Μια πονεμένη ιστορία και απο μένα

[niklop]

Δυστυχώς, αναγκάζομαι και εγώ να ενταχθώ σε αυτή την κοινότητα. Ακόμα ένας ταλαιπωρημένος απο αυτή την επώδυνη και αδίστακτη "ασθένεια" που μας ταλαιπωρεί εμάς τους παθόντες. Ας πάρω όμως τα πράγματα απο την αρχή.
Εμαφνίστηκε στα 23 όταν μια πολύ καλή μου πρωην, μου κόλλησε τα περιβόητα χλαμύδια. Μέχρι τότε δεν ήξερα καν τι θα πει αφροδίσιο νόσημα. Λόγω αυτού, στις αρχικές ενοχλήσεις δεν έδωσα κάποια σημασία, εως ότου μετά απο 4 μήνες περίπου, έφτασα σε σημείο να έχω πόνο στην επιδιδυμίδα/όρχεις και στο περίνεο, και το χειρότερο όλων, δεκάδες μαχαίρια να μου σκίζουν την ουρήθρα σε όλο το μήκος, ειδικά στην στύση. Αναγκάστηκα να επισκεφθώ ουρολόγο, όπου και μετά απο καλλιέργεια προστατικού υγρού κατόπιν μάλαξης, βρέθηκαν χλαμύδια. Σημειωτέον οτι προηγήθηκε καλλιέργεια ούρων και σπέρματος και δεν είχαμε βρεί κάτι.
Πήρα αγωγή με βιμπραμισίν και κάτι ακόμα(πέρασαν τόσα χρόνια δε θυμάμαι) για περίπου ένα μήνα και τα συμπτώματα εξαφανίστηκαν. Χάρηκα, ησύχασα, ξαλάφρωσα....Νόμιζα οτι απαλάχτηκα, αλλά δεν ήξερα οτι τότε ξεκινούσε και για μένα ο βασανιστικός αυτός άθλος μου.
Μετά απο 3 μήνες περίπου, άρχισαν ξανά οι πόνοι, αλλά αυτή τη φορά μόνο στο περίνεο με τα γνωστό αίσθημα βάρους και πίεσης. Ξανά γιατρός, ξανά εξετάσεις αλλά αυτή τη φορά τίποτα. Απο τότε μέχρι και τώρα έχω κάνει περίπου 5-6 επώδυνες μαλάξεις, προφανώς λόγο ερεθιμού το προστάτη, και σε κάποιες περιστασιακές εξετάσεις πριν ένα χρόνο απο τώρα για παράδειγμα βρέθηκε στρεπτόκοκκος όπου και ξαναπήρα αγωγή.
Τον τελευταίο χρόνο το είχα παρατήσει γιατί με είχε κουράσει το ψάξιμο χωρίς αποτέλεσμα, και είπα πριν απο δυο μήνες να ξανακάνω κάποιες τυπικές εξετάσεις γιατί είχα αρχίσει να έχω και κάποιο στυτικό πρόβλημα (ελάχιστο αλλά εγώ το καταλάβαινα) το οποίο και με ανασύχησε. Έκανα γενική ούρων και βγήκαν πυοσφαίρια 2-4 και ερυθρά 8-10.
Δεν έκανα περαιτέρω εξέταση και ο γιατρός μου έδωσε 15 μέρες ufexil και 15 bactrimel. Φυσικά δεν μου πέρασε τίποτα απο τους πόνους, ίσα ίσα είχα έξαρση 2 φορές μέσα στην αγωγή.
Εν τέλη, έψαξα, και βρήκα το forum. Διάβασα αρκετά για παιδιά που είναι ασυμπτωματικά κάποιους μήνες και χρόνια όπως ο Hyper Ban και πήρα θάρρος γιατί κακά τα ψέμματα περνώντας τα χρόνια κάποιες φορές σκεφτόμουν πως θα ζήσω με αυτό την υπόλοιπη ζωή μου και με έπιανε φρίκη και κατάθλιψη.Κάποιες φορές έκλαιγα γιατί παιδιά είναι πόνος, που δε σε αφήνει να ξεχαστείς ούτε να ηρεμήσεις.
Αποφάσισα να ξεκινήσω αλκαλική διατροφή. Το έκανα πρίν απο 20 μέρες περίπου.
Ομολογώ οτι με έχει βοηθήσει πάρα πολύ. Τις πρώτες 10 μέρες ήμουν τελείως ασυμπτωματικός πράγμα το οποίο με ανέβασε απίστευτα. Γενικά ήμουν πολύ καλύτερα σωματικά, δεν κουραζόμουν, δεν είχα υπνηλίες όπως κάποτε και ένιωθα πολύ καλύτερα. Επανήλθαν και οι στύσεις μου σε άψογη κατάσταση. Παρόλα αυτά δεν μπορώ να πω οτι γιατρεύτηκα και δεν ξέρω αν είναι αυτή η λύση και αν θα με βοηθήσει. Είναι πολύ δύσκολο να προσπαθώ να διατηρήσω το ph σε φυσιολογικό επίπεδα, καθώς οι περισσότερες αλκαλικές τροφές έιναι φρούτα και πρασινάδα. Μαρέσει η υγιεινή διατροφή, πηγαίνω και γυμναστήριο, αλλά σίγουρα θα τύχει κάποια στιγμή να βγω το σάββατο να θέλω να πιω, να φάω το κάτι παραπάνω....Είναι λίγο ζόρικο αλλά αν είναι να λυθεί το πρόβλημά μου δεν με πειράζει.
Αυτές τις μέρες δεν μπόρεσα να τηρήσω τη διατροφή λόγω Πάσχα, Αγίου Γεωργίου κτλπ. Οι πόνοι επανήλθαν αλλά οχι σε δραματικό επίπεδο.
Θέλω παρόλα αυτά να καταλήξω στο αν είναι θέμα Χρόνιας ΜΗ βακτηριακής προστατίτιδας ή ΣΧΠΑ και όχι Χρόνια Βακτηριακής γιατί τότε πρέπει να το κυνηγήσω με αγωγές και φάρμακα λογικά.
Στην περίπτωση την Χρόνιας βακτηριακής, υπάρχει περίπτωση τα συμπτώματα να φεύγουν για κάποιους μήνες/μέρες και να επανέρχονται ?? Γιατί εμένα το ιστορικό μου κάπως έτσι είναι. Για την ακρίβεια το περασμένο καλοκαίρι ήταν το μεγαλύτερο διάστημα που ήμουν ασυμπτωματικός περίπου 4-5 μήνες. Αλλά απο Σεπτέμβριο στα ίδια πάλι...Αυτή η αδρανοποίηση και η έξαρση υποδηλώνει Μη μικροβιακή προστατίτιδα ή είναι άσχετο??
Σκοπεύω να διατηρήσω την αλκαλική διατροφή, είμαι σίγουρος οτι βοηθάει, το βλέπω. Πηγαίνω και γυμναστήριο πλέον 3 μήνες τώρα. Αν καταφέρω θα προσπαθήσω και για νηστειοθεραπεία καθώς το είχα εφαρμόσει εν μέρη αυτές τις πρώτες 10 μέρες που σας είπα οτι ξεκίνησα την αλκαλική διατροφή, καθώς επειδή δεν ήξερα τι να φάω που να μην είναι όξινο, κατέληγα να μην τρώω τίποτα στην τελική....Ήταν αυτές οι 10 μέρες που ήμουν άψογα.
Θα ενημερώσω για την πορεία μου αν και θέλω και την καθοδήγησή σας. Θα κάνω μέσα στη βδομάδα άλλη μια γενική ούρων. Αν μου βγουν πυοσφαίρια και ερυθρά πως προτείνεται να κινηθώ???
Σας ευχαριστώ και πάλι καλως σας βρήκα!!

