Έλεγχόμενη προστατίτιδα τα τελευταία 8 χρόνια

[algourino]

Καλησπέρα σε όλους τους φίλους. Εδώ και είκοσι χρόνια αντιμετωπίζω
ένα είδος προστατίτιδας που οταν προκυπτει, (2-3 φορες το χρονο) εχει το εξης βασικο συμπτωμα:
Αφου τελειωσει η ουρηση, (καποιες φορες και αρκετα δευτερολεπτα μετα το τελος της ουρησης), δινει ενα δυνατό πονο στον προστατη.

Σε οξεια φαση συνυπαρχει συχνουρια, δυνατος πονος σε προστατη και πεος και προς το τελος της ουρησης, συνεχης αισθηση επιθυμιας για ουρηση, και  προβληματα στυσης.  Τωρα μια απλη απαριθμηση δεν μπορει να δωσει την εκταση του προβληματος, αλλα φανταζομαι οτι οι περισσοτεροι φιλοι λιγο πολυ καταλαβαινουν τι ειναι αυτο το λουκι.

Υπερηχογραφικα υπαρχουν αρκετοι προστατολιθοι.

Οι καλλιεργειες ή βγαινουν στειρες , ή δειχνουν λιγα πυοσφαιρια και καποια ιχνη πηκτασης σταφυλοκοκου.  Στην ουσια δλδ προκειται για μη μικροβιακη προστατιτιδα.

Εχω παρατηρησει οτι τα αιτια της σποραδικης εμφανισης της παθησης  σιγουρα συνδεονται πρωτα-πρωτα με συχνοτητα επαφων και με τεχνητες καθυστερησεις στην εκσπερματωση.  Δλδ σχετιζεται γενικα με υπερμετρο ερεθισμο του προστατη.  Εχω επισης συνδρομο ευερεθιστου εντερου, μερικες αρκετα σοβαρες δερματικες καντιντιασεις, και  παρα πολυ αγχος.

Μεχρι το 2011, επισκεφτηκα μερικους ουρολογους, και η τελικη καταληξη ηταν παντα τουλαχιστον ενας μηνας ciproxin (σε υπερδοσολογια), και οταν βγηκε το ciproxin rx1000 το επαιρνα για καπως μικροτερο χρονικο διαστημα.  Για να μην πολυλογω ειχα αποκτησει σχεδον σχεση εξαρτησης απο τα ciproxin. Στο τελος πηγαινα στο ουρολογο  και δεν τον αφηνα ουτε δαχτυλα ουτε μαλαξεις. Του εδινα την πενηνταρα  και του ελεγα γραψε μια συνταγη ciproxin να φυγω.

Το 2012 ημουν απογοητευμενος και απελπισμενος κυριως απο την συνεχη ληψη ciproxin.  Ως απελπισμενος λοιπον, αποφασισα να επισκεφτω ομοιοπαθητικο γιατρο ο οποιος ηταν και φιλος μου, αν και δεν πιστεψα ποτε στην ομοιοπαθητικη.

Ετσι πηρα ομοιοπαθητικο φαρμακο, αλλα το συνδιασα για πρωτη φορα και με 3-4 λιτρα νερο την μερα και με αποχη απο το σεξ για αρκετο διαστημα.  Δεν ξερω αν δουλεψε το ομοιοπαθητικο (που δεν το πιστευω)  ή το νερο, ή η αποχη,  αλλα  μεσα σε 2-3 ημουν ελευθερος συμπτωματων. Στις επομενες 4-5 κρισεις των επομενων 2 ετων ακολουθησα την ιδια αγωγη:  Ομοιοπαθητικο + νερο + αποχη και η ιαση ηταν αμεση σε αντιθεση με το ciproxin που επαιρνα κανα 2 μηνες σε καθε κριση.

Απο  το 2015 και μετα ειχα  πολυ λιγες και ηπιες κρισεις αμελητεας εντασης, αλλα προσεχω πλεον οσο μπορω την συχνοτητα (2-3 φορες την εβδομαδα), την διαρκεια και την ενταση των επαφων, και σε καθε κριση πινω  αφθονο νερο και εφαρμοζω αποχη (χωρις ομοιοπαθητικα), με αριστα αποτελεσματα.

Αυτα παιδια και πραγματικα χαρηκα πολυ που σας βρηκα.

ΥΓ  Χειροτερη συμβουλη απο το να "εκσπερματωνεις οσο πιο συχνα μπορεις" δεν εχω παρει απο γιατρο. Συμβουλη που θα μπορουσε στο τελος να  τιναξει στον αερα τον φλεγμαινοντα  προστατη μου και να με οδηγησει στη τρελα απο τα εντονα συμπτωματα. Αν επεμενα στο περασμα των χρονων να την ακολουθω, θα ειχα παρει μεχρι τωρα μισο φορτηγο ciproxin. 

(ουφ , ελπιζω να τα εγραψα ολα και να μην ξεχασα τιποτα )

[loukoumaki887]

το γεγονος  οτι σου εδωσαν την συμβουλη να εξεσπερματωνεις οσο πιο συχνα μπορεις. το επαθα και εγω.  που ειπαν να   κανω σεξ δεν επαρχει προβλημα, να εξσπερματωνω.   ομως   ενοωθα οτι κατι δεν παει καλα. μειωσα τις  εκσπερατωσεις  και ολα καλα.  ελεγχα με εξετασεςι   και για ενα χρονο (τον τελευταιο) δεν εβγαινε κατι. ομωσ πριν καθε 2 μηνες εβγαινε  3 φορες μικροβιο εντεροκκοκος . τωρα ειμια στην 6 μερα με  glibax  πεφλοξασινει  λογω  εντεροκοκκου σε καλλιεργεια.  παντως εκοψα  την πολυ εκσπερματηση και  ηρεμησα  καπως.  οταν εχα καψιματα    καμμια φορα  εκσπερματιζα για  να μειωθει η πιεση στον προστατη  και το καψιμο..  κανετε  εκσπερματωσει οποτε εχετε αναγκη , οχι γιατι σαν τα λενε  οι γιατροι. μην ζοριζετε  το πουλι σας /... εννοω τον προστατη.. κα νερο αρκετο,
σε σημειο που να κατουρατε λευκο νερο..  οτνα εμενα ειναι πιο   κιτρινοπω λη σκουρο εχω  παρπανω καψιματα..

[algourino]

Οπως  τα ειπες φιλε μου. Πολυ σημαντικο
αυτο που ειπες, τουλαχιστον για εμενα.
Προσληψη νερου, τοση, οσο να βγαινουν τα ουρα άχρωμα.