Αν και πλεον απέχω απο το forum, μπαίνω κάποιες φορές για να νοσταλγώ τις μαρτυρικές στιγμές που ζούσα για χρόνια, περι προστατίτιδας ο λόγος (ρε μήπως είμαι μαζόχα??), παίρνοντας κίνητρο για να προχωράω σοφότερος στη ζωή απο δω και πέρα και να μην επεναλαμβάνω τα ίδια λάθη. Γιατι ως γνωστόν, ο χρόνος και η ζωή είναι το καλύτερο ζευγάρι δασκάλων, φτάνει βέβαια να τους ακούς (απόσπασμα: Πλάτων-Κοινός παρανομαστής για τους μερακλήδες). Ας μη πιάσω το μελό όμως, γιατί θα χρειαστεί σεντόνι ανούσιο.
Στο δια ταύτα. Η περίπτωση σου προσεγγίζει κατα πολύ την δική μου ιστορία. Κάπως έτσι ξεκίνησα και εγώ, με ανίχνευση ενός μικροβίου, που τότε πίστευα οτι θα με σκοτώσει και θα μου πάρει οτι πολυτιμότερο είχα, τη ζωη μου. Παρόλα αυτά, αυτό που με καθήλωσε στο κρεβάτι του προκρούστη (περι προστατίτιδας και πάλι ο λόγος), ήταν αυτές οι ντουζίνες φαρμάκων που κατέβαζα τόσο εθισμένα, πιστεύοντας οτι θα νικήσω τον δράκο που με κυρίευε και δε με άφηνε να ζήσω τη ζωή μου όπως την ήθελα και την ονειρευόμουν στα καλύτερα μου χρόνια. Απαίδευτοι γιατροί, που το μόνο τους κίνητρο ήταν να γεμίσουν όσο περισσότερο μπορούσαν την τσέπη με το πολυπόθητο πορτακαλί χαρτονόμισμα, σε όσο το δυνατόν λιγότερο χρόνο μπορούσαν. Βέβαια να μην κακολογώ, είχα βρει ένα γιατρό, "οικογενειακό φίλο" που ήταν αρκετά προσιτός, φιλότιμος και άνθρωπος με ενσυναίσθηση (όσο μπορούσε αφού έξω απο το χορό είναι δύσκολη η ταύτιση). Μαζί συμπορευόμασταν απο τα πρώτα χρόνια και προσπαθούσαμε να λύσουμε αυτό το μυστήριο που ταλαιπωρούσε τον προστάτη μου και όλο το πυελικό μου σύμπλεγμα, δυστυχώς με λάθος τρόπο. Ο γιατρός νέος, με αρκετές γνώσεις, αλλά ο ασθενής (ναι εγώ) κατα μια έννοια επιπόλαιος. Πήραμε το πρώτο σχήμα αντιβιώσεων, όπου και σε διάστημα μηνός καθάρισα απο το μικρόβιο και θεώρησα οτι ξεμπέρδεψα. Σε λίγους μήνες όμως, καλή ώρα όπως και το στοιχειό που βασανίζει όλους τους συμπάσχοντες, οι ενοχλήσεις επέστρεψαν και μαζί και το αέναο γίγνεσθαι, που δε μας άφηνε να προσεγγίσουμε το πρόβλημα απο μια σκοπιά, καθώς οι ανατροπές ήταν αλλεπάληλες. Εγώ τότε αδαής και κουτός, επισκεπτόμουν σχεδόν κάθε μήνα τον γιατρό μου και συζητούσαμε επανειλημμένα πως θα νικήσουμε σε αυτόν τον αγώνα με άνισες μάχες. Αυτός υπομονετικός και με συνοχή στο λόγο του, μου επισήμανε καθε φορά οτι δεν υπάρχει αναγκαιότητα για νεο κύκλο αντιβιώσεων, αφού είμαι καθαρός. Μικρόβιο δεν ξαναβρέθηκε απο την πρώτη αντιβίωση κιόλας, αν και τελικά δεν είμαι τοσο βέβαιος οτι είχα καθαρίσει απο την αρχή, αλλά είμαι βέβαιος οτι σε αυτό δεν οφείλονταν τα συμπτώματά μου. Τότε όμως η οπτική μου ήταν διαφορετική. "Μα γιατρέ αφου πονάω και έχω συμπτώματα στην περιοχή του προστάτη, πως μπορεί να είναι κατι άλλο? Θέλω αντιβίωση!!!". Εν μέρη του έκανα επίκληση στο συναίσθημα και προσπαθούσα να τον μεταπίσω να μου γράψει κινολόνες, αφού τότε είχαν αποθεωθεί απο τους γιατρούς, σαν η δραστική ουσία που σκοτώνει ελέφαντα, άρα δε θα σκοτώσει ένα μικρό ανιπεράσπιστο μικρόβιο?
Να μη τα πολυλογώ, με πιέσεις, συζητήσεις, αναθεωρήσεις έφτασα να παίρνω αντιβιώσεις για περίπου 7 χρόνια, με περιοδικούς κύκλους, άλλοτε απλή δοξυκυκλίνη και άλλοτε κινολόνες με κοκτέιλ άλλων δραστικών ουσιών μαζί. Κατάπινα τα χάπια όπως κάτι γυμναστηριακοί (ναι αυτοί οι φουσκωτοί με τα πρισμένα μούσκουλα), που μετά το πρωινό τους, γεμίζουν τη χούφτα και καταβροχθίζουν καμιά 10αρία πολύχρωμα "καραμελάκια". Κι όμως τίποτα δεν κατάφερε να με απαλλάξει απο τη μιζέρια, την ταλαιπωρία, τους πόνους, τα τσουξίματα, τα καψίματα και ότι μπορείς να φανταστείς. Κάθε φορά και λίγο....χειρότερα να γίνομαι, ανήμπορος στο να μπορώ να αποφασίσω τι τελικά πρεπει να κάνω για να απαλλαχτώ.
Ωσπου μια μέρα, σαν θεία φώτιση, κάτι με ώθησε να αλλάξω, να αναθεωρήσω, να κοιτάξω το πρόβλημα ολιστικά και να αναρωτηθώ, τι λάθος έκανα εγώ και έβαλα τον ευατό μου σε αυτή την τραγική κατάσταση, να μη μπορώ να χαρώ μια απλή, καθημερινή, δεδομένη για πολλούς καθημερινότητα. Ένα ντουλάπι φάρμακα, συμπληρώματα, ματζούνια, φύγανε όλα απο το παράθυρο χωρίς δισταγμό και αναστολές. Ήταν η στιγμή που κατάλαβα οτι όλα αυτά τα φάρμακα με είχαν καταστρέψει και οτι η φαρμακοβιομηχανία, το μόνο που θέλει, δεν είναι να γιατρέψει τους ασθενής, αλλά να τους κρατάει άρρωστους....
Είχα καταστρέψει τα πάντα μέσα μου. Δεν είχε μείνει δείγμα ανασολογικού μηχανισμού να μπορεί να αντιμετωπίσει έστω και μια απλή γρίπη. Μικροβίωμα εντέρου στα τάρταρα, φλεγμονές να κυριαρχούν σε όλοκληρο το σώμα μου και αυτό ανήμπορο να ενεργοποιήσει έστω και ένα κύτταρο για να με γιατρέψει.
