια λές. Ναι θα σου απαντήσω. Μετά από 20+ χρόνια συμπτωμάτων μπορώ να πώ ότι σε πολύ μεγάλο βαθμό τα ελέγχω. Και μπράβο μου κι εμένα. Αν τρελαθείς, αν σε φάει το άγχος, καλέ μου φίλε, τί κερδίζεις?? Τίποτα. Κάνεις μια άσχημη κατάσταση, χειρότερη. Ναι θα μου πεις, κι αν έχω αυτό, ή αν γίνει εκείνο, ή αν πάθω το άλλο??? Και στην τελική δεν το αντέχω.... Και πολύ σωστά μιλάς. Θα επιμείνω όμως. Ψυχραιμία, υπομονή, επιμονή. Καθαρό μυαλό. Κριτική σκέψη. Σωστές διαγνωστικές εξετάσεις. Μια "ολιστική" προσέγγιση του εαυτού σου και της υγείας σου. Της ζωής σου ίσως. Προσωπικά, το ότι "αρρώστησα" το είδα σαν μια ευκαιρία και σαν ένα μάθημα να βελτιώσω τη ζωή μου. Και μην με παρεξηγήσεις. Δεν λέω ότι στην αρχή ήμουν ο πιο ψύχραιμος άνθρωπος στον κόσμο. Έμαθα όμως. Και αυτό που έμαθα το μοιράζομαι μαζί σου. Για να μην κάνεις τα δικά μου λάθη, τα ίδια. Κάνε άλλα. Ιδανικά, μην κάνεις καθόλου λάθη. Γίνεται??
Άρα καλέ μου φίλε και πάλι θα πώ, ότι θα διαβάσεις σε αυτό το φόρουμ είναι αποτέλεσμα της δουλειάς πολλών ανθρώπων σαν κι εσένα, που αποφάσισαν να αφιερώσουν και λίγο από τον χρόνο τους για να γράψουν, έχοντας ένα και μοναδικό σκοπό (μάντεψε): να βοηθήσουν ανθρώπους σαν εσένα. Πάρτο. Αξιοποίησέ το. Κάνε κι εσύ αυτή τη δουλειά να αξίζει τον κόπο όπως εκατοντάδες άλλοι πρίν από σένα.
Και κάτι ακόμα: Ότι κι αν διαβάσεις σε αυτό το φόρουμ, να ξέρεις ένα πράγμα. Πολύ απλό και αυτονόητο αλλά όχι πάντα εύκολο να το δεχτείς. Δεν έχει ΚΑΝΕΙΣ την ίδια διάγνωση, πορεία, θεραπεία, συμπτώματα με τον διπλανό του. ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΣΦΟΥΓΓΑΡΙ. Μην "ρουφάς" ότι ακούς με την πεποίθηση ότι αυτό θα έχεις κι εσύ. ΜΠΟΡΕΙ να το έχεις, μπορεί και όχι. Εξαρτάται. Από την διάγνωσή σου. Από πού ακριβώς έρχεται το δικό σου πρόβλημα. Το ξαναλέω. Είναι πολύ σημαντικό. Τα συμπτώματα και η διάγνωση του ενός, αν και παρόμοια, δεν έχουν να κάνουν τίποτα με του άλλου.

Και κάτι ακόμα. Ρώτα. Συζήτα. Μάθε. Σκέψου. Και μην τα περιμένεις έτοιμα και μασημένα. Πες ελεύθερα και ανώνυμα την άποψή σου, πάρε την γνώμη άλλων, και ανέλαβε την ευθύνη να κάνεις ΕΣΥ τις επιλογές που σε αφορούν. Ούτε ο γιατρός, ούτε ο φυσιοθεραπευτής ούτε κανένα μέλος σε κανένα φόρουμ δεν πρέπει να αποφασίσει για σένα. ΕΣΥ και μόνο εσύ θα πρέπει να γίνεις "γιατρός του εαυτού σου". Να συλλέξεις όλες τις πληροφορίες, όλα τα δεδομένα, όλες τις προτάσεις, και να αποφασίσεις τι επιλέγεις. Μα θα μου πείς, ο γιατρός??? Δεν έχει ευθύνη?? Και βέβαια φίλε μου. Να σου δώσει όλες τις πληροφορίες που χρειάζεσαι για να αποφασίσεις. Και για να μην μπερδευτούμε. Ο άνθρωπος, έχει μια τάση να μην θέλει πολλές ευθύνες. Άρα τις φορτώνει αλλού. Στο γιατρό. Στο λογιστή. Στο δικηγόρο. Οπουδήποτε. Καθώς επίσης, θα μου πείς Γιατί να αναλάβω εγώ την ευθύνη?? Δεν φταίω σε κάτι... Εδώ θα σταματήσω να είμαι ευγενικός. Κούνια που σε κούναγε θα σου απαντήσω. Προχώρα και ξεκόλλα. Δεν είναι θέμα ποιός φταίει και ποιός όχι. Ότι έγινε, έγινε. Τώρα σκάσε και κολύμπα.