[niklop]

Παιδιά Καλησπέρα. Μια ερώτηση.
Άλλο είναι το ουρηθρικό δείγμα και άλλο το προστατικό υγρό??
Για να πάρουμε προστατικό υγρό, κατόπιν μάλαξης του προστάτη προφανώς, μέσω ουρήθρας δεν διαχέεται ώστε να γίνει δειγματοληψία απο την απόληξή της??

Επίσης θέλω να διατυπώσω και κάτι ακόμα.
Με όσα έχω διαβάσει το τελευταίο διάστημα μέσα απο αυτό το forum, έχω διαπιστώσει τελικά, οτι ποτέ δε μου έχει γίνει σωστή διάγνωση για το τι τελικά έχω, και αν όντως είμαι σε στάδιο μη μικροβιακής προστατίτιδας. Τα συμπτώματα λίγο πολύ μοιάζουν για αυτό και άκρη δεν βγαίνει. Τα δικά μου είναι καθαρά στο περίνεο και στους όρχεις όπου έχω πόνους. Στο ουροποιητικό είμαι καλά, δισουρίες, νυχτοουρίες, συχνοουρίες δεν έχω(εντάξει ίσως κατουράω περισσότερες φορές απο ένα φυσιολογικό άνθρωπο αλλά η ποσότητα είναι κανονική και πάντα υπάρχει μεγάλη ποσότητα, η επικείμενη δηλαδή επιθυμία για ούρηση επιβεβαιώνεται απο την πράξη της και δεν είναι ψευδαίσθηση). Βέβαια έχω την αίσθηση της ατελής ούρησης καποιες φορες και καποιες ακόμα νιώθω καυσο αλλά σε νορμαλ επίπεδα.

Τι θα μπορούσατε λοιπόν να μου συστήνετε να κάνω σαν εξετάσεις γιατί νομίζω οτι ό,τι έχω κάνει μέχρι τώρα ήταν ανούσιο. Θέλω να πάρω τα πράγματα απο την αρχή, για να αποκλείσω τουλάχιστον την ύπαρξη μικροβίου. Με απλή καλλιέργεια ούρων και σπέρματος προφανώς δεν βγαίνουν ρεαλιστικά αποτελέσματα. Επειδή δεν είμαι γνώστης, αν μπορούσατε παρακαλώ να με καθοδηγήσετε θα ήμουν ευγνώμων.

[PanosK]

Από όπου περνάει το υγρό που ελέγχεις μαζεύει μικρόβια.
Τα ούρα θα βρουν μικρόβια σε κύστη, ουρήθρα.
Η Stamey-Mears είναι ούρα συν το προστατικό υγρό, άρα ελέγχεις και προστάτη.
Η καλλιέργεια σπέρματος θα βρει μικρόβια στους όρχεις και ίσως στον προστάτη γιατί το σπέρμα έχει προστατικό υγρό και στην ουρήθρα αφού περνάει από εκεί.
Εγώ έτσι το καταλαβαίνω, τώρα αν φτάνει το προστατικό υγρό που είναι στο σπέρμα για μια καλή εξέταση, οι γιατροί που έχω ρωτήσει μέχρι τώρα πιστεύουν ότι φτάνει αλλά μετά από μάλαξη είναι πιο σίγουρο.
Πάντως αν έχεις συμπτώματα και βγουν αρνητικές οι εξετάσεις το πρόβλημα μπορεί να είναι μικροβιακό, δεν πιάνουν πάντα τα μικρόβια οι εξετάσεις.

[evans]