Ξεκίνησα διατροφή, γυμναστική, σταμάτησα να ψάχνω φαντάσματα που δεν υπήρχαν και έβγαλα απο το μυαλό μου οτι κάποιο μικρόβιο μπορεί να υπάρχει ακόμα μέσα μου και να οφείλεται για όλα αυτά τα δεινά που με ταλαιπωρούσαν και βασάνιζαν το μικρό αβοήθητο προστάτη μου.
Η αλλαγή άρχισε σιγά σιγά να έρχεται. Ναι ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα φως στο Τούνελ (Οχι με την Αγγελική Νικολούλη αλλά με μένα προταγωνιστή). Οσο προχωρούσα σε αυτή τη γη της επαγγελίας, τόσο μπορούσα να συνειδητοποιήσω. Μπήκα σε ομάδες υγιεινής διατροφής, μίλησα με κόσμο, έψαξα, έμαθα τι μπορεί να απαλλάξει τον οργανισμό μου απο τις αρρώστιες και τις φλεγμονές. Μέσα στην κατάθλιψη που βίωνα, είχα βρει παρηγορία σε ότι σαβούρα μπορείς να φανταστείς, αφήνοντας καθε ανθυγιεινή φιέστα να επιβαρύνει την κατάσταση. Ποτά, τσιγάρα και διατροφική πανδαισία, βομβάρδιζαν καθημερινά τον οργανσιμό μου. Ζητούσα σαν το ναρκομανή, να πνίξω την επιθυμία μου για ένα κομμάτι διατροφικής σαβούρας που θα κατευνάσει τον πόνο που βίωνα (ψυχικό και σωματικό).
Κόπηκαν....μαχαίρι....Συνειδητοποίησα οτι σιγά σιγά και εφόσον άρχισα να επανέρχομαι, είχα κι άλλα θέματα που δεν είχα αντιληφθεί. Χρόνια κόπωση, εντερικά προβλήματα, ζαλάδες, κομάρες, θολούρες, αδιαθεσία και οτι άλλο μπορεί να επιβαρύνει έναν ανθρώπινο οργανισμό, στο να λειτουργεί όπως θα έπρεπε. Ναι...Το έντερο μου με όλη αυτή τη χρόνια χρήση φαρμάκων είχε διαλυθεί. Και το συκώτι μου επίσης. Ανασολογικά ο οργανισμός δεν μπορεί να αντιμετωπίσει κανέναν εξωγενή παράγοντα, εαν και εφόσον διατροφικά δεν μπορείς να μεταβολίσεις σωστά ότι καταναλώνεις. Δημιουργήθηκαν δυσανεξίες σε οργανικές ενώσεις που δεν μπορούσα να διαχειριστώ και στις οποίες μπορεί να ήμουν εκτεθιμένος οχι μόνο διατροφικά. Ένα απλό αφρόλουτρο, περιέχει συστατικά που όσο και αν σε παραξενεύει το γεγονός, αν έχεις αποκτήσει δυσανεξία, θα έχεις αντίδραση αν έρθεις σε επαφή. Άρχισα να καταλαβαίνω, γιατί κάθε φορά μετά το χαλαρωτικό μου βραδινό μπανάκι, είχα έξαρση για κάποιες ώρες. Ναι...ήταν η αντίδραση με τα θειώδη άλατα που περιέχουν τα αφρόλουτρα. Και πολλά ακόμα που θέλω τόμους για να σου αναλύσω.
Νομίζω οτι έχω γράψει ήδη πολλά, αν και θα ήθελα να πω περισσότερα. Σε γενική ομολογία θα σου έλεγα τα εξής. Μη συνεχίσεις τις αντιβιώσεις και κυρίως σταμάτα τις επισκέψεις σε γιατρούς. Εχεις κάνει ήδη πάρα πολλά σχήματα αντιβιώσεων, που έχουν καταστρέψει οτι έχεις και δεν έχεις μέσα σου, κάνοντας φυσικά και τα μικρόβια ακόμα πιο ανθεκτικά. Το γεγονός οτι ανιχνέυεις μικρόβιο ακόμα, έχει να κάνει με τις συνήθειες που ακολουθείς. Το να πάρεις αντιβίωση και να συνεχίσεις τις κρεπάλες δεν οφελεί πουθενά. Κόψε ζάχαρη, υδατάνθρακες και οτι άλλο επιβαρύνει την ορθή λειτουργία του οργανισμού σου να αυτοΐαστεί. Προσωπικά, στις αρχές προσπάθησα να μπουστάρω κάπως τον οργανσιμό μου με κάποια φυτικά συμπληρώματα, αφεψήματα και κάποια ματζόυνια, αλλά το ερώτημα, αν με βοήθησαν ή οχι θα μείνει αναπάντητο. Αυτό που πάντως σίγουρα με βοήθησε, ήταν που έκοψα καθε είδους φάρμακο της σύγχρονης δυτικής ιατρικής.
Απέβαλα κάθε αντίληψή της, να καυχιέται ότι μπορεί να απομακρύνει συμπτώματα, αδιαφορώντας για την ανακαλυψη της αιτίας που τα προκαλεί, η οποία μπορεί να είναι επικίνδυνη, αφού τα συμπτώματα είναι προειδοποιήσεις που μπορούν να προλάβουν καταστροφές. Δυστυχώς, τα φάρμακα, είναι η πρώτη και αδιάσπαστη επιλογή του ασθενή, που αναζητά την άμεση ικανοποίηση με κάθε κόστος και πρωταρχικός στόχος του είναι να απαλλαγεί από τα ανεπιθύμητα συμπτώματα, χωρίς να αλλάξει τον βιάζοντα την ανθρώπινη φύση, τρόπο ζωής του.
Έχει αναφερθεί πολλάκις το θέμα διατροφή και θα συμπληρώσω υγιεινή ποιότητα ζωής, αλλά δυστυχώς λίγοι έχουν ταυτιστεί με αυτό. Στο λέει ακόμα ένας 10 χρόνια προστατιδοπαθής, που εδώ και 3 χρόνια περίπου, είναι απαλλαγμένος απο κάθε είδους αρρώστια και ζει τη ζωή του στα άκρα.
Ελπίζω και εύχομαι να σου μείνει κάτι απο όλο αυτό το παραλήρημα, που σαν ακόμη ένας Γκάντι, προσπάθησα να σου μεταλαμπαδεύσω την εμπειρία που βίωσα, για να σε λιτρώσω και κυρίως να σε αποτρέψω απο τα λάθη που θα σε οδηγήσουν σε ένα αέναο κυνήγι φαντασμάτων. Επικεντρώσου αλλού και προσπάθησε να γιατρέψεις τον ευατό σου και οχι τον προστάτη σου...Και όπως έχουν πει αρκετοί, ακόμα σοφότεροι απο μένα εδώ μέσα. Venceremos αδέρφια!!

