Σε εναν μηνα, κλεινω 3 χρονια (παθων). Ειναι πια εντελως σιγουρο οτι ο προστατης μου (η ακριβεστερα, το περινεο και ολες οι νευρικες αποληξεις γυρω απο αυτο) θα καινε μεχρι τα βαθεια μου γεραματα. Πριν εναμισυ χρονο ξεκινησα Neurontin (σταδιακα μεχρι τα 3200 mg και μετα παλι σταδιακα μεχρι τα 1200) .... ελαχιστα (εως τιποτα) αλλαξαν. Προσπαθω να κανω ειρηνη με τον δαιμονα μου. Τιποτε αλλο ! Το να ψαχνω συνεχως και να ελπιζω (και μετα να συντριβομαι) ειναι τρισχειροτερο απο τα να αποδεχθω τον δαιμονα μου, το μαρτυριο και τον γολγοθα μου. Τι να συμβουλεψω καποιον που πασχει απο χρονιο πυελικο αλγος ? Να αυνανιζεται μονο αφου περασουν 7 με 10 μερες. Και δεν ειμαι γιατρος .... προσωπικη η εκτιμηση και συμβουλη. Ομως, ποιος μπαινει να διαβασει ενα ΤΕΤΟΙΟ site, χωρις προηγουμενως να εχει την παραμικρη ενοχληση ? Κανεις ! Οποτε ειναι μια συμβουλη που δεν μπορει να φτασει ΕΚΕΙ που πρεπει, σ'αυτους που πρεπει, οσο ακομα υπαρχει καιρος να το προλαβουν. Και αυτο ειναι τοσο κριμα ...  

Ναι ! Γιαυτο μιλουσα > http://www.cppc.gr/gr/xronia_prostatitida.html Eαν δεν παει καλα (ως κεντρο συνολικης διαγνωσης και θεραπειας) γιατι να παρω τηλεφωνο ? Ηθελα να βρω καποιον η καποιους που να αντιμετωπιζουν το θεμα προστατιτιδα συνολικα ... μικροβιο-νευρομυολογικα. Ουτε μονο μικροβιακα, ουτε μονο νευρολογικα. Αυτη η χαλαρωση των πυελικων μυων (που περιγραφεται και εδω μεσα) ΔΕΝ την κατορθωσα. Σιγουρα κατι κανω λαθος. Γιαυτο εψαχνα καποιο τετοιο κεντρο. Να μου δειξει καποιος που να ειναι ειδικος (σιγουρα πιο ειδικος απο μενα).

Πολυ φοβαμαι οτι μετα απο 4μισυ μηνες αντιβιωση (και ληψη αντιφλεγμονωδων) ο πρωκτος μου ειναι ερεθισμενος εξαιτιας αυτου του γεγονοτος. Για την ακριβεια, οι αιμορροιδες μου. Νιωθω αισθημα αφοδευσης καθε 2 ωρες. Και τα εχω σταματησει ολα εδω και 40 μερες. Που να συνεχιζα παραπανω, σε τι κατασταση θα ημουν ! Ομως μπορει να ειναι και το πυελικο αλγος που τα δημιουργει ολα αυτα. Stamey Meares ΔΕΝ ξερω ποιος γιατρος εφαρμοζει εδω στην Θεσσαλονικη (θα ηταν πολυ ευπροσδεκτη μια προταση μεσω pm). Δεν θελω να κανω μια καλλιεργεια ουρων και σπερματος ΠΑΛΙ. Παρολο που θα παρω τα πανω μου (αν εχω πεσει στα 0-2 πυοσφαιρια) ΔΕΝ θα ειμαι σιγουρος. Η, οπως γραφει και ο Evans, οσο το δυνατον πιο σιγουρος. Τα χρηματα δεν ειναι απειρα. Δεν μπορω καθε χρονο να δινω 2000 ευρω (για ολα μαζι, οχι μονο γιατρους). Τις μαλαξεις τις αντεχω (μια κουβεντα ειναι) αλλα οχι καθε βδομαδα και για παντα (ακομα και αν ειχα τα χρηματα). Το εντερο απο τον πρωκτο και μεχρι εικοσι εκατοστα επανω, ειναι (αλλοτε λιγο και αλλοτε πολυ) ερεθισμενο λογω προστατη. Που θα παει αυτη η κατασταση ? Ποσο θα αντεξει μεχρι να μου προξενησει και αυτο καποιο χρονιο προβλημα ?

Τεσπα ... σκεφτομαι φωναχτα !

Ο τελευταιος ουρολογος μου συνεστησε να μην κανω τιποτα, αλλα θα κανω. Περιμενω να περασει το διαστημα του ενος μηνος για να φυγει και η παραμικρη ευεργετικη επιδραση/προστασια των αντιβιοτικων. Θα παω και για καλλιεργεια ουρων/σπερματος αλλα και για υπερηχο. Απλα νιωθω καπως στρεσαρισμενος ψυχολογικα στην περιπτωση που αυτες ... δεν δειξουν καμια βελτιωση. Ομως θα παω !

Συχνες εκσπερματωσεις δεν νομιζω οτι κανω. Δυο την εβδομαδα θεωρουνται πολλες ? Το χειροτερο με το ψυχολογικο κομματι του οργασμου ειναι οτι το κανω υπο την πιεση οτι "ενας προστατης που δεν λειτουργει στο τελος καταληγει με ογκο". Οποτε αντιλαμβανεστε την ψυχολογια μου εκεινη την στιγμη. ΧΑΩΔΗΣ η διαφορα με την ψυχολογια μου πριν εναμισυ χρονο περιπου. Οπου δεν υπηρχε καμια υποχρεωση, μονο απολαυση. Θεωρω οτι ο προστατης ειναι ενας σκυθρωπος διοπτροφορος μαθηματικος με παλτο μοντγκομερυ που με εξεταζει ακαταπαυστα μεχρι ... να με κοψει στο "μαθημα". Μακαρι ... να μην χρειαζοταν να εκσπερματωσω ποτε ξανα στην ζωη μου (χωρις προκληση ογκου, φυσικα). Επαψε να ειναι ανεμελος ο οργασμος.

Αλκοολ, που και που, ισως μια φορα την εβδομαδα πινω ενα Gordon Space εξω οταν βγω (γιατι μετα τις 9:00 δεν σερβιρουν ροφηματα). Oξινα και αυτα μια φορα την εβδομαδα με κανα λεμονι μεσα στην φακη η την ρεβυθοσουπα. Κρεατα, ψαρια, φρουτα, λαχανικα, σαλατες ... δεν τα αλλαξα. Οτι ετρωγα. Μονο τα γαλακτοκομικα μειωσα καπως (τις σοκολατες σε καφετεριες).

Υπαρχει ενα κεντρο θεραπειας πυελικου αλγους στην Θεσσαλονικη αλλα δισταζω να παω γιατι καθε φορα που επιχειρω κατι καινουργιο, στο τελος καταληγω με ακομα λιγοτερη αισιοδοξια και πιστη οτι θα τα καταφερω. Οτι θα αποδρασω απο ολο αυτο. Ναι, μονο οι νεκροι δεν ελπιζουν αλλα οχι οτι οι ζωντανοι εχουν ανεξαντλητα αποθεματα. Οταν μαζεψω χρηματα, θα παω και απο κει. Αφου πρωτα δω τι δειχνουν οι υπερηχοι και οι καλλιεργειες. Προχθες ξανατσιμπησε (καψιμο) λιγο η περιοχη αλλα το κυριοτερο ... ερεθιστηκε πολυ η δισκοκηλη που εχω στον 05-I1 και μουδιασε τα πανω μερος του δεξιου μηρου. Δεν ξερω αν μια αγγειογραφια, η καποια αλλη εξεταση που δειχνει νευρα και αγγεια, ανακαλυψει καποιον συσχετισμο με τον προστατη (η την πυελο) και τις δισκοκηλες. Η μια (Ο4-Ο5) εγχειρισμενη και ενοχλει ελαχιστα. Η αλλη (O5-I1) ποναει περισσοτερο. Εχω μαθει να ζω με αυτες τοσα χρονια, που ο εγκεφαλος μου ισως εχει συνηθισει τον πονο. Αλλα δεν ξερω τι γινεται και με διπλανα οργανα ...

Evan, ευχαριστω που ασχολεισαι μαζι μου.

8 μηνες περασαν απο το τελευταιο ποστ μου, το καψιμο επανηλθε.

