Συνάδελφοι Μπροστατιδοπαθείς,
Θέλω να μοιραστώ μαζί σας ένα επίτευγμα, που παραλίγο να με κάνει να ξαναπέσω στο Βούρκο....
Εδώ και 2 Μήνες άρχισα να προπονούμαι για ημιμαραθώνιο εδώ που είμαι (21 χιλιομετράκια). "Δε γαμιέται" είπα, "είμαι καλά, οι συνθήκες είναι άρτιες, πάμε....". Το έβαλα κάτω που λέτε και πριν δύο εβδομάδες, τα κατάφερα. Έτρεξε 21 χιλιόμετρα σε 2ω και 20λ. Παλικάρι, θα σκεφτείτε... Αμ,δε....
Την επόμενη μέρα, πόνος στο γνωστό σημείο. Πόνος όμως, όχι αστεία.... Να ξυπνάω από τον πόνο και να ανακουφίζομαι μόνο με αφόδευση (χμμμμ)... Επίσης, πόνος και κατά την ούρηση.. Τα χρειάστηκα ο μάγκας. "Όχι ρε πούστη μου" σκέφτηκα, " για μια τρέλα να πέσουμε πάλι στα ίδια". Μιά βδομάδα και ο πόνος εκεί, παλικάρι. Πήρα τον ευτούλη μου και πήγα σε γιατρό, αλλά όχι σε ουρολόγο, αλλά σε γαστρεντερολόγο. Πέτυχα έναν ηλικιωμένο γιατρό 90+, απόκριση μετά απο 30'', αλλά διαβασμένος. Με πατάει από δω, με πατάει από κεί και μου λέει: Κρυωμένος είσαι, έχεις αέρια που φουσκώνουν το έντερο, ενοχλούν την κύστη και έχεις τα ίδια συμπτώματα με προστατίδα (του το είχα αναφέρει πριν όταν μου πήρε το ιστορικό). Άλλαξε τη διατροφή σου, μου είπε, κόψε λίγο αλκοόλ και ανθρακούχα και θα γίνεις μιά χαρα.
Να μην τα πολυλογώ, αυτό ήταν. Σε δύο ημέρες, μαχαίρι οι πόνοι.... Μάστορας ο παππούς!
Συμπέρασμα: Τα πράματα δεν είναι όπως φαίνονται και οι αιτίες είναι πολλές και διάφορες. Μη μασάτε με την παραμικρή ενόχληση και μην ενδείδετε ψυχολογικά σε κατρακύλες.
Μετά τιμής,
Αγχωμένος.
ΥΓ: Φυσικά ξεκίνησα και πάλι το τρέξιμο, αλλά όχι το αλκοόλ κλπ... Καλή δύναμη σε όλους
Θέλω να μοιραστώ μαζί σας ένα επίτευγμα, που παραλίγο να με κάνει να ξαναπέσω στο Βούρκο....
Εδώ και 2 Μήνες άρχισα να προπονούμαι για ημιμαραθώνιο εδώ που είμαι (21 χιλιομετράκια). "Δε γαμιέται" είπα, "είμαι καλά, οι συνθήκες είναι άρτιες, πάμε....". Το έβαλα κάτω που λέτε και πριν δύο εβδομάδες, τα κατάφερα. Έτρεξε 21 χιλιόμετρα σε 2ω και 20λ. Παλικάρι, θα σκεφτείτε... Αμ,δε....
Την επόμενη μέρα, πόνος στο γνωστό σημείο. Πόνος όμως, όχι αστεία.... Να ξυπνάω από τον πόνο και να ανακουφίζομαι μόνο με αφόδευση (χμμμμ)... Επίσης, πόνος και κατά την ούρηση.. Τα χρειάστηκα ο μάγκας. "Όχι ρε πούστη μου" σκέφτηκα, " για μια τρέλα να πέσουμε πάλι στα ίδια". Μιά βδομάδα και ο πόνος εκεί, παλικάρι. Πήρα τον ευτούλη μου και πήγα σε γιατρό, αλλά όχι σε ουρολόγο, αλλά σε γαστρεντερολόγο. Πέτυχα έναν ηλικιωμένο γιατρό 90+, απόκριση μετά απο 30'', αλλά διαβασμένος. Με πατάει από δω, με πατάει από κεί και μου λέει: Κρυωμένος είσαι, έχεις αέρια που φουσκώνουν το έντερο, ενοχλούν την κύστη και έχεις τα ίδια συμπτώματα με προστατίδα (του το είχα αναφέρει πριν όταν μου πήρε το ιστορικό). Άλλαξε τη διατροφή σου, μου είπε, κόψε λίγο αλκοόλ και ανθρακούχα και θα γίνεις μιά χαρα.
Να μην τα πολυλογώ, αυτό ήταν. Σε δύο ημέρες, μαχαίρι οι πόνοι.... Μάστορας ο παππούς!
Συμπέρασμα: Τα πράματα δεν είναι όπως φαίνονται και οι αιτίες είναι πολλές και διάφορες. Μη μασάτε με την παραμικρή ενόχληση και μην ενδείδετε ψυχολογικά σε κατρακύλες.
Μετά τιμής,
Αγχωμένος.
ΥΓ: Φυσικά ξεκίνησα και πάλι το τρέξιμο, αλλά όχι το αλκοόλ κλπ... Καλή δύναμη σε όλους