Δυστυχώς, αναγκάζομαι και εγώ να ενταχθώ σε αυτή την κοινότητα. Ακόμα ένας ταλαιπωρημένος απο αυτή την ανώδυνη και αδίστακτη "ασθένεια" που μας ταλαιπωρεί εμάς τους παθόντες. Ας πάρω όμως τα πράγματα απο την αρχή.
Εμαφνίστηκε στα 23 όταν μια πολύ καλή μου πρωην, μου κόλλησε τα περιβόητα χλαμύδια. Μέχρι τότε δεν ήξερα καν τι θα πει αφροδίσιο νόσημα. Λόγω αυτού, στις αρχικές ενοχλήσεις δεν έδωσα κάποια σημασία, εως ότου μετά απο 4 μήνες περίπου, έφτασα σε σημείο να έχω πόνο στην επιδιδυμίδα/όρχεις και στο περίνεο, και το χειρότερο όλων, δεκάδες μαχαίρια να μου σκίζουν την ουρήθρα σε όλο το μήκος, ειδικά στην στύση. Αναγκάστηκα να επισκεφθώ ουρολόγο, όπου και μετά απο καλλιέργεια προστατικού υγρού κατόπιν μάλαξης, βρέθηκαν χλαμύδια. Σημειωτέον οτι προηγήθηκε καλλιέργεια ούρων και σπέρματος και δεν είχαμε βρεί κάτι.
Πήρα αγωγή με βιμπραμισίν και κάτι ακόμα(πέρασαν τόσα χρόνια δε θυμάμαι) για περίπου ένα μήνα και τα συμπτώματα εξαφανίστηκαν. Χάρηκα, ησύχασα, ξαλάφρωσα....Νόμιζα οτι απαλάχτηκα, αλλά δεν ήξερα οτι τότε ξεκινούσε και για μένα ο βασανιστικός αυτός άθλος μου.
Μετά απο 3 μήνες περίπου, άρχισαν ξανά οι πόνοι, αλλά αυτή τη φορά μόνο στο περίνεο με τα γνωστό αίσθημα βάρους και πίεσης. Ξανά γιατρός, ξανά εξετάσεις αλλά αυτή τη φορά τίποτα. Απο τότε μέχρι και τώρα έχω κάνει περίπου 5-6 επώδυνες μαλάξεις, προφανώς λόγο ερεθιμού το προστάτη, και σε κάποιες περιστασιακές εξετάσεις πριν ένα χρόνο απο τώρα για παράδειγμα βρέθηκε στρεπτόκοκκος όπου και ξαναπήρα αγωγή.
Τον τελευταίο χρόνο το είχα παρατήσει γιατί με είχε κουράσει το ψάξιμο χωρίς αποτέλεσμα, και είπα πριν απο δυο μήνες να ξανακάνω κάποιες τυπικές εξετάσεις γιατί είχα αρχίσει να έχω και κάποιο στυτικό πρόβλημα (ελάχιστο αλλά εγώ το καταλάβαινα) το οποίο και με ανασύχησε. Έκανα γενική ούρων και βγήκαν πυοσφαίρια 2-4 και ερυθρά 8-10.
Δεν έκανα περαιτέρω εξέταση και ο γιατρός μου έδωσε 15 μέρες ufexil και 15 bactrimel. Φυσικά δεν μου πέρασε τίποτα απο τους πόνους, ίσα ίσα είχα έξαρση 2 φορές μέσα στην αγωγή.
Εν τέλη, έψαξα, και βρήκα το forum. Διάβασα αρκετά για παιδιά που είναι ασυμπτωματικά κάποιους μήνες και χρόνια όπως ο Hyper Ban και πήρα θάρρος γιατί κακά τα ψέμματα περνώντας τα χρόνια κάποιες φορές σκεφτόμουν πως θα ζήσω με αυτό την υπόλοιπη ζωή μου και με έπιανε φρίκη και κατάθλιψη.Κάποιες φορές έκλαιγα γιατί παιδιά είναι πόνος, που δε σε αφήνει να ξεχαστείς ούτε να ηρεμήσεις.
Αποφάσισα να ξεκινήσω αλκαλική διατροφή. Το έκανα πρίν απο 20 μέρες περίπου.
Ομολογώ οτι με έχει βοηθήσει πάρα πολύ. Τις πρώτες 10 μέρες ήμουν τελείως ασυμπτωματικός πράγμα το οποίο με ανέβασε απίστευτα. Γενικά ήμουν πολύ καλύτερα σωματικά, δεν κουραζόμουν, δεν είχα υπνηλίες όπως κάποτε και ένιωθα πολύ καλύτερα. Επανήλθαν και οι στύσεις μου σε άψογη κατάσταση. Παρόλα αυτά δεν μπορώ να πω οτι γιατρεύτηκα και δεν ξέρω αν είναι αυτή η λύση και αν θα με βοηθήσει. Είναι πολύ δύσκολο να προσπαθώ να διατηρήσω το ph σε φυσιολογικό επίπεδα, καθώς οι περισσότερες αλκαλικές τροφές έιναι φρούτα και πρασινάδα. Μαρέσει η υγιεινή διατροφή, πηγαίνω και γυμναστήριο, αλλά σίγουρα θα τύχει κάποια στιγμή να βγω το σάββατο να θέλω να πιω, να φάω το κάτι παραπάνω....Είναι λίγο ζόρικο αλλά αν είναι να λυθεί το πρόβλημά μου δεν με πειράζει.
Αυτές τις μέρες δεν μπόρεσα να τηρήσω τη διατροφή λόγω Πάσχα, Αγίου Γεωργίου κτλπ. Οι πόνοι επανήλθαν αλλά οχι σε δραματικό επίπεδο.
Θέλω παρόλα αυτά να καταλήξω στο αν είναι θέμα Χρόνιας ΜΗ βακτηριακής προστατίτιδας ή ΣΧΠΑ και όχι Χρόνια Βακτηριακής γιατί τότε πρέπει να το κυνηγήσω με αγωγές και φάρμακα λογικά.
Στην περίπτωση την Χρόνιας βακτηριακής, υπάρχει περίπτωση τα συμπτώματα να φεύγουν για κάποιους μήνες/μέρες και να επανέρχονται ?? Γιατί εμένα το ιστορικό μου κάπως έτσι είναι. Για την ακρίβεια το περασμένο καλοκαίρι ήταν το μεγαλύτερο διάστημα που ήμουν ασυμπτωματικός περίπου 4-5 μήνες. Αλλά απο Σεπτέμβριο στα ίδια πάλι...Αυτή η αδρανοποίηση και η έξαρση υποδηλώνει Μη μικροβιακή προστατίτιδα ή είναι άσχετο??
Σκοπεύω να διατηρήσω την αλκαλική διατροφή, είμαι σίγουρος οτι βοηθάει, το βλέπω. Πηγαίνω και γυμναστήριο πλέον 3 μήνες τώρα. Αν καταφέρω θα προσπαθήσω και για νηστειοθεραπεία καθώς το είχα εφαρμόσει εν μέρη αυτές τις πρώτες 10 μέρες που σας είπα οτι ξεκίνησα την αλκαλική διατροφή, καθώς επειδή δεν ήξερα τι να φάω που να μην είναι όξινο, κατέληγα να μην τρώω τίποτα στην τελική....Ήταν αυτές οι 10 μέρες που ήμουν άψογα.
Θα ενημερώσω για την πορεία μου αν και θέλω και την καθοδήγησή σας. Θα κάνω μέσα στη βδομάδα άλλη μια γενική ούρων. Αν μου βγουν πυοσφαίρια και ερυθρά πως προτείνεται να κινηθώ???
Σας ευχαριστώ και πάλι καλως σας βρήκα!!