Σου εύχομαι ολόψυχα καλή δύναμη!!

Καλημέρα, σωστές σκέψεις και πράγματι η πάθηση χρειάζεται ψυχραιμία και ψάξιμο. Αυτό ισχύει για όλες τι παθήσεις παρεπιμπτόντως. Δεν πεθαίνεις από την προστατίτιδα. Βασανίζεσαι, ταλαιπωρείσαι, στρεσάρεσαι αλλά δεν πεθαίνεις. Οπότε όσο καλύτερα μάθεις να διαχειρίζεσαι την πάθηση τόσο καλύτερα θα ζεις! Η μακροχρόνια και ανεξέλεγκτη χορήγηση αντιβιώσεων ίσως είναι το πιο επικίνδυνο της ιστορίας μαζί με το ψυχολογικό. Συστήνω σε όλους ανεξαρτήτως ποιά μορφή της πάθησης έχουν σωστή διατροφή και σταθερή εκγύμναση 3-4 φορές την εβδομάδα. Μπορεί να μην περάσει η προστατίτιδα αλλά θα ανέβει η ψυχολογία 30-40%! Καλή επιτυχία σε όλους μας.
Διάγνωση Χρόνιας Βακτηριακής Προστατίτιδας (e-coli) 2007 στα 31 λόγω ενοχλήσεων συζύγου μετά το σεξ - είχα συχνουρία και κάψιμο. Αποτυχημένες θεραπείες κυνολόνες ως 2010 τα παράτησα. Αδυναμία τεκνοποίησης Μάιος 2012 θεραπεία με ΑBlocker, Prixina, μαλάξεις. Καθαρός Ιουν 2012 - τεκνοποιηση Σεπ 2012 - Επανεμφάνιση e-coli Μάρτιος 2013

Καλησπέρα σε όλους!
6 μήνες μετά το πρώτο μήνυμα, νομίζω ήρθε η ώρα να δούμε μερικά θέματα που μας αφορούν όλους, με αφορμή και προσωπικά μηνύματα διάφορων μελών το τελευταίο διάστημα.
1. Βρισκόμαστε στο 2020, και αν θέλουμε να γνωρίζουμε τις τελευταίες εξελίξεις σχετικά με την προστατίτιδα και το χρόνιο πυελικό άλγος, πρέπει να ψάξουμε.Δηλαδή. Πρίν από περίπου δέκα χρόνια φτιάχτηκε αυτό το φόρουμ, με σκοπό να βοηθήσει όσους "έμπλεξαν" με τα συμπτώματα ΧΠ/ΧΠΑ και τις χιλιάδες διαγνώσεις, γνώμες και απόψεις από ειδικούς και μή. Δεν είμαστε γιατροί, ούτε θα γίνουμε. Μπορούμε να γνωρίζουμε αρκετά, να ψάχνουμε περισσότερα, να ρωτάμε τους γιατρούς μας, να ζητάμε διευκρινήσεις και εξηγήσεις όταν δεν καταλαβαίνουμε κάτι, να επιβεβαιώνουμε κλινικά, απεικονιστικά ή εργαστηριακά ευρήματα. Αλλά πρώτα, να ψάχνουμε, να διαβάζουμε και να κατανοούμε την "πάθηση".

2. Να αμφισβητούμε (ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΑ) αυτό που μας λένε. Κάποτε βγήκε η πενικιλίνη. Και έγινε χαμός με την αποτελεσματικότητά της. Σώθηκε κόσμος. Στην συνέχεια, βγήκαν κι άλλα φάρμακα, γενιές αντιβιώσεων, εξειδικευμένες δραστικές ουσίες, συνδιασμοί φαρμάκων και άλλα πολλά. Θέλει ο γιατρός μας να μας δώσει αντιβίωση? Με ποιό σκοπό? Για να λύσει ποιό πρόβλημα? Για να σκοτώσει πιο μικρόβιο? Είμαστε σίγουροι ότι το μικρόβιο "πιάνεται" από την αντιβίωση που μας συνταγογραφείται? Είμαστε σίγουροι ότι έχουμε μικρόβιο? Αν δεν υπάρχει απόδειξη, μάλλον δεν υπάρχει μικρόβιο. Τα συζητάμε όλα αυτά. Με τον γιατρό μας. Ζητάμε εξηγήσεις. Κι αν ο γιατρός μας (όπως έλεγε κάποτε η μαμά μας) μας πεί να πάμε να πνιγούμε, εμείς να έχουμε την ελάχιστη ικανότητα να αρνηθούμε (ευγενικά εε?) και να πάμε αλλού. Κανείς δεν είναι τέλειος. Λάθη όλοι κάνουμε.

Και επίσης,
3. Δίνουμε πλήρες ιστορικό. Στον γιατρό μας. Και στο φόρουμ, αν θέλουμε οι απαντήσεις που θα πάρουμε να είναι όσο το δυνατόν πιο ακριβείς. Αλλά βασικά στο γιατρό μας.

Και εδώ να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Το φόρουμ, μπορεί να δώσει "τροφή για σκέψη". Δεν είναι δυνατόν να κάνουμε εμείς διάγνωση εδώ μέσα. Και μην ξεχνάτε, όσο κι αν κάποιοι πέρασαν οξεία μικροβιακή, πήραν τα φαρμακάκια τους και τους πέρασε, υπάρχουν και άλλοι, που μπήκαν στο χρόνιο πυελικό άλγος (ΔΗΛΑΔΗ: Στην κατάσταση που δεν υπάρχει κανένα ιατρικό, κλινικό, εργαστηριακό ή άλλο εύρημα, κανένα μικρόβιο, κανένα πυοσφαίριο, τίποτα απολύτως που να αποδεικνύει πρόβλημα. Κι όμως πονάνε. Συνεχίζουν κι έχουν συμπτώματα. Σε αυτή την κατηγορία, μπορούμε να συζητήσουμε πολλά. Στα προηγούμενα στάδια όμως, το φόρουμ μπορεί να δώσει κατευθύνσεις πως θα καταφέρει ο ασθενής να "βρεί την άκρη" με τους γιατρούς.
Άρα το πλήρες ιστορικό είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να ετοιμάσουμε. Κι αν δεν θέλει κάποιος να το γράψει δημόσια, του λέω να κάτσει να αφιερώσει λίγο χρόνο και να το γράψει όπως και να έχει. Σαν ημερολόγιο. Θα βοηθήσει πολύ στην πορεία. Και μακάρι για τους περισσότερους αυτή η πορεία να είναι εύκολη, γιατί υπάρχουν και άλλοι που παλεύουν χρόνια.

4. Γιατί τα λες όλα αυτά θα με ρωτήσεις.

Απάντηση: Για να μπορεί αυτό το φόρουμ να βοηθήσει όσο περισσότερο, όσους περισσότερο γίνεται. Δηλαδή:
1. Γράφουμε το ιστορικό μας. Αναλυτικά.
2. Διαβάζουμε το φόρουμ. Όχι σαν ευαγγέλιο. Να πάρουμε μια ιδέα. Όχι σαν "σφουγγάρι". Ότι διαβάζεις να είναι αυτόματα το σύμπτωμά σου. Είναι λάθος. Μην το κάνεις.3. Αντε πες και βρήκες ένα ιστορικό που είναι πολύ κοντά στα δικά σου συμπτώματα. Το εύκολο είναι να απαντήσεις στο μέλος που έγραψε το ιστορικό του, με ερωτήσεις για την δική σου περίπτωση. Κάτσε μισό λεπτό. Στο ιστορικό του αλλουνού, ανακατεύεις το δικό σου. Όχι ρε φίλε. Γράψε δικό σου, και εκεί κάνε τις ερωτήσεις σου. Χωρίς ιστορικό, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να πάρεις απαντήσεις. Εκτός κι αν προτιμάς να απαντάμε φιλοσοφικά. Στο περίπου. Χωρίς πληροφορίες. "Πονάω, τι είναι?". Εσύ τι θα απαντούσες?
4. Πήρες μερικές απαντήσεις και προχώρησες. Σουπερ. Βλέπεις όμως ότι υπάρχει και κάτι που βρήκες εσύ, και δεν υπάρχει γραμμένο στο φόρουμ. Και είναι σημαντικό. Ορισμός, θεωρία, οτιδήποτε κι αν είναι. Μπορείς να το γράψεις. Μην ντρέπεσαι. Αν δεν είσαι σίγουρος που, και πως ρώτα με. Θα χαρώ να δώσουμε πληροφορίες σωστές και έγκυρες για το 2021.

Και με αυτό θα κλείσω. Αν θέλουμε να μπορούμε να βοηθάμε ο ένας τον άλλο, πρέπει να αφιερώσουμε και λίγο χρόνο. Θα ψάξεις εσύ, κάποιος άλλος και κάποιοι άλλοι μετά. Και μετά ο καθένας θα γράψει αυτό που βρήκε. Και θα πάρει τα σχόλιά του. Και όλοι θα κερδίσουμε κάτι.

Προσυπογράφω 100% τις σκέψεις και τις παραινέσεις του SANTAN, είμαστε ευγνώμονες όλων των πρωτεργατών που με ανιδιοτέλεια έστησαν αυτό το SITE και μπορούμε όλοι εμείς να στεκόμαστε όρθιοι βοηθώντας ο ένας τον άλλο.

Zefiros να εισαι καλα! Εχω χαθει λίγο τον τελευταιο καιρο αλλα επιστρεφω  :)

Έχω και εγώ αυτή την κατάρα εδώ και 18 χρόνια περίπου τώρα είμαι 53 και τώρα περνάω κρίση συχνοουρία βασικά    Πολλές σκέψεις  σας με έχουν βοηθήσει  έστω και ψυχολογικά δεν έγραψα ποτε για να συνεισφέρω γιατί ακόμη και όταν ήμουν καλύτερα δεν πίστευα ότι είχα βρει θεραπεία . Έχω την αίσθηση όμως το στρες παίζει ρόλο . Ευχαριστώ και πάλι

GeorgeSi δεν είσαι ο μόνος είναι πολλοί που διαβάζουν αλλά δεν συμμετέχουν σε συζητήσεις. Ο σκοπός της αρχικής μου τοποθέτησης είναι ακριβώς το να ενεργοποιηθούν όσο γίνεται περισσότεροι, όπως γινόταν και με τα πρώτα μέλη αυτού του φόρουμ. Η ανταλλαγή εμπειριών και απόψεων θα βοηθήσει, σε αυτό είμαι σίγουρος.
Μπορούμε να συμφωνήσουμε, να διαφωνήσουμε, να κάνουμε πολλά. Στο τέλος της μέρας όμως θα είμαστε όλοι ωφελημένοι.
Δεν απευθὐνομαι σε εσένα προσωπικά, ο καθένας για τους λόγους του μπορεί να μην συμμετέχει. Το μήνυμα απευθύνεται σε όλους  :)

Καλησπερα και απο εμενα
Μια απο τα ιδια το προβλημα ξεκινησε με συχνοουρια με διακυμανσεις, και εχει καταληξει σε μονιμη 2ωρη συχνουρια ενοχληση στην περιοχη της κυστης καψιμο στην ουριθρα και ενοχληση στον πρωκτο.
Μετα απο 2 αντιβιωσεις και 3 γιατρους κατεληξα σε ενα ουρολογο καθηγητη ο οποιος με εβαλε στην διαδιακασια του μικροβιακου ελεγχου , ετσι περιμενωντας τα αποτελεσματα προσπαθω να ηρεμησω.

Επισης να σημειωσω οτι το ανχος μου ξεκινησε μετα απο μετρηση psa η οποια ηταν ελαφρος πανω αλλα μεσα στα ορια (1,8).