Αλλα μεσολαβησαν και αλλα (στο μεσοδιαστημα).
Καταρχην τερματισα την παραπανω αγωγη, τον προηγουμενο Απριλιο.
8 μηνες με βιταμινες και μεταλλα δεν με οδηγησαν στο επιθυμητο αποτελεσμα.
Να ξεχασω τον πονο (το καψιμο). Αλλωστε ο ιδιος ο γιατρος μου συνεστησε να
μην συνεχισω αλλο. Αλλα δεν ηταν μονο αυτο. Στην επισκεψη που του εκανα
(το προηγουμενο Πασχα) δεν βρηκε τιποτα που να χριζει θεραπειας η αγωγης !!!!
Ενω ο υπερηχος προστατη αποκαλυψε διογκωση στα 39 κυβικα εκατοστα (απο
23.7 το προηγουμενο καλοκαιρι). Ενω τα πυοσφαιρια (σε καλλιεργεια που εγινε
μερικες μερες πριν) βρισκονταν στα 24 ! Ενω μου ειχε υποσχεθει τον Σεπτεμβριο
οτι θα προχωρουσαμε σε μαλαξεις μολις τελειωνα την αγωγη με τις βιταμινες.
Μετα απο ολα αυτα .... εφυγα !

Πηγα στον 4ο κατα σειρα ουρολογο (οπως βλεπετε δεν αποκαλυπτω στοιχεια κανενος
γιατι δεν με ενδιαφερει να ζημιωσω την υποληψη κανενος, μονο να βρω ακρη στην
Οδυσσεια μου) και ξεκινησαμε μαλαξεις .... μαζι με αντιβιωσεις. Πολλες αντιβιωσεις.
Πρωτη μαλαξη αρχες Μαιου. Τελευταια, πριν 20 μερες. 4μιση μηνες θεραπεια/αγωγη.
Μαλαξεις γινονταν καθε 15 με 18 μερες (κανονικα, ακομα και μεσα στον Ιουλιο και
Αυγουστο). Οι αντιβιωσεις ξεκινησαν με Lidaprim, Vibramycin για 20 μερες και μετα
... 10 μερες αποχη απο αντιβιωση. Μετα με Ciproxin, Bactrimel και ... 10 μερες αποχη
στην ληξη της αγωγης. Μετα με Norocin, Vibramycin ... και παλι 10 μερες αποχη.
Στο τελος Bactrimel, Τabrin .... και τελος. Καθε 15/18 μερες μαλαξη .... οι οποιες
στην αρχη εφεραν θεαματικα αποτελεσματα. Ειδικα στην ληξη της δευτερης αγωγης
και την αρχη της τριτης .... ενιωθα οτι αρχισα να βγαινω απο το πηγαδι. Σηκωθηκα
ενα πρωι του Ιουνιου (29 η 30) και ... δεν καιγοταν καθολου η πυελος.

Ομως, σιγα-σιγα, και ενω συνεχιζονταν οι αντιβιωσεις/μαλαξεις ... αρχισε να
επανερχεται το καψιμο. Οχι βεβαια με την σφοδροτητα που ερχοταν πριν ξεκινησω
την θεραπεια .... αλλα οχι και σε σημειο να ξεχασω εντελως το προβλημα μου.
Τωρα, εδω και 20 μερες, εχω κοψει και τα Brufen (αντιφλεγμονωδη) που επαιρνα
μαζι με τις αντιβιωσεις και βλεπω ... οτι ΑΥΤΑ με βοηθουσαν να νιωθω καλα (η εστω
σχετικα καλυτερα). Νιωθω να επενερχεται το παλιο καψιμο (εγω θα το βαφτιζα ...
the pepper buttfinger). Ιδιως το βραδυ ... σηκωνομαι μια η δυο φορες για κατουρημα.
Αυτο, το ειχα ξεχασει τον Ιουνιο/Ιουλιο. Δεν σηκωνομουν καμια φορα. Koιμομουν
συνεχομενα χωρις επισκεψεις στην τουαλετα.

Οι μαλαξεις, δεν ηταν το πιο ευκολο πραγμα στον κοσμο. Στην αρχη, ο ουρολογος
δεν μπορουσε να μαλαξει ουτε για δεκα δευτερολεπτα. Στο τελος, εφτασε το λεπτο.
Αλλα μεχρι εκει. Δεν αντεχα παραπανω. Μου ερχοταν λιποθυμια απο τον πονο.
Στο τελος, αρχες Σεπτεμβριου, και ενω τελειωνε η τεταρτη αγωγη αντιβιωσεων,
ο ουρολογος μου συνεστησε να σταματησω (ενω εγω ημουν προθυμος να συνεχισω)
για να "με πιανουν οι αντιβιωσεις και στο μελλον". Μην συνηθισουν τα μικροβια σ'αυτες.

Τωρα περιμενω τον μηνα να περασει ... να δω μηπως ηρεμισει η περιοχη.
Η ψυχολογια μου ειναι χαλια. Δεν φαινεται φως στον οριζοντα. Αντιλαμβανομαι
αυτο που λετε (εμμεσως πλην σαφως) και εδω μεσα : η προστατιτιδα ηρθε για να μεινει.
Μπορει να εχει εξαρσεις, μπορει να χει υφεσεις ... αλλα ΠΟΤΕ δεν προκειται να φυγει.