γεια σου niklop, 5 πράγματα και από εμένα:
Προφανώς δεν είναι 'ανώδυνη', μάλλον τυπογραφικό, δυστυχώς είναι επώδυνη. Δεν είναι 'ασθένεια' αλλά ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ή σύνδρομο, με κοινά ή παρόμοια χαρακτηριστικά σε πολλούς άνδρες. Στόχος μας είναι και να βρούμε τις αιτίες (παθήσεις) που προκαλούν τα συμπτώματα και να τις θεραπεύσουμε, αλλά και να κάνουμε τα συμπτώματα λιγότερο επώδυνα. Πολλοί άνδρες έχουν τέτοια συμπτώματα, άλλοι λίγο, άλλοι πολύ, άλλοι για λίγο, άλλοι για πολύ, άλλοι κατά διαστήματα, άλλοι περισσότερο ουρολογικά, άλλοι περισσότερο επώδυνα κλπ. Άρα δεν είναι κάποια περίεργη κοινότητα, αλλά πολλοί άνδρες, κατά τα άλλα φυσιολογικοί άνθρωποι. Πολλοί μάλιστα δε μιλάνε για αυτά είτε γιατί ντρέπονται (νομίζοντας ότι έχουν κάποια 'μόλυνση' ή 'αφροδίσιο' όπως λες και εσύ) είτε γιατί έχουν μάθει να 'ζουν με αυτά', έχοντας αποδεχτεί και συμβιβαστεί με μία κατάσταση που υποβαθμίζει την ποιότητα της ζωής τους. Στο φόρουμ δίνεται η ευκαιρία στον κάθε ένα που επιθυμεί να γράψει για αυτά, προσφέροντας κάτι και αυτός στη γενική γνώση και εμπειρία. Για παράδειγμα το θέμα του εντέρου και της διατροφής που έχουν θίξει κάποια παιδιά εδώ φαίνεται να έχει βοηθήσει πολλούς και από ότι βλέπω και εσένα και αυτό είναι ευχάριστο. Αυτό απαντάει και σε όσους αμφισβητούν τη σχέση εντέρου και πυελικού άλγους. Σε πολλές περιπτώσεις το έντερο ευθύνεται ή παίζει σημαντικό ρόλο. Από το ιστορικό σου φαίνεται επίσης ότι το πράγμα ξεκινάει μάλλον μικροβιακά με τα χλαμύδια, που βρίσκονται και αντιμετωπίζονται. Μικροβιακή αιτία περιγράφεται και σε πολλά ιστορικά, και απαντάει σαφώς σε όσους αμφισβητούν τη σύνδεση των μικροβίων με το πυελικό άλγος. Απαντάει όμως και σε άλλους παραπληροφορούντες, αυτούς που θέλουν τα συμπτώματα να εμφανίζονται 'μετά από χρόνια' όταν (και καλά) έχουν 'φράξει' τα 'σωληνάκια' του προστάτη κλπ τρομακτικά και τρομοκρατικά. Στα περισσότερα ιστορικά που σχετίζονται με μικρόβια, φαίνεται τα συμπτώματα να ξεκινούν αμέσως μετά από κάποια μόλυνση ή μετά από λίγο και αυτό βέβαια καταρρίπτει τη γενίκευση αυτών των θεωριών που προσπαθούν να μας πείσουν (και να μας φοβήσουν) ότι και καλά τα μικρόβια 'οργανώνονται', 'επί χρόνια', 'αθόρυβα' και μια ωραία πρωία εμφανίζονται αφού φράξουν τα σωληνάκια. Τα γράφω, γιατί όσοι διαβάζουν ιστορικά πρέπει να βγάζουν και κάποια συμπεράσματα και όχι να μασάνε κουτόχορτο.
Τα χλαμύδια δεν είναι αφροδίσιο, ούτε σεξ. μεταδιδόμενο νόσημα, αλλά σεξ. μεταδιδόμενο μικρόβιο, που μάλιστα έχει και πολύς κόσμος χωρίς συμπτώματα. Εννοείται ότι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Δεν είναι κακό να ελέγχουμε τον προστάτη μας για μικρόβια, απλώς συνήθως ξεκινάμε με αυτά και δυστυχώς και με τις αντιβιώσεις (εντός των ορίων που θέτει η Ευρωπ. Ουρολ. Εταιρεία και πάντα με συνταγή και παρακολούθηση γιατρού) και αργότερα, εφόσον το πρόβλημα παραμένει ή συνεχίζεται με άλλη συμπτωματολογία, το παλεύουμε με άλλους τρόπους.
Πολύ θετικό το ότι πας στο γυμναστήριο, εκεί μπορείς να βοηθήσεις και τους πυελικούς μυς κάνοντας τις κατάλληλες διατάσεις. Ρώτησε κάποιο φυσιοθεραπευτή ή γυμναστή τι διατάσεις είναι αυτές και πως γίνονται και φρόντισε να μη ζορίζεις με πολλά βάρη τους μυς της πυέλου.
Για τη stamey που ρωτάς, καλά τα λέει και ο Πάνος, φυσικά δεν είναι ότι πιο αξιόπιστο, όμως αυτή έχουμε, αυτή συνιστά η Ευρ. Ουρολ. Εταιρεία, αυτή πρέπει να κάνουμε. Ούρων και σπέρματος δεν συνιστά.
Περαστικά εύχομαι 

[niklop]

evans σε ευχαριστώ πολύ για την ανταπόκριση καταρχήν, όπως και εσένα Πανο. Η διόρθωσή σου ορθή για το επώδυνη. Μάλλον το μυαλό παίζει πολλά παιχνίδια και προφανώς θα ήθελα να είναι ανώδυνο όλο αυτό, πράγμα που δεν συμβαίνει.
Στο δια ταύτα. Απο οτι κατάλαβα η σωστότερη εξέταση που πρέπει να κάνω, και έχω αργήσει ήδη, είναι Stamey Mears για να καταλήξω αν υπάρχει μικρόβιο ή οχι. Εδώ θέλω να σημειώσω/ρωτήσω το εξής. Σε περίπτωση μικροβιακής ΙΙ, ποιές οι διαφορές με την μη μικροβιακή ΙΙΙ?
Το γεγονός οτι δεν έχω επιδείνωση, οτι υπάρχουν διαστήματα (5-10 ημερών) που είμαι τελείως καλά, μπορεί να αποκλίσει το γεγονός ύπαρξης μικροβίου. Αν υπήρχε, δε θα έπρεπε να πονάω συνεχόμενα??

