Χρόνια Προστατίτιδα και Gram+ βακτήρια (εντερόκοκκος, σταφυλόκοκκος κλπ)

[evans]

Χρόνια Προστατίτιδα και Gram+  βακτήρια (εντερόκοκκος, σταφυλόκοκκος κλπ)

Στη μελέτη που περιγράφεται παρακάτω, οι ASHA R. SHAHED και DANIEL A. SHOSKES αποδεικνύουν πως η χρόνια προστατίτιδα και μάλιστα η περιγραφόμενη στην κατηγοριοποίηση του NIH (National Institutes of Health) ως 'μη μικροβιακή' (κατηγορίες ΙΙΙa και ΙΙΙb) σχετίζεται με την παρουσία gram+  βακτηρίων στο προστατικό υγρό.
Για τα gram+  βακτήρια μπορείτε να δείτε εδώ:
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CF%81%CF%8E%CF%83%CE%B7_%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC_%CE%93%CE%BA%CF%81%CE%B1%CE%BC

Τα μικρόβια αυτά αποικίζουν τον προστάτη μέσω της ουρήθρας, ειδικά σε προστατευόμενες βιομεμβράνες, και για μερικούς θεωρούνται 'μη παθογόνα' στη χρόνια προστατίτιδα.
Αξίζει τον κόπο να διαβάσετε τη μελέτη, ειδικά όσοι έχουν θετικές καλλιέργειες σε αυτά τα μικρόβια, αλλά και όσοι αμφισβητούν τη σχέση που έχουν με τη χρόνια προστατίτιδα (ειδικά τη 'μη μικροβιακή').

Για όσους δεν γνωρίζουν αγγλικά ή απλώς ...βαριούνται, περιγράφω περιληπτικά:

Οι 100 άνδρες με χρόνιο πυελικό άλγος (κατηγορίες ΙΙΙa και ΙΙΙb σύμφωνα με το ΝΙΗ) που μελετήθηκαν είχαν μέση ηλικία 44 έτη ( 23-72 ετών) και μία μέση διάρκεια των συμπτωμάτων 3 χρόνια. Οι άνδρες είχαν προηγουμένως θεραπεία για προστατίτιδα κατά  μέσο όρο από 4 γιατρούς.
Κανένας ασθενής δεν εκπληρώνει τον κλασικό ορισμό του έχοντος χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα (κατηγορία ΙΙ σύμφωνα με το ΝΙΗ), με υψηλές μετρήσεις των Gram αρνητικών βακτηριδίων (e-coli συνήθως) στον προστάτη και υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις .
Από τους 100, οι 36 άνδρες είχαν θετικές καλλιέργειες EPS (προστατικού υγρού) για Gram θετικά βακτήρια και μόνο, που εντοπίζονται στον προστάτη . Στην παρούσα μελέτη, (προσέξτε, μόνο για τους σκοπούς της παρούσας μελέτης) οι άνθρωποι αυτοί ταξινομήθηκαν ως έχοντες κατά NIH κατηγορίας II προστατίτιδα.
Τα πιο κοινά Gram θετικά βακτήρια ήταν σταφυλόκοκκοι , κορυνοβακτήρια και εντερόκοκκοι .
Άλλοι 38 άνδρες είχαν στοιχεία φλεγμονής με αρνητικές καλλιέργειες για μικρόβια. ( Κατηγορία IIIa , μη βακτηριακή, φλεγμονώδης προστατίτιδα ) .
Οι υπόλοιποι 26 άνδρες είχαν αρνητικές καλλιέργειες και όχι φλεγμονή (κατηγορία IIIb , μη βακτηριακή, μη φλεγμονώδης προστατίτιδα) .
Οι επιστήμονες βασιζόμενοι στο γεγονός ότι αυτό που καθορίζει τη μόλυνση σε αντίθεση με τον απλό αποικισμό είναι η παρουσία τραυματισμού του προστατικού ιστού προκαλούμενη από βακτήρια καθώς και η τεκμηριωμένη αντίδραση της άμυνας του σώματος, μετρούν το  οξειδωτικό στρες (Oxidative Stress) στα δείγματα των προστατικών υγρών.
Για το τι είναι το οξειδωτικό στρες διαβάστε εδώ: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B5%CF%82
Το οξειδωτικό στρες αντιπροσωπεύει μια διαταραχή της ισορροπίας μεταξύ της παραγωγής δραστικών μορφών οξυγόνου (Reactive Oxygen Species, ROS) και της ικανότητας ενός βιολογικού συστήματος να αδρανοποιεί τα τοξικά αυτά μόρια και να επισκευάζει τις βλάβες που προκαλούν. Οι δραστικές μορφές οξυγόνου βλάπτουν όλα τα συστατικά του κυττάρου, συμπεριλαμβανομένων των πρωτεϊνών, των λιπιδίων και του DNA.

Αποτελέσματα:
Οι άνδρες με gram+  βακτήρια στον προστάτη τους, είχαν σημαντικά αυξημένες τιμές οξειδωτικού στρες σε σχέση με εκείνους χωρίς μικρόβια αλλά με λευκοκύτταρα (κατ. ΙΙΙα), οι οποίοι με τη σειρά τους είχαν αυξημένες τιμές σε σχέση με αυτούς της κατηγορίας ΙΙΙβ (μη βακτηριακή – μη φλεγμονώδης).
Τα επίπεδα του ισοπροστανίου (IsoP) (δείκτης μέτρησης της οξειδωτικής βλάβης) ήταν για τους άνδρες την κατηγορίας ΙΙ 7315 +/- 1428, για τους άνδρες της κατηγορίας ΙΙΙα 2043 +/- 561, και για εκείνους της κατηγορίας ΙΙΙβ  319 +/-81.
Σημαντική μείωση του οξειδωτικού στρες επιτεύχθηκε είτε κατόπιν αντιβιοτικής θεραπείας 2 έως 12 εβδομάδων από αντιβιοτικά διαφόρων ειδών (κινολόνες, μακρολίδες, τετρακιλίνες κλπ) βάση αντιβιογράμματος, είτε κατόπιν λήψης βιοφλαβονοειδών (κερσετίνη) για ένα μήνα.

Οι επιστήμονες ανακεφαλαιώνουν:
1. Gram+  βακτήρια έχουν βρεθεί στον προστάτη περίπου 40% των ανδρών με χρόνιο πυελικό άλγος (Shoskes and Zeitlin, 1999).
2. Ρόλος των Gram+  στην παθογένεση της χρόνιας προστατίτιδας είχε από καιρό υποψιαστεί από τους Nickel and Costerton το 1999.
3. Η κατάλληλη αγωγή και η εκρίζωση των gram+  βακτηριδίων, οδηγεί στην εξάλειψη των συμπτωμάτων στο ένα τρίτο των ασθενών με χρόνιο πυελικό άλγος (Shoskes and Zeitlin, 1999).
4. Το αντιοξειδωτικό στρες που μετρήθηκε στην έρευνα, είναι σημαντικά αυξημένο στους άνδρες με gram+  βακτήρια στον προστάτη τους σε σχέση με εκείνους που είχαν αρνητικές καλλιέργειες. Αναφέρουν μάλιστα ότι το ισοπροστάνιο (IsoP) ως υποπροϊόν του αντιοξειδωτικού στρες μπορεί να είναι μέρος της παθοφυσιολογίας της δυσλειτουργίας του ουροποιητικού των ανδρών με χρόνιο πυελικό άλγος, αφού σύμφωνα με μελέτη  αποτελεί αιτία σύσπασης των λείων μυών της ουροδόχου κύστης (Tarcan et al, 2000).
5. Εναλλακτικά, αναφέρουν και πιθανό μηχανισμό αυτοάνοσου, που προκαλείται από τα υπεραντιγόνα που βρίσκονται στα Gram+  βακτήρια.
Τι είναι τα υπεραντιγόνα: http://en.wikipedia.org/wiki/Superantigen
6. Τέλος θεωρούν ότι τα ευρήματα της μελέτης τους δε συμβαδίζουν με την τρέχουσα κατηγοριοποίηση της προστατίτιδας, οπότε μπορεί να εξεταστεί μια ξεχωριστή κατηγορία χρόνιας προστατίτιδας ανάμεσα στις ΙΙ και ΙΙΙ.

Πηγή: http://www.farrlabs.com/study-chronic-pelvic-pain-syndrome-prostaq
ή σε περίληψη: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10975414

[vento]

Πολύ ωραίο post Evans... αξίζει εμβάνθυνσης η μελέτη...

[evans]

Ευχαριστώ, ο στόχος μου ήταν να θίξω και άλλους μηχανισμούς δημιουργίας φλεγμονών.
Τώρα βέβαια αν τα πεις αυτά στον επόμενο μεγαλοϋδραυλικό που θα συναντήσεις, πάλι τρελό θα σε βγάλει. 'Μα τι μου λέτε κύριε' μπορεί να πει. 'Αφού δε βλέπω πυοσφαίρια στις καλλιέργειές σας΄!

[Nordic]

Ποιος θα ανακαλύψει την ύπαρξη τέτοιων βακτηρίων όμως στον προστάτη;
Θα φανεί στην καλλιέργια σπέρματος  (χλαμύδια, μυκόπλασμα, ουρεόπλασμα, κοινά μικρόβια) ή στην επι τόπου ανάλυση (μετά την μάλαξη) από τον ουρολόγο;
Ή πρέπει να τις ζητήσω εγώ από μόνος μου;

[evans]

Τα μικρόβια αυτά μπορούν να βρεθούν στις συνήθεις καλλιέργειες σπέρματος ή προστατικού υγρού. Δε χρειάζεται κάποια ειδική παραγγελία μιας και η ιατρική επιστήμη σε αντίθεση με κάποιους ουρολόγους που τα θεωρούν 'μη παθογόνα' συνεχίζει να τα θεωρεί παθογόνα και επιβεβαιώνεται από την παραπάνω έρευνα. Να συμπληρώσω επίσης ότι με βάση τη 'δογματική' (ο χαρακτηρισμός ανήκει στον Nickel) κατηγοριοποίηση του -όχι και τόσο πρόσφατου- 1995 όσοι έχουν τα μικρόβια αυτά ανήκουν στους έχοντες 'μη μικροβιακή' προστατίτιδα, γιατί δεν είναι κλασικά ουροπαθογόνα gramm αρνητικά βακτήρια.
Εννοείται ότι ο St. aureus στη μύτη δεν μπορεί να αποτελεί αίτιο προστατίτιδας