Έπασχα από χρόνιο πυελικό άλγος για 7 συνεχόμενα χρόνια (2008-2014). Τα συμπτώματα εμφανίστηκαν ξαφνικά και τα αναφέρω στο νήμα του ιστορικού μου:
https://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=825.0
Επισκέφθηκα αρκετούς ουρολόγους, ιδιωτικούς και δημόσιους. Έκανα πολλές και συχνές εξετάσεις, ηπερηχογραφηματα, καλλιέργειες ούρων, σπέρματος,προστατικού υγρού και μικροσκοπικές αναλύσεις.
Τα υπερηχογραφήματα , από το πρώτο ως και το τελευταίο έδειχναν μόνο πολλές και διάσπαρτες αποτιτανωσεις. Το μέγεθος του προστάτη πάντα φυσιολογικό. Οι μικροσκοπικές αναλύσεις πάντα φυσιολογικές. Οι περισσότερες καλλιεργείες ήταν αρνητικές πλην 2 εξαιρέσεων που αναπτύχθηκε E.coli τόσο στο σπερμα όσο και στα ουρά («μικρή ανάπτυξη» όπως αναφερόταν) και άλλη μια φορά που αναπτύχθηκε «Staphylococcus κοαγκουλάση θετικός» (χωρίς να προσδιορίζει αν η ανάπτυξη ήταν μικρή ή μεγάλη). Καλλιέργεια προστατικού υγρού έκανα μόνο φορά και ήταν αρνητική . Έλαβα παρά πολλές και διαφορετικές αντιβιωσεις για μεγάλα χρονικά διαστήματα... 6 μήνες κινολονη (συνεχόμενα), 3 μήνες κεφαλοσπορινες και πολλές άλλες που πλέον δεν θυμάμαι. Οι ουρολόγοι μου έδιναν αντιβιωσεις είτε είχα αρνητικές είτε θετικές καλλιεργείες. Τις λιγοστές φορές που ανιχθεφθηκε μικρόβιο ακολούθησαν αρχικά το αντιβιογραμμα χωρίς αποτέλεσμα και στη συνεχεια πάλι στα τυφλά.
Δεν είχα ποτέ καμία βελτίωση με τις αντιβιωσεις. Κάποια στιγμή έλαβα αντιφλεγμονώδη, και κάποιες φορές ναρκωτικά παυσίπονα για να περιοριστεί τουλάχιστον ο πόνος. Ήταν αναποτελεσματικά ... συνέχιζα να πονάω στο ίδιο βαθμό.
Ο τελευταίος ουρολόγος που επισκέφθηκα ήταν σε δημόσιο νοσοκομείο. Είδε όλες τις παλιές εξετάσεις και μου ξαναέκανε καινουριες για τελευταία φορά. Μου είπε ότι εξετάσεις μου είναι φυσιολογικές, ότι δεν πάσχω από τίποτα παθολογικό και δεν χρειάζεται να πάρω καμια αντιβίωση.Η διάγνωση του ήταν «χρόνιο πυελικό άλγος».
Όταν του ανέφερα ότι νιώθω πολύ άσχημα όλα αυτά τα χρόνια, όχι πλέον μονο σωματικά αλλα και ψυχολογικά, με συμβούλεψε να επισκεφτώ ψυχίατρο.
Αποφάσισα να τον ακούσω και επισκέφθηκα ψυχίατρο, ο οποίος μου χορήγησε ψυχοφάρμακα. Ολα τα συμπτώματα μου υποχώρησαν πλήρως μέσα σε λίγες μέρες. Συνεχίζω την φαρμακευτική αγωγή ως και σήμερα, παραμένοντας 100% ασυμπτωματικός και λειτουργικός.Έχουν περάσει συνολικά 6 χρόνια (2014 - 2020) και δεν παρουσιάζω καμία υποτροπή όσο λαμβάνω τα φάρμακα μου. Περιόδους που δοκίμασα να διακόψω την αγωγή, άρχισε να εμφανίζεται ξανά η ίδια συμπτωματολογία. Σε όλο αυτό το διάστημα δεν έχω επισκεφθεί ποτέ ουρολόγο, δεν έλαβα ποτέ ξανά αντιβίωση, δεν ακολουθώ ειδικές δίαιτες, δεν λαμβάνω συμπληρώματα διατροφής και ο τρόπος ζωής μου παραμένει ο ίδιος με αυτόν που είχα πριν εμφανιστεί το σύνδρομο.
Αποφάσισα να ακολουθώ αυτή την συντηρητική θεραπεία προκειμενου να έχω μια φυσιολογική ζωή.
https://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=825.0
Επισκέφθηκα αρκετούς ουρολόγους, ιδιωτικούς και δημόσιους. Έκανα πολλές και συχνές εξετάσεις, ηπερηχογραφηματα, καλλιέργειες ούρων, σπέρματος,προστατικού υγρού και μικροσκοπικές αναλύσεις.
Τα υπερηχογραφήματα , από το πρώτο ως και το τελευταίο έδειχναν μόνο πολλές και διάσπαρτες αποτιτανωσεις. Το μέγεθος του προστάτη πάντα φυσιολογικό. Οι μικροσκοπικές αναλύσεις πάντα φυσιολογικές. Οι περισσότερες καλλιεργείες ήταν αρνητικές πλην 2 εξαιρέσεων που αναπτύχθηκε E.coli τόσο στο σπερμα όσο και στα ουρά («μικρή ανάπτυξη» όπως αναφερόταν) και άλλη μια φορά που αναπτύχθηκε «Staphylococcus κοαγκουλάση θετικός» (χωρίς να προσδιορίζει αν η ανάπτυξη ήταν μικρή ή μεγάλη). Καλλιέργεια προστατικού υγρού έκανα μόνο φορά και ήταν αρνητική . Έλαβα παρά πολλές και διαφορετικές αντιβιωσεις για μεγάλα χρονικά διαστήματα... 6 μήνες κινολονη (συνεχόμενα), 3 μήνες κεφαλοσπορινες και πολλές άλλες που πλέον δεν θυμάμαι. Οι ουρολόγοι μου έδιναν αντιβιωσεις είτε είχα αρνητικές είτε θετικές καλλιεργείες. Τις λιγοστές φορές που ανιχθεφθηκε μικρόβιο ακολούθησαν αρχικά το αντιβιογραμμα χωρίς αποτέλεσμα και στη συνεχεια πάλι στα τυφλά.
Δεν είχα ποτέ καμία βελτίωση με τις αντιβιωσεις. Κάποια στιγμή έλαβα αντιφλεγμονώδη, και κάποιες φορές ναρκωτικά παυσίπονα για να περιοριστεί τουλάχιστον ο πόνος. Ήταν αναποτελεσματικά ... συνέχιζα να πονάω στο ίδιο βαθμό.
Ο τελευταίος ουρολόγος που επισκέφθηκα ήταν σε δημόσιο νοσοκομείο. Είδε όλες τις παλιές εξετάσεις και μου ξαναέκανε καινουριες για τελευταία φορά. Μου είπε ότι εξετάσεις μου είναι φυσιολογικές, ότι δεν πάσχω από τίποτα παθολογικό και δεν χρειάζεται να πάρω καμια αντιβίωση.Η διάγνωση του ήταν «χρόνιο πυελικό άλγος».
Όταν του ανέφερα ότι νιώθω πολύ άσχημα όλα αυτά τα χρόνια, όχι πλέον μονο σωματικά αλλα και ψυχολογικά, με συμβούλεψε να επισκεφτώ ψυχίατρο.
Αποφάσισα να τον ακούσω και επισκέφθηκα ψυχίατρο, ο οποίος μου χορήγησε ψυχοφάρμακα. Ολα τα συμπτώματα μου υποχώρησαν πλήρως μέσα σε λίγες μέρες. Συνεχίζω την φαρμακευτική αγωγή ως και σήμερα, παραμένοντας 100% ασυμπτωματικός και λειτουργικός.Έχουν περάσει συνολικά 6 χρόνια (2014 - 2020) και δεν παρουσιάζω καμία υποτροπή όσο λαμβάνω τα φάρμακα μου. Περιόδους που δοκίμασα να διακόψω την αγωγή, άρχισε να εμφανίζεται ξανά η ίδια συμπτωματολογία. Σε όλο αυτό το διάστημα δεν έχω επισκεφθεί ποτέ ουρολόγο, δεν έλαβα ποτέ ξανά αντιβίωση, δεν ακολουθώ ειδικές δίαιτες, δεν λαμβάνω συμπληρώματα διατροφής και ο τρόπος ζωής μου παραμένει ο ίδιος με αυτόν που είχα πριν εμφανιστεί το σύνδρομο.
Αποφάσισα να ακολουθώ αυτή την συντηρητική θεραπεία προκειμενου να έχω μια φυσιολογική ζωή.