Η παραπληροφόρηση στο πυελικό άλγος

[evans]

Είναι πολύ χρήσιμο, ειδικά για τους νέους ασθενείς, να γνωρίζουν την παραπληροφόρηση που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο σχετικά με το πυελικό άλγος.
Το Πυελικό Άλγος, έχει χαρακτηριστεί ως ένα πολυπαραγοντικό σύνδρομο που μπορεί να προκληθεί από μία ή περισσότερες αιτίες και να εξελιχθεί σε χρόνιο. Όπως σε όλα τα πολυπαραγοντικά σύνδρομα, οι αιτίες μπορεί να είναι πολλές και διαφορετικές σε κάθε περίπτωση, σε κάθε άτομο. Για το λόγο αυτό απαιτείται προσεκτική διάγνωση, βάση ιατρικών οδηγιών και εξατομικευμένη θεραπεία. Πολλές μπορούν να είναι οι αιτίες πυελικού άλγους, όπως σκωληκοειδίτιδα, σπαστική κολίτιδα, εκκολπωματίτιδα, νόσος κρον, βουβωνοκήλη, κήλη σπίγκελ, διάμεση κυστίτιδα, ινομυαλγία, ελώδης κολίτιδα, πέτρες στα νεφρά, χρόνια προστατίτιδα, λοίμωξη του ουροποιητικού, σπασμός των πυελικών μυών, τραυματισμοί στην περιοχή και άλλα. Πηγή: https://www.mayoclinic.org/symptoms/pelvic-pain/basics/causes/sym-20050898 Αυτά λέει η επιστήμη.

Ποιοι παραπληροφορούν

Τρία είναι χονδρικά τα ήδη που παραπληροφορούν:

Α. Οι περισσότεροι ουρολόγοι, δυστυχώς.
Οι περισσότεροι ουρολόγοι δεν κάνουν τις εξετάσεις που πρέπει. Οι εξετάσεις που πρέπει να γίνονται είναι σαφείς, απλές και περιγράφονται αναλυτικά στις Κατευθυντήριες Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Εταιρείας της Ουρολογίας τόσο για το χρόνιο πυελικό άλγος, όσο και για τη χρόνια προστατίτιδα. Πιστεύω ότι σε κάποιο βαθμό έχω βοηθήσει στην κατανόηση των εξετάσεων αυτών: http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=1098.0
Η άγνοια και η εμμονική άρνηση των ουρολόγων να εφαρμόσουν  τις οδηγίες του επιστημονικού τους φορέα αποδεικνύεται εύκολα από τη συντριπτική πλειοψηφία των ιστορικών που έχουν καταγραφεί στο φόρουμ.
Στη συντριπτική πλειοψηφία των ιστορικών δεν γίνονται οι εξετάσεις που πρέπει ενώ οι γιατροί με περίσσιο θράσος υπερασπίζονται τις λάθος εξετάσεις που κάνουν, ή την εμμονή τους να μην κάνουν καθόλου εξετάσεις. Στο επίπεδο της διάγνωσης, η κατάσταση είναι ανάλογη και βέβαια αναμενόμενη, αφού οι λάθος διαγνώσεις είναι λογικό επακόλουθο των λάθος εξετάσεων ή των μη εξετάσεων.
Φαίνεται, ότι κάποιοι γιατροί έχοντας μπροστά τους ένα πονεμένο, ταλαιπωρημένο και πιθανώς απελπισμένο ασθενή, προτιμούν κατά παράβαση των καθηκόντων τους και της ηθικής δεοντολογίας την εύκολη λύση να μην ασχοληθούν μαζί του, 'διαγιγνώσκοντας' ότι 'δεν θεραπεύεται' (λάθος) ή ότι 'έχει ψυχολογικά' (επίσης λάθος στη γενίκευσή του).
Δεν είναι πάντα δύσκολο για το νέο ασθενή που είναι σωστά ενημερωμένος να διακρίνει τον κακό γιατρό:
- Ο κακός γιατρός δεν κάνει τις εξετάσεις που πρέπει ή δεν κάνει καθόλου εξετάσεις.
- Ο κακός γιατρός προβαίνει σε 'διαγνώσεις' (κατά κανόνα προφορικές) που δε βασίζονται στις κατάλληλες εξετάσεις αλλά σε προσωπικές εκτιμήσεις ή θεωρίες και σε γενικεύσεις.
- Ο κακός γιατρός μπορεί να είναι επιτήδειος (βλ. κατηγορία Β παρακάτω) ή βλάκας (βλ. κατηγορία Γ παρακάτω). Η συγκέντρωση ακαδημαϊκών τίτλων δεν αποτελεί τεκμήριο ευφυίας. Βλάκες έχουμε σε όλους τους επιστημονικούς κλάδους.
- Ο κακός γιατρός δεν έχει απαντήσεις, δε λύνει το πρόβλημα και δεν καθοδηγεί τον ασθενή προς την επίλυσή του. Στα περισσότερα ιστορικά του φόρουμ, οι ασθενείς οδηγήθηκαν σε βελτίωση ή και πλήρη απαλλαγή από τα συμπτώματα με βάση τη δική τους προσπάθεια, χωρίς την ιατρική βοήθεια που θα έπρεπε να έχουν.

Β. Οι επιτήδειοι.
Οι επιτήδειοι, κάθε 'σχολής' και 'θεωρίας' πυελικού άλγους, παραπληροφορούν με στόχο το κέρδος.
Οι επιτήδειοι γνωρίζουν ότι το πυελικό άλγος είναι ένα πολυπαραγοντικό σύνδρομο που δεν έχει μία και ίδια αιτία σε όλους και επομένως ούτε μία και ίδια θεραπεία για όλους. Αν και το γνωρίζουν, με δόλο προσπαθούν, αναπτύσσοντας 'αποκλειστικά επιχειρήματα' (θα αναλύσω σε επόμενο) να πείσουν τους ασθενείς ότι το πυελικό άλγος είναι μία πάθηση (και όχι σύνδρομο) και ότι έχει μία, συγκεκριμένη και αποκλειστική αιτία και θεραπεία, την ίδια σε όλους.
Είναι δύσκολο για ένα νέο ασθενή, ακόμα και για έναν έξυπνο άνθρωπο, να διακρίνει τους επιτήδειους. Ένας νέος ασθενής, όσο έξυπνος και αν είναι, δεν παύει να είναι ένας πονεμένος, φοβισμένος και συχνά τρομοκρατημένος άνθρωπος που δυσκολεύεται να σκεφτεί ψύχραιμα και αναλυτικά. Δεν έχει το χρόνο, την ψυχική ηρεμία και το κυριότερο:
ΤΗ ΣΩΣΤΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
Πόσο μάλλον όταν η επιστήμη όπως εκφράζεται από την πλειοψηφία των γιατρών που επισκέπτεται του λέει ότι η 'πάθηση' του 'δε θεραπεύεται'. Κάτι το οποίο είναι λάθος στη γενίκευσή του, αφού τις περισσότερες φορές η πάθησή του θεραπεύεται, αρκεί να εντοπιστεί (εξετάσεις). Οι επιτήδειοι:
- Από τη μία, εκμεταλλεύονται το δώρο της άγνοιας και της απροθυμίας των έντιμων γιατρών.
- Από την άλλη, χωρίς απαραίτητα να είναι έξυπνοι, είναι εξαιρετικά πονηροί και με τον καιρό έχουν αναπτύξει μια μονόπλευρη και αποκλειστική 'επιχειρηματολογία' που ο ανυποψίαστος νέος ασθενής μπορεί να θεωρήσει ως 'ακλόνητη'.

Γ. Οι βλάκες.
- Οι βλάκες είναι διαχρονική σταθερή δύναμη, τα τελευταία χρόνια όμως δυνάμωσαν μέσω του διαδικτύου.
- Οι βλάκες είναι τα συνήθη θύματα των επιτήδειων  και οι πιο φανατικοί οπαδοί τους. Τζάμπα μάγκες - τζάμπα κράχτες. Παραδείγματα υπάρχουν, πολλά και καταγεγραμμένα.
- Δεν είναι απαραίτητο ο επιτήδειος που τους βόσκει να είναι πάντα ο ίδιος. Αυτά αλλάζουν. Οι βλάκες, αργά η γρήγορα, θα κατασταλάξουν στον επιτήδειο (και την αποκλειστική θεωρία) που τους εκφράζει περισσότερο, και σύντομα θα αναζητήσουν 'πεδίο μάχης' ώστε να εκτονώσουν τη βλακεία και το μίσος τους προς όσους δεν την αποδέχονται.
- Δεν είναι δύσκολο για το νέο ασθενή να διακρίνει το βλάκα: Ο βλάκας χαρακτηρίζεται από ξεροκεφαλιά, ισχυρογνωμοσύνη, φανατισμό, ναρκισσισμό, έλλειμα παιδείας και ηθικής.
Θα συνεχίσω σε ένα επόμενο, περιγράφοντας αναλυτικά τις αποκλειστικές θεωρίες παραπληροφόρησης για το πυελικό άλγος.

[evans]

Σύμφωνα με την απόλυτη 'μικροβιακή θεωρία':

«Στον προστάτη τα μικρόβια εισέρχονται 'αθόρυβα', συνήθως από την ουρήθρα, αλίμονο και από αλλού, και για χρόνια (πάλι 'αθόρυβα') δημιουργούν χρόνι-α ('αθόρυβη') λοίμωξη, που όμως δεν την παίρνουμε είδηση, τα παράγωγα της οποίας (πύον) φράζουν τα προστατικά 'αδένια' ή 'σωληνάκια', οπότε ο προστάτης  μεγαλώνει, σκληραίνει, φλεγμαίνει και δε λειτουργεί κανονικά. Το σκηνικό (της απελπισίας) συμπληρώνουν οι τρομακτικές αποτιτανώσεις του προστάτη, που (σύμφωνα με άλλες 'θεωρίες') είναι και η απόδειξη ότι η προστατίτιδα είχε αρχίσει από παλιά, και (σύμφωνα με άλλες πάλι 'θεωρίες')  καλύπτονται από πανίσχυρες βιομεμβράνες και μαζί με τα φραγμένα σωληνάκια - αδένια δεν αφήνουν τον προστάτη να ανασάνει. Αποτέλεσμα της εισβολής αυτής που έγινε 'πριν χρόνια' είναι όλα τα ουρολογικά και επώδυνα συμπτώματα που αντιμετωπίζουμε τώρα, που(άξαφνα!) τους ήρθε να εκδηλωθούν.
Τα αντιβιοτικά,  το ανοσοποιητικό και τα 'φυτικά' δε μπορούν να κάνουν τίποτα τώρα πια που είναι αργά και έφραξαν όλα τα σωληνάκια. Για το λόγο αυτό, τα συμπτώματα συνεχίζουν και μετά τα αντιβιοτικά.
Αυτή είναι η πάθηση 'χρόνια προστατίτιδα', και 'δεν θεραπεύεται από την επίσημη ιατρική' αλλά από λίγους, με 'ειδικές θεραπείες'».

Τα ερωτήματα που λογικά δημιουργούνται σε ένα νέο ασθενή που πρωτακούει ή πρωτοδιαβάζει αυτή τη θεωρία είναι τα εξής:
- Είναι 'λάθος' αυτή η 'θεωρία';
- Συμβαίνουν ή μπορεί να συμβούν όλα αυτά στον προστάτη μου;
- Πως μπορώ να γνωρίζω; Υπάρχουν εξετάσεις που επιβεβαιώνουν αυτή τη θεωρία;
- Για αυτό το λόγο πονάω και έχω τυχόν ουρολογικά συμπτώματα, πιθανώς στυτική δυσλειτουργία κλπ;
- Τι πρέπει να κάνω;

Αναλύοντας τη 'μικροβιακή θεωρία'.

1. Μικρόβια περνάνε συνήθως από την ουρήθρα στον προστάτη.
Σωστό. Συμβαίνει σε πολύ κόσμο. Ιδιαίτερα σε όσους κάνουν σεξ. Οι κόλποι των γυναικών μας δεν είναι αποστειρωμένοι. Έχουν μικρόβια. Βασικό λοιπόν, για να συνεννοούμαστε: Αποστειρωμένοι προστάτες δεν υπάρχουν. Τουλάχιστον σε σεξουαλικά ενεργά άτομα. Το επισημαίνω γιατί διαβάζω  από άλλους ότι 'αποστείρωσα τον προστάτη μου με αντιβίωση', για 'καθαρός από μικρόβια', 'χωρίς μικρόβιο', 'δεν έχω μικρόβια αφού στις καλλιέργειες δε βρέθηκαν' κλπ. Δε νομίζω ότι υπάρχουν σεξουαλικά ενεργά άτομα που δεν έχουν μικρόβια. Λίγα ή πολλά, γνωστά ή άγνωστα, ανιχνεύσιμα ή μη, καλλιεργήσιμα ή μη, ουροπαθογόνα ή όχι, σε συμπτωματικούς ή μη, τα μικρόβια μπορούν να αποικίσουν τον προστάτη, όπως αποικίζουν τους κόλπους των γυναικών μας, την ουρήθρα μας, και με άλλους τρόπους το στόμα μας, το έντερό μας, τη μύτη μας, το στομάχι μας κλπ. Το ότι 'δεν υπάρχουν αποστειρωμένοι προστάτες' δεν είναι προσωπική άποψη. Επιβεβαιώνεται από μελέτες που έχουν γίνει και σε ανθρώπους χωρίς συμπτώματα. Ακόμα και τα ούρα δεν είναι αποστειρωμένα: http://www.healthyliving.gr/2015/04/02/oura-vakthria-5

2. «Περνάνε στον προστάτη και από το αίμα ή και από το έντερο».
Και όμως το έχουμε ακούσει και αυτό. Φαίνεται ότι διάφοροι 'θεωρητικοί', ισχυρίζονται ότι μικρόβια αποικίζουν τον προστάτη και από το αίμα (κυκλοφοριακό) ή από το έντερο (λόγο γειτνίασης, λεμφαδένων κλπ). Το 'επιχείρημα' αυτό εξελίσσεται σε 'στανταράκι', ειδικά όταν ο νέος ασθενής ισχυριστεί ότι πάντα κάνει σεξ με προφυλάξεις, ή (αλίμονο) δεν έχει κάνει σεξ ποτέ.
Μπορεί να αποκλειστεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο;
Προσωπικά δεν αποκλείω τίποτα. Αυτό που εγώ συνιστώ στους νέους ασθενείς που πρωτακούν όλα αυτά, είναι πολύ προσοχή (ποιοι και γιατί τα λένε αυτά), λογική και ψυχραιμία:
- Αν ένα τόσο τοξικό μικρόβιο βρίσκεται στο αίμα γιατί και καλά ο προστάτης πρέπει να είναι το μόνο όργανο που θα προσβληθεί από αυτό; Όλα τα άλλα όργανα μια χαρά, τα νεφρά εντάξει, το συκώτι εντάξει, η καρδιά, το πάγκρεας δεν παθαίνουν τίποτα, και μόνο ο προστάτης την πάτησε;
- Αν ο προστάτης 'μολύνεται' από το έντερο, προφανώς λόγω κάποιου προβλήματος του εντέρου, τότε τεχνικές όπως οι ενδοπροστατικές ενέσεις (μέσω του εντέρου που τρυπιέται από την ένεση μαζί με τον προστάτη) είναι προς τη σωστή  κατεύθυνση της 'μη μόλυνσης';
- Είναι τυχαίο ότι δεν υπάρχουν αναφορές για τέτοιου είδους μικροβιακό αποικισμό του προστάτη ούτε στη βιβλιογραφία, ούτε σε μελέτες;
Προσωπική άποψη λοιπόν, είναι ότι οι περιπτώσεις αυτές, αν υπάρχουν, είναι σπάνιες και απίθανες. Όποιος ισχυρίζεται τέτοια πράγματα, θα πρέπει να έχει και τον τρόπο να τα αποδείξει.

3. Αποικισμός του προστάτη από μικρόβια σημαίνει προστατίτιδα;
Όχι απαραίτητα. Όπως τα μικρόβια στους κόλπους των γυναικών μας δε συνεπάγονται απαραίτητα κολπίτιδες, έτσι και τα μικρόβια στους προστάτες μας δε συνεπάγονται απαραίτητα προστατίτιδες. Με την ίδια λογική, μικρόβια έχουμε και στο έντερο χωρίς κολίτιδες, στο στομάχι χωρίς γαστρίτιδες, στο στόμα χωρίς ουλίτιδες και στη μύτη χωρίς ρινίτιδες. Ο αποικισμός ενός οργάνου του σώματός μας από μικρόβια δε σημαίνει αναγκαστικά και λοίμωξη.

4. Μπορούν όμως να κάνουν και φλεγμονή;
Βεβαίως και μπορούν. Για το λόγο αυτό κάνουμε εξετάσεις, καλλιέργειες κλπ. Τα παθογόνα μικρόβια στον προστάτη αποτελούν πιθανή αιτία προστατίτιδας και για το λόγο αυτό, αν εντοπιστούν, παίρνουμε αντιβιοτικά. Τόσο απλά. Υπάρχουν γιατροί που δίνουν αντιβιοτικά χωρίς να κάνουν καλλιέργειες, ή ακόμα και με στείρες καλλιέργειες αν λόγω συμπτωμάτων, πυοσφαιρίων ή άλλων ενδείξεων, υποπτεύονται μικροβιακή λοίμωξη ή φλεγμονή λόγω μικροβίων. H φλεγμονή δεν είναι αποτέλεσμα μόνο της παρουσίας μικροβίων αλλά και άλλων παραγόντων όπως η ποσότητά τους (φορτίο), το είδος τους (τοξικότητα), η αντίδραση του οργανισμού (ανοσοποιητικό), η ηλικία, συνυπάρχουσες παθήσεις κλπ.

Συνεχίζω σε επόμενο.

[evans]

5. 'Τα μικρόβια περνάνε αθόρυβα και παραμένουν αθόρυβα για χρόνια'
Προς προβληματισμό:
Ι. Στις οξείες προστατίτιδες που το μικρόβιο αμέσως κάνει λοίμωξη, ενδεχομένως πυρετό, συχνουρία, αιματουρία κλπ το μικρόβιο 'περνάει αθόρυβα';
ΙΙ. Στις περιπτώσεις (πολλές και καταγεγραμμένες) που πριν την εκδήλωση προστατίτιδας είχε προηγηθεί ουρηθρίτιδα ή και κυστίτιδα, το μικρόβιο 'πέρασε αθόρυβα';
Βεβαίως, κάποια μπορεί να περάσουν 'αθόρυβα'. Το πότε έχουμε 'ησυχία' και πότε 'φασαρία' ίσως εξαρτάται από διάφορους παράγοντες. Αυτό που εγώ έχω καταλάβει, από συζητήσεις με γιατρούς και από κείμενα που έχω διαβάσει, είναι ότι η 'φασαρία' εξαρτάται τόσο από την τοξικότητα ενός μικροβίου, όσο και από το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού που το αντιμετωπίζει. Πώς μπορεί ένα μικρόβιο να εισέρχεται 'αθόρυβα' από την ουρήθρα, 'αθόρυβα' και από την κύστη, να κάθεται πάλι 'αθόρυβα' στον προστάτη 'για χρόνια', να μη δημιουργεί αποφρακτικά φαινόμενα (ο προστάτης παραμένει μικρός και μαλακός) και κάποια στιγμή, μετά από χρόνια, ξαφνικά, 'γιατί έτσι', να αρχίσει να κάνει σαματά;
Πολλά είναι και τα ιστορικά και εδώ στο φόρουμ και αλλού, που καταρρίπτουν τη γενίκευση της θεωρίας της 'ήσυχης' και 'επί ετών' διαμονής παθογόνων μικροβίων στον προστάτη. Πολλοί ομοιοπαθείς γράφουν ότι τα συμπτώματα ξεκίνησαν σχεδόν αμέσως μετά από μία οξεία ή σχεδόν οξεία προστατίτιδα ή ουρηθρίτιδα. Πολλοί αναφέρουν μετά από σεξουαλική επαφή την προηγούμενη μέρα και άλλοι ότι είχε κάποια λοίμωξη η σύντροφος.
Φαίνεται ότι και η ηλικία παίζει ρόλο στην κατάσταση του προστάτη. Άνδρες στα 70, στα 80, είναι λογικό να παρουσιάσουν προβλήματα λόγω συνυπαρχουσών παθήσεων (πχ καλοήθης υπερπλασία), πιο αδύναμου ανοσοποιητικού, σπάνιων ή καθόλου εκσπερματίσεων, γήρανσης του προστάτη και των γύρω οργάνων, κλπ.
Με ποια 'λογική' όμως επιχειρείται μεταφορά αυτών των καταστάσεων σε νέους άνδρες, όταν μάλιστα αυτοί
- Έχουν μικρό και μαλακό προστάτη (υπέρηχος – δακτυλική εξέταση)
- Δεν έχουν πυοσφαίρια και μικρόβια (καλλιέργειες)
- Δεν παρουσιάζουν βελτίωση των συμπτωμάτων μετά από αντιβίωση
- Δεν έχουν ενημερωθεί για τις άλλες αιτίες πυελικού άλγους και δεν έχουν κάνει τις αντίστοιχες εξετάσεις (έλλειψη ενημέρωσης ή απλώς ασχετοσύνη από τους γιατρούς)

6. 'Η προστατίτιδα δεν αντιμετωπίζεται ούτε από το ανοσοποιητικό, ούτε από τα αντιβιοτικά. Δεν διαγιγνώσκεται από τις καλλιέργειες'
Απόλυτες και μονόπλευρες απόψεις που γενικεύουν, ενώ στηρίζονται σε κάποιες περιπτώσεις.
Η άποψη ότι το ανοσοποιητικό είναι 'απλός θεατής', είναι στη γενίκευσή της εσφαλμένη. Το ανοσοποιητικό σύστημα, η αναντικατάστατη γραμμή άμυνας του οργανισμού μας, είναι πάντα ετοιμοπόλεμο. Το ανοσοποιητικό μπορεί να αντιμετωπίσει μικρόβια πριν καν φτάσουν στον προστάτη. Σε διαφορετική περίπτωση θα είχαμε όλοι χρόνια προστατίτιδα. Η χρόνια πνευμονοπάθεια επειδή σκαλίζουμε τη μύτη μας, χρόνια ωτίτιδα τα αυτιά μας, χρόνια γαστρίτιδα επειδή τρώμε μη αποστειρωμένες τροφές κλπ. Το ανοσοποιητικό μπορούσε και πριν εφευρεθούν τα αντιβιοτικά, όχι πάντα με επιτυχία είναι η αλήθεια. Προφανώς σε ένα προστάτη με  λοίμωξη, το ανοσοποιητικό που δε μπόρεσε μόνο του, θα χρειαστεί βοήθεια (αντιβιοτικά).
Η απόλυτη άποψη ότι 'τα αντιβιοτικά δε θεραπεύουν' είναι επίσης εσφαλμένη στη γενίκευσή της. Σε πολλές περιπτώσεις φαίνεται ότι τα αντιβιοτικά κάνουν τη δουλειά τους, όταν βέβαια υπάρχει κάτι να θεραπεύσουν. Μελέτες υπάρχουν. Ιστορικά επίσης. Πολλά ιστορικά ΔΕΝ υπάρχουν, γιατί απλούστατα, ο ομοιοπαθής που θα κάνει γρήγορα και καλά τη δουλειά του με τα αντιβιοτικά έλυσε το πρόβλημά του, δεν αντιμετωπίζει κάτι 'χρόνιο', οπότε δεν έχει κανένα λόγο να μπαίνει σε φόρουμ κλπ για να γράψει το ιστορικό του. Επίσης μην περιμένετε ότι εύκολα, ακόμα και φίλοι και συγγενείς, θα σας εκμυστηρευτούν ιστορικό προστατίτιδας, γιατί θεωρείται (λανθασμένα) θέμα ταμπού. Οι έρευνες όμως δείχνουν ότι το 50% των ανδρών έχει απασχοληθεί έστω και μια φορά στη ζωή του από τέτοιο θέμα.
Προφανώς το ανοσοποιητικό δε μπορεί να κάνει πολλά πράγματα για ένα διογκωμένο, γεμάτο φλεγμονές προστάτη ενός ογδοντάχρονου, τακτικού πελάτη ουρολογικών ιατρείων, που μπορεί να χρειάζεται και καθετήρα. Πιθανώς και τα αντιβιοτικά. Το γεγονός αυτό από μόνο του, δεν δικαιολογεί 'διάγνωση' χρόνιας προστατίτιδας σε νέους ασθενείς, που τις περισσότερες φορές (βλ. ιστορικά) δε συνοδεύεται καν από κατάλληλες εξετάσεις.
Προφανώς και η καλλιέργεια, η εξέταση δηλ. που συνιστά η επίσημη ιατρική, δε μπορεί να ανιχνεύσει πάντα και όλους τους μικροοργανισμούς, ειδικά αυτούς που είναι σε μικρή ανάπτυξη. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι η εξέταση είναι 'αχρείαστη' και ούτε ότι βγάζουμε συμπέρασμα 'χρόνιας προστατίτιδας' μόνο από τα συμπτώματα.
Η σωστή διατύπωση λοιπόν είναι:
'Πιθανώς σε κάποιες περιπτώσεις να μη μπορούν το ανοσοποιητικό και τα αντιβιοτικά, πιθανώς, σε κάποιες περιπτώσεις, να μην αρκεί η καλλιέργεια'.

[evans2]

7. 'Όλες οι αποτιτανώσεις είναι φλεγμονές, ή παλιές φλεγμονές'

Διαβάζω στο φόρουμ από αρκετούς ότι 'διαγνώστηκαν' με 'χρόνια προστατίτιδα' από υπέρηχο, επειδή, λένε οι γιατροί τους, βρήκαν με τον υπέρηχο αποτιτανώσεις στον προστάτη τους. Όλες αυτές οι αποτιτανώσεις, λένε οι γιατροί τους, είναι 'παλιές φλεγμονές' ή 'παλιές προστατίτιδες'. Οι ομοιοπαθείς, χωρίς να έχουν γνώση για το θέμα, εύκολα πιστεύουν αυτά που τους λένε κάποιοι γιατροί. Ακόμα παραπέρα, κάποιοι αναφέρουν 'βιομεμβράνες' μικροβίων που κάθονται πάνω στις αποτιτανώσεις και για το λόγο αυτό 'έχουν ακόμα συμπτώματα, ενώ πήραν τόση αντιβίωση'. Φυσικά δεν υπάρχει καμία πειστική εξήγηση ή διάγνωση για κάτι τέτοιο, αλλά μόνο υποθέσεις. Η θεωρία αυτή θα μπορούσε πιθανά να εξηγήσει μόνο τις περιπτώσεις χρόνιας βακτηριακής προστατίτιδας με υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις. Και πάλι όμως, θεωρητικά. Επίσημη τοποθέτηση δε γνωρίζω αν υπάρχει.
Προσωπικά είχα διαγνωστεί και εγώ από κάποιους ουρολόγους 'με αποτιτανώσεις' και ότι δήθεν αυτές είναι παλιές ή και νέες 'φλεγμονές'.
Για το θέμα αυτό είχα ρωτήσει τον καθηγητή ουρολογίας Χαράλαμπο Δεληβελιώτη, Διευθυντή της Πανεπιστημιακής Ουρολογικής Κλινικής του Σισμανόγλειου Νοσοκομείου, ο οποίος επίσης με εξέτασε με υπέρηχο. Η απάντηση σαφής:
'Οι αποτιτανώσεις στον προστάτη ΔΕΝ είναι αποκλειστικά αποτέλεσμα μικροβιακής λοίμωξης και συνήθως είναι αποτέλεσμα εκκρίσεων του προστάτη, για το λόγο αυτό με τα χρόνια  αυξάνονται'.

Σε παρόμοιο συμπέρασμα καταλήγει και μια πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη από Έλληνες επιστήμονες https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15036679 :
'Small, multiple calcifications are a normal, often incidental ultrasonographic finding in the prostate and represent a result of age rather than a pathologic entity',
δηλαδή: 'Οι μικρές, πολλαπλές ασβεστοποιήσεις είναι ένα φυσιολογικό, συχνά περιστασιακό υπερηχογραφικό εύρημα στον προστάτη και αντιπροσωπεύουν ένα αποτέλεσμα της ηλικίας και όχι μιας παθολογικής οντότητας'

Βεβαίως αν το 'target group' είναι άνδρες ηλικίας 80 χρονών, τότε φυσικά και θα βρούμε 'κοτρόνες', προστατίτιδες, υπερπλασίες και όλα τα 'καλά'. Τις 'διαγνώσεις' νέων ανδρών που καταγράφονται εδώ στο φόρουμ σχολιάζω, είναι προφανές.

[evans2]

Η 'αντίθετη παραπληροφόρηση', σε γενικές γραμμές υποστηρίζει ότι:

'Όσοι έχουν πυελικό άλγος, έχουν ΜΙΑ πάθηση, ΤΗΝ ΙΔΙΑ, που είναι 'νευρομυϊκή' και 'ψυχολογική' (γενικά και αόριστα) και η επιστήμη δεν την ξέρει καλά, αλλά την ανακαλύψαμε εμείς και σας την παρουσιάζουμε. Ο προστάτης, τα μικρόβια στον προστάτη, το έντερο, οι κήλες, προβλήματα ανατομικά, στην ουρήθρα, στους όρχεις κλπ, δεν παίζουν ρόλο. Όσοι έχουν μικροβιακή προστατίτιδα έχουν υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις και όχι πυελικό άλγος. Το 95% των ατόμων με πυελικό άλγος δεν έχουν μικροβιακή αιτιολογία και ο προστάτης τους είναι μια χαρά! Δεν υπάρχει κανένας λόγος για εξετάσεις, γιατί η 'ουρολογική του 2003' μας λέει ότι μικρόβια έχουν και οι μη συμπτωματικοί και γιατί οι εξετάσεις είναι 'πολύπλοκες' και κοστίζουν. Εκτός από τα κλασικά μικρόβια, ούτε οι μύκητες, χλαμύδια, μυκόπλασμα, ουρεόπλασμα παίζουν ρόλο. Αυτά υποστηρίζουν και οι σημαντικοί Αμερικανοί ουρολόγοι με 'νέες' μελέτες. Όσοι δε συμφωνούν είναι απατεώνες, ξένοι από 'περίεργες' χώρες και διαβάζουν 'παλιές' μελέτες. Από την πάθηση αυτή γίνεσαι καλά μόνο αγοράζοντας τα προϊόντα που εμείς διαφημίζουμε'.

Είναι λάθος αυτή η θεωρία;
Η θεωρία δεν είναι λάθος όταν έχουμε μυϊκά προκαλούμενο χρόνιο πυελικό άλγος. Το λάθος είναι να υποστηρίζουμε αποκλειστικά ότι κάθε πυελικό άλγος είναι μόνο μυϊκά προκαλούμενο πυελικό άλγος. Εκεί αρχίζει η παραπληροφόρηση.

Μία και μοναδική πάθηση όλοι;
Η επιστήμη δεν συμφωνεί με αυτή την τοποθέτηση. Το πυελικό άλγος, τα συμπτώματα δηλαδή, μπορεί να είναι αποτέλεσμα διαφόρων παθήσεων ή και συνδυασμός τους, όπως βροντοφωνάζει η επιστήμη:

Πολλές μπορούν να είναι οι αιτίες πυελικού άλγους, όπως σκωληκοειδίτιδα, σπαστική κολίτιδα, εκκολπωματίτιδα, νόσος κρον, βουβωνοκήλη, κήλη σπίγκελ, διάμεση κυστίτιδα, ινομυαλγία, ελώδης κολίτιδα, πέτρες στα νεφρά, χρόνια προστατίτιδα, λοίμωξη του ουροποιητικού, σπασμός των πυελικών μυών, τραυματισμοί στην περιοχή και άλλα. Πηγή: https://www.mayoclinic.org/symptoms/pelvic-pain/basics/causes/sym-20050898 Αυτά λέει η επιστήμη.

Την επιστημονική άποψη παρουσιάζω, προτρέποντας τους παθόντες να κάνουν τις κατάλληλες εξετάσεις, για να βρουν τελικά 'τι έχουν' και ανάλογα να το αντιμετωπίσουν.
Οι Wise και Anderson στο 'Headache in the pelvis' χρησιμοποιούν τον όρο 'μυϊκά βασιζόμενο πυελικό άλγος' (muscle based pelvic pain) για να διαχωρίσουν το πυελικό άλγος που προέρχεται από τη σύσπαση και καταπόνηση των μυών της πυέλου από το πυελικό άλγος που προκαλείται από άλλους παράγοντες. Υποστηρίζουν επίσης, ότι για να εφαρμόσει κάποιος το πρωτόκολλο Wise Anderson θα πρέπει να κριθεί κατάλληλος βάσει εξετάσεων και όπως αναφέρουν δεν κρίνονται όλοι κατάλληλοι, αλλά ένα ποσοστό...

Η επιστήμη αγνοεί το μυϊκά προκαλούμενο πυελικό άλγος;
Όχι. Οι γιατροί το αγνοούν. Η επιστήμη γνωρίζει την πάθηση αυτή. Παραθέτω και πάλι την επίσημη θέση της Ευρωπαϊκής Εταιρείας της Ουρολογίας:

Στις νέες, αναθεωρημένες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Εταιρείας της Ουρολογίας, όπως έχουν αναρτηθεί το 2016 http://uroweb.org/guideline/chronic-pelvic-pain/#5  γράφει:
1. Η θεραπεία της υπερδραστηριότητας του πυελικού εδάφους και των εναυσματικών σημείων της μυϊκής περιτονίας, θα πρέπει να εξεταστεί στη διαχείριση του χρόνιου πυελικού άλγους.
2. Η θεραπεία θα πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένους φυσιοθεραπευτές οι οποίοι είναι εκπαιδευμένοι όχι μόνο στις μυοσκελετικές όψεις του πόνου, αλλά επίσης και σε ψυχολογικούς μηχανισμούς και στο ρόλο του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος στο χρόνιο πόνο.
3. Για τους ασθενείς με χρόνιο πυελικό άλγος και δυσλειτουργία των μυών του πυελικού εδάφους, είναι πολύ χρήσιμο να μάθουν πώς να χαλαρώνουν τους μυς, όταν ξεκινά ο πόνος. Με τον τρόπο αυτό, ο κύκλος του πόνου-σπασμού-πόνου μπορεί να διακοπεί.
4. Στην περίπτωση των βραγχυμένων μυών, η χαλάρωση από μόνη της δεν είναι αρκετή. Οι διατάσεις των μυών είναι υποχρεωτικές, ώστε οι μυς να ανακτήσουν το μήκος και τη λειτουργία τους.

'Αχρείαστες' οι Μικροβιολογικές Εξετάσεις;
Εδώ αρχίζει μια προσπάθεια με δήθεν 'επιστημονικά' επιχειρήματα να πείσει τον ασθενή να μην κάνει εξετάσεις, να μην ελέγξει τον προστάτη του, να αγνοήσει θετικά αποτελέσματα μικροβιολογικών εξετάσεων, γιατί δήθεν 'τα μικρόβια στον προστάτη αποσυνδέονται από το πυελικό άλγος'.
Διαβάζω μάλιστα κάποιους που θεωρούν ότι οι μικροβιολογικές εξετάσεις είναι αχρείαστες, πολύπλοκες και ακριβές! https://www.chronicprostatitis.com/eps-semen-or-urine-cultures-and-chronic-prostatitis-cpps/
'Your money is far better spent on books like A Headache in the Pelvis, phytopharmaceuticals like Prosta-Q, and physical therapy'.
Δηλαδή: 'Τα λεφτά σας είναι καλύτερο να τα ξοδέψετε σε βιβλία όπως το A Headache in the Pelvis, φυτικά φαρμακευτικά όπως το Prosta-Q και φυσιοθεραπεία'.

Τι πραγματικά λέει η επιστήμη:
1. Η επίσημη επιστήμη προβλέπει μικροβιολογικές εξετάσεις για τους άνδρες με πυελικό άλγος. Αυτά λένε οι επίσημες οδηγίες. Δε λέει 'αγόρασε αυτά τα χαπάκια ή διάβασε αυτά τα βιβλία και μην κάνεις εξετάσεις'. Οι εξετάσεις αυτές είναι τόσο βασικές και απαιτούμενες, που οι επιστήμονες τις ονομάζουν 'διαφορικές', αφού διαφοροποιούν τους ασθενείς με πυελικό άλγος λόγω προστατίτιδας από τους ασθενείς με πυελικό άλγος λόγω άλλης πάθησης. http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=1098.0
2. Οι επιστήμη δέχεται ότι αιτία πυελικού άλγους μπορεί να είναι και η φλεγμονή του προστάτη. Αλλιώς δε θα προέβλεπε μικροβιολογικές εξετάσεις για ασθενείς με πυελικό άλγος. Πολλοί ειδικοί, γνωστοί επιστήμονες, έχουν συνδέσει τα μικρόβια με τη φλεγμονή του προστάτη και με το χρόνιο πυελικό άλγος. Ο Daniel Shoskes είναι ένας από αυτούς: http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=979.0

και η κοινή λογική:
Οι εξετάσεις δεν είναι ούτε 'πολύπλοκες', ούτε ακριβές. Στη χρεοκοπημένη Ελλαδίτσα με 5 ευρώ μπορεί να κάνει κάποιος μια Stamey – Mears σε ένα δημόσιο νοσοκομείο. Άλλο είναι τι θέλουν να πουλήσουν κάποιοι γιατροί...

[minaignantioy]

  παρακαλω   πολλυ          στους  συμμετεχοντες     του  φορουμ  τη   θεραπειες   εχουν  κανει    για  την  προστατιτιδα     να με     ενημερωσουν      ειτε  μικροβιακης       ειτε     μη   μικροβιακης           γιατι      ειμε  με      αντιβιωση     και          μια    ειμε    σε     υφεση   και    μια    σε    εξαρση      ευχαριστω   πολλυ   εκ  τον      προτερων             αλλα    αφηνω   και   τηλεφωνο    για   αμεση     επικοινωνια     69 34  183  950