ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Ι: ΟΞΕΙΑ ΒΑΚΤΗΡΙΑΚΗ ΠΡΟΣΤΑΤΙΤΙΔΑ

[Φαέθων]

Το ποστ αυτό αποτελεί συνέχεια του θέματος "Ποιος είναι ο ασθενής με προστατίτιδα; / Κατηγοριοποίηση της προστατίτιδας"

Από το βιβλίο "A Headache in the Pelvis" των David Wise και Rodney Anderson

Περιγραφή

Η Οξεία Βακτηριακή Προστατίτιδα" είναι αρκετά ξεκάθαρη και στη διάγνωσή της και στην αντιμετώπισή της. Παρουσιάζει εμφανή μόλυνση και φλεγμονή και οι συμβατικές θεραπείες είναι αποτελεσματικές στην αντιμετώπισή της.

Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία και να εκδηλωθεί με συμπτώματα όπως πυρετό, κρυάδες, πόνο και δυσλειτουργίες στο ουροποιητικό. Θετικά ευρήματα που επιβεβαιώνουν την πάθηση είναι πυοσφαίρια και ουροπαθογόνα βακτήρια στα ούρα.

Η Οξεία Βακτηριακή Προστατίτιδα αντιπροσωπεύει ένα πολύ μικρό ποσοστό μόλις των ανθρώπων στους οποίους γίνεται διάγνωση προστατίτιδας και συνήθως "καθαρίζει" γρήγορα με αντιβίωση. 

Τα νεότερα αντιβιωτικά δίνουν καλά αποτελέσματα. Σε αυτή τη πάθηση είναι σημαντική η γρήγορη αντιμετώπιση λόγω των κινδύνων:
-διάχυσης των βακτηριδίων στο κυκλοφοριακό σύστημα
-κατακράτησης ούρων
-δημιουργίας κύστης στον προστάτη

Ολιγορία στην αντιμετώπιση της Οξείας Βακτηριακής Προστατίτιδας μπορεί να οδηγήσει σε Χρόνια Βακτηριακή Προστατίτιδα (Κατηγορία ΙΙ). Η θεραπεία με αντιβίωση πρέπει να διαρκεί τουλάχιστον 28 ημέρες ώστε να εξασφαλιστεί ολοκληρωτική εκρίζωση της μόλυνσης.

Συμπτώματα
-Πυρετός και κρυάδες
-Πόνος στον προστάτη
-Δυσουρία, δυσκολία στην ούρηση
-Κατακράτηση ούρων
-Πόνος χαμηλά στην πλάτη
-Πόνος στο περίνεο

Λόγω της κατακράτησης ούρων από το πρήξιμο του προστάτη αδένα, μπορεί να χρειαστεί τοποθέτηση καθετήρα για να επιτραπεί σωστή ροή των ούρων. Αν και αυτό αυξάνει τον κίνδυνο δημιουργίας κύστης (αλλά της ίδιας της μόλυνσης του αδένα και ξεκίνημα της νόσου) είναι σημαντικό να γίνει όταν υπάρχει κατακράτηση ούρων.

Παράγοντες που σχετίζονται με την εκδήλωση της νόσου:
-Προσβολή από βακτήρια μέσω της ουρήθρας
-Πρωκτικό σεξ χωρίς προφύλαξη
-Διαταραχές του ανοσοποιητικού
-Κατακράτηση ούρων ή καθετηριασμός

Συχνότητα εκδήλωσης:
-Σχετικά σπάνια (περίπου 5% των περιπτώσεων όπου γίνεται διάγνωση προστατίτιδας)

Εξετάσεις για διάγνωση:
-Μικροσκοπική ανάλυση ούρων
-Καλλιέργεια ούρων (σημαντικότατη και όμως συχνά παραβλέπεται από τους γιατρούς)

Συμβατικές θεραπείες που χρησιμοποιούνται στην αντιμετώπιση:
-Αντιβιωτικά (ενέσιμα ή Αμινογλυκωσίδες ή Πενικιλλίνες ή Κινολόνες)

Αποτελεσματικότητα συμβατικών θεραπειών:
-Η κατηγορία προστατίτιδας με το μεγαλύτερο ποσοστό επιτυχίας στην αντιμετώπισή της.