Κλασικό φαινόμενο σε μένα. Καλοκαίρι, συναυλίες, οι τουαλέττες γεμάτες και να περιμένει ουρά ο κόσμος. Να θέλω να κατουρήσω και να μην μπορώ με τίποτα και κάποιες φορές να φεύγω χωρίς να έχω κατουρήσει.....

Η διάγνωση πρωκταλγία έγινε από τον 2ο γιατρό στην Ελλάδα. Ο πρώτος στην αλλοδαπή μού είπε δεν έχεις τίποτα απλά πρέπει να ανοίξουν οι μυς στην περιοχή του πρωκτού. Απλά, αποφάσισα να πάρω και μια 2η γνώμη στην Ελλάδα.

Ο 2ος στην Ελλάδα μού επιβεβαίωσε ουσιαστικά τον πρώτο και μίλησε για πρωκταλγία.

Και οι 2 γιατροί είναι γενικοί χειρουργοί ειδικοί στις παθήσεις πρωκτού.

Στην αρχή έκανα θεραπεία μόνο με την αλοιφή πριν από 5 περίπου μήνες, ακόμα δεν είχα επισκεφθεί το γιατρό στην Ελλάδα. Αυτός μού είπε να χρησιμοποιήσω την αλοιφή μαζί με μινιτράν κάτι που δεν έκανα ποτέ παρά μόνο εδώ και 1 εβδομάδα περίπου.

Αντίθετα έκανα, μετά από ένα μήνα που πήγα στο γιατρό, θεραπεία μόνο με μινιτράν, η οποία με έφτασε στο όριο του να έχω συμπτώματα αλλά μέχρι εκεί.

Τώρα κάνω συνδυασμό αυτών με βάση τις οδηγίες του γιατρού και βλέπουμε.

Από συμπτώματα, μπαλάκι του γκολφ στον πρωκτό, καψίματα και πόνοι στην περιοχή του πρωκτού, επιτακτική ανάγκη για αφόδευση κάποιες φορές και ήπια συμπτώματα από το ουροποιητικό. (συχνοουρία, επιτακτική ούρηση, στάξιμο μετά την ούρηση κλπ.) Λέω ήπια γιατί είτε δεν με απασχολούν τόσο πολύ είτε γιατί δεν είναι μόνιμα όπως οι πόνοι και οι ενοχλήσεις στην περιοχή του πρωκτού.

Θέλω να καταθέσω εδώ κάτι πολύ χαρακτηριστικό: Όταν κατέβηκα στην Ελλάδα, το βράδυ πριν πάω στο γιατρό είχα βγει με φίλους. Οι πόνοι που με έπιασαν ήταν πραγματικά αφόρητοι. Προφανώς ήταν το άγχος του τι έχω μιας και στο εξωτερικό δε συνεννοείσαι και πλήρως με τους γιατρούς (γλώσσα, κουλτούρα...). Δεν μπορούσα σχεδόν να κάτσω. Την επόμενη μέρα με εξέτασε ο γιατρός, μού λέει δεν έχεις τίποτα παθολογικό αλλά ψυχοσωματική πρωκταλγία και τις επόμενες μέρες ήμουν είτε τελείως χωρίς συμπτώματα είτε δε με απασχολούσαν καν, μέχρι που επανήλθαν.Αυτά προς το παρόν παιδιά.

Γεια σας και πάλι!

Διάγνωση: Πρωκτοσκόπηση και ορθοσκόπηση από τον πρώτο γιατρό στο εξωτερικό μιας και μένω έξω. Δεν βρέθηκε τίποτα παθολογικό και μού έδωσε αλοιφή νιφεδιπίνης για να ανοίξουν όπως μου είπε οι μυς της περιοχής. Η νιφεδιπίνη είναι ανταγωνιστής ασβεστίου και σε αλοιφή δεν κυκλοφορεί στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα επισκέφθηκα δεύτερο γιατρό ο οποίος αφού με εξέτασε και πήρε το ιστορικό μου μού μίλησε για την πρωκταλγία. Με το δάχτυλό του βρήκε ευαισθησία σε κάποιο μυ και μού είπε ότι το σφίξιμο των μυών του πρωκτού προκαλεί τα συμπτώματα.
Θεραπεία: Τοπικά αλοιφή και μινιτράν (αντικαταθλιπτικό) που περιέχει την ουσία αμιτρυπτιλίνη η οποία έχει ένδειξη σε νευρομυικό πόνο. Βρίσκομαι στο μέσο της θεραπείας και δεν έχω να σας πω αποτελέσματα. Να πω μόνο ότι άργησα να την ξεκινήσω (2 μήνες) λόγω του ότι ήμουν επιφυλακτικός σε ότι αφορά το μινιτράν και πιθανές παρενέργειες.
Λόγω ότι κατά καιρούς έχω συμπτώματα και από το ουροποιητικό σκέφτομαι να επισκεφθώ και κάποιον Ουρολόγο εφόσον τα συμπτώματα δεν περιοριστούν.

Αγαπητοί φίλοι γεια σας. Είμαι νέο μέλος και εν καιρώ θα ανεβάσω αναλυτικό ιστορικό.

Θέλω να αναφέρω καταρχάς ότι εγώ έλαβα τη διάγνωση της πρωκταλγίας. Για την ακρίβεια νευρομυικό σύνδρομο που έχει να κάνει με το σφίξιμο των μυών του πυελικού εδάφους και συγκεκριμένα των σφικτήρων του πρωκτού. Σε μένα συνυπάρχουν και συμπτώματα "προστατίτιδας" από το ουροποιητικό  όπως κάποιες φορές συχνοουρία ή μειωμένη ροή ούρων όμως αυτό μού εξήγησε ο γιατρός ότι είναι επακόλουθο του νευρομυικού προβλήματος. Φυσικά παλιότερα είχα κάποιες φορές συχνοουρία αλλά ποτέ δεν έδωσα σημασία.

Ειδικότητα του γιατρού: Γενικός χειρουργός, ειδικός στις παθήσεις πρωκτού και πυελικού εδάφους και όχι ουρολόγος.

Τα γράφω αυτά προς επιβεβαίωση του παραπάνω post.

Αυτά προς το παρόν από εμένα, θα επανέλθω σύντομα.