Γεια σας και από μένα! Γενικά δεν είμαι καλός με τις τυπικότητες αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν πρόκειται ούτε για ευγένεια ούτε τυπικότητα..
Αυτό που θέλω να πω δηλαδή είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ σε σας για την προσπάθεια που έχετε κάνει σε αυτό το φόρουμ καθώς με έχετε γεμίσει με γνώσεις και με έχετε βοηθήσει ψυχολογικά να δω την κατάσταση μου πιο ελαφρά και πολλές φορές με χιούμορ και αυτοσαρκασμό χωρίς τα οποία έχω πέσει αρκετές φορές σε ψυχολογία απελπισίας.

Να ευχηθώ λοιπόν εξ' αρχής τα καλύτερα σε όλους και θέλω να πιστεύω πως με προσπάθεια και σωστή αντιμετώπιση θα το παλέψουμε και αυτό!

Πάμε λοιπόν..

Είμαι 27 και το πρώτο σύμπτωμα εμφανίστηκε το Φθινόπωρο του 2014 το οποίο ήταν πόνος στο περίνεο κατά την εκσπερμάτιση. Η αίσθηση αυτού του πόνου ήταν σαν να ζοριζόταν το σπέρμα να βγει προς τα έξω.
Αυτό συνέβη περίπου πέντε φορές σε αραιά διαστήματα.
Να προσθέσω ότι αρκετό καιρό μετά την εμφάνιση και των συμπτωμάτων που περιγράφω παρακάτω, αντιλήφθηκα ότι κατά περιόδους είχα συχνοουρίες και κάποιες, λίγες φορές ατελή αίσθηση στην ούρηση.

Η επόμενη ενόχληση εμφανίστηκε το Δεκέμβρη του 2014 και ήταν πόνος στο περίνεο και στον αριστερό όρχη. Η ένταση της ενόχλησης ωστόσο  ήταν τόσο μικρή που συνέχισα την εκδρομή που είχα ξεκινήσει με μηχανή εντούρο.
Την επόμενη μέρα τα συμπτώματα (πόνος στο περίνεο και αριστερο όρχη) είχαν γίνει πολύ πιο έντονα με αποτέλεσμα να γυρίσω στην Αθήνα και να κάνω καλλιέργειες ούρων και σπέρματος καθώς και PCR για χλαμύδια.
Εδώ να σημειώσω ότι είχα ξανακάνει εξετάσεις, ούρων, σπέρματος και επιχρίσματος από τη βάλανο, τον Μάρτιο του 2014 χωρίς να έχω κανένα απολύτως σύμπτωμα και είχε βρεθεί ουρεάπλασμα στο σπέρμα και λευκά αιμοσφαίρια (8-10 κ.ο.π). Ο λόγος που έγιναν οι εξετάσεις ήταν μια περίοδος εναλλαγής συντρόφων χωρίς πάντοτε να λαμβάνονται τα ανάλογα μέτρα. Μου δόθηκε λοιπόν αγωγή με Vibramicyn για 2 εβδομάδες, την οποία και ολοκλήρωσα χωρίς όμως να κάνω επανέλεγχο.

Επιστρέφω τώρα στα αποτελέσματα των εξετάσεων του Δεκέμβρη όπου βρέθηκε πάλι ουρεάπλασμα, αυτή το φορά στα ούρα και όχι στο σπέρμα. Τα λευκά αιμοσφαίρια στα ούρα 16-18 κ.ο.π. και στο σπέρμα 10-12 κ.ο.π.
Αυτή το φορά ακολουθώ διαφορετικό σχήμα αγωγής, 3 εβδομάδες Tavanic και ταυτόχρονα Vibramicyn για 1 μήνα.
Την περίοδο της αγωγής αυτής, εμφανίστηκαν και τα υπόλοιπα συμπτώματα, όπως πόνος στο πέος, χαμηλά στην κοιλιά, εντερική ενόχληση με υποχώρηση των περισσοτέρων συμπτωμάτων μετά από κένωση, συχνοουρία, πόνοι στους μηρούς καθώς και χαμηλά στη μέση, με τους πόνους στο περίνεο και στους δύο όρχεις πλέον να είναι πιο έντονοι.
Να σημειώσω ότι εκείνη την περίοδο είχα πολύ έντονο στρες λόγω δουλειάς.

Οι επόμενες εξετάσεις γίνανε με προστατική μάλαξη και ενώ το ουρεάπλασμα είχε εξαφανιστεί βρέθηκε στην PCR προστατικού υγρού χαμηλό φορτίο χλαμύδίων. Τα ούρα πλέων καθαρά και τα λευκά αιμοσφαίρια στο σπέρμα 8-10 κ.ο.π.
Η αγώγη αυτή τη φορά, Zithromax για 6 εβδομάδες κατά την οποία δεν είδα σχεδόν καμία βελτίωση αν και τα συμπτώματα μου είχαν επιστρέψει πριν την έναρξη της αγωγής στα ήπια αρχικά επίπεδα. Περίνεο, αριστερός όρχης άντε και κανας πόνος στη μέση.
Το μόνο που προστέθηκε ως σύμπτωμα ήταν τσούξιμο κατά την ούρηση το όποιο με ενοχλεί σπάνια και το παρατήρησα πρώτη φορά μετα από εκείνη την τόσο ευχάριστη διείσδυση της μπατονέτας στην ουρήθρα μου.
Επίσης την περίοδο μετά την αγώγη με Zithromax πέρασα μια γαστρεντερίτιδα και είχα γενικά εντερικές ενοχλήσεις που έχω σε μικρότερο βαθμό μέχρι και σήμερα.

Από τότε, αν και έχουν περάσει 2 μήνες, με έχουν απολύσει από τη δουλειά (άσχετους λόγους της εταιρίας) και έχω έρθει στο νησί για μπανάκια και χαλάρωση(όσο γίνεται).

Πριν μερικές μέρες είχα πάλι μια έξαρση η οποία κράτησε 2 μέρες και με έβαλε πάλι στη σκέψη του να γυρίσω Αθήνα για εξετάσεις κλπ.

Τώρα μερικά πιο γενικά πράγματα είναι τα εξής.

Γενικά είμαι αγχώδης. Έχω περάσει περιόδους έντονου άγχους και έχω αρκετά ευμετάβλητη ψυχολογία. Έχω επισκεφτεί και ψυχιάτρους χωρίς όμως ποτέ να κρίνουν ότι χρειάζομαι αγωγή. (Μαλλον έκαναν λάθος!)

Από ύπνο μια χάρα αν και πολλές φορές ξυπνάω με άγχος όπως και σφιγμένη γνάθο!

Τα τελευταία χρόνια γυμνάζομαι τους περισσότερους μήνες το χρόνο. Τρέξιμο, κολύμπι το καλοκαίρι, κάποια περίοδο γυμναστήριο και βάρη (όχι πλεον).

Διατροφή και αυτή με διακυμάνσεις. Απο τα 16 μου μεχρι τα 19 είχα φτάσει 120 κιλά (υψος 1.87) και με αρκετό κόπο έφτασα να είμαι πλέον 90 κιλα, πάνω κάτω.
Λέω πάνω κατω γιατί οι περίοδοι σαβουρίασης έρχονται και φεύγουν μαζί με την ψυχολογική μου διάθεση και μετατρέπουν το στομάχι μου σε μπαλάκι του πινγκ πονγκ...
Με λίγα λόγια έχω φάει πολλά γλυκά πολλά σουβλάκια και άλλες τόσες πίτσες και όλα αυτά στις χειρότερες ώρες.. αν και τα τελευταία 3-4 χρόνια έχω κάνει τεράστια βελτίωση.

Να αναφέρω εδώ οτι πριν με πιάσουν τα συμπτώματα του Δεκέμβρη ήμουν σε ιδιαιτέρως καλή, για τα δεδομένα μου, φυσικη κατασταση. 87 κιλά με τρέξιμο 6-8 χιλιόμετρα 5 φορές την εβδομάδα.

Κάνω αρκετά καθιστική ζωή.

Με τον αυνανισμό είχα φτάσει και πάνω απο 3 φορές την ημέρα. Πλεόν, συνήθως, έχω ενοχλήσεις μετά την εκσπερμάτιση και προσπαθώ να το ελεγχω. Δεν έχω μόνιμη σύντροφο βέβαια και είναι να μη με πιάσει η...!

Καπνίζω ελάχιστα, μπορεί και 1 τσιγάρο την ημέρα. Αν βγώ και πιω το πολύ 5.

Αυτά προς το παρών. Σίγουρα έχω παραλείψει πραγματάκια, αν θέλετε να ρωτήσετε κάτι ξέρω ότι θα το κάνετε!


Να προσθέσω πως ότι εξετάσεις έχω κάνει τις έχω κάνει στο στη γνωστή μικροβιολόγο που βλέπω στο blog του ακατάν.

Όπως είπα και πιο πάνω σκέφτομαι να ανέβω Αθήνα να κάνω πάλι εξετάσεις. Αν κάποιος έχει να προτείνει με ένα π.μ. ένα ή περισσότερα εργαστήρια που να έχει μείνει ευχαριστημένος, καθώς και γιατρούς, θα βοηθούσε ιδιαιτέρως.