Παρόλα αυτά επειδή θέλω να κάνω έναν σωστό προληπτικό έλεγχο, υπάρχει κάποιος που θα μπορούσε να μου προτείνει κάποιον δοκιμασμένο γιατρό για Θεσσαλονίκη, καθώς όλοι γνωρίζετε την κατάσταση με τους γιατρούς και δεν θα ήθελα να γράψω καμια δεκαριά απο δαύτους στο ιστορικό μου μέχρι να βρω τον κατάλληλο.
Επίσης τι εξέταση να του προτείνω να κάνω (σε περίπτωση που δεν είναι "γνώστης")? Στο προστατικό πρέπει να γίνει pcr ή καλλιέργεια?? Αν λέω κατι λάθος είναι απο άγνοια για αυτό ζητώ συγγνώμη.
Αν είναι αντίθετο με τους όρους του forum να ποστάρετε όνομα γιατρού, θα ήμουν ευγνώμων αν κάποιους μου έστελνε pm να μου πει.
Θα συνεχίσω οτι θεραπείες κάνω, με διατροφή και γυμναστήριο, και θα φροντίσω να ενημερώσω με την εξέλιξη της κατάστασης και έπειτα απο τις εξετάσεις που θα κάνω με την καθοδήγησή σας.
Ευχαριστώ και πάλι

[evans]

Απο οτι κατάλαβα η σωστότερη εξέταση που πρέπει να κάνω, και έχω αργήσει ήδη, είναι Stamey Mears για να καταλήξω αν υπάρχει μικρόβιο ή οχι.

Ας πούμε πιο σωστά ότι είναι η καταλληλότερη για να δείξει αν κάποιο παθογόνο μικρόβιο βρίσκεται σε ανάπτυξη στον προστάτη, καθώς και αν έχουμε πολλά πυοσφαίρια στον προστάτη. Προσωπικά δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι ο προστάτης είναι στείρος μικροβίων. Νομίζω έκανες καλλιέργεια προστατικού και βρέθηκαν τα χλαμύδια, τέλος πάντων, επανέλεγχος δε βλάπτει.

Σε περίπτωση μικροβιακής ΙΙ, ποιές οι διαφορές με την μη μικροβιακή ΙΙΙ?

Η κατηγοριοποίηση της προστατίτιδας δεν έχει καμία αξία για τον ασθενή. Έχει αξία μόνο για τους μαγαζάτορες του πυελικού άλγους και τους μαϊμουδίζοντες αυτούς. Έτσι λοιπόν οι προστατολιγούρηδες τη χρησιμοποιούν για να μας πείσουν ότι ένας εντερόκοκκος που βρέθηκε στο σπέρμα σημαίνει χρόοονια προστατίτιδα, με χρόοοονια 'φραγμένα σωληνάκια', με πύον κλπ. Αλλοίμονο, έχουμε και τον Mark Meeker, μαγαζάτορα του chronicprostatitis.com και τις δικές του μαϊμούδες που προσπαθούν να μας πείσουν ότι όοοολοι όσοι έχουν συμπτωματολογία 'κατηγορίας ΙΙΙ' έχουν ψυχολογικά και μια πάθηση που εκείνος βαφτίζει 'μυονευροπάθεια'. Από μόνη της και χωρίς τις φιλότιμες προσπάθειες τους, η κατηγοριοποίηση γελοιοποιείται όταν βαφτίζει ως 'μη μικροβιακή προστατίτιδα' τις περιπτώσεις πυελικού άλγους που δεν έχουν καμία σχέση με τον προστάτη. Πιθανή μικροβιακή προστατίτιδα έχουμε όταν στο προστατικό υγρό βρεθεί σε ανάπτυξη κάποιο παθογόνο μικρόβιο. Για το λόγο αυτό, στην περίπτωση αυτή, δυστυχώς αλλά έτσι γίνεται, οι γιατροί συνήθως δίνουν αντιβίωση. Γράφω 'πιθανή' γιατί η εύρεση ενός μικροβίου δε συνεπάγεται υποχρεωτικά και φλεγμονή του προστάτη. Η αντιβίωση έχει κάποια όρια, ένας, άντε ενάμιση μήνας. Δυστυχώς, πολλοί γιατροί παίζουν με την υγεία ανθρώπων, είτε δίνοντας υπερβολική αντιβίωση, είτε αγνοώντας ή μη παρακολουθώντας επιπλοκές αυτών των ιδιαίτερα τοξικών φαρμάκων.
Αν τελικά κάνεις την εξέταση, εκτός από καλλιέργεια, μπορείς να κάνεις και pcr στο προστ. υγρό για χλαμύδια. Θα κοστίσει όμως κάνα κατοστάρικο παραπάνω αν θυμάμαι καλά.

Το γεγονός οτι δεν έχω επιδείνωση, οτι υπάρχουν διαστήματα (5-10 ημερών) που είμαι τελείως καλά, μπορεί να αποκλίσει το γεγονός ύπαρξης μικροβίου. Αν υπήρχε, δε θα έπρεπε να πονάω συνεχόμενα??

Δεν είναι εύκολο να απαντήσει κανείς σε αυτό, όμως ο προβληματισμός και το ερώτημα μου φαίνονται πολύ λογικά. Δε μπορώ να απαντήσω σίγουρα, μου φαίνεται όμως πιο πιθανό ο σπασμός του εντέρου να παίζει ρόλο.
Γενική παρατήρηση, προς όλους που έχουν συμπτώματα, ψαχτείτε λίγο και με το έντερο και τη διατροφή, γιατί μας έφαγε το άγχος...

[niklop]

evans Καταρχήν σε ευχαριστώ πολύ για την ανταπόκριση. Η συμμετοχή όλων σας σε αυτή την κοινότητα, σίγουρα δίνει ψυχολογική υποστήριξη στους πάσχοντες. Ομολογώ οτι απο την μέρα που βρήκα το forum, είμαι καλύτερα
Στο δια ταύτα

Για την καλλιέργεια προστατικού υγρού, να σημειώσω σε περίπτωση παράληψης, οτι την έκανα πριν απο 3 χρόνια, όταν δηλαδή είχα και τα πρώτα συμπτώματα. Διαγνώστικε, αντιμετωπίστηκε με αντιβίωση, και έκτοτε, εφόσον έκανα και πάλι εξέταση μετά την αντιβίωση, όπως και ακόμη μια φορά προληπτικά μετά απο ένα χρόνο περίπου, δεν βρέθηκαν χλαμύδια. Ίσως όμως να χρειαστεί να κάνω κάτι εκτενέστερο, γιατί δεν γνωρίζω αν μέχρι τώρα έχει γίνει εξέταση για άλλα παθογόνα μικρόβια. Εντερόκκος, Ε. coli, στρεπτόκκοκος και ούτω καθεξής.

