Καλησπερα και απο μενα,καινουριος στο φορουμ 28 χρονων απο θεσνικη.Εδω και ενα χρονο παιδευομαι με προστατιτιδα απο οσα διαβασα εδω μεσα εβγαλα συμπερασμα οτι εχω χρονιο πυελικο αλγος θα σας πω τα συμπτωματα μου για να καταλαβετε και εσεις το προβλημα που με εχει ριξει ψυχολογικα οσο και σωματικα...Αρχισα να καταλαβαινω το προβλημα λογω πονου πισω απο τους ορχεις χαμηλα στο οσχεο αναμεσα στα ποδια καθως και απο πονο στον πρωκτο.Παραλληλα εβλεπα και προβλημα στην στυση καθως και πολλες σταγονες στο μποξερακι μετα την ουρηση.Εκανα καλλιεργιες συμφωνα με τους γιατρους που πηγα και δε εβγαλαν καποιο μικροβιο,ο δευτερος γιατρος μετα απο δαχτυλοσκοπηση μου εδωσε μια αντιβιωση ο πονος περασε καθως επισης και η στυση βελτιωθηκε οχι σε επιπεδο 100% αλλα πολυ καλυτερα απο πριν.Το προβλημα που παρεμεινε ειναι οι συχνοουριες-νυχτουριες  καθως και οι σταγονες.Ο γιατρος μου ειπε οτι αυτο θα περασει με τον καιρο και με διατροφη.Αυτο ομως που παρατηρησα ειναι οτι εαν παω γυμναστηριο η γενικοτερα εαν αθληθω χωρις να κανω κατι τρομερο,πχ με ενα απλο τζοκιν 10 λεπτα αρχιζουν παλι οι πονοι σε πρωκτο και οσχεο και οι τρομερες συχνοουριες.Το εξηγησα στον γιατρο μου ειπε μη δινεις σημασια οτι ειναι ψυχολογικο.Εχει καποιος δει κατι αναλογο και το εχει ξεπερασει;Μπορει καποιος να βοηθησει η εστω να συστησει καποιον καλο γιατρο στη θεσνικη που θα βοηθησει;

Καλή χρονιά Κρις, γρήγορα περαστικά εύχομαι.
Παράθεση από: kriskris στις 24 Ιανουαρίου, 2017, 04:57:17 ΜΜ
Το προβλημα που παρεμεινε ειναι οι συχνοουριες-νυχτουριες  καθως και οι σταγονες.Ο γιατρος μου ειπε οτι αυτο θα περασει με τον καιρο και με διατροφη.Αυτο ομως που παρατηρησα ειναι οτι εαν παω γυμναστηριο η γενικοτερα εαν αθληθω χωρις να κανω κατι τρομερο,πχ με ενα απλο τζοκιν 10 λεπτα αρχιζουν παλι οι πονοι σε πρωκτο και οσχεο και οι τρομερες συχνοουριες.Το εξηγησα στον γιατρο μου ειπε μη δινεις σημασια οτι ειναι ψυχολογικο.

Δεν είχα τέτοιο θέμα, αλλά νομίζω ότι η 'εξήγηση' του γιατρού είναι απαράδεκτη. Του λέει ένας ασθενής του ότι μετά από γυμναστική έχει τέτοια συμπτώματα, και αυτός, επιστήμονας τώρα, απαντάει ότι 'είναι ψυχολογικό';

Επίσης τι θα πει 'μη δίνεις σημασία'; Δηλαδή άμα 'δε δώσουμε σημασία' θα σταματήσει ο πόνος και οι συχνοουρίες; Μπορεί ένας άνθρωπος που υποφέρει από πόνους και συχνοουρίες να 'μη δίνει σημασία' στο πρόβλημα του;

Τι θα πει 'αυτό θα περάσει με τον καιρό και με διατροφή'; Τι είναι αυτό που κάνει το γιατρό να εγγυάται κάτι τέτοιο, και τι τον κάνει να πιστεύει ότι θα το πιστέψουμε και εμείς;

Δεν ξέρω τι θα γίνει με τους 'γιατρούς μας'. Νομίζω ότι έχει ωριμάσει η στιγμή που θα πρέπει να τους αναφέρουμε με τα ονόματα τους χωρίς όμως σχόλια.
Ας αρχίσουμε λοιπόν να γράφουμε για τον κύριο 'Κινολόνη' πχ, που δίνει 6 μήνες ciproxin στον ασθενή του (πραγματικό το γεγονός όχι το όνομα), για τον κύριο 'Ψυχογιό' (παράδειγμα ονόματος λέμε τώρα) που λέει ότι οι πόνοι μετά από γυμναστική είναι ψυχολογικό, κλπ. Μήπως τους γλυτώσει και κανένας άνθρωπος δηλαδή.

Αν πιστεύεις ότι έχεις πυελικό άλγος που οφείλεται σε σύσπαση ή και βράχυνση των μυών της πυέλου ή και σε επώδυνα και ενεργά εναυσματικά σημεία πόνου, πληροφορίες νομίζω ότι θα βρεις αρκετές στο φόρουμ.

Σε ότι αφορά τους γιατρούς που ρίχνουν όλους τους ασθενείς στον κάλαθο της 'προστατίτιδας' και των 'ψυχολογικών' ας μάθουν επιτέλους να κάνουν τις εξετάσεις που πρέπει. Ο επίσημος φορέας τους, η Ευρωπαϊκή Εταιρεία της Ουρολογίας, τους το συνιστά:
Παράθεση από: evans στις 19 Μαΐου, 2016, 02:28:32 ΜΜ
Στις κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Εταιρείας της Ουρολογίας για το χρόνιο πυελικό άλγος
http://uroweb.org/wp-content/uploads/Chronic-Pelvic-Pain-pocket-2011-edn..pdf
διαβάζουμε ότι:
1. Μύες όπως οι πυελικοί μπορεί να γίνουν υπεραλγητικοί με πολλά σημεία πυροδότησης
2. Το πυελικό έδαφος έχει 3 λειτουργίες: Στήριξη, σύσπαση και χάλαση. Η υπερδραστηριότητα των μυών του πυελικού εδάφους, μπορεί να προκαλέσει χρόνιο πυελικό πόνο.
3. Η επαναλαμβανόμενη ή χρόνια καταπόνηση ενός μυός μπορεί να ενεργοποιήσει σημεία πυροδότησης στον μυ. Τα σημεία πυροδότησης είναι υπερευαίσθητα σημεία που σχετίζονται με ψηλαφητά οζίδια στους τένοντες των μυών. Ο πόνος που ξεκινά από τέτοια σημεία αναπαράγεται με συγκεκριμένες κινήσεις και στάσεις του σώματος. Ο πόνος επίσης αναπαράγεται με την πίεση στο σημείο πυροδότησης (όπως π.χ. στον πόνο που σχετίζεται με τη σεξουαλική επαφή)  καθώς και με τις επαναλαμβανόμενες ή μη συσπάσεις του μυός (π.χ. πόνος κατά την ούρηση ή την αφόδευση). Σε ασθενείς με χρόνιο πυελικό πόνο τέτοια σημεία βρίσκονται συχνά σε μυς που σχετίζονται με την πύελο όπως οι κοιλιακοί, οι γλουτιαίοι και άλλοι.

1. Η ψηλάφηση πραγματοποιείται για να εκτιμηθεί η σύσπαση και η χάλαση του πυελικού εδάφους. Βάση των αποτελεσμάτων, η λειτουργία των μυών του πυελικού εδάφους κατατάσσεται σε φυσιολογική, υπερδραστήρια και υποδραστήρια ή μη λειτουργική.
2. Τα σημεία πυροδότησης είναι υπερευαίσθητα σημεία που σχετίζονται με ψηλαφητά οζίδια στους τένοντες των μυών. Στην κλινική εξέταση, τα σημεία πυροδότησης είναι ψηλαφητά και με την πίεσή τους αναπαράγεται ο πόνος.
3. Σε ασθενείς με χρόνιο πυελικό πόνο τέτοια σημεία βρίσκονται συχνά σε μυς που σχετίζονται με την πύελο όπως οι κοιλιακοί, οι γλουτιαίοι και άλλοι.

Χρόνιο, Μυϊκά βασιζόμενο Πυελικό Άλγος.
Ξεκίνησε το 2012, είμαι χωρίς συμπτώματα από το 2016.
Πυροδοτήθηκε από προστατίτιδα, το πρωτόκολλο Wise Anderson με βοήθησε περισσότερο από όλες τις θεραπείες.

Φίλε kriskris

Εγώ δεν θα απέκλεια διόλου το ενδεχόμενο το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις να είναι ψυχολογικό, ή καλύτερα "ψυχοσωματικό". Το ζήτημα είναι ωστόσο πως - σε αντίθεση με την συμβουλή του γιατρού σου - δεν θα σε συμβούλευα να περιμένεις να περάσει με τον καιρό και με διατροφή.

Το "κλείδωμα" της λεκάνης, είναι ένα φαινόμενο πολύ συχνό στους ανθρώπους, και συνοδεύεται με ένα ασυναίσθητο σφίξιμο των μηρών με κατεύθυνση προς τα πάνω. Η πίεση αυτή μεταφέρεται στην ουροδόχο κύστη η οποία σταδιακά, πιέζεται επίσης προς τα μέσα και προς τα πάνω, χάνοντας την χωρητικότητά της. Μπορείς μετά από χρόνια να παρατηρήσεις έναν τέτοιον άνθρωπο, να έχει αδύναμα-λιγνά πόδια, "μπασμένες" λαγόνες και μια φουσκωμένη κοιλιά.

Συχνά στα γυμναστήρια, οι ασκούμενοι αντί να έρχονται σε στενότερη επαφή με το σώμα τους, μαθαίνουν να κρύβουν τα προβλήματά του και να συγχέουν το σφίξιμο του σώματος με την δύναμη.

Θα έλεγα να δώσεις τουλάχιστον μεγαλύτερη έμφαση στο streching πριν και μετά την άσκηση και να επιλέγεις χρόνους και βάρη που να σε κάνουν να νοιώθεις άνεση. Και αν σου περισσεύουν έστω και λίγα χρήματα παραπάνω, αφιέρωσέ τα για να κάνεις δύο συνεδρίες μασάζ στα πόδια. Προσωπικά θεωρώ ευεργετικό το σιάτσου, αλλά οποιοδήποτε μασάζ, είτε ρεφλεξιολογία, είτε παραδοσιακό σουηδικό, πιστεύω πως θα σε βοηθούσε ιδιαίτερα - και για το μέλλον. Μάθε το σώμα σου.
Ηλικία 50 ετών. Σφίξιμο στη λεκάνη από την παιδική ηλικία λόγω "αγωγής τουαλέτας". Κάποια συμπτώματα ουρολοίμωξης σε συνδυασμό με συχνουρία και δυσουρία με οδηγούν στον ουρολόγο τον Οκτώβριο του 2013. Διάγνωση οξείας προστατίτιδας με σχετικά αυξημένο PSA. Θεραπεία με cipro. Εξαφάνιση των συμπτωμάτων της ουρολοίμωξης αλλά επιδείνωση των υπολοίπων. Αύξηση του PSA στους επόμενους μήνες στα 3400. Ψυχολογική προετοιμασία για βιοψία. Αντιβίωση. Λήψη Saw Palmeto τον Σεπτέμβριο του 2014 που αρχικά κάνει θαύματα. Με παράλληλη σχεδόν χορήγηση αντιβίωσης, το PSA πέφτει στα αρχικά επίπεδα για να αρχίσει να ανεβαίνει ξανά στις αρχές του 2016.  Σωματική κόπωση, θεαματική υποχώρηση της σεξουαλικής επιθυμίας, κατάθλιψη. Νέα αντιβίωση, ελαφρά βελτίωση, δοκιμές με σιτοστερόλη και κουερσετίνη χωρίς μεγάλη βελτίωση, αλλά σχετική σταθεροποίηση. Κατάσταση υποφερτή.

Μάιος 2017: Το PSA ξεπερνά τις 4500 μονάδες και ο λόγος f-PSA/t-PSA πέφτει στο 0,14. Διενεργείται βιοψία, αρνητική σε σχέση με κακοήθεια.

Προσωπικά δεν έχω παρατηρήσει κάτι ανάλογο μετα την άσκηση , τζόκιν κάνω 12 χιλιόμετρα συν ότι κάνω και βάρη 45 λεπτά, αυτό που μπορώ να πω είναι ότι πέρασε αρκετός καιρός μετα την φαρμακευτική αγωγή για να αισθάνομαι καλά, στην αρχή η κατάσταση μου ήταν αρκετά άσχημη σε βαθμό να κάνω 500 μετρά και να πονάω γενικά, από τον γιατρό και τις εξετάσεις που είχα κάνει δεν πήρα απάντηση, η άποψη μου είναι να συνεχίσεις την όποια άσκηση κάνεις οριοθετώντας τον χρόνο και την ένταση αυτής στο σημείο που δεν σε ενοχλεί.