Ακριβώς. Επίσης επειδή προφανώς είσαι εμμονικό άτομο δεν θα σου φύγει απο το μυαλό αν δεν πάρεις αντιβίωση, γιατί θα σκέφτεσαι και τι γίνεται τώρα, και αν αναπτυχθεί το μικρόβιο, και αν αργότερα βγουν και πόνοι και και και.. Είναι μονόδρομος να πάρεις αντιβίωση γιατί θα λειτουργήσει και στον εγκέφαλό σου αντίστοιχα οτι κάτι έκανες για αυτό που έχεις.
Πάρε την αντιβίωση και όπως είπε ο Γιώργος μετά θα είναι πιο ξεκάθαρα τα πράγματα.

Ούτε και εγώ ήμουν.Για αυτό ίσως να ταλαιπωρήθηκα και τόσα χρόνια και ο νοών νοείτω...
Εννοείται να μην παίρνετε αντιβιώσεις αν δεν έχετε μικρόβιο, αλλά στην προκειμένη εφόσον βγήκες θετικός δεν θεωρώ οτι υπάρχει καν λόγος να το σκέφτεσαι. Τώρα αυτά του τύπου, όλος ο κόσμος έχει μιρκόβια αλλά δεν πονάει κλπ κλπ, εμένα προσωπικά δε με πιάνουν και όποιος θέλει μπορούμε να το συζητήσουμε για να μου αλλάξει γνώμη.
Επίσης δεν είναι ανάγκη να πάρεις κινολόνη. Μπορεί το μικρόβιο να είναι ευαίσθητο και σε άλλη δραστική ουσία. Θα το δεις απο το αντιβιόγραμμα.
Οτι θες εδώ είμαστε

Προσωπικά θα κοιτούσα και τα πυοσφαίρια, όπου 8-10 δεν είναι λίγα. Οπότε θα σου σύστηνα ναι, να πάρεις αντιβίωση.
Επίσης το μικροβιακό φορτίο σε μας που είμαστε προστατιδοπαθείς, δεν αξιολογείτε όπως σε έναν άλλο οργανσιμό. Πρέπει να κρατάς τον προστάτη σου στείρο μικροβίων, ακόμα και χαμηλό φορτίο να βρεις. Εφόσον το μικρόβιο ανιχνεύθηκε απο την εξέταση, δεν μπορεί να θεωρηθεί ασήμαντο κατα την άποψή μου.

Γιατί να κάνεις καλλιέργεια ούρων και όχι καλλιέργεια προστατικού, εφόσον θα κάνεις μάλαξη?
Προσωπικά τα τελευταία χρόνια κάνω μάλαξη μόνος μου όποτε χρειάζεται, με Wand. Παίρνω ικανοποιητικότατο δείγμα που κανένας γιατρός δεν μπόρεσε ποτέ να μου βγάλει. 10+ σταγόνες κάθε φορά...Πριν πάρω το wand έκανα με το δάχτυλο αλλά είναι δυσκολότερο και πρέπει να βρείς πως θα σε βολέψει να κάτσεις για να έχεις πρόσβαση να κάνεις τη μάλαξη. Αν το κάνεις μόνος θα χρειαστεί σίγουρα να προμηθευτείς απο ένα μαγαζί με ιατρικό εξοπλισμό, στυλεό με υγρό μεταφοράς, αν θες να κάνεις προστατικό και όχι ούρα τελικά...Εφόσον θα κάνεις τη μάλαξη, θα συλλέξεις το δείγμα. Προσωπικά, ξαπλώνω στο κρεβατί λίγο ανασηκωμένος ακουμπώντας πίσω το κεφάλι, με το ένα χέρι κάνω μάλαξη με το wand και με το άλλο κρατάω τη μπατονέτα και οτι βγαίνει απο την ουρήθρα το "τσιμπάω" κατευεθείαν. Έτσι η μπατονέτα "βρέχεται" εξ ολοκλήρου, εφόσον έχω καταφέρει να πάρω 5-10 σταγόνες. Οκ, δεν είναι εύκολο, αλλά ούτε και δύσκολο. Αν το κάνεις μια θα μάθεις....
Απο εκεί και πέρα, αν δε θες, δε μπορείς ή νομίζεις οτι δεν ξέρεις πως να το κάνεις (κανείς δεν ήξερε, όλοι μάθαμε μόνοι μας), πήγαινε σε έναν γιατρό να σου πάρει δείγμα. Οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, κάνουν. Καλό είναι να ρωτήσεις πριν κλίσεις ραντεβού βέβαια...
Όλα τα μικροβιολογικά κάνουν καλλίεργεια ανάλογα με το δείγμα που θα τους πας και τις εξετάσεις που θα τους ζητήσεις. Απλώς αν δεν έχεις παραπεμπτικό θα πρέπει να τους πεις τι θες να κάνουν και σίγουρα δεν το δέχονται όλα, κυρίως τα μεγάλα κέντρα. Και φυσικά να πληρώσεις και παραπάνο, εφόσον δεν θα χρεωθείς μόνο το κόστος συνδρομής του ασθενή...Αυτά

Μετά απο τόσα χρόνια στο forum, το μόνο που κατάλαβα είναι οτι σε άτομα που είναι αρρωστοφοβηκά και δεν έχουν κάποιο self-control του εαυτού τους και των καταστάσεων που αντιμετωπίζουν, μόνο κακό κάνει το να μπαίνουν να διαβάζουν. Μην πανικοβάλεσαι και μήν ταυτίζεσαι με αυτά που διαβάζεις και αν το κάνεις φρόντισε να τα αξιλογείς και μόνος σου....
Συνέχισε την αντιβίωση και μη τη σταματήσεις μέχρις ότου τελείωσει. Πάρε και κάποια προβιοτικά να μην διαταράξεις το έντερό σου, γιατί η αλήθεια είναι οτι μετά δύσκολα συνέρχεται...
Εφόσον τελειώσει η αντιβίωση, περιμένεις 10-15 μέρες και πας για επαναληπτικές εξετάσεις να δεις αν καθάρισες. Προσωπικά θα σου έλεγα να το πας λίγο παραπέρα και πέραν της καλλιέργειας σπέρματος να κάνεις και μια προστατικού υγρού μετά απο μάλαξη. Αν είναι αρνητικές, το αφήνεις, συνεχίζεις με προσοχή τις επαφές και με προφύλαξη, και μετά απο ένα τρίμηνο πας ξανακάνεις και συνεχίζεις ανάλογα....
Αν είσαι θετικός ξαναπαίρνεις αντιβίωση.
Εφόσον δεν έχεις συμπτώματα και είσαι στείρος μικροβίων, σταματάς να σκέφτεσαι το οτιδήποτε.
Αν έχεις συμπτώματα και είσαι καθαρός, το συζητάμε οταν έρθει η ώρα...

Απαντώ και στα ερωτήματά σου.
1. Η στύση δεν επηρεάζεται απο την αντιβίωση. Προσωπικά θεωρώ οτι ο μικροβιακός παράγοντας μπορεί να την επηρεάσει, καθώς το έχω δει σε μένα. Επίσης είναι και θέμα ψυχολογικό. Θεωρείς οτι σε βρήκαν τα δεινά όλου το κόσμου και έχεις πέσει....
2. Καλό είναι να χρησιμοποιείς προφυλακτικό για κάποια διάστημα προς το παρόν, εφόσον ακόμα παίρνεις αντιβίωση και δεν ξέρεις αν καθάρισες απο μικρόβιο...
3. Προφανώς και μπορεί να κόλλησε η σύντροφος για αυτό και πρέπει να κάνει εξίσου εξετάσεις και θεωρώ οτι θα έπρεπε να πάρει και αυτή προληπτικά αντιβίωση. Συζήτα το με το γιατρό σου.
4. Μπορεί να μην έχει συμπτώματα αυτή, για αυτό κάνε το παραπάνω που ανέφερα...

Εδώ είμσατε οτι χρειαστείς

Παράθεση από: trelakias στις 19 Οκτωβρίου, 2022, 12:58:42 ΠΜ
Πάντως θέλω να πω κάτι που έχω αρχίσει να καταλαβαίνω από τότε που άρχισαν αυτά τα συμπτώματα, η ζωή είναι ωραία και θέλω να την ζήσω, θέλω να κάνω πράγματα. Τόσο καιρό που ήμουν καλά, είχα "σαπίσει" και δεν έκανα σχεδόν τίποτα, ζούσα κάθε μέρα την ίδια μέρα, και άφηνα τα πράγματα να κυλάνε, όντας παρατηρητής εγώ. Δεν εκτιμούσα. Πλέον έχω αρχίσει και εκτιμάω, και ίσως ένας λόγος που κάποιοι από εμάς ταλαιπωρούμαστε, να είναι για να αρχίσουμε να εκτιμάμε την ζωή και να κάνουμε πράγματα.

Θέλω πολύ να ξαναγίνω καλά και να ζήσω στο έπακρο την ζωή

Ένα απο τα μεγάλα απωθημένα όλων μας...Φρόντισε όταν γίνεις καλά, γιατί θα γίνεις, να τηρήσεις τον όρκο σου και να μη ξεχάσεις οτι ζόυμε μόνο μια φορά...
Στο δια ταύτα.
Όταν λες κάνεις διατάσεις για πυελικό άλγος, τι ακριβώς εννοείς? Θα πω απλά οτι η ημιμάθεια καμιά φορά είναι χειρλότερη απο την άγνοια. Δεν αποκλείεται να κάνεις κάτι, που φέρνει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα, όπως για παράδειγμα ασκήσεις Kegel, όπως έχω ακούσει απο κάποιους. Δεν είναι απλώς διατάσεις αυτές που πρέπει να κάνεις, αλλά συγκεκριμένες ασκήσεις χαλάρωσης πυελικής περιοχής, ίσως trigger point release αν έχεις κλπ κλπ.

Να κανω δυο παρατηρήσεις στην δική σου περίπτωση αν μου επιτρέπεται, απλά και μόνο για να μη διαβάσει κάποιος νέος το thread και "μείνει" μόνο στο "καθάρισα με πολύ αντιβίωση"....
1ον και βασικότερον, κατα τη διάρκεια της αντιβίωσής σου και για κάποιες μέρες αργότερα όπως διάβασα στο ιστορικό σου, ήσουν καλά απο συμπτωματολογία. Αυτό σημαίνει οτι η αντιβίωση δούλευε σε σένα και έχει υποθεί και παλιότερα οτι σε προτατίτιδες τύπου ΙΙ, μια φαρμακευτική αγωγή που συνήθως καλυτερεύει τα συμπτώματα αντί να τα χειροτερέυει κατα τη διάρκεια λήψης της, σημαίνει οτι καταπολεμά κάποιο μικρόβιο και δεν έχει μονο αντιγφλεγμονώδη δράση.
Και 2ον, προφανώς και μια απλή καλλιέργεια ούρων και σπέρματος είναι απλά μια τυπική εξέταση στην περίπτωσή μας....Σε σένα οι καλλιέργειες βγαίναν καθαρές, οχι επειδή δεν έκανες Stamey, αλλά επειδή δεν έκανες Μάλαξη...Κατόπιν μάλαξης προφανώς και πήρες μικρόβιο ακόμα και μόνο δείγμα με στιλεό να έκανες...Αυτό που θέλω να τονίσω είναι, σε οποιαδήποτε καλλιέργεια κάνετε (ούρα, σπέρμα, προστατικό), κάντε μάλαξη προηγουμένως...

Υπαρχει γενικά μια παρανόηση και ενας δογματισμός με τη Stamey, χωρίς φυσικά να θέλω να την "ακυρώσω" σαν εξέταση, αλλά και χωρίς να σημαίνει οτι κάνει θαύματα. H Stamey είναι για να σου δείξει κυρίως ΠΟΥ βρίσκεται το μικρόβιο. Για να βρεις ΑΝ έχεις μικρόβιο, υπάρχουν οι υπόλοιποι γνωστοί τρόποι...Πιστεύει κανείς οτι αν έχει μικρόβιο σε μικροβιακό φορτίο που το κατατάσει ουροπαθογόνο, δεν μπορεί να βρεθεί με μάλαξη και κατόπιν καλλιέργεια προστατικού ή σπέρματος? Ποια η διαφορά στη Stamey ως τεχική? Μάλαξη γίνεται πάλι για να στραγγίξει ο προστάτης και να πάρεις το δειγμα απο ουρήθρα, όπου και είναι η δίοδος που περνούν όλα τα υγρά (ούρα, σπέρμα, προστατικό). Συνεπώς μην τρελαίνεστε οτι αν δεν κάνετε Stamey σας ταλανίζει το χτυκιό και δεν μπορείτε να το βρείτε....
Όσο για τον προβληματισμό του γιατί παίρνουμε αντιβίωση και οχι αντιφλεγμονώδη η λογική είναι πολύ απλή. Τα αντιφλεγμονώδη καταπολεμούν απλά την φλεγμονή και οχι το πρόβλημα...Αν έχεις μικρόβιο και πάρεις αντιφλεγμονώδη, απλά θα καλύπτεις τον πόνο ή τα συμπτώματα, που μόλις σταματήσεις την αγωγή θα σου επανέλθουν, όπως και η φλεγμονή, γιατί το αίτιο που τα προκαλεί παραμένει...Η αντιβίωση δίνεται για να καταπολεμηθεί το ουροπαθογόνο μικρόβιο, σε περίπτωση που για κάποιους λόγους δεν βρέθηκε σε εξέταση και έχεις ιστορικό. Και το οτι δίνουν κινολόνη οι γιατροί, είναι ναι μεν κακό, αλλά δεν έχουν όλα τα μικρόβια αντιβιόγραμμα. Αν βγάλεις για παράδειγμα χλαμύδιο, πάλι αντιβίωση ευρέως φάσματος θα πάρεις και κυρίως κινολόνη ή αζιθρομυκινη...

Νομίζω αναφέρει οτι βρίσκει ακόμα μικρόβιο σε ούρα και σπέρμα, οπότε λογικό δεν είναι να πάρει αντιβίωση αφού δεν είναι στείρες οι εξετάσεις??
Στο athensrehub προφανως θέλει να πάει γιατί ειναι Κέντρο Φυσιοθεραπείας Πυελικού Άλγους και εφόσον δεν βλέπει αποτέλεσμα με αντιβιώσεις, ψάχνει την νευρομυική πλευρά που είναι και το φυσιολογικό και είναι και η κατηγορία της Μη Μηκροβιακής προστατίτιδας. Οπότε γιατί να μην πάει να το ψάξει και προς τα εκεί?
Για τα κρουστικά θεωρώ και εγώ οτι μόνα τους δεν αξίζει να τα κάνεις, καθώς είναι και πολλά τα λεφτά, αλλά και μεμονωμένα δεν αποδίδουν. Θέλει συνδυασμό με άλλες θεραπείες καθώς πιστεύω οτι λειτουργούν περισσότερο βοηθητικά!
Σόρρυ για την κατάρχρηση της ιδιωτικότητας στις ερωτήσεις του 123, δεν το παίζω συνήγορος απλά με ξάφνιασαν οι ερωτήσεις καθώς είναι αυτονόητες...

Αν μου επιτρέπετε να προλάβω τον LUKAS καθώς, αν μιλάμε για την γνωστή εξέταση, την έχω κάνει και εγω...Ο LUKAS αναφέρει οτι την κάνουν δυο κέντρα πανελλαδικα, και ναι, ένα εξ αυτών είναι αυτό στο Χολαργό. Το άλλο είναι Θεσσαλονίκη. Την έχω κάνει και εγώ πολλές φορές, είναι στο σπέρμα και είναι μόνο για χλαμύδιο όπως είπες. Προσωπικά όσες φορές έκανα, δεν θυμάμαι να με έβγαλε ποτέ τελείως αρνητικό, αλλά συνήθως ανέφερε "χαμηλό χλαμυδιακό φορτίο"...Κάποια στιγμή την έκανα ταυτόχρονα με PCR στο προστατικό, και ενώ η PCR βγήκε καθαρή, η κυτταρομετρία μου είχε δώσει πάλι αρνητικό αποτέλεσμα μεν, έτσι αναγράφει σαν συμπέρασμα, αλλά με "χαμηλό χλαμυδιακό φορτίο"...Προσωπικά δεν γνωρίζω την αξιοπιστία της συγκεκριμένης πατέντας, καθώς έτσι αναφέρετε απο τα 2 αυτά κέντρα και τις τελευταίες φορές την έκανα με επιφύλαξη....Πιστεύω πάντως οτι αν προσβληθείς μια φορά απο χλαμύδιο, δεν ξεμπερδέυεις...Προσωπική άποψη φυσικά...
Κάποια στιγμή η αλήθεια είναι είχα πάρει τελείως αρνητικό αποτέλεσμα, αυτό έγινε μια φορά μόνο (έχω πραγματοποιήσει την εξέταση 7-8 φορές), αλλά σε επόμενη επαναλληπτική μετά απο σύντομο σχετικά διάστημα, πήρα πάλι "χαμηλό χλαμυδιακό φορτιο"...Γενικά επειδή τότε ήμουν σε σχήμα αντιβιώσεων, με ξένισαν λίγο τα αποτελέσματα και για αυτό έχασα την εμπιστοσύνη μου στην συγκεκριμένη εξέταση...Και η αλήθεια είναι οτι δεν μπορείς να το διασταυρώσεις καθώς όπως αναφέρθηκε την κάνουν 2 μικροβιολογικά, ένα Θεσσαλονίκη, ένα Αθήνα...
Ίσως, μια τελευταία εξήγηση, είναι οτι μπορεί να ανιχνεύονται νεκρά κύτταρα που φέρουν πάνω ακόμα χλαμύδιο, αλλά δεν είναι ενεργά...Νομίζω είχε διατιπωθεί κάποτε εδώ στο forum οτι μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο, αλλά το λέω με επιφύλαξη...

Cloud καλησπέρα. Όπως ανέφερα, η άποψη που εξέφρασα ήταν καθαρά προσωπική και πως αντιμετωπίζω εγώ την πάθηση μετά τόσα χρόνια. Ας μη θεωρηθεί πανάκεια και ας μην χρησιμοποιηθεί σαν πρότυπο για τον καθένα. Η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και υποκειμενική. Άλλωστε αυτό που ανέφερα είναι οτι αντιμετωπίζω τα περιστασιακά συμπτώματα, σαν μια ουρολοίμωξη. Δεν είπα ομως πως....
Εγώ προσωπικά, ξέρω μετά απο τόσα χρόνια και προσωπική εμπειρία, τι μπορεί και τι οχι να με ωφελήσει σε όλο αυτό. Προσωπικά έχω πάψει τις αντιβιώσεις τα 2 τελευταία χρόνια. Να ξέρεις γενικά οτι ο ανθρώπινος οργανισμός, έχει την ικανότητα της αυτοίασης (θα βρεις διάφορα για αυτό και στο κεφάλαιο νηστιοθεραπεία εδώ μεσα, χωρίς βέβαια να είμαι τρομερά υπέρμαχός της σε όλα). Αυτό όμως παίζει με πολλούς παράγοντες και κυριότερον ποσο υγιείς είσαι , ψυχικά και σωματικά, και τι τρόπο ζωής κάνεις. Εγώ ποτέ δεν ήμουν της κρεπάλης γενικά, αλλά ένα περισσότερα τα τελευταία 2 χρόνια μπορώ να πω οτι είμαι στην καλύτερη φυσική κατάσταση. Υγιεινό φαγητό, γυμναστική, 0 junk food, 0 αλκόολ, οχι τσιγάρο κλπ...Αυτό και μόνο όπως καταλαβαίνεις, βοηθάει έναν οργανισμό να αυτόϊαθεί και σε μένα λειτουργεί άψογα.
Φυσικά, ένας νεος στην πάθηση, δεν μπορεί να προβεί σε κάτι τέτοιο ομως, χωρίς να κάνει πρώτα τις απαραίτητες εξετάσεις και έρευνες. Εγώ οδηγήθηκα σε όλο αυτό μετά απο κάμποσα χρόνια, ξέρω τι κάνω και αντιλαμβάνομαι πλήρως τις συνέπειες των πράξεών μου. Εχω εμπειρία με γιατρούς, με αντιβιώσεις, σε τι με οφελούν αυτές και σε τι οχι, τι μου προκαλούν και αν με γιατρεύουν, ποια μικρόβια με ταλαιπωρούν και τι συμπτώματα μου δίνουν κλπ. Ολα αυτά όμως είναι χρόνια εμπειρία.
Συνεπώς δεν παροτρύνω κανέναν να μην προβεί σε εξετάσεις και σχήματα αντιβιώσεων αν αυτό κρίνεται απαραίτητο. Πάντα όμως με λογική και σύνεση. Και μια συμβουλή που έχω να δώσω είναι οτι για να γλιτώσει κανείς απο αυτή την πάθηση πρέπει να είναι αφοσιωμένος και αποφασισμένος. Αν ασχοληθείς με τον ευατό σου, δεις την κατάσταση ολιστικά, ψαχτείς, σκεφτείς, συλογιστείς τι σου φταίει και τι σε πειράζει, θα καταλήξεις να λύσεις το μυστήριο και να ζήσεις καλα. Αν όμως περιμένεις έτοιμες συμβουλές για το τι πρέπει να κάνεις, άκρη δεν θα βρεις. Καθοδήγηση ναι, αλλά οχι έτοιμη τροφή. Και αυτό γιατί η πάθηση είναι πολυπαραγοντική και καμία περίπτωση δεν είναι ίδια με κάποι άλλη.
Και για να μην παρεξηγηθώ δεν αναφέρομαι σε σένα προσωπικά. Κάποιες σκέψεις αποτυπώνω απλώς, με την ελπίδα να δώσω ένα κίνητρο σε όποιον το χρειάζεται.

Χαίρομαι ιδιαίτερα που μπαίνεις ακόμα LUKAS, έστω και τόσο περιστασιακά. Προφανώς δεν είμαι νέος στο "''άθλημα", ίσως και να με θυμάσαι, καθώς στα ξεκινήματα της πάθησής μου αρκετά χρόνια πριν, με συμβούλευσες αρκετές φορές στο νήμα μου! Πλέον βέβαια έχω περάσει και εγώ στη απέναντι πλευρά της όχθης, διανύοντας μια φυσιολογική ζωή εδώ και περίπου 2 χρόνια, με κάποιες απόπειρες, κυρίως παλιότερα, να βοηθήσω και εγώ κάποια παιδία...
Αυτό που θέλω να πω είναι οτι δεν συμφωνώ, αλλά ούτε και διαφωνώ μαζί σου, χωρίς να έχω πρόθεση να δημιουργήσω αντιπαράθεση. Θα σημειώσω μόνο, οτι σε κάποια απο τα παλαιότερα μηνύματα σου, είχες αναφέρει οτι εξακολουθείς να ανιχνέυεις μικρόβιο, αν θυμάμαι χλαμύδιο, αλλά χωρίς να δίνεις σημασία, ενώ όπως έχεις αναφέρει είσαι πλέον καλα...Αυτό και μόνο, αναιρεί την ένταση που υποστηρίζεις τον μικροβιακό παράγοντα.
Απο την άλλη σίγουρα θεωρώ και εγώ μαζί σου οτι κάποια συμπτώματα στην προστατιτιδα, οφείλονται σε μικρόβια.
Για να τα διαχωρίσω λοιπόν, και να το κλείσω χωρίς να περιαυτολογώ, θα πω το εξής απο την δική μου καθαρά εμπειρία.
Ό,τι έχει να κάνει με πόνους στο περίνεο και στην πυελό, είναι θέμα ΧΠΑ. Χρειάζεται φυσιοθεραπεία, μείωση στρες, διατάσεις, διαφραγματικές ασκήσεις για κινητοποίηση της πυελού κλπ κλπ, που αν κάποιες κάνει τον κόπο να ψαχτεί θα λύσει το περιβόητο μυστήριο και θα απαλαχτεί απο κάθε πυελικό πόνο...Αυτό όμως μόνο για τους πόνους...
Απο την άλλη, οτι έχει να κάνει με τσουξίματα, γδαρσίματα σε ουρήθρα κλπ, έχει να κάνει με μικροβιακό παράγοντα...Και ναι, εκεί πρέπει να ψαχτείς με εξετάσεις επι εξετάσεων, αντιβιογράμματα, σχήματα αντιβιώσεων και οτι χρειαστεί για να εξαλείψεις το μικρόβιο και συνάμα την ενόχληση...
Ίσως υπάρχει και κάποιο ενδιάμεσο θολό σημείο, όπου το ένα επιβαρύνει το άλλο, χωρίς όμως να είναι η βασική αιτία....
Προσωπικά, επειδή είχα και απο τα δυο συμπτώματα όλα αυτά τα χρόνια, όπως ανέφερα είμαι καλά, ως προς τους πόνους. Είχα κάμποσα χρόνια πόνους στο περίνεο, αφόρητους και δισβάσταχτους...Οταν κατάλαβα οτι δεν έφταιγε κάποιο μικρόβιο για αυτό και αποφάσισα να επισκεφτώ κέντρο φυσιοθεραπείας, θεραπεύτηκα...Χρειάστηκαν μόνο 2 συνεδρίες για να μου δώσουν το κίνητρο, να καταλάβω πως λειτουργεί το πυελικό σύστημα, να ψαχτώ μόνος και να λύσω τον γολγοθά μου...
Απο εκεί και πέρα όμως, κάποιες ενοχλήσεις ακόμα και τώρα ουρηθρικές, τις έχω. Θεωρώ οτι οφείλεται σε μικρόβια που κατα καιρούς με επισκέπτονται, χωρίς όμως να τα δίνω σημασία. Έχω αποδεχθεί οτι είμαι επιρρεπής στα μικρόβια και η χλωρίδα μου επηρεάζεται έυκολα...Δεν με απασχολεί όμως. Ζω φυσιολογικά και όταν συμβαίνει, αντιμεπωπίζεται σαν μια απλή ουρολοίμοξη που μετά απο λίγες μέρες περνάει...Ίσως κάποια στιγμή μπω στο τρυπάκι να το ψάξω περαιτέρω, αλλά θέλει χρόνο, χρήμα και υπομονή για να μπεις σε αυτό. Το σκεπτικό όμως είναι, οτι υπάρχουν άπειρα πράγματα στην καθημερινόητα μας που μπορεί να μας ενοχλούν. Σκοπός είναι να υπάρχει ποιότητα ζωής, και αν σε μας του προστατιδοπαθούντες, εξαλιφθούν τα βαριά συμπτώματα, οι ενοχλήσεις και μάλιστα περιστασιακές, είναι πτέσματα...Τουλάχιστον έτσι το βιώνω εγώ, καθώς έχασα πολλά χρόνια απο τη ζωή μου και δεν έχω σκοπό να χάσω περισσότερα...
Δεν είχα σκοπό να φλυαρίσω αν και το κατάφερα, ούτε να προσωποποιήσω την περίπτωσή μου. Θεωρώ όμως οτι ο καθένας θα το εκφράσει προς όφελός του και θα κρατήσει ότι θέλει.
Χαίρομαι που είσαι καλά και εύχομαι να παραμείνεις!

Ναι Χάρη αυτός είναι ο λόγος που σε ρώτησα. Επίσης μου έλυσες και τις υπόλοιπες απορίες πανω στο θέμα χωρίς καν να σε ρωτήσω....(Από εποχή ακατανά και μετά (δηλαδή από το 2011) ...... κατούρημα με βρώμικα χέρια κτλ.). Είναι γνωστό οτι ο εντερόκοκκος δυστυχώς δεν είναι μόνο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο (όπως και άλλοι μικροοργανισμοί βέβαια), οπότε ναι, θέλει γενικά προσοχή και σχολαστικότητα με την καθαριότητα, ειδικά οταν υπάρχει ιστορικό προστατίτιδας.

Γενικά βλέπω έχεις φοβερή αίσθηση των πραγμάτων και είναι άξιο απορίας που μέχρι τώρα δεν έχεις βρει λύση. Οχι οτι φταις εσύ. Την ίδια ταλαιπωρία είχα και εγώ φυσικά για 7 χρόνια περίπου...

Η σύντροφος ελπίζω να μην αρκείται στο Τεστ παπ για στείρα αποτελέσματα. Χλαμύδια, γονόρροια πχ δεν εμφανίζονται εκεί. Επίσης μπορεί να τα έχει σε χαμηλή περιεκτικότητα σαν υλικό φορτίο, και να στα μεταδίδει, όπου σε σενα επειδή παρουσιάζεται ευαισθησία να σου εκδηλώνονται με συμπτώματα. Γνωρίζεις θέλω να πιστεύω οτι και το στοματικό μπορεί να σε επιμολύνει, όπως και τριψίματα στην ευαίσθητη περιοχή με το χέρι και παει λέγοντας. Γενικά οταν έχεις μόνιμη σύντροφο, επειδή η συχνότητα και η φαντασία οργιάζουν, είναι εύκολη η μετάδοση ακόμα και με προφύλαξη. Καλό θα ήταν, αν δεν έχει κάνει κάποιος πιο εξεζητημένες εξετάσεις, να κάνει....
Όσο για αυτό που λες τώρα οτι υπάρχουν άτομα, τα οποία είναι επιμολυσμένα αλλά δεν παρουσιάζουν συμπτώματα θα συμφωνήσω. Όπως και οτι η συμπτωματολογία στις παθήσεις γενικά είναι που μας παροτρύνει να το ψάξουμε. Η μεγαλύτερη παρακίνηση των φαρμακοβιομηχανιών είναι να καταπολεμήσουν την εκδήλωση πόνου. Χωρίς αυτόν, όλα θα ήταν ομορφότερα (για μας, για τις φαρμακοβιομηχανίες προφανώς οχι).

Προσπαθώ πάντως να διακρίνω αν όντως ανήκεις σε αυτό το 95% των προστατιδοπαθούντων που είναι κατηγορίας ΙΙ (Μικροβιακή). Αν όντως ανήκεις εκεί, η αλήθεια είναι οτι δεν έχουν καταγραφεί πολλά περιστατικά εδώ μέσα με τέτοια κατηγορία. Ίσως του LUKAS, που και αυτός στο τέλος ανέφερε οτι εξακολουθεί να ανιχνεύει χλαμύδια καμιά φορά αλλά δεν έχει συμπτώματα. Έχεις κάνει τόσα, και όλα τόσο στοχευμένα, που θα έπρεπε να έχεις κάποια ένδειξη μέχρι τώρα. Βέβαια και σε μένα μετά τόσα χρόνια, ήταν κάτι τόσο απλό σαν λύση, αλλά στην ουσία αυτή η λύση ήταν η μύτη του παγόβουνου. Για να φτάσεις εκεί πρέπει να σκαρφαλώσεις απο χαμηλά και να κατανοήσεις όλη την φιλοσοφία της λειτουργικότητας αυτού που σου προκαλεί τα συμπτώματα. Κοινώς η λύση μπορεί αν είναι 5 λεπτά δουλεία, αλλά η διάγνωση και η κατανόηση χρόνια ολόκληρα. Πιστεύω είσαι πολύ κοντά, αλλά κάπου χάνεις το point και αποπροσανατολίζεσαι. Ελπίζω να καταφέρουμε να βοηθήσουμε και εμείς μέσα απο την προσφορά του forum και να περάσεις στην ίαση κάποια στιγμή.

Χάρη απο τα πιο ενδιαφέρον περιστατικά μπορώ να πω που έχω διαβάσει τελευταία, οχι τόσο για την διαφορετικότητα συμπτωμάτων (που στην ουσία κοινή περιπτωση σαν όλους μας είσαι), αλλά απο την προσέγγιση σου, σε συνδυασμό με την μηδενική ανταπόκριση όσον έχεις κάνει....και έχεις κάνει πολλά, και ουσιαστικά με μεθοδικότητα.
Είναι πολύ περίεργο που δεν υπάρχει ακόμα προσανατολισμός, τι μπορεί να φταίει στην περίπτωσή σου, καθώς απο αυτά που διαβάζω έχεις περάσει απο τα πάντα.
Μια ερώτηση θέλω να σου κάνω. Έχεις μόνιμη σύντροφο???