Αναφέρεις οτι στην περίπτωση πιθανής μικροβιακής προστατίτιδας, και παίρνω την περίπτωση όπου υπάρχει φλεγμονή στον προστάτη απο παθογόνο μικρόβιο, οι γιατροί δυστυχώς, αντιμετωπίζουν την κατάσταση με αντιβίωση. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί?
Όπως επίσης αναφερόμενος οτι η αντιβίωση έχει κάποια ορια και λογικά θα πρέπει να την σταματάμε μετά το πέρας αυτονών , διερωτώμαι, στην περίπτωση όπου μετά το πέρας της αντιβίωσης, έστω 1-1μιση μήνας, το μικρόβιο παραμένει, τι κάνουμε για να το αντιμετωπίσουμε?
Εννοείται οτι δεν επικροτώ την λήψη αντιβίωσης, αποφεύγω ακόμα και ασπιρίνη σα το διάολο το λιβάνι, απλώς δεν μπορώ να φανταστώ πως αλλιώς μπορεί να αντιμετωπιστεί κάτι τέτοιο.


Τέλος, θίγω αυτό που είπες για το έντερο, αν και θα ήθελα να δώσω λίγο περισσότερο χρόνο στην "θεραπεία" για να έχω ποιο εμπεριστατομένα και σίγουρα επιχειρήματα. Παρόλα αυτά το κάνω απο τώρα και σίγουρα θα υπάρχει και update.
Έχω να ενημερώσω λοιπόν, οτι είμαι κατα 90% καλά και ασυμπτωματικός απο τότε που ξεκίνησα διατροφή.
Οπωσδήποτε υπάρχουν κάποιες μικροενοχλήσεις, αλλά πιστεύω οτι είναι νωρίς ακόμα και σίγουρα παρατηρώ βελτίωση όσο περνάει ο καιρός. Όπως είχα αναφέρει, η διατροφή μου στο ξεκίνημα της, ήταν παντελώς αλκαλική, και επειδή στις αρχές δεν ήξερα τι ακριβώς πρέπει να φάω, δεν έτρωγα σχεδόν τίποτα με αποτέλεσμα να μιλάμε και για νηστειοθεραπεία.
Πρόσφατα, πριν απο 10 μέρες περίπου, διάβασα για τον μύκητα κάντιντα. Με όσα αναφερόταν εκεί, διαπύστωσα οτι όντως τα φρούτα, σαν πηγή σακχάρων (βασική τροφή του μύκητα), με πειράζανε κάπως. Τα έτρωγα το πρωι στο πρωινο όπου είχα κάποιες ενοχλήσεις, και την υπόλοιπη μέρα καθόλου. Αποφάσισα να διαφοροποιήσω λοιπόν την διατροφή μου, βγάζοντας έξω οποιαδήποτε τροφή περιείχε υδατάνθρακες που θα μπορούσαν να διασπαστούν σε σάκχαρα, και αυτά ήταν τα φρούτα, παρότι είναι η καλύτερη πηγή ενέργειας και διατροφής. Εννοείται οτι οποιοδήποτε είδος και υποκατάστατο σακχάρου, τηγανιτά, αλκοόλ, καθώς και ζυμαρικά, έχουν κοπεί παντελώς τον τελευταίο μήνα.Τα φρούτα για πρωινό, τα αντικατέστησα με κάποια φυσικά προβιοτικά, για αυτό και το πρωι για παράδειγμα πλέον πίνω ένα κεφίρ, μαζί με μια μπανάνα(το μοναδικό φρούτο που επιτρέπεται στην κάντιντα διατροφή). Ομολογώ οτι σταμάτησαν και οι πρωινές ανεπαίσθητες ενοχλήσεις (γιατί πλέον γινόταν λόγος για ενοχλήσεις και όχι πόνους) και είδα ακόμα περισσότερη διαφορά. Νομίζω οτι είμαι στην καλύτερη φάση μου εδώ και ένα μήνα, και όσο περνάει ο καιρός νιώθω οτι ο οργανισμός αποκαθίστατε.
Πρέπει να ομολογήσω, δεν πρέπει να το έκανα σε ποηγούμενα ποστ μέχρι τώρα, οτι απο μικρός είχα πάντα πρόβλημα με το έντερο και το στομάχι. Καούρες, εντερικές διαταραχές, πόνος κατα την αφόδευση και πολλά άλλα....Πλέον έχουν αποκατασταθεί τα πάντα, και η τουαλέτα είναι η ποιο ευχάριστη ώρα της ημέρας.
Κάτι ακόμα που πρόσεξα οτι με επηρεάζει αρνητικά, είναι τα βάρυ στο γυμναστήριο τα οποία και έκοψα. Ενώ ήμουν καλά για 2-3 μέρες πχ, αμέσως μετά το γυμναστήριο είχα πόνους για 3-4 ώρες οι οποίοι μέχτι το βράδυ/ επόμενη μέρα το πρωι, εξαφανιζόταν. Πλέον μόνο αερόβιο, τρέξιμο περίπου μια ώρα 3 φορές τη βδομάδα.

Σε πρώτη φάση συνεχίζω καθ'αυτό τον τρόπο και βλέποντας και κάνοντας. Αν υπάρχει κάποιος που θα μπορούσε να με βοηθήσει και στη διατροφή κατα κάντιντα θα ήμουν ευγνόμων, γιατί ακόμα το έχω πάρει απο φόβο, δεν ξέρω τι να φάω και είμαι πολύ φιδολός.
Μια τυπική διατροφική μέρα μου, είναι το πρωι ένα κεφίρ με μια μπανάνα, το μεσημέρι τρώω συνήθως κανονική μερίδα με κρέας ίσως (κοτόπουλου συνήθως) και για συνοδευτικό κάτι που δεν περιέχει υδατάνθρακα,διαφορετικά σπανακόριζο, κολοκυθάκια, μελιτζάνες και γενικά οτι υγειινό υπάρχει, και το τελευταίο γεύμα που γίνεται κατα τις 6μιση-7 είναι σαλάτα με οτιδήποτε πρασινάδα φαντάζεστε. Ψωμί το έχω κόψει τελείως, και θέλω να ρωτήσω αν μπορώ να τρώω ίσως ολικής ή ζεα. Κασέρια σαλάμια και αυτά κομμένα. Γενικά λιτότητα.

Σε πρώτη φάση αυτά. Θα ενημερώσω για οποιαδήποτε αλλαγή παρατηρήσω και εννοείται οτι σας είμαι ευγνόμων και πάλι, καθώς έχει αλλάξει η ζωή μου τον τελευταίο μήνα

[evans]

Αναφέρεις οτι στην περίπτωση πιθανής μικροβιακής προστατίτιδας, και παίρνω την περίπτωση όπου υπάρχει φλεγμονή στον προστάτη απο παθογόνο μικρόβιο, οι γιατροί δυστυχώς, αντιμετωπίζουν την κατάσταση με αντιβίωση. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί?
Όπως επίσης αναφερόμενος οτι η αντιβίωση έχει κάποια ορια και λογικά θα πρέπει να την σταματάμε μετά το πέρας αυτονών , διερωτώμαι, στην περίπτωση όπου μετά το πέρας της αντιβίωσης, έστω 1-1μιση μήνας, το μικρόβιο παραμένει, τι κάνουμε για να το αντιμετωπίσουμε?
Εννοείται οτι δεν επικροτώ την λήψη αντιβίωσης, αποφεύγω ακόμα και ασπιρίνη σα το διάολο το λιβάνι, απλώς δεν μπορώ να φανταστώ πως αλλιώς μπορεί να αντιμετωπιστεί κάτι τέτοιο.

Παρακολουθώ το φόρουμ αλλά δεν έχω πια χρόνο να γράφω..
Γράφω 'δυστυχώς' γιατί οι αντιβιώσεις που χορηγούνται για προστατίτιδα (φθοριοκινολόνες) είναι τοξικά φάρμακα και μπορεί να έχουν πολύ κακά αποτελέσματα. Διαβ. εδώ για παράδειγμα:
http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=789.0
http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=890.0
http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=885.msg3637#msg3637
Από ότι μου έχουν πει γιατροί, φαίνεται να υπάρχει μια ανταγωνιστική σχέση μεταξύ μικροβίων και μυκήτων σε οποιοδήποτε όργανο αποικίζουν. Φυσικά και στον προστάτη. Με απλά λόγια, λαμβάνοντας αντιβίωση, μαζί με τα παθογόνα σκοτώνουμε και τα 'καλά' μικρόβια που εμποδίζουν τη δημιουργία μυκήτων. Κλασικό παράδειγμα είναι οι κολπικές μυκητιάσεις των γυναικών μετά από αντιβίωση και κλασικό μικρόβιο που αναπτύσσεται ακριβώς για να καταπολεμήσει τους μύκητες είναι ο εντερόκοκκος. Πολλοί ομοιοπαθείς έχουν αναφέρει επιδείνωση συμπτωμάτων μετά από αντιβίωση. Μήπως η επιδείνωση  οφείλεται στη διαταραχή της χλωρίδας λόγω αντιβίωσης αλλά και σε πιθανή ανάπτυξη του μύκητα candida; Εννοείται ότι ο μύκητας, μετά από αντιβίωση, μπορεί να αναπτυχθεί και στο έντερο, εκεί που φυσιολογικά υπάρχει σε μικρές όμως ποσότητες, δημιουργώντας και εκεί προβλήματα που πιθανώς συνδράμουν στο πυελικό άλγος.
Άρα λοιπόν, νευρολογικά προβλήματα, προβλήματα στο έντερο, πιθανώς σε στομάχι και οισοφάγο, αλλά πιθανώς και στον προστάτη λόγω διαταραχής της μικρ. χλωρίδας και πιθανής ανάπτυξης μύκητα. Για αυτό το 'δυστυχώς'.
Ο προστάτης μας είναι τόσο 'αποστειρωμένος', όσο και οι κόλποι των γυναικών μας, προσωπικά δεν πιστεύω ότι υπάρχουν 'αποστειρωμένοι' προστάτες κλπ ανόητα που γράφονται κατά καιρούς  εδώ. Με τη Stamey, αν γίνει σωστά και στην αρχή (πριν τις αντιβιώσεις), έχουμε καλές πιθανότητες να βρούμε μικρόβιο σε (σχετικά μεγάλη) ανάπτυξη (αν υπάρχει) και πυοσφαίρια (αν υπάρχουν). Δεν είπε κανείς ότι είναι η απόλυτη εξέταση, αυτή έχουμε, αυτή κάνουμε.
Στο υποθετικό ερώτημα 'τι κάνουμε αν ξαναβρούμε μικρόβια' η απάντηση εξαρτάται. Αν βρούμε λοιπόν το ίδιο μικρόβιο, σε ανάπτυξη, στο προστ. υγρό ή στα ούρα μετά μάλαξης στη Stamey, τότε μπορεί να το καταπολεμήσουμε με διαφορετική αντιβίωση. Σπάνια έχω διαβάσει σε ιστορικά να ξαναβρίσκεται το ίδιο μικρόβιο στα παραπάνω δείγματα μετά από αντιβίωση και επανέλεγχο.
Θυμάμαι νομίζω μια περίπτωση, εντερόκοκκου που επιμένει, προσωπικά έχω εμπειρία και το έχω γράψει, ότι η αλλαγή της αντιβίωσης από κινολόνη σε πενικιλίνη (πολύ πιο ήπιο μάλιστα αντιβιοτικό που χορηγείται ακόμα και σε εγκύους και βρέφη) μπορεί να φέρει πολύ καλά αποτελέσματα. Στη δημόσια συζήτηση ουρολόγων του ΙΜΟΠ ο καθηγητής ουρολογίας Διονύσης Μητρόπουλος (Λαϊκό Νοσοκ. όπου γίνεται η εξέταση Stamey δωρεάν) αναφέρει ότι στην περίπτωση του εντερόκοκκου οι πενικιλίνες  είναι τα αντιβιοτικά επιλογής και όχι οι κινολόνες. Εναλλακτικά έχω αναφέρει  μελέτες που δείχνουν μείωση του οξειδωτικού στρες που προκαλείται από αυτά τα μικρόβια, αλλά και των συμπτωμάτων, μετά από λήψη φυτικών συμπληρωμάτων με φυσικά αντιφλεγμονώδη όπως το prostaQ http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=1005.0   Έχω αναφέρει, πολλές φορές, ότι η βελτίωση του ανοσοποιητικού είναι σημαντική και μάλιστα πολλοί γιατροί το αναφέρουν αυτό, ότι μακροχρόνια ένα καλό ανοσοποιητικό μπορεί να αντιμετωπίζει καλά τα μικρόβια.
Σε άλλες, επίσης σπάνιες περιπτώσεις, αυτές του επίμονου και τοξικού στελέχους ecoli (δεν είναι όλα τα στελέχη ecoli ίδια, ούτε η ανατομία και το ανοσοποιητικό του κάθε ανθρώπου ίδιο, οπότε μη βιάζονται όσοι βρεθούν με ecoli να 'τοποθετηθούν' σε αυτό το είδος προστατίτιδας και σε αυτού του είδους την παθολογία) που κάνει και ουρολοιμώξεις και υποτροπιάζουσες προστατίτιδες, τότε ναι εκεί, μπορούμε να μιλάμε για μια πραγματική χρόνια προστατίτιδα. Στην παθολογία αυτή όμως φαίνεται να παίζουν ρόλο και ανατομικά προβλήματα (πχ στένωση ουρήθρας, στένωση αυχένα κύστης κλπ) αλλά και προβλήματα ανοσοποιητικού. Το επισημαίνω, γιατί υπάρχουν πολλοί άνδρες που έχουν βρεθεί με ecoli, πήραν αντιβίωση  και δεν ξαναπαρουσίασαν ποτέ πρόβλημα. Ρωτήστε όποιο γιατρό θέλετε. Φυσικά, δεν περιμένω όλοι αυτοί που πέρασαν μια προστατίτιδα από ecoli, ξεμπέρδεψαν και κανένα χρόνιο πρόβλημα δεν είχαν, να μπαίνουν σε φόρουμ και να γράφουν ιστορικά.
Στην περίπτωση όμως της χρόνιας υποτροπιάζουσας προστατίτιδας από ecoli, με ουρολοιμώξεις κλπ, που δεν έχει όμως σχέση με τη δική σου περίπτωση, δυστυχώς και πάλι, μπορεί να έχουμε παραπάνω αντιβίωση. Ακόμα όμως και σε αυτές τις περιπτώσεις, φαίνεται να υπάρχουν λύσεις και εκτός των αντιβιοτικών και μάλιστα μακροχρόνια να αποδίδουν και καλύτερα:
Φρέσκο: http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=1073.0
Και άλλα πολλά, διαβάζω για ριγανέλαιο, κράνμπερι, κ.α. σε ιστορικά με τέτοια παθολογία, που μακροπρόθεσμα είχαν και καλύτερα αποτελέσματα από τα αντιβιοτικά και κυρίως δεν βλάπτουν.
Η περίπτωση σου, ξαναγράφω, δε φαίνεται να έχει καμία σχέση με τα παραπάνω, γενική συζήτηση κάνω και τοποθέτηση.
Να σου πω επίσης ότι υπάρχουν γιατροί που δίνουν αντιβίωση μόνο όταν βρεθεί μικρόβιο με υψηλό φορτίο στη Stamey και δεν αξιολογούν μικρόβια στο σπέρμα ως προστατίτιδα. Για παράδειγμα ο διευθ. της Δ παθολογ. του Αττικού Νοσοκ. (όπου επίσης γίνεται η εξέταση δωρεάν) καθηγητής Γεώργιος Πετρίκκος.
Για το έντερο, που φαίνεται ότι έχει σχέση και με τη δική σου περίπτωση: Στην ίδια συζήτηση του Ινστ. Ουρολ. Μελετών που κάποια στιγμή που θα βρω χρόνο θα παρουσιάσω στο φόρουμ, ο καθηγητής ουρολογίας και Διευθ. της ουρολ. κλινικής Γεν. Νοσοκ. Πατρών Πέτρος Περιμένης αναφέρει ότι πολλοί ασθενείς με συμπτώματα προστατίτιδας ησυχάζουν από αυτά μετά τη θεραπεία του εντέρου.
Άλλος ένας ουρολόγος που γνωρίζω, ο Αντώνης Πλουμίδης (δεν ασχολείται με προστατίτιδες – πυελικό άλγος, δεν συνίσταται για αυτές τις παθήσεις)  Διευθ. Ουρολ. στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών (εκεί δωρεάν δε γίνεται τίποτα), μου είπε ότι πολλές περιπτώσεις με συμπτώματα προστατίτιδας που τον επισκέπτονται έχουν εντερική προέλευση και αντιμετωπίζονται φαρμακευτικά (γαστρεντερολόγος) ή και με διατροφή.

[niklop]

evans σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την τοποθέτησή σου, το χρόνο και τον κόπο σου να ασχοληθείς με αυτό το μακροσκελές μνμα σου.
Για να μη παρεξηγηθώ, εννοείται οτι δεν είμαι υπέρμαχος της αντιβίωσης όταν δεν έγκειται μικρόβιο. Αποφεύγω τα χάπια όπως ο διάολος το λιβάνι όπως είχα ξαναγράψει. Παρόλα αυτά αν είναι απαραίτητο και πρέπει, εννοείται οτι θα πάρω αγωγή για την αντιμετώπιση, αλλά μετά απο σωστή διάγνωση και μόνο.

Θέλω τώρα, να γράψω ένα στοιχείο της υπόθεσής μου που παρέλειψα, και τελικά πρέπει να είναι πολύ σημαντικό. Ας πάρω τα πράγματα απο την αρχή όμως.
Όπως είχα πει και στα αρχικά post, το στορι μου ξεκίνησε πριν απο 3 χρόνια περίπου, όταν μια πρωην μου κόλλησε χλαμύδια. Έγινε διάγνωση, αντιμετωπίστηκε, για 4 μήνες καλά, και μετά πάλι οι αιφνίδιοι πόνοι στην περιοχή του περίνεου και των όρχεων. Όμως.....
Ένα μηνα πριν ξεκινήσουν και πάλι οι πόνοι, 3 μήνες δλδ μετά την θεραπεία, γνώρισα μια άλλη κοπέλα, με την οποία είμαι μέχρι τώρα.
Κακώς, πολύ κακώς, αλλά το σεξ μας ήταν χωρίς προφύλαξη απο την αρχή μετά τον πρώτο μήνα περίπου. Το θέμα είναι όμως, οτι η κοπέλα μου, μέχρι και πριν απο 2 μήνες που σταμάτησε, έπαιρνε αντισυλληπτικά  όλα αυτά τα χρόνια. Το ήξερα εννοείται, αλλά δεν ήξερα οτι μπορεί να επηρεάσουν το ph μου, