Βρήκα το ακόλουθο απίστευτα ενδιαφέρον άρθρο στiς εκδόσεις της Ιατρικής Σχολής του Harvard.
http://www.harvardprostateknowledge.org/finding-help-for-pelvic-pain-a-patients-story

Το άρθρο υπάρχει ήδη από το 2009. Φαντάζομαι δεν χρειάζεται να πω πολλά για το όνομα Harvard και την εγκυρότητα των όσων δημοσιεύει (για όσους όμως δεν γνωρίζουν θεωρείται μαζί με το Stanford το καλύτερο πανεπιστήμιο του πλανήτη).

Μου φάνηκε τόσος μεγάλος ο πλούτος των πληροφοριών που περιέχει που έκατσα και το μετάφρασα για όσους ομοιοπαθείς δεν γνωρίζουν αγγλικά. Τώρα που έκατσα να το ποστάρω δεν ήξερα σε ποιο θέμα του forum μας να το πρωτοποστάρω, αφού:

-Μιλάει για τη νευρομυική θεωρία. Όσοι νομίζουν ότι η νευρομυϊκή θεωρία βασίζεται μόνο στους δυο κλασσικούς τυπάκους που αναμασούμε συνέχεια εδώ τον Wise και τον Anderson και το δικό τους πρωτόκολλο θα καταλάβει ότι έχει μείνει πίσω.

-Μιλάει για τον ρόλο του στρες και της χαλάρωσης.

-Μιλάει για μεθόδους θεραπείας και χαλάρωσης όπως η βιοανατροφοδότηση, η απελευθέρωση της μυικής περιτονίας, οι διατάσεις

-Μιλάει και εξηγεί σε μεγάλο βαθμό για συγκεκριμένα συμπτώματα που λίγο πολύ τα έχουμε συναντήσει στα ιστορικά μας, όπως πόνο στους όρχεις και λέει πάρα πάρα πολλά για τα προβλήματα ούρησης όπως δυσκολία στην έναρξη, συχνοουρία, επιτακτική ούρηση, δισταγμό στο ξεκίνημα τους ούρησης (αφιερωμένα αυτά που λέει σε όσους πάνε σε χασάπηδες που τους κάνουν διανοίξεις με κατσαβίδι για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα αυτά).

-Προιδεάζει γιατί πιθανά να συναντούμε παρομοίως ενοχλήσεις στην εξπερμάτωση.

-Δίνει το στίγμα του για τις προστατικές μαλάξεις.

Απολαύστε το....


Βρίσκοντας βοήθεια για το πυελικό άλγος. Η ιστορία ενός ασθενούς.

Την άνοιξη του 1996 ο André James βρισκόταν υπό την επήρρεια υψηλού στρες. Παντρεμένος και μια νέα οικογένεια υπό την ευθύνη του τελείωνε την ιατρική του εκπαίδευση στο νοσοκομείο μιας μεγαλούπολης και έψαχνε αγχωμένος για δουλειά. Μια μέρα ξαφνικά ένοιωσε έντονο πόνο στους όρχεις. Ήταν σαν κάποιος να έχει γραπώσει τους όρχεις του και να τους σφίγγει στη χούφτα του.

Τρομαγμένος, ο James επισκέφτηκε έναν ουρολόγο ο οποίος τον εξέτασε, του έκανε διάφορες εξετάσεις και αποφάνθηκε ότι δεν μπορούσε να βρει κανένα πρόβλημα. Αλλά παρατήρησε ότι είχε δει στην καριέρα του αστυνομικούς με τεράστιο στρες που παρουσίαζαν τα ίδια συμπτώματα. Το στρες, είπε ο γιατρός, μπορεί να είναι που πυροδότησε τα συμπτώματα του James, αλλά καλού κακού του έγραψε μια αντιβίωση για την περίπτωση που οι εξετάσεις είχαν αποτύχει να βρουν μια μικροβιακή μόλυνση. Χρειάστηκαν δύο γύροι αντιβίωσης και αρκετές εβδομάδες αλλά τελικά ο πόνος έφυγε. Και όταν ο James βρήκε δουλειά σε άλλο νοσοκομείο, έφυγε επίσης και το στρες.

Ο James ξέχασε τελείως το πρόβλημα μέχρι το 2004, όπου του ξαναεμφανίστηκε πόνος στους όρχεις. Αυτή τη φορά όμως ο πόνος ήταν κάπως διαφορετικός. Μετακινούταν από τον έναν όρχη στον άλλο και τελικά εγκαταστάθηκε στην ηβική σύμφυση. Είχε συχνοουρία και όταν ουρούσε αισθανόταν [τσούξιμο] σαν να ουρεί καυτό νερό. Το πέος του πόναγε και ο πόνος δυνάμωνε μετά το σεξ. Επισκέφτηκε άλλον ουρολόγο ο οποίος του έκανε πλήρης εξετάσεις. Για μια ακόμη φορά όμως ο γιατρός δεν μπόρεσε να εντοπίσει κάποιο πρόβλημα και τα μικροβιολογικά τεστ βγήκαν όλα αρνητικά. Ο γιατρός συμπέρανε πως ο James είχε Σύνδρομο Χρόνιου Πυελικού Άλγους (CPPS), μια κατηγορία προστατίτιδας. Μία πιθανή εξήγηση ήταν υπερβολικό σφίξιμο στους μυς του πυελικού εδάφους (βλ. εικ.1).


Εικόνα 1: Η ένταση στους μυς που αποτελούν το πυελικό έδαφος μπορεί να οδηγήσει σε πυελικό άλγος, συχνά επονομαζόμενο προστατίτιδα, και σε δυσκολίες στην ούρηση. Ο ροζ κύκλος αντιπροσωπεύει τον προστάτη ο οποίος βρίσκεται πίσω από τους μυς.

Ο γιατρός του έγραψε lorazepam (Ativan), ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται συχνά ως μυοχαλαρωτικό και αντιφλεγμονώδη. Το lorazepam δούλεψε καλύτερα - μόλις 1 milligram την ημέρα εξάλειψε τις ενοχλήσεις του James.

Ένα χρόνο αργότερα, ο πόνος επέστρεψε. Το lorazepam έμοιαζε να μην κάνει πια δουλειά και η ούρηση ήταν στην καλύτερη περίπτωση ενοχλητική. Ο James έκανε υπέρηχο, μαγνητική και κυστεοσκόπηση, μια εξέταση κατά την οποία ο γιατρός εισάγει ένα εργαλείο στην ουρήθρα για να την εξετάσει. Όλες οι εξετάσεις βγήκαν καθαρές. Ο γιατρός συμπέρανε ότι ήταν οι μυς του πυελικού εδάφους του James που δεν δουλεύαν σωστά, μια πάθηση την οποία ονόμασε Σύνδρομο Πυελικού Εδάφους. Του σύστησε Βιοανατροφοδότηση, μια τεχνική που βοηθάει κάποιον να αντιλαμβάνεται ασυνείδητες σωματικές δραστηριότητες ώστε να μπορεί να τις ελέγχει.

Ο James επισκέφτηκε έναν ειδικό στην ιατρική μυαλού-σώματος αλλά ο ειδικός δοκίμασε μια διαφορετική τεχνική. "Έχεις αναπτύξει έναν αρνητικό κύκλο μεταξύ του εγκεφάλου και του πυελικού εδάφους" του είπε. "Είναι σα να αντιμετωπίζεις χρόνιο πόνο. Πρέπει να ξεχάσεις τα συμπτώματά σου. Βγάλ'τα από το κεφάλι σου. Όταν νοιώθεις πόνο πες στον πόνο να φύγει και συνέχισε να ζεις τη ζωή σου".

Ο James αποφάσισε να το δοκιμάσει. Ξανάρχισε το πρόγραμμά του στο γυμναστήριο. Ξανάρχισε επίσης να κάνει σεξ με τη γυναίκα του, πράγμα το οποίο απέφευγε. Όταν ένοιωθε πόνο, το έβγαζε από το μυαλό του. Και για δύο χρόνια κατόρθωσε να κρατήσει τα συμπτώματά του υπό έλεγχο.

Όμως ένα πρωϊνό του Δεκεμβρίου του 2008 ο James έκανε sex με τη γυναίκα του και αργότερα την ίδια μέρα άρχισε να πονάει και να έχει αίσθημα επιτακτικής ούρησης. Ξαναπήγε στον γιατρό και για άλλη μια φορά όλες οι εξετάσεις βγήκαν αρνητικές και για άλλη μια φορά ο γιατρός συμπέρανε ότι ο James είχε Σύνδρομο Πυελικού Εδάφους.

Ο James και η ομάδα περίθαλψής του πρόσφατα μίλησε για το τι έγινε μετά από αυτά, για την τρέχουσα αντιμετώπιση και για το τι μπορούν άνδρες με παρόμοια συμπτώματα να δοκιμάσουν για να αντιμετωπίσουν τα συμπτώματά τους και να επαναφέρουν την ποιότητα ζωής τους. Η ομάδα περίθαλψης είναι η ακόλουθη:

•   William C. DeWolf, M.D., καθηγητής χειρουργικής στην ιατρική σχολή του Harvard και διευθυντής ουρολογικής στο ιατρικό κέντρο Beth Israel Deaconess. Ανάμεσα στις ειδικότητές του είναι οι παθήσεις του προστάτη και η ογκολογία του ουροποιητικού.Είναι επίσης μέλος της συντακτικής επιτροπής της Ετήσιας Έκθεσης Παθήσεων του Προστάτη της Ιατρικής Σχολής του Harvard.
•   Patricia Jenkyns, P.T., φυσικοθεραπεύτρια στο πρόγραμμα γυναικείας υγείας στο Brigham και στο Women's Hospital. Έχει δουλέψει με πολλές γυναίκες κατά τα 25 τελευταία έτη αλλά με αυξανόμενο ρυθμό άνδρες ζητούν την εμπειρία της. Επίσης είναι εκπαιδεύτρια φυσικοθεραπείας πυελικού εδάφους.
•   Anurag K. Das, M.D., βοηθός καθηγητή χειρουργικής στην ιατρική σχολή του Harvard και διευθυντής του Κέντρου Νευρο-ουρολογίας στο νοσοκομείο Beth Israel Deaconess. Οι τομείς ενδιαφέροντός του περιλαμβάνουν την ακράτεια, την δυσουρία, την πυελική μετάθεση στις γυναίκες και την υπερπλασία του προστάτη (BPH).
Ηλικία εμφάνισης 39 (αρχές 2011). Αρχικά πόνος στη βουβωνική περιοχή, επιτακτική ούρηση και κίτρινο χρώμα σπέρματος. Αργότερα συχνουρία, νυχτουρία, σπανιότερα τσούξιμο, μικροενοχλήσεις κατά την στύση και την εξπερμάτωση. Πλέον σχεδόν καλά με χαλάρωση, αποφυγή εντάσεων και στρες, τρέξιμο, αραιή εκπερμάτωση, μασάζ, διατάσεις.

Αν κάποιος θέλει να με ρωτήσει για την γνώμη μου σε κάτι ας ποστάρει στο forum ώστε να μπορούν να διαβάσουν και άλλοι που μπορεί να ενδιαφέρονται. Όχι με προσωπικό μήνυμα αν δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος. Και όχι στο chat.

Δεν έχω (δεν γνωρίζω) πολλά πράγματα να απαντήσω σε ερωτήσεις ανθρώπων που πιστεύουν ότι έχουν μια μικροβιακή πάθηση και ρωτούν για αντιβιώσεις και μικρόβια πέρα από αυτά που έχω γράψει εδώ: http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=654.0 και http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=227.0 και http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=239.0

Είπες ότι τα συμπτώματά σου επέστρεψαν τον Δεκέμβριο του 2008. Πώς ήταν οι ενοχλήσεις τότε;

JAMES: Ο πόνος δεν ήταν τόσο άσχημος όσο στο παρελθόν αλλά μου βγήκανε προβλήματα με την ούρηση. Επισκέφτηκα τον Dr. DeWolf δύο φορές επειδή δεν μπορούσα να ουρήσω. Πήγα ακόμα και στα επείγοντα επειδή ένοιωθα ότι έπρεπε να ουρήσω αλλά δεν μπορούσα. Ήταν τρομακτικό. Μου κάνανε υπέρηχο όμως και διαπιστώσανε ότι η κύστη μου ήταν άδεια.


Όταν η κύστη σου ήταν γεμάτη, μπορούσες να ουρήσεις;

JAMES: Αργότερα ναι. Αλλά μια μέρα δεν μπόρεσα να ουρήσω για 24 ώρες. Στο δρόμο μου για τον Dr. DeWolf πήγα στην τουαλέτα μερικές φορές. Ξαφνικά το σύστημα λειτούργησε και μπόρεσα να ουρήσω. Αλλά ο Dr. DeWolf έκανε κυστεοσκόπηση και ουροδυναμικό έλεγχο και δεν βρήκε κάτι στραβό. Ξανάδιέγνωσε Σύνδρομο Πυελικού Εδάφους και μου σύστησε να δοκιμάσω την βιοανατροφοδότηση.


Τι εννοείτε Σύνδρομο Πυελικού Εδάφους; Τι είναι το Πυελικό Έδαφος;

JΕΝΚΥΝS: Το πυελικό έδαφος είναι το οστεϊνο μπωλ που περιβάλει τα όργανα της πυέλου. Οι μυς του πυελικού εδάφους είναι οι μυς που σχετίζονται με την κύστη, την εντερική λειτουργία και την σεξουαλική λειτουργία. Περιλαμβάνουν τους levator ani, bulbospongiosus, ischiocavernosus, και superficial transverse perineus. Σύνδρομο Πυελικού Εδάφους σημαίνει πως αυτοί οι μυς δεν δουλεύουν σωστά, προκαλώντας προβλήματα με τα έντερα, την κύστη ή την σεξουαλική λειτουργία.

Είναι αρκετά τρομακτικό όταν εμφανίζονται πόνοι και άλλα προβλήματα σε αυτή τη περιοχή του σώματος επειδή γνώσεις γι'αυτήν δεν είναι άμεσα προσβάσιμες και δεν συζητάμε για αυτά τα σημεία ελεύθερα. Δεν θα πας στον γείτονά σου να του πεις "έχω έναν φρικτό πόνο στους όρχεις". Έτσι ο κόσμος νοιώθει μόνος, αβοήθητος και στρεσαρισμένος.


Τι εκπαίδευση έχεις κάνει για να δουλεύεις με το πυελικό έδαφος;

JENKYNS: Ξεκίνησα να εξειδικεύομαι στη δυσλειτουργία του πυελικού εδάφους το 1984 με την Elizabeth Noble, μια Αυστραλή φυσικοθεραπεύτρια που ίδρυσε τον Τομέα Γυναικείας Υγείας της Αμερικάνικης Φυσιοθεραπευτικής Εταιρείας το 1977. Στην αρχή αντιμετώπιζα περιπτώσεις ακράτειας σε λεχώνες και ηλικιωμένες. Σύντομα έκτοτε, αναγνωρίστηκαν προβλήματα ενοχλήσεων πυελικού εδάφους στις γυναίκες. Μάθαμε  μέσα από την εμπειρία. Τώρα πλέον ασχολούμαι σε ακαδημαϊκό επίπεδο παρέχοντας εκπαίδευση σε άλλους που αποζητούν δίπλώμα εξειδίκευσης στην θεραπεία του πυελικού εδάφους.

Η γνώση και η κατανόηση του πυελικού άλγους καθώς και η έρευνα στην αντιμετώπιση αυτού συνεχίζει να αυξάνεται. Γυναίκες και άνδρες κάθε ηλικίας μπορεί να γίνουν παθόντες. Τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των ανδρών που επισκέπτονται φυσιοθεραπευτή για θεραπεία με το πυελικό έδαφος έχει αυξηθεί δραματικά.


Τι μπορείς να κάνεις για να βοηθήσεις κάποιον σαν τον André;

JENKYNS: Συχνά υπάρχουν σημεία στο ιστορικό του ασθενούς που μας υποψιάζουν για δυσκολίες στη χαλάρωση των μυών του πυελικού εδάφους -δυσκολίες στην ούρηση ή στην κίνηση των εντέρων, για παράδειγμα. Στη περίπτωση του André, η συσσώρευση στρες, η συνήθεια του σφιξίματος των μυών του πυελικού εδάφους και λάθος συνήθειες στην ούρηση οδήγησαν σε υπερδραστήριο πυελικό έδαφος, αλλά υπάρχουν διαφορές από άτομο σε άτομο.

Οπότε ξεκινάω αξιολογώντας την κατάσταση των μυών αυτών. Μπορεί το άτομο να τους σφίξει με ευκολία; Μπορεί να τους χαλαρώσει με ευκολία; Μπορεί να το κάνει αυτό διαρκώς; Όταν δουλεύει, αυτοί οι μυς διαστέλλονται και χαλαρώνουν όπως πρέπει; Όταν βήχει, αυτοί οι μυς συστέλλονται με την αυξημένη ενδοκοιλιακή πίεση όπως πρέπει να κάνουν;Αυτές οι λειτουργίες ελέγχονται οπτικά και με ψηλάφιση. Επιπλέον το περίνεο, το δέρμα, οι επιφανειακοί μυς και οι βαθύτεροι μυς του ανελκτήρα του πρωκτού (levator ani) που νευρώνεται από το αιδοιικό νεύρο (pudendal nerve) ελέγχονται για σημεία πυροδότησης (trigger points).


Για να δεις ποια trigger points προκαλούν μυϊκή συστολή;

JENKYNS: Όχι, θέλω να δω αν το άγγιγμα σε συγκεκριμένα σημεία προκαλεί πόνο. Κατ'αρχάς ελέγχεται ο πτωκτικός σφικτήρας για trigger points. Στη συνέχεια, προχωρώντας βαθύτερα στο ορθό, οι μυς του ανελκτήρα του πρωκτού και ο προστάτης ελέγχονται για επώδυνα trigger points. Στην περίπτωση του Andre, είχε πόνους στο περίνεο, τους επιφανειακούς μυς και τον ανελκτήρα του πρωκτού εξωτερικά καθώς επίσης πόνους από trigger points στον πρωκτικό σφικτήρα και τον ανελκτήρα του πρωκτού εσωτερικά. Δεν μπορούσε να χαλαρώσει τους μυς του πυελικού εδάφους μετά από ένα σφίξιμο ή όταν δούλευε. Αυτό είναι συνηθισμένο σε άνδρες με συχνοουρία, επιτακτική ούρηση και πυελικό άλγος.


Πως αντιμετωπίζεις τα προβλήματα συχνοουρίας και επιτακτικής ούρησης;

JENKYNS: Ζητάμε από τον ασθενή να καταγράψει την ούρησή του για τρεις ημέρες ώστε να δούμε πόσο συχνά ουρεί και, αν υπάρχει επιτακτική ούρηση, σε τι βαθμό.Οι περισσότεροι δεν ερμηνεύουν σωστά τα μηνύματα της ουροδόχου και ουρούν πολύ συχνά. Μόλις νοιώσουν κάποιο ερέθισμα από την κύστη σκέφτονται: «Πρέπει να πάω τουαλέτα». Πρέπει οι ασθενείς να καταλάβουν ότι αν δεν αφήνουν ποτέ την κύστη να γεμίζει πλήρως, μπορεί να αποκτήσει ευαισθησία στον όγκο ούρων και να χάσει διαχρονικά την ικανότητά της να κρατιέται. Η μέση συχνότητα ούρησης είναι πέντε με επτά φορές την ημέρα ή κάθε δύο με τρεις ώρες. Η κύστη πρέπει να συγκρατείται ώστε να επιτρέπει τον βραδυνό ύπνο αν και μία ούρηση κατά τη διάρκεια της νύχτας θεωρείται φυσιολογική.


Τι είναι η βιοανατροφοδότηση (biofeedback); Πως δένει με το υπόλοιπο παζλ;

JENKYNS: Η βιοανατροφοδότηση βοηθάει ένα άτομο να διαισθάνεται καλύτερα τα σήματα του σώματος. Είναι πολύ χρήσιμη για τους πυελικούς μυς επειδή αυτοί δεν είναι ορατοί. Αυξάνοντας την αντίληψή τους, οι ασθενείς μαθαίνουν να συσπούν, να χαλαρώνουν και να συντονίζουν σωστά αυτούς τους μυς ώστε να λειτουργούν πιο αποτελεσματικά.

Υπάρχουν πολλοί τύποι βιοανατροφοδότησης. Απλή βιοανατροφοδότηση μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας το χέρι σου ή έναν καθρέφτη. Η βιοανατροφοδότηση πίεσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ενδυνάμωση αδύναμων μυών –οι ασθενείς μπορούν να αισθανθούν βελτίωση συμπιέζοντας έναν πρωκτικό αισθητήρα γεμάτο με αέρα. Δεν χρησιμοποιώ βιοανατροφοδότηση πίεσης για περιπτώσεις σαν του Andre -αυτός χρειάζεται επικέντρωση στη χαλάρωση. Αντ'αυτού χρησιμοποιώ μια μονάδα βιοανατροφοδότησης δύο «καναλιών» ώστε να μπορεί να δει τι συμβαίνει σε δύο διαφορετικές μυικές ομάδες: τους μυς του πυελικού εδάφους και τους κοιλιακούς. Ο στόχος μας είναι τελικά να καταφέρουμε ναν συντονίσουμε την δραστηριότητα αυτών των δύο ομάδων.


Πως το πετυχαίνεις αυτο;

JENKYNS: Το ένα κανάλι ανιχνεύει την δραστηριότητα του πρωκτικού σφικτήρα και του ανελκτήρα του πρωκτού μέσα ενός αισθητήρα στο ορθό. Επιφανειακά ηλεκτρόδια από το άλλο κανάλι τοποθετούνται σε άλλα μέρη του σώματος, όπως οι κοιλιακοί μυς. Ο αισθητήρας και τα ηλεκτρόδια ανιχνεύουν την ηλεκτρική δραστηριότητα των μυών και αυτή η πληροφορία φιλτράρεται από τον εξοπλισμό βιοανατροφοδότησης [βλ. εικ. 2]. Εμφανίζεται σε μια οθόνη με τα δεδομένα να παρουσιάζονται σε microvolts. Όταν συσπώνται οι πυελικοί μυς βλέπεις την αύξηση της δραστηριοποίησης στην οθόνη. Όταν χαλαρώνουν η δραστηριοποίηση πέφτει. Εάν ο πάσχων δεν μπορεί να χαλαρώσει τους πυελικούς μυς, η δραστηριοποίηση παραμένει ψηλά. Σε ένα υπερδραστήριο πυελικό έδαφος, ο στόχος είναι να εκπαιδεύσουμε τους μυς να χαλαρώνουν. Όταν ο πάσχων χαλαρώνει τους σφικτούς μυς, το ηλεκτρικό σήμα πέφτει και ο ασθενής μπορεί να το δει αυτό στην οθόνη.



Τι ζητάς από τον ασθενή να κάνει στην βιοανατροφοδότηση;


JENKYNS: Ξεκινάω παίρνοντας μια μέτρηση 30 δευτερολέπτων για να δω πως δείχνουν οι μυς κατά τη φάση της ξεκούρασης. Μετά ελέγχω την ικανότητα του ασθενούς να συσπάσει και να χαλαρώσει αυτούς τους μυς. Θα του ζητήσω να τους σφίξει δέκα φορές για δύο δευτερόλεπτα ακολουθούμενα από τέσσερα δευτερόλεπτα χαλάρωσης [βλ. εικ. 3]. Στη συνέχεια θα τους ζητήσω να τους σφίξει για πέντε δευτερόλεπτα και να τους χαλαρώσει για δέκα δευτερόλεπτα. Βάσισμένοι στην βιοανατροφοδότηση, βλέπουμε που χρειάζεται να επικεντρωθεί η θεραπεία. Ο ασθενής χρειάζεται να συνδέσει αυτό που βλέπει να συμβαίνει στην οθόνη με αυτό που νοιώθει στους μυς του ώστε να έχει το μεγαλύτερο  ώφελος από την βιοανατροφοδότηση.


Και στη συνέχεια προσπαθείς να κάνεις τον ασθενή να το κατορθώνει αυτό από μόνος του;

JENKYNS: Ακριβώς, αλλά όχι να το πετύχει για μια φορά. Είναι σημαντικό οι ασθενείς να το πετυχαίνουν σταθερά και επαναλαμβανόμενα. Οι συνήθειες πεθαίνουν δύσκολα, οπότε ειναι σημαντικό ο ασθενής να κάνει επαναλαμβανόμενη πρακτική σε αυτά που έμαθε στις συνεδρίες. Πολύς κόσμος με πυελικό άλγος, συχνοουρία και επιτακτική ούρηση σφίγγει από λανθασμένη συνήθεια τους πυελικούς μυς. Μια χρήσιμη άσκηση είναι να να θυμάσαι τους μυς αυτούς πέντε φορές την ημέρα με υπενθύμιση και να προσπαθείς συνειδητά να τους απαλλάξεις από την ένταση. Οι ασκήσεις αναπνοής και ο διαλογισμός μπορούν να βοηθήσουν να μειώσεις την ηλεκτρική δραστηριότητα.


Υπάρχει ιατρική έρευνα που να αποφαίνεται θετικά για τη χρήση της βιοανάδρασης σε ασθενείς με Σύνδρομο Χρόνιου Πυελικού Άλγους;

JENKYNS: Υπάρχει τεκμηρίωση σχετικά με την σύνδεση σπασμών-έντασης των μυών του πυελικού εδάφους με το πυελικό άλγος, τη συχνουρία και την επιτακτική ούρηση και κάποιοι ερευνητές χρησιμοποιούν τη βιοανατροφοδότηση σε ασθενείς με πυελικό άλγος. Οι έρευνες δείχνουν ότι είναι μια ασφαλής και αποτελεσματική μέθοδος αντιμετώπισης που αντιμετωπίζει τους πόνους. Έχουμε επίσης ανέκδοτες αποδείξεις ότι δουλεύει αλλά χρειάζεται να γίνουν κλινικές μελέτες μεγαλύτερης κλίμακας για να το επιβεβαιώσουμε [βλ. «Βιοανατροφοδότηση για CPPS»].


Πιστεύετε ότι η συνήθεια σύσφιξης των πυελικών μυών ευθύνεται για τους πόνους στο πέος και τους όρχεις του Andre και για τις δυσκολίες του στην ουρηση;

JENKYNS: Ναι. Είναι δυνατόν ότι η συνήθεια σύσφιξης των πυελικών μυών οδήγησε σε μυικούς σπασμούς που προκάλεσαν τον πόνο και τις δυσκολίες στην ούρηση. Σχετικά με τις δυσκολίες στην ούρηση, οι μυς του πυελικού εδάφους πρέπει να είναι χαλαροί για να αδειάσει η κύστη. Η βιοανατροφοδότηση μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μια ποικιλία στάσεων για να βοηθήσει την χαλάρωση. Ο Andre βρήκε ότι όταν ξαπλώνει και χαλαρώνει πλήρως χρησιμοποιώντας διαφραγματικές αναπνοές και διαλογισμό μπορεί να χαλαρώσει τους μυς του πυελικού εδάφους. Έχει όμως ακόμα δυσκολία να χαλαρώσει τους μυς όταν είναι όρθιος και προσπαθεί να ουρήσει αλλά εξακολουθεί να κάνει πρακτική. Μερικές φορές ίσως είναι χρήσιμο για τους άνδρες να ουρούν καθιστοί ώστε να βοηθούν περισσότερο αυτούς τους μυς να είναι χαλαροί.

DAS: Αυτό στην ουσία είναι ένα πρόβλημα με τις γυναίκες. Πολλές γυναίκες πιστεύουν ότι οι τουαλέτες είναι βρώμικες, οπότε δεν θέλουν να κάτσουν για να ουρήσουν. Αντ'αυτού ισορροπούν πάνω από τη λεκάνη. Αλλά δεν μπορείς να χαλαρώσεις το πυελικό έδαφος επαρκώς όταν είσαι έτσι. Προσπαθούμε να τις πείσουμε να κάτσουν ή να κάνουν βαθύ κάθισμα. Το βαθύ κάθισμα είναι ok, αλλά δεν μπορείς να ισορροπείς μετέωρος.

Έχω δει ασθενείς με τόσο σφιγμένους πυελικούς μυς που ακόμα και το περπάτημά τους είναι περίεργο. Μπορείς πραγματικά να διακρίνεις την ένταση. Το να το αλλάξεις αυτό είναι δύσκολο καθώς είναι μια συνήθεια συσσωρευμένη με την πάροδο των ετών. Δεν μπορείς να απαλλαγείς από την μια μέρα στην άλλη.

JENKYNS: Γι'αυτό πιστεύω τα συμπτώματα του Andre άλλαξαν με την πάροδο των ετών. Η ένταση συσσωρεύτηκε και τα έκανε όλο και χειρότερα.


Πιστεύετε πως η ορχιαλγία που ένοιωσε πίσω στο 1996 ήταν μέρος του ίδιου αυτού προβλήματος που συνεχίζεται μέχρι τώρα;


JENKYNS: Πιστεύω ότι ήταν ένα πρώϊμο σημάδι. Είχε αρκετές αναζωπυρώσεις και φαίνονται να εμφανίζονται όποτε υπάρχει μεγαλύτερη ένταση και στρες στη ζωή του. Κατόρθωσε να εκτονώσει έναν μέρος της έντασης για λίγο αλλά μετά αναζωπυρώθηκε και πάλι. Είναι μια διαδικασία με πάνω και κάτω και διαχρονικά η ένταση συσσωρεύεται.

JAMES: Σχετίζεται σίγουρα με το στρες. Μία μέρα είχα άσχημα νέα από ένα μέλος της οικογένειας. Μόλις έγινε αυτό ένοιωσα σαν...να έχω ένα ξένο αντικείμενο μέσα στον πρωκτό μου. Ήμουν σίγουρα ότι ξαφνικά μου δημιουργήθηκε κάποιος όγκος. Δεν μπορούσα ούτε να περπατήσω από τον πόνο. Πήγα στον γιατρό μου ο οποίος με έστειλε να κάνω σιγμοειδοσκόπηση [εξέταση του όρθου βλ-«Τι είναι σιγμοειδοσκόπηση;»]. Δεν βρήκαν τίποτα και τελικά κάποια στιγμή η ενόχληση έφυγε. Αλλά και τώρα, όταν έχω μια αναζωπύρωση, μερικές φορές νοιώθω πόνο στο ορθο.

JENKYNS: Ζήτησα επίσης από τον Andre και άλλους άνδρες με τους οποίους δουλεύω να κάνουν μερικές διατατικές για τους γοφούς και όλους τους σχετικούς μυς. 


Και αυτό βοηθάει;

JENKYNS: Ναι, βοηθάει να απαλύνεις την ένταση.

JAMES: Βοηθάει απίστευτα. Δεν μπορώ να εκφράσω με απλά λόγια πόσο πολύτιμες είναι οι διατάσεις. Πραγματικά βοηθάνε να χαλαρώσει το πυελικό έδαφος. Μετά από τις διατάσεις μπορώ να ουρήσω πολύ πιο εύκολα.

Ηλικία εμφάνισης 39 (αρχές 2011). Αρχικά πόνος στη βουβωνική περιοχή, επιτακτική ούρηση και κίτρινο χρώμα σπέρματος. Αργότερα συχνουρία, νυχτουρία, σπανιότερα τσούξιμο, μικροενοχλήσεις κατά την στύση και την εξπερμάτωση. Πλέον σχεδόν καλά με χαλάρωση, αποφυγή εντάσεων και στρες, τρέξιμο, αραιή εκπερμάτωση, μασάζ, διατάσεις.

Αν κάποιος θέλει να με ρωτήσει για την γνώμη μου σε κάτι ας ποστάρει στο forum ώστε να μπορούν να διαβάσουν και άλλοι που μπορεί να ενδιαφέρονται. Όχι με προσωπικό μήνυμα αν δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος. Και όχι στο chat.

Δεν έχω (δεν γνωρίζω) πολλά πράγματα να απαντήσω σε ερωτήσεις ανθρώπων που πιστεύουν ότι έχουν μια μικροβιακή πάθηση και ρωτούν για αντιβιώσεις και μικρόβια πέρα από αυτά που έχω γράψει εδώ: http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=654.0 και http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=227.0 και http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=239.0

Tι είναι η θεραπεία απελευθέρωσης της μυικής περιτονίας [myofascial release]; Γίνεται εσωτερικά; Εξωτερικά;

JENKYNS: «Myo" σημαίνει μυς και το «fascia" αναφέρεται στον ελαστικό συνδετικό ιστό που περιβάλλει και στηρίζει τους μυς, τα όργανα, τα οστά τα νεύρα και τις φλέβες του σώματος. Το στρες, το τραύμα, η χρόνια φλεγμονή, η υπέρχρηση και η κακή στάση μπορεί να κάνει τον ιστό αυτό να χοντρύνει και να σφίξει. Οπότε γενικά,  η απελευθέρωση της μυικής περιτονίας είναι ένα είδος μασάζ με στόχο να αποευαισθητοποιήσει το νευρικό σύστημα, να απαλύνει την ένταση και να διαστείλει τους μυς και τον συνδετικό ιστό ώστε να απαλύνει τον πόνο.

Για ασθενείς σαν τον Andre, επικεντρωνόμαστε στους μυς του πυελικού εδάφους και τον περιβάλλοντα ιστό, δουλεύοντας και εσωτερικά και εξωτερικά.


Κάνοντας μασάζ;

JENKYNS: Ναι. Υπάρχουν διάφοροι τύποι μασάζ, που καλούνται επίσης κινητοποίηση μαλακών ιστών. Το κύλισμα του δέρματος είναι μια τεχνική όπου το δέρμα ανασηκώνεται ανάμεσα στον αντίχειρα και τα δάχτυλα και κυλιέται απαλά μπρος και πίσω ώστε να απαλυνθούν μπλοκαρίσματα ανάμεσα στο δέρμα και τους παρακάτω ιστούς. Επιπρόσθετα, πίεση ασκείται επαναλαμβανόμενα κατά μήκος του μυ ή σε συγκεκριμένα τεταμένα σημεία. Ο βαθμός πίεσης ποικίλει και εξαρτάται από την ανταπόκριση του ασθενούς αλλά ο γενικός στόχος είναι να απαλύνουμε τον πόνο και να καταλαγιάσουμε το νευρικό σύστημα.

Υπάρχει ελάχιστη έρευνα ακόμα στην τεχνική απελευθέρωσης της μυικής περιτονίας στους άνδρες αλλά οι λίγες μελέτες που έχουν γίνει την βρήκαν ωφέλιμη. Στην κλινική έχω δει ασθενείς να βελτιώνονται με αυτή, ειδικά με συνδυασμό βιοανατροφοδότησης, διατατικών ασκήσεων και επανεκπαίδευση της κύστης.


Τι γίνεται όσον αφορά το προστατικό μασάζ;

DAS: Αυτό ήταν μια θεραπεία για την προστατίτιδα στις αρχές του 20ου αιώνα. Χρησιμοποιήθηκε και αργότερα για εξαγωγή προστατικού υγρού για εξέταση και για να βοηθήσει να ανοίξουν μπλοκαρισμένα προστατικά κανάλια –τουλάχιστον στη θεωρία. Έχοντας ελάχιστα περισσότερα να προσφέρουν, κάποιοι γιατροί προσπαθούν με αυτό να βοηθήσουν τους ασθενείς τους και κάποιοι ασθενείς δείχνουν να βελτιώνονται.
Η θεωρία μου είναι πως οι μαλάξεις του προστάτη δεν έχουν σε τίποτα να κάνουν με τον προστάτη. Περισσότερο βοηθούν στη διάταση του εξωτερικού σφικτήρα, του πρωκτικού σφικτήρα και άλλων μυών και αυτό είναι που βοηθάει τους ασθενείς. Δεν νομίζω ότι η βελτίωση που νοιώθουν κάποιοι ασθενείς έχει σε τίποτα να κάνει με τη μάλαξη του προστάτη καθεαυτή.



Τι ενέργειες κάνεις Andre σε καθημερινή βάση για να κρατήσεις τις ενοχλήσεις και τα προβλήματα ούρησης σε νάρκη;

JAMES: Εκτός από τις περιοδικές συνεδρίες μου βιοανατροφοδότησης και απελευθέρωσης της μυικής περιτονίας, κάνω διατάσεις. Παίρνω ακόμα lorazepam. Και προσπαθώ να αποφεύγω το στρες. Το στρες για μένα είναι ξεκάθαρα ένας παράγοντας πυροδότησης των συμπτωμάτων.


Dr. Das, τι ρόλο παίξατε εσείς στην περίπτωση του Andre; Πως αντιμετωπίζετε ασθενείς με παρόμοια προβλήματα;


DAS: Βλέπω πολλούς ασθενείς με προβλήματα συχνοουρίας, επιτακτικής ούρησης καθώς και ασθενείς με δυσκολία στην ούρηση. Βλέπω αρκετές ακραίες περιπτώσεις συμπεριλαμβανομένων ανθρώπων που δεν μπορούν να ουρήσουν καθόλου και ασθενών που δεν είχαν επιτυχία με την βιοανατροφοδότηση ή με τους χειρισμούς μασάζ στο πυελικό τους έδαφος. Τέτοιες περιπτώσεις αντιμετωπίζονται με απευθείας νευρική διέγερση. Αυτό σημαίνει ηλεκτρική διέγερση του νεύρου και του νωτιαίου μυελού.

[στη συνέχεια ο Das εξηγεί πως γίνεται αυτό με την εισαγωγή μιας μικρής βελόνας κοντά στην σπονδυλική στήλη η οποία επιτρέπει στον ασθενή να στέλνει ηλεκτρικά ερεθίσματα]


Και αυτό το κάνετε σε άνδρες;

DAS: Ναι. Περίπου 10% των περιπτώσεων με τόσο σοβαρό πρόβλημα είναι άνδρες.


Ποιοι είναι τα συγκεκριμένα κριτήρια που συντελούν στο να γίνει εμφύτευση τέτοιου ηλεκτρικού διεγέρτη;

DAS: Τα τρία κριτήρια της ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων [FDA] είναι συχνότητα – ασθενείς που πάνε περίπου 20 φορές την ημέρα στην τουαλέτα ή σχεδόν ανά ώρα, επιτακτικότητα- ασθενείς που όταν τους έρθει δεν προλαβαίνουν να φτάσουν στην τουαλέτα και επίσχεση – ασθενείς που δεν μπορούν να ουρήσουν καθόλου.


Και οι λόγοι που δεν μπορούν να ουρήσουν;

DAS: Η θεωρία είναι ότι δεν μπορούν να χαλαρώσουν τους μυς του πυελικού εδάφους. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει όταν θες να ουρήσεις είναι να χαλαρώσουν οι μυς του πυελικού εδάφους. Εαν δεν μπορείς να τους χαλαρώσεις, δεν μπορείς να ξεκινήσεις την ούρηση.


Τι σας έδωσε την σοφία να παραπέμψετε αυτό τον ασθενή να δει έναν φυσιοθεραπευτή για βιοανατροφοδότηση, Dr. DeWolf?

DeWolf: Το ενδιαφέρον μου ξεκίνησε όταν έκανα ειδικότητα και άκουσα μια ομιλία από έναν διάσημο ουρολόγο τον Dr. Frank Hinman, για ψυχογενεσιουργό κατακράτηση σε παιδιατρικούς ασθενείς. Αυτά τα παιδιά φαίνονταν να έχουν πλήρη ουροποιητική φράξη αλλά οι εξετάσεις έδειχναν ότι δεν είχαν τίποτα το στραβό. Τελικά θεραπεύονταν με υπνωτισμό. Ο Hinman πίστευε πως υπήρχε απουσία συντονισμού μεταξύ εξωτερικού σφικτήρα και κύστης. Κράτησα αυτή τη σκέψη.

Κατόπιν, άρχισα να βλέπω ασθενείς με προστατίτιδα κατηγορίας ΙΙΙ, που είναι πυελικό άλγος χωρίς μόλυνση. Αυτοί μπορεί να έχουν ή να μην έχουν προβλήματα με την ούρηση. Εφαρμόζοντας αυτά που έμαθα από τον Dr.Hinman την δεκαετία του 70, άρχισα να σχηματίζω την υπόθεση πως αυτοί οι ασθενείς είχαν ένα πυελικό έδαφος που δεν συντονιζόνταν με τις λειτουργίες της κύστης. Έτσι το πυελικό έδαφος γίνεται αδιαπέραστο. Όπως ο Dr. Das είπε μόλις, η πρώτη ενέργεια ούρησης είναι χαλάρωση του πυελικού εδάφους. Εάν δεν μπορείς να το χαλαρώσεις, τότε η κύστη έχει πρόβλημα στο να απελευθερώσει τα ούρα. Αυτό είναι που ονομάζω Σύνδρομο Πυελικού Εδάφους.

Υπάρχουν διάφορα σημεία που με υποψιάζουν ότι έχω να κάνω με έναν ασθενή που έχει πρόβλημα πυελικού εδάφους. Πρώτα απ'όλα ο ασθενής πιθανότερα θα είναι μάλλον νεότερος –κατά την εμπειρία μου οι περισσότεροι ασθενείς είναι μεταξύ 35 και 50 όταν το πρόβλημα ξεκινάει. Δεύτερον, δεν θα βρίσκουμε τίποτα στραβό στις εξετάσεις του ασθενούς. Μπορεί να ουρήσει και δεν σηκώνεται πολλές φορές τη νύχτα για ούρηση. Δεν έχει κάποια μόλυνση του ουροποιητικού. Αλλά επειδή οι μυς του πυελικού εδάφους είναι σφικτοί, πονάει- και ο πόνος κάνει το πυελικό έδαφος να αντιστέκεται ακόμα περισσότερο στο να χαλαρώσει.

Οπότε να τι συμβαίνει: το πυελικό έδαφος σφίγγει αλλά η κύστη προσπαθεί να σπρώξει ούρα να διέλθουν μέσα από αυτό. Αυτό δημιουργεί υψηλή πίεση και –αυτό είναι ένα σημαντικό σημείο- ασκεί υψηλές πιέσεις στον προστάτη επειδή η κύστη προσπαθεί βεβιασμένα να σπρώξει ούρα να διέλθουν μέσα από τον ουρηθρικό σφικτήρα. Να θυμάστε πως η ουρήθρα διέρχεται δια μέσου του προστάτη. Εαν αυτό συμβαίνει επαναλαμβανόμενα, αυτό μπορεί να ερεθίσει τον προστάτη –τους όρχεις, το πέος το οποίο είναι προέκταση της ουρήθρας, το ορθο, την ηβική περιοχή ή την κύστη. Η κύστη καταγράφει αυτό ως «επιτακτικότητα» και αναπτύσσει φλεγμονή. Συνηθίζω να συνταγογραφώ μυοχαλαρωτικά σε ασθενείς με ένταση στους μυς του πυελικού εδάφους.


Υπάρχει επιστημονική τεκμηρίωση που να στηρίζει τη χρήση μυοχαλαρωτικών;

DeWOLF: Ο Frank Hinman's χρησιμοποίησε τον υπνωτισμό για να χαλαρώσει τους μυς. Μην ξέρωντας τι άλλο να κάνω, εγώ χρησιμοποίησα το φαρμακευτικό ισοδύναμο του υπνωτισμού. Αλλά πλέον παραπέμπω τους ασθενείς μου για βιοανατροφοδότηση και απελευθέρωση της μυικής περιτονία. Τους λέω ότι μπορεί να πάρει κάποιο καιρό για να αναστραφεί η διαδικασία αλλά πιστεύω ότι είναι ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης. Οι ασθενείς πρέπει να μάθουν πως να χαλαρώνουν το πυελικό έδαφος. Εάν χαλαρώσουν την ένταση στο πυελικό έδαφος, οι ενοχλήσεις φεύγουν και η κύστη μπορεί να αδειάσει φυσιολογικά.


Υπάρχουν κάποια τελευταία σχόλια;

DeWOLF: Με εκπλήσει ότι υπάρχουν 1,8 εκατομμύρια άνδρες στις ΗΠΑ με Σύνδρομο Χρόνιο Πυελικού Άλγους σύμφωνα με τον Εθνικό Οργανισμό Υγείας αλλά αυτό είναι σύνδρομο για το οποίο κατανοούμε ελάχιστα. Δεν φαίνεται τίποτα να πηγαίνει στραβά, τίποτα να διορθώσουμε συνεπώς οι γιατροί παραπέμπουν αυτούς τους ασθενείς σε κάποιον άλλο.

Βλέπω πλέον τουλάχιστον έναν ασθενή την εβδομάδα με αυτή τη πάθηση και συνήθως έχει δει τέσσερεις ή πέντα γιατρούς πριν από μένα. Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να μάθουμε περισσότερα πράγματα γι'αυτή τη πάθηση και να μελετήσουμε την αποτελεσματικότητα διάφορων μεθόδων αντιμετώπισης ώστε να παρέχουμε την καλύτερη δυνατή φροντίδα στους ασθενείς μας και να βοηθήσουμε να απαλυνθεί το βάσανό τους.
Ηλικία εμφάνισης 39 (αρχές 2011). Αρχικά πόνος στη βουβωνική περιοχή, επιτακτική ούρηση και κίτρινο χρώμα σπέρματος. Αργότερα συχνουρία, νυχτουρία, σπανιότερα τσούξιμο, μικροενοχλήσεις κατά την στύση και την εξπερμάτωση. Πλέον σχεδόν καλά με χαλάρωση, αποφυγή εντάσεων και στρες, τρέξιμο, αραιή εκπερμάτωση, μασάζ, διατάσεις.

Αν κάποιος θέλει να με ρωτήσει για την γνώμη μου σε κάτι ας ποστάρει στο forum ώστε να μπορούν να διαβάσουν και άλλοι που μπορεί να ενδιαφέρονται. Όχι με προσωπικό μήνυμα αν δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος. Και όχι στο chat.

Δεν έχω (δεν γνωρίζω) πολλά πράγματα να απαντήσω σε ερωτήσεις ανθρώπων που πιστεύουν ότι έχουν μια μικροβιακή πάθηση και ρωτούν για αντιβιώσεις και μικρόβια πέρα από αυτά που έχω γράψει εδώ: http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=654.0 και http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=227.0 και http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=239.0

Προς Super Ban: θυμάσαι την συζήτηση μας προχτές γιατί άραγε το σεξ και η εξπερμάτωση  προκαλούν προβλήματα και επιδεινώνουν τα συμπτώματα;

Λοιπόν διαβάζοντας τα παραπάνω και ειδικά τα τελευταία του DeWolf δεν σου έρχεται στο μυαλό μια εξήγηση; Όπως δεν μπορείς να ουρήσεις ή να ξεκινήσεις την ούρηση επειδή αργείς να χαλαρώσεις τους μυς του πυελικού εδάφους ώστε να αφήσουν τα ούρα να περάσουν, ομοίως φαντάσου τον προστάτη σαν αντλία που ξαφνικά ετοιμάζεται να εκτοξεύσει με πίεση το σπέρμα και το προστατικό υγρό αλλά βρίσκει μπροστά του σφιγμένους πυελικούς μυς οι οποίοι δεν προλαβαίνουν να συγχρονιστούν μαζί του.

Δεν είναι λογικό ότι είναι σαν να πυροβολείς με βουλωμένη κάνη; Δεν είναι λογικό ότι όλο το σύστημα βρίσκεται υπό πίεση και γαμιέται; Δεν είναι λογικό να σου βγαίνουν πόνοι και προβλήματα;;;

Έγραψε ο DeWolf...νομίζω άλλο ένα κομματάκι του παζλ μπαίνει στη θέση του...
Ηλικία εμφάνισης 39 (αρχές 2011). Αρχικά πόνος στη βουβωνική περιοχή, επιτακτική ούρηση και κίτρινο χρώμα σπέρματος. Αργότερα συχνουρία, νυχτουρία, σπανιότερα τσούξιμο, μικροενοχλήσεις κατά την στύση και την εξπερμάτωση. Πλέον σχεδόν καλά με χαλάρωση, αποφυγή εντάσεων και στρες, τρέξιμο, αραιή εκπερμάτωση, μασάζ, διατάσεις.

Αν κάποιος θέλει να με ρωτήσει για την γνώμη μου σε κάτι ας ποστάρει στο forum ώστε να μπορούν να διαβάσουν και άλλοι που μπορεί να ενδιαφέρονται. Όχι με προσωπικό μήνυμα αν δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος. Και όχι στο chat.

Δεν έχω (δεν γνωρίζω) πολλά πράγματα να απαντήσω σε ερωτήσεις ανθρώπων που πιστεύουν ότι έχουν μια μικροβιακή πάθηση και ρωτούν για αντιβιώσεις και μικρόβια πέρα από αυτά που έχω γράψει εδώ: http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=654.0 και http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=227.0 και http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=239.0

#4 17 Φεβρουαρίου, 2013, 02:11:02 ΠΜ Τελευταία τροποποίηση: 17 Φεβρουαρίου, 2013, 02:15:29 ΠΜ από SUPER_SUPER BAN
Μπραβο ,μπραβο και χιλια μπραβο απλα δεν φτανουν για αυτο που βρηκες οπως και για την επιτυχη του μεταφραση.Ο dr Dewolf επιβεβαιωνει τις υποψιες που ειχα και ειχα παρουσιασει σε εναν ανοικτο διαλογο -διαφωνια με τον john εδω στο forum πως οι μυες της περιοχης δεν παθαινουν θλαση οπως ο john υποστηριζε ,αλλα πρηζονται απο την συνεχη και ακουσια ενταση που τους ασκουμε οπως εκεινους τους μυες των χεριων με την συνεχη προπονηση.Στην συνεχεια να θυμισω ,ειχα πει πως οπως και στην στην εκγυμναση των μυων που συνειδητα χρησιμοποιουμε αν διακοψεις την συστηματικη εκγυμναση ομαλα ερχεται η χαλαρωση αυτων ,ετσι και εκει θα συμβει με συστηματικη αποφυγη του αγχους και αποφυγη επιφορτωσης με ενταση κτλ Το κακο ειναι πως αν ο μυς μια φορα πρηστει ,αν και οταν θα ξεπρηστει και θα εχει χασει το 70% του ογκου του,θα εχει πεσει σε ληθαργο και πολυ ευκολα θα μπορεσει να ανακτησει το αρχικο του "δουλεμενο"σχημα.Οποιος διεκοψε σε καλη σωματικη κατασταση γυμναστηριο και το ξαναρχισε μετα απο καιρο μπορει να με καταλαβει και να συμφωνησει μαζι μου για το ποσο γρηγορα ανεκτησε τους χαμενους του μυες.,ξανα αρα μιλαμε για μια διαρκη και συνεχη αποκατασταση της περιοχης μεσω διαφορων τεχνικων. Επισης εκει που λεει "Μια χρήσιμη άσκηση είναι να να θυμάσαι τους μυς αυτούς πέντε φορές την ημέρα με υπενθύμιση και να προσπαθείς συνειδητά να τους απαλλάξεις από την ένταση""θυμιζει απιστευτα αυτο που συμβουλευω στους νεους ασθενεις να κανουν στο σχετικο διημιουργηθεν θεμα,Ο ανθρωπος αυτος κυριολεκτικα εχει σκυψει πανω απο το προβλημα μας ,ερευνωντας σαν εμας και αυτο φαινεται γιατι μιλαει για αυτο κυριολεκτικα απο μεσα του . Στο κομματι ειδικα δε που αναφερεται για το πομπωδες θεμα των μαλλαξεων του προστατη τα σχολια μου ειναι περριτα ... 5-7 οι φυσιολογικες ουρησεις και ο αλλος εβγαινε στο μπλογκ του κ α ρ α και μεσα σε μια απο εκεινεςτις τεκμηριωσεις προσωρινης και παρερχομενης βελτιωσης χαρακτηριζε τις 8 που πηγαινε αυτος καταστροφικες ,θελημενα βεβαιως για να διασπειρει στους αβουλους τον πανικο και να τους κατευθυνει στο κολωνακι .-ΠΟΣΟ ΜΕ ΕΙΧΕ ΕΞΟΡΓΙΣΕΙ ΑΥΤΗ Η Μ@Λ@ΚΙ@ ΤΟΤΕ,ΠΟΣΟ!!!!!!!!! - Ενδιαφερουσα τοποθετηση επισης και αυτη για την βραδυνη ουρηση ,πως μια δηλαδη ειναι φυσιολογικη... Ριζοσπαστικος ή μη ,πολυ τον παω αυτον τον Dewolf. Μπραβο phaethon
Εμφάνιση στα 28-29.Καψίματα,γδαρσίματα,διακοπές στην ούρηση.Πόνος στο περίνεο ,τσούξιμο μετά/κατά την εκσπερμάτιση.Συχνουρίες.Παροδικά στυτικά προβλήματα,δύσκολη εκσπερμάτιση ,υδαρή,ολιγοσπερμία παροδική και που και που στεγνή.Πόνοι χαμηλά στην μέση.Αντιμετωπίστηκε ως σήμερα με πολλαπλούς τρόπους και πάμπολλα αντιβιοτικά κτλ . Σήμερα είμαι όπως ήμουν  πριν βρεθώ στην πάθηση ,είμαι καλά και   είμαι θεραπευμένος ,έπρεπε να αλλάξω πολλά και να κόψω ακόμα πιο πολλά .

Αποκαλυπτικό...
phaethon φίλε πρέπει να σου πήρε πολύ ώρα για μετάφραση μπράβο σου.
Τα κομμάτια του παζλ ενώνονται σιγά σιγά;
θα δίξει...
ένα σημείο που πρόσεξα είναι εκεί που λέει ότι το πρόβλημα στην αρχή μπορεί να κάνει μικρά ξεσπάσματα και μετά απο συσσωρευμένο στρες να διογκωθεί και να εγκαθυδριθεί στο σώμα...
το πιστεύω , όπως επίσης πιστεύω οτι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος που επηρεάζει τα ευαίσθητα όργανα της πυελικής περιοχής κύστη, έντερο, νεύρα...
αυτός ο φαύλος κύκλος δεν δημιουργήθηκε απο τη μια μέρα στην άλλη όπως αναφέρεται και στο κείμενο... πήρε χρόνο,
άρα ίσως και η αποθεραπεία να χρειαστεί και αυτή το χρόνο της.
Εμφανιση στα  23.Συχνουρία, κάψιμο στην ούριση, πόνος στην εξπερμάτιση, πιάσιμο-πόνος σε όρχεις,μούδιασμα-πόνος σε πυελική περιοχή και προσαγωγούς, πόνοι σε μέση,αδυναμία διατήρησης στύσης,δυσκοιλιότητα (όλα με εξάρσεις-υφέσεις),σήμερα εφαρμογή ασκήσεων με διατάσεις,μασάζ,αναπνοές,διατροφή.

χιλια μπραβο για την εργασια που εχεις κανει σε πολλα θεματα.συμφωνω μαζι σου οτι για πολλες περιπτωσεις ειναι θεμα stress.εγω προ δεκαετιας ειχα θεματα με εντερα και στομαχια,προ πενταετιας πονους στους μυες σαν να εχω κανει βαρη και αφου εφτιαξαν τα παραπανω τωρα προβληματα στο ουροποιητικο.διαβαζοντας το παραπανω κειμενο,θυμηθηκα οτι πριν 3 χρονια περιπου ειχα κανει μασαζ φασιας και μου ειχε εξηγησει η κυρια οτι φασια ειναι η ζελατινα που περιβαλει τα οργανα και με μικροκινησεις τη μαλακωνε ωστε να ρεει η ενεργεια που μπλοκαρει οταν η φασια μπλοκαρει.η αληθεια ειναι οτι τοτε που ειχα πονους στους μυες, μου ξεμπλοκαρε την πανοπλια που μου ελεγε οτι ειχα και πηγα καλυτερα εκτος απο περιοδους που ξανατσιτωνα πολυ.αρα στη δικη μου περιπτωση πολυ πιθανο να μου κανει καλο η συγκεκριμενη κυρια που θυμαμαι οτι ηταν σα να μου κανει αποσυμπιεση.και παλι ευχαριστω για την δουλεια που εχεις κανει.
42 ετων με 2 παιδια.συμπτωματα μεσης 1 χρονο περιπου,συχνουρια,νυχτουρια πεντε μηνες και τον τελευταιο μηνα  ολα πιο εντονα μεχρι που πηγα για υπερηχο και διαγνωσθηκε υπερπλασια και ατελης αδειασμα κυστης.επισης 2-3 χρονια πονοι στους μυες και αυξημενη cpk χωρις αιτια.

Να σαι καλά. Αυτό που αναφέρεις ως φασια είναι στα αγγλικά το myofascial release therapy, το οποίο το έχουμε συζητήσει εδώ. Είναι δυστυχώς δύσκολο πιστευω να βρεις άτομο να σου κάνει (σωστά) τέτοιο μασάζ στην πυελική περιοχή, λόγω μεταξύ άλλων και ταμπου
Ηλικία εμφάνισης 39 (αρχές 2011). Αρχικά πόνος στη βουβωνική περιοχή, επιτακτική ούρηση και κίτρινο χρώμα σπέρματος. Αργότερα συχνουρία, νυχτουρία, σπανιότερα τσούξιμο, μικροενοχλήσεις κατά την στύση και την εξπερμάτωση. Πλέον σχεδόν καλά με χαλάρωση, αποφυγή εντάσεων και στρες, τρέξιμο, αραιή εκπερμάτωση, μασάζ, διατάσεις.

Αν κάποιος θέλει να με ρωτήσει για την γνώμη μου σε κάτι ας ποστάρει στο forum ώστε να μπορούν να διαβάσουν και άλλοι που μπορεί να ενδιαφέρονται. Όχι με προσωπικό μήνυμα αν δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος. Και όχι στο chat.

Δεν έχω (δεν γνωρίζω) πολλά πράγματα να απαντήσω σε ερωτήσεις ανθρώπων που πιστεύουν ότι έχουν μια μικροβιακή πάθηση και ρωτούν για αντιβιώσεις και μικρόβια πέρα από αυτά που έχω γράψει εδώ: http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=654.0 και http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=227.0 και http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=239.0

Αν κάποιοι κολάνε να κάνουν το συγκεκριμενο μασάζ άλλοι τόσοι πάνε με αρκετη ευκολία στον Ακαταν για μαλλάξεις.Δεν μπορω να το καταλάβω.Μπορεις να κάθεσαι να σου συνθλίβει τον προστάτη ενας τυπος αλλά αρνησε να πας σε κάποιον που εχει μάλλον περισσότερες πιθανότητες να σε ανακουφίση.Α ρε αυτα θα μας φάνε!!!
Εμφανιση συμπτωματων 28 ετων.Τσουξιμο στην ουρηση,κατα την οφοδευση εκκριμα προστατικου υγρου,πεσμενη libido,στ.δυσλειτουργεια,συχνοουρια,νυχτουρια,αλγος στο περινεο. Τροποι θεραπειας:τόνοι αντιβίωσης,βοτανα,προστατικες μαλλάξεις.Πλεον:συχνο τρεξιμο,και μαλλάξεις με wand.Ξεκίνημα ομοιοπαθητικης 12/06/2013 .

Παράθεση από: KASABIAN στις 25 Απριλίου, 2013, 04:04:50 ΜΜ
χιλια μπραβο για την εργασια που εχεις κανει σε πολλα θεματα.συμφωνω μαζι σου οτι για πολλες περιπτωσεις ειναι θεμα stress.εγω προ δεκαετιας ειχα θεματα με εντερα και στομαχια,προ πενταετιας πονους στους μυες σαν να εχω κανει βαρη και αφου εφτιαξαν τα παραπανω τωρα προβληματα στο ουροποιητικο.διαβαζοντας το παραπανω κειμενο,θυμηθηκα οτι πριν 3 χρονια περιπου ειχα κανει μασαζ φασιας και μου ειχε εξηγησει η κυρια οτι φασια ειναι η ζελατινα που περιβαλει τα οργανα και με μικροκινησεις τη μαλακωνε ωστε να ρεει η ενεργεια που μπλοκαρει οταν η φασια μπλοκαρει.η αληθεια ειναι οτι τοτε που ειχα πονους στους μυες, μου ξεμπλοκαρε την πανοπλια που μου ελεγε οτι ειχα και πηγα καλυτερα εκτος απο περιοδους που ξανατσιτωνα πολυ.αρα στη δικη μου περιπτωση πολυ πιθανο να μου κανει καλο η συγκεκριμενη κυρια που θυμαμαι οτι ηταν σα να μου κανει αποσυμπιεση.και παλι ευχαριστω για την δουλεια που εχεις κανει.
Θα με ενδιεφερε εγκυκλοπαιδικα να μαθω σε ποια σημεια σου εκανε αυτο το μασαζ ,οπως και για το ποσα λεφτα σου επαιρνε την επισκεψη .
Υποθετω πως φασια ειναι η αντιστοιχη σκέπη ή μπόλια....Ε ;;;;
Εμφάνιση στα 28-29.Καψίματα,γδαρσίματα,διακοπές στην ούρηση.Πόνος στο περίνεο ,τσούξιμο μετά/κατά την εκσπερμάτιση.Συχνουρίες.Παροδικά στυτικά προβλήματα,δύσκολη εκσπερμάτιση ,υδαρή,ολιγοσπερμία παροδική και που και που στεγνή.Πόνοι χαμηλά στην μέση.Αντιμετωπίστηκε ως σήμερα με πολλαπλούς τρόπους και πάμπολλα αντιβιοτικά κτλ . Σήμερα είμαι όπως ήμουν  πριν βρεθώ στην πάθηση ,είμαι καλά και   είμαι θεραπευμένος ,έπρεπε να αλλάξω πολλά και να κόψω ακόμα πιο πολλά .

επειδη ειχα μυικους πονους σε ολο το σωμα σαν να ειχα κανει βαρη και μαλιστα κι οι μυες μου φουσκωναν,μου εκανε παντου και πιο πολυ στον αυχενα που ακουγα σαν να ξεκολαγανε πετρες απο τα αλατα και στον ανω κορμο που μου μαλακωσε την πανοπλια.
ειχα κανει 5 φορες για 200ευρω συνολο.τωρα με την κριση θα της πω 150 για 5 φορες αλλα δεν ξερω που να της πω να μου κανει γιατι ειναι 60 χρονων και ξιλοντρεπομαι.μαλλον γυρω γυρω-περιφερειακα.
εγω εχω υπερτροφια και η κυστη κραταει πολλα ουρα και μαλλον χρειαζομαι εγχειρηση.
εχω ομως και αρκετα συμπτωματα προστατιτιδας-οχι μπαλακια κλπ.
42 ετων με 2 παιδια.συμπτωματα μεσης 1 χρονο περιπου,συχνουρια,νυχτουρια πεντε μηνες και τον τελευταιο μηνα  ολα πιο εντονα μεχρι που πηγα για υπερηχο και διαγνωσθηκε υπερπλασια και ατελης αδειασμα κυστης.επισης 2-3 χρονια πονοι στους μυες και αυξημενη cpk χωρις αιτια.

Μπράβο Phaethon για τη δουλειά σου, τέτοια άρθρα μας βοηθάνε να καταλάβουμε πολλά. Είναι πολύ δύσκολο για κάποιον σαν εμένα που αισθάνεται μεταξύ άλλων και  τσούξιμο στο πέος να πιστέψει ότι αυτό είναι νευρομυϊκό και όχι μικροβιακό. Έτσι πολύ πιο εύκολα πιστεύουμε σε 'δύσκολα' μικρόβια, που κρύβονται και πολλαπλασιάζονται, αχρηστεύοντας τον προστάτη σταδιακά. Η πεποίθηση αυτή, ότι δηλαδή έχουμε κάποιου τύπου 'γάγγραινα' μας αγχώνει περισσότερο, και πολλές φορές μας οδηγεί σε ακραίες μορφές θεραπείας με αμφίβολα αποτελέσματα. Η 'προστατίτιδα' ή όπως αλλιώς θέλουμε να αποκαλούμε την ασθένεια που πάσχουμε, θέλει δυστυχώς πολύ υπομονή, και όχι άγχος και πανικό. Το άγχος και τον πανικό τον εκμεταλεύονται επιτήδιοι, με τα γνωστά αποτελέσματα...
Χρόνιο, Μυϊκά βασιζόμενο Πυελικό Άλγος.
Ξεκίνησε το 2012, είμαι χωρίς συμπτώματα από το 2016.
Πυροδοτήθηκε από προστατίτιδα, το πρωτόκολλο Wise Anderson με βοήθησε περισσότερο από όλες τις θεραπείες.

Να σαι καλά Evans. Χαίρομαι να βοηθάω ανθρώπους που είναι σε θέση να καταλάβουνε.
Ηλικία εμφάνισης 39 (αρχές 2011). Αρχικά πόνος στη βουβωνική περιοχή, επιτακτική ούρηση και κίτρινο χρώμα σπέρματος. Αργότερα συχνουρία, νυχτουρία, σπανιότερα τσούξιμο, μικροενοχλήσεις κατά την στύση και την εξπερμάτωση. Πλέον σχεδόν καλά με χαλάρωση, αποφυγή εντάσεων και στρες, τρέξιμο, αραιή εκπερμάτωση, μασάζ, διατάσεις.

Αν κάποιος θέλει να με ρωτήσει για την γνώμη μου σε κάτι ας ποστάρει στο forum ώστε να μπορούν να διαβάσουν και άλλοι που μπορεί να ενδιαφέρονται. Όχι με προσωπικό μήνυμα αν δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος. Και όχι στο chat.

Δεν έχω (δεν γνωρίζω) πολλά πράγματα να απαντήσω σε ερωτήσεις ανθρώπων που πιστεύουν ότι έχουν μια μικροβιακή πάθηση και ρωτούν για αντιβιώσεις και μικρόβια πέρα από αυτά που έχω γράψει εδώ: http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=654.0 και http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=227.0 και http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=239.0

Παράθεση από: KASABIAN στις 26 Απριλίου, 2013, 12:30:54 ΜΜ
επειδη ειχα μυικους πονους σε ολο το σωμα σαν να ειχα κανει βαρη και μαλιστα κι οι μυες μου φουσκωναν,μου εκανε παντου και πιο πολυ στον αυχενα που ακουγα σαν να ξεκολαγανε πετρες απο τα αλατα και στον ανω κορμο που μου μαλακωσε την πανοπλια.
ειχα κανει 5 φορες για 200ευρω συνολο.τωρα με την κριση θα της πω 150 για 5 φορες αλλα δεν ξερω που να της πω να μου κανει γιατι ειναι 60 χρονων και ξιλοντρεπομαι.μαλλον γυρω γυρω-περιφερειακα.
εγω εχω υπερτροφια και η κυστη κραταει πολλα ουρα και μαλλον χρειαζομαι εγχειρηση.
εχω ομως και αρκετα συμπτωματα προστατιτιδας-οχι μπαλακια κλπ.
Πόσο χρονών είσαι; Εαν εισαι πάνω από 60 μπορεις ίσως να συζητήσεις την προστατεκτομή, αλλά και τότε δεν είναι σίγουρο ότι θα βοηθηθείς (υπάρχει μεγάλη πιθανότητα επιδεινωσης). Εάν είσαι μικρότερος, που είναι το πιο πιθανο, η εγχείρηση θα σε καταστρέψει. Οι πόνοι θα επιδεινωθούν και δε θα βγαίνει το σπέρμα εξω, γιατι ο προστάτης είναι βαλβίδα. Σε όλες τις περιπτώσεις στη θέση σου θα έπαιρνα xatral ( a1-blocker έχω και δημοσίευση, το χρησιμοποιούν και στη χρόνια προστατίτιδα). Άλλαξε ουρολόγο θα στο πει και αυτός, λίγο καλός μόνο να είναι.
Φαίδωνα, καταπληκτική η δημοσίευση. Κοσμείς το φόρουμ και μας έχεις σώσει!!!
στοματικο με υποπτη που ειχε φαρυγγαλγια. Ουρηθριτιδα μετα απο μερικες ημερες. Πηρα 2gr Sir Zithromax εφαπαξ.  Μικρη βελτιωση και μετα 10 ημερες πονος στο περινεο ιδιαιτερα όταν ημουν καθιστος. Ηλθε λοιπον η προστατιτιδα.

Παράθεση από: aaa στις 19 Αυγούστου, 2013, 07:11:25 ΠΜ
Φαίδωνα, καταπληκτική η δημοσίευση. Κοσμείς το φόρουμ και μας έχεις σώσει!!!

Να σαι καλά aaa
Ηλικία εμφάνισης 39 (αρχές 2011). Αρχικά πόνος στη βουβωνική περιοχή, επιτακτική ούρηση και κίτρινο χρώμα σπέρματος. Αργότερα συχνουρία, νυχτουρία, σπανιότερα τσούξιμο, μικροενοχλήσεις κατά την στύση και την εξπερμάτωση. Πλέον σχεδόν καλά με χαλάρωση, αποφυγή εντάσεων και στρες, τρέξιμο, αραιή εκπερμάτωση, μασάζ, διατάσεις.

Αν κάποιος θέλει να με ρωτήσει για την γνώμη μου σε κάτι ας ποστάρει στο forum ώστε να μπορούν να διαβάσουν και άλλοι που μπορεί να ενδιαφέρονται. Όχι με προσωπικό μήνυμα αν δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος. Και όχι στο chat.

Δεν έχω (δεν γνωρίζω) πολλά πράγματα να απαντήσω σε ερωτήσεις ανθρώπων που πιστεύουν ότι έχουν μια μικροβιακή πάθηση και ρωτούν για αντιβιώσεις και μικρόβια πέρα από αυτά που έχω γράψει εδώ: http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=654.0 και http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=227.0 και http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=239.0