Σ'ευχαριστω για την απαντηση σου Evans.
Ο πονος εχει μειωθει αισθητα (μετα απο σχεδον 7 μηνες). Δεν εχει φυγει τελειως αλλα μπορω να κατσω σε καρεκλα για περιπου δυο ωρες. Βεβαια, λογω δισκοκηλης, ΔΕΝ ειναι τοσο ανετο αυτο, ακομα και αν δεν ειχα κανενα αλγος στην πυελο. Ομως ΜΠΟΡΩ. Πριν 3 μηνες, δεν μπορουσα ουτε 20 λεπτα. Εκανα βολτες μεσα στο σπιτι και μετα ξανακαθομουν. Επισης, μπορω να κοιμηθω ΧΩΡΙΣ να σηκωθω για κατουρημα (εδω και εναμισυ μηνα) και μπορω να εκσπερματωνω καθε 2 μερες (εδω και εναν μηνα) χωρις να καιγεται ολη η περιοχη μετα απο 4-5 ωρες.

Με μια εξαιρεση : ΣΗΜΕΡΑ ... εκαψε παλι ο προστατης (η εστω η πυελος).
Μπορει να μην ωφειλεται στην εκσπερματωση αλλα, καλου-κακου, θα το ξεχασω για λιγο (για κανα 7ημερο).
Δεν χανω τιποτα. Ετσι κι αλλιως το καθε 2 μερες το εκανα περισσοτερο για να πεισω τον εαυτο μου οτι ειμαι καλα (και αμα πετυχω πουθενα την Τζουλια Νοβα, μπορω να της αλλαξω τα φωτα) παρα επειδη ειχα πραγματικη αναγκη. Δεν ειχα ! Τωρα που μπορω πιο συχνα, δεν νιωθω τασεις αυτοεπιβεβαιωσης.

Παιρνω 1000 mg Βιταμινη C με κουερσετινη (της Life Extension), Β-Complex formula (της Doctor's formulas), Μagnesium formula (Doctor's formula) και Zinc 25 mg (Lamberts) καθημερινα επειτα απο συμβουλη του γιατρου μου. Την πρωτη την συνεχιζω ακομα (αφου ειναι 250 καψουλες), τις υπολοιπες τρεις οχι (αφου ηταν 120 καψουλες και τελειωσαν εδω και 15 μερες).

Ειμαι αγχωτικος τυπος και το μεγαλυτερο προβλημα μου το προκαλει η αγνοια του που παει η ιστορια με αυτον τον πονο. ΝΑΙ, εχω διαβασει απο τον Φαεθωνα "οτι αμα το ξεχασετε, ισως να σας ξεχασει" αλλα αυτο δεν ειναι κατι που μπορουν ΟΛΟΙ να το κανουν. Θελει χρονο και γνωση και αντοχη. Κυριως ψυχικη. Προς το παρον, τα πραγματα δεν πανε προς το χειροτερο. Ουτε στασιμα μπορω να τα χαρακτηρισω. Με πολυ αργο ρυθμο πανε προς το καλυτερο. Και αν εξαιρεσουμε το αποψινο βραδυ, εαν δεν προεκυπτε αυτη η ενοχληση δεν θα εμπαινα καν στο φορουμ.

Anyway, thanks for the tips.

Εγινε η ψλαφιση προστατη (χθες) και ... πεταχθηκα απο τον πονο.
Οχι αμεσως (οπως την πρωτη φορα) αλλα μερικα δευτερολεπτα αργοτερα,
οταν ο γιατρος πιεσε λιγο παραπανω τον προστατη. Η φλεγμονη ειναι εκει.
Δεν εξαλειφθηκε (μετα απο 30 μερες Tavanic). Για καποιο λογο, αφησα τον εαυτο μου
να πιστευει οτι η ψηλαφιση (μετα απο 50 ολοκληρες μερες, απο την τελευταια ψηλαφιση)
θα ηταν σαφως ηπιοτερη. ΔΕΝ ΗΤΑΝ !

Θα γινει ουρομετρηση και υπερηχογραφημα ... και μετα, ισως εκκριση προστατικου υγρου.
Ετσι οπως ειμαι τωρα, ΔΕΝ γινεται. Θελει πολυ ωρα και δεν αντεχω τον πονο. Σφιγγεται
η καρδια μου και κοβεται η αναπνοη μου.

Την Δευτερα βγηκαν τα αποτελεσματα απο την 2η καλλιεργεια. Δεν ανιχνευθηκε μικροβιο !
Η οπως ειναι πιο ορθο να πουμε δεν ανιχνευθηκε το Providencia. Eπισης αυξηθηκε ο αριθμος
σπερματοζωαριων (σχεδον διπλασιαστηκε) αλλα οχι οτι με απασχολει ιδιαιτερα (να μην πω
καθολου !!!)

Το καψιμο ομως στο περινεο ... παρεμεινε. Πρεπει να ειμαι ειλικρινης και να πω οτι εχει
μειωθει η ενταση του. Οχι θεαματικα. Επισης υπηρξαν καποιες νυχτες (3 η 4) τις τελευταιες
40, που δεν ξυπνησα για ουρηση. Δεν ειμαι σιγουρος ποσες ηταν γιατι δεν μπορω να θυμηθω
το πρωι, τι εκανα το βραδυ. Εβαλα ως σημαδι το ερμητικο κλεισιμο της πορτας της τουαλετας
πριν πεσω για υπνο. Αν σηκωθω το πρωι και η πορτα ειναι μισανοιχτη, σημαινει οτι σηκωθηκα
για ουρηση. Η εκσπερματιση εγινε πιο βουβη (σε δυσφορια) πιο βαθια και πιο απλωμενη σε
ολοκληρη την λεκανη. Επισης, δεν τζουζει η ουρηθρα (κατα την στιγμη της εκσπερματισης)
αλλα, αφου περασουν 5 με 6 ωρες ... ολοκληρη η λεκανη. Δεν τσουζει ακριβως. Την νιωθω
τσιτωμενη, βαρια και ζεστη. Και ο πρωκτος, κυριολεκτικα ζεματαει. Την αλλη μερα το πρωι
φευγει αυτη δυσφορια. Οποτε εχω ελαττωσει ... τα χερογλυκανα, οτι και αν λεει ο γιατρος.
Εαν ενας απλος αυνανισμος, δημιουργει αυτη την δυσφορια για μιση μερα ... ειναι βαρυ το
τιμημα. Το ξεχνας το αθλημα.

Απο βδομαδα, παμε για ψηλαφιση προστατη. Ειμαι σχεδον σιγουρος οτι θα ξαναπονεσω.
Δεν γνωριζω ποσο !!! Αλλα οχι οτι εξαλειφθηκε ο πονος. Το καταλαβαινω καθε φορα που
καθομαι πανω απο 40 η 50 λεπτα σε καρεκλα (ακομα και ανατομικη). Πρεπει να σηκωθω,
να χαλαρωσει η περιοχη !!! Πηγα να δω το Blade Runner 2049, πριν δυο βδομαδες ...
και πραγματικα υπεφερα πανω στο διωρο. Και το εργο ειχε διαρκεια πανω απο 2μισυ ωρες.

Μετα την ψηλαφιση προστατη, ισως παμε για εκκριση προστατικου υγρου. Και μετα ...
... καθε μηνα καλλιεργεια για ανακαλυψη δευτερου μικροβιου. Και δεν ειναι σιγουρο
οτι πανω στον μηνα θα ξεσκεπασθει το μικροβιο. Μπορει να χρειαστουν μηνες.

Τετελεσται παιδια ... τετελεσται !

Αυριο κλεινω 20 μερες με Tavanic (μενουν αλλες 10).
Δεν ξερω αν υπαρξει τοσο θεαματικη βελτιωση στις υπολοιπες 10 μερες
αλλα μεχρι στιγμης τα συμπτωματα αλλοτε παραμενουν και αλλοτε υποχωρουν
(λιγακι, οχι κατι δραματικο). Η ολη πορεια δεν μοιαζει με αντιβιωση που διατηρει
τις νικες που επιτυγχανει. Αλλοτε κραταει τα "καστρα" και αλλοτε τα χανει.

Αυτο που φοβαμαι ειναι αλλο ...

Τωρα ακομα ειμαι παρθενος σε αντιβιωσεις (σε ολη μου την ζωη, ισως να μην εχω
ξεπερασει συνολικα τις 20-30 μερες αντιβιωση ... σε 50 ολοκληρα χρονια) ομως
ετσι οπως εξελισσεται η κατασταση, με καθε νεα αντιβιωση (απο Ciproxin σε
Vibramycin και μετα σε Tavanic) τα μικροβια (οποια και αν βρισκονται εκει κατω)
γινονται λιγακι πιο ανθεκτικα ... και λιγακι ανθεκτικοτερα ... και λιγακι ΑΤΡΩΤΑ ?
Για να μην γινουν λοιπον ατρωτα, πρεπει ο ουρολογος μου να κινηθει εναντιον
ΟΛΩΝ των μικροβιων και ΓΡΗΓΟΡΑ. Πως ακριβως θα γινει αυτο ... μου ειναι ακαταληπτο.
Ο ιδιος μου ειπε οτι "γινεται παρτυ εκει κατω". Προφανως εννοουσε παρτυ απο περισσοτερα
του ενος μικροβια (οπως το Providencia που ανιχνευθηκε). Διαβαζω εσας και παρατηρω
οτι σε καθε νεα καλλιεργεια ουρων/σπερματος, σπανια εβγαινε το ιδιο μικροβιο.
Οποτε, τα παλιοτερα μικροβια γινονται ολοενα ισχυροτερα και τα νεα μικροβια
περιμενουν την σειρα τους να γινουν ανθεκτικοτερα, με νεες απανωτες αντιβιωσεις.

Ο θεος να βαλει το χερι του ... γιατι δεν βλεπω φως !

Βασικα το μονο που βλεπω ειναι ενα μελλον που θα πηγαινω απο γιατρο σε γιατρο
και απο μεθοδο σε μεθοδο .... αλλα χωρις εξαλειψη του τσουξιμου/καψιματος στο
περινεο, πρωκτο και ορχεις. Μονο ενας ουρολογος που υποφερει ο ιδιος απο ΧΠ
ενδεχεται να μας αποκαλυψει την αληθεια. Πολυ φοβαμαι ουτε αυτος θα ξερει !
Γιατι ειναι τελειως ασχετα και διαφορετικα τα συμπτωματα απο ατομο σε ατομο.

Που εμπλεξα, Θεε μου ... που εμπλεξα ....

Η καλλιεργεια σπερματος ανιχνευσε (τελικα) το providencia.
12800 αποικιες (με οριο ανιχνευσης τις 10000) ομως ο ουρολογος θεωρει
οτι εχω και αλλα βακτηρια εκει κατω. Τα συμπτωματα μου, με το providencia,
επρεπε να ειναι ηπιοτερα. Οπως και να χει ξαναρχιζω αντιβιωση για 28 μερες
με Tavanic (1 την ημερα). Και βλεπουμε για μετα ....

Υπαρχει κανεις να μου πει που σταματαει ολο αυτο ?
Μηπως δεν εχει νοημα αλλος ενας μηνας αντιβιωσης ?
Μηπως εχω Χρονιο Πυελικο Αλγος και πρεπει να βρω ... ΧΘΕΣ ...
φυσιοθεραπευτη που να μου δειξει τα εντελως βασικα και στοιχειωδη ?
Καταρχην ετσι οπως ειμαι τωρα, οποιαδηποτε μαλαξη προστατη απο τον πρωκτο
θα με στειλει στον αλλο κοσμο. Ο πονος αντεχεται μονο για 3 δευτερολεπτα !!!!
Οτιδηποτε παραπανω, απλα θα παθω ανακοπη. Πως θα μειωθει ο πονος της πιεσης ?
Αδυνατο να συλλαβω οτι ολη αυτη η ΕΝΤΑΣΗ εκει κατω θα συνεχιστει εσαει.
Δεν μπορω να κατσω (πανω απο 20 λεπτα) και η στιγμη η εκσπερματισης τσουζει
αφορητα και εκεινη την στιγμη και ολοκληρο το χρονικο διαστημα μετα απο αυτην,
για ωρες ολοκληρες, μεχρι το βραδυ (και ισως και την αλλη μερα το πρωι).

Σκεφτομαι ...
αν ηταν ευκολη (και χωρις επιπλοκες) ιστορια, η ΑΦΑΙΡΕΣΗ προστατη
ολοι αυτο θα εκαναν. Για να μην το κανουν ομως, σημαινει οτι οι επιπλοκες
ειναι τρισχειροτερες (30% δεν τους ξανασηκωνεται ποτε και 5% εχουν
ακρατεια ουρων). Οποτε επιλεγω να ζω με αυτον τον πονο/τσουξιμο/καψιμο
για παντα ? Ειμαι 50 .... μεχρι τα 70 θα ζω με αυτον τον δαιμονα ?
Μεχρι τα 80 ? Μεχρι ποτε ?

Τελικα ... δεν ειμαι τοσο τυχερος !
Αυτο το ελαφρυ τσουξιμο στην ουρηση ... ΔΕΝ εφυγε, δυο μηνες τωρα.
Σημερα εγινε δακτυλικη εξεταση του προστατη μου (κατι που επρεπε να γινει 2 μηνες πριν)
και πεταχτηκα απο το πονο στο ταβανι. Ο ουρολογος (τεταρτος κατα σειρα) ειναι σιγουρος
οτι ειναι φλεγμονη στον προστατη. Θα επρεπε να νιωσω μια απλη πιεση, τιποτα οδυνηροτερο.
Εγω εγινα παντζαρι απο τον πονο !!!!

Απο δω και περα, οι πιθανοτητες ειναι δυο :
1) Xρονια Μικροβιακη Προστατιτιδα,
2) Χρονια Μη-Μικροβιακη Προστατιτιδα.
(η οξεια βακτηριαδιακη αποκλειεται γιατι δεν εμφανισα πυρετο).

Η πετρα ΟΝΤΩΣ σχηματιστηκε μεσα μου (στις 25 Ιουνιου) αλλα βγηκε.
Εξερχομενη απο τον προστατη ενδεχεται να πυροδοτησε την "αφυπνιση"
μικροβιων που βρισκονταν σε ληθαργο (μεσω πολυ μικρης φλεγμονης).
Δεν ειναι δικη μου εικασια αλλα του ουρολογου. Αρα ημουν ασυμπτωματικος
αλλα ταυτοχρονα και φορεας (μικροβιων) για παρα πολλα χρονια. Η πετρα
.... τα εβγαλε ολα στην επιφανεια.

Τωρα θα κανω μια ακομα καλλιεργεια ουρων και σπερματος (λιγο πιο ενδελεχη
απο αυτην που εγινε στην Βιοιατρικη) και ευχομαστε να βρεθουν τα βακτηρια
ωστε να βγει το ακριβες αντιβιογραμμα και οχι να πολεμουμε βακτηρια στα τυφλα
(με Ciproxin και Vibramycin). Εαν ΔΕΝ βρεθει τιποτα ... τοτε μπηκα στο club που
τοσο πολυ ηθελα να αποφυγω (της Χρονιας Μη-Βακτηριακης Προστατιτιδας).
Αλλα ακομα και με ΧΒΠ, τιποτα δεν αποκλειει την επανεμφανιση της.

Σημερα ... θελω να ψοφησω ! Δυσκολα καταπινεται ενα τοσο ζοφερο μελλον.

Τελικα ... ΔΕΝ εχω προστατιτιδα.
Το δειγμα σπερματος που πηγα στην αρχικη εξεταση, ηταν ... μολυσμενο απο μενα τον ιδιο.
Για τον απλουστατο λογο, οτι πηρα με τα δαχτυλα μερικες σταγονες που επεσαν πανω στην ηβη μου
και τις προσθεσα στο κυπελακι. Γιατι το κανα αυτο ? Γιατι με το Omnic Tocas, θελεις μιση ωρα μεχρι να
εκσπερματωσεις και οχι ... την ποσοτητα που εβγαζες.

Αφου, για 12 μερονυχτα πηγα στην κολαση και ηρθα, επανελαβα τις εξετασεις (και ουρων και σπερματος)
σε ιδιωτικο εξεταστικο κεντρο και οχι στο ΙΚΑ (που επρεπε να βγαλεις το "γαλα" στις 7 και να το πας εκει
στις 7:30). Τρομακτικο το στρες και το αγχος οτι αυτο το κυπελακι ισως προκυψει φορεας κακων μαντατων.
Δεν σου βγαινει σταγονα. Ο οργασμος (τουλαχιστον σε μενα) ειναι αρρηκτα συνυφασμενος με ηδονικα και
χαλαρα και ευχαριστα πραγματα. ΟΧΙ φυλακες και αδιεξοδα και τερματα διαδρομων.

Ηταν μια πετρα (4μισυ χιλιοστα) που κατεβαινε τον ουρητηρα. Βγηκε μετα απο 10 μερες ... και τελος.
Βεβαια, τιποτα δεν αποκλειει να επανεμφανισθει. Επειδη μπορω να προσεξω την διατροφη μου, και ηδη εχω
χασει κιλα (ειμαι στα 94) εχω καλες πιθανοτητες να το αργοπορησω αρκετα. Οχι να το αποφυγω, απλα να
το αργοπορησω. Το ασχημο ειναι οτι αφησε μια ψιλοευαισθησια η οποια φευγει σχετικα αργα. Αλλα φευγει.
Επειδη πηγα και σε γαστρεντερολογο (εκανα και κολονοσκοπηση, ενω δεν χρειαζοταν πραγματικα) το εντερο
μου ειναι εξοχως ερεθισμενο απο το στρες (και την τζαμπα αντιβιωση που πηρα) και ισως να επηρεαζει λιγο
την ουρηση. Οσο χαλαρωνει το εντερο (μαζι με καποια προβιοτικα για να επανελθει η χλωριδα του) τοσο
λιγοτερο ενοχλει στην ουρηση. Σημερα, 28 μερες μετα, η ενοχληση γινεται αισθητη μονο το βραδυ λιγο
πριν κοιμηθω. Την υπολοιπη μερα, ΤΙΠΟΤΑ. Και σιγα-σιγα υποχωρει και το βραδυ.

Ευχομαι ολοι να βιωναν τον ακυρο συναγερμο που βιωσα (αν και ψοφησα μεχρι να το τσεκαρω).
Αυτο που με ψυλλιασε ηταν η γνωματευση του ΙΚΑ : Σταφυλοκοκκος (οχι Aureus). Ψαχνοντας στο νετ,
βρηκα οτι υπαρχουν ... και αλλοι σταφυλοκοκκοι, καποιοι απο τους οποιους βρισκονται στο δερμα της ηβης.
Αλλιως θα χα παρει αντιβιωση ΤΡΙΩΝ εβδομαδων και θα ειχα τιναξει το εντερο μου ... στην στρατοσφαιρα.
Τυχερος μες στην ατυχια μου (η ατυχος μεσα στην τυχη μου).

Επειδη βρισκομαι στην φαση της αντιβιωσης (και για αλλες 7 μερες) δεν εχω κανει ακομα τις απαραιτητες εξετασεις. Οποτε και δεν ξερω τι ακριβως με διπλωσε στα δυο. Αυτο που θυμαμαι ειναι οξυτατο πονο που ξεκινουσε απο τον αφαλο, κατεβαινε μεχρι το περινεο και συνεχιζε πισω μεχρι την πλατη (δηλαδη, τον κοκκυγα και λιγο παραπανω). Μακαρι να μην εχω Πυελικο Αλγος. Ομως, διαβαζοντας σας εδω μεσα, μου δημιουργηθηκε η πεποιθηση οτι ακριβως αυτο εχω. Προσπαθω να μην παρασυρθω απο την πεποιθηση οτι οταν σε βρουν τετοια δεινα ... ο casual αυνανισμος τελειωσε για σενα. Μπαινει σε οργανογραμμα. Γιατι αν μπαινει ... τοτε δεν εχει και νοημα να συμβει. Αν δω μια πολυ ομορφη γυναικα την Πεμπτη, και το οργανογραμμα επιτρεπει αυνανισμο το Σαββατο ... τι γινεται ? Ρητορικη η ερωτηση. Πεταξε το πουλακι. Συγνωμη που γραφω τοσο κυνικα, αλλα δυο μερες που σας διαβαζω τωρα ... νομιζω οτι ο οργασμος τελειωσε για μενα. Μακαρι οι εξετασεις να δειξουν κατι αλλο (πετρα, η μικροβιακη προστατιτιδα) αλλα μαλλον θα μπω και εγω σ'αυτο το αγνωστο (μεχρι χθες) Hotel California.

Mην ξεχασω .... ειμαι 50 ετων, 1.90, 100 κιλα, αγαμος, δεν καπνιζω, δεν πινω και εχω ξεχασει ποτε ηταν η τελευταια φορα που πηδηξα. Η κρισουλα μου ηταν η πρωτη και συνεβη το προηγουμενο Σαββατο. Πηγα στο Παπαγεωργιου, μου εκαναν μια ενεση, μου εδωσαν αγωγη (με αντιφλεγμονωδη, αντιβιοτικα και ενα Omnic Tocas) την οποια και ακολουθω. Ομως, νιωθω διαρκη ενοχληση (κατι λιγοτερο απο τσουξιμο) σε φυσιολογικη φαση και κανονικο τσουξιμο καθε φορα που κανω ουρηση ... και αν διανοηθω να αυνανισθω, πεντε λεπτα μετα ... τσουζει και καιει για τα καλα ολη η περιοχη. Το  χω κοψει το αθλημα (παρολο που ο ουρολογος μου συνεστησε να μην το κοψω).

Ηθελα καπου να τα γραψω ... γιατι δεν εχω και κανεναν αλλο να μ'ακουσει. Συγνωμη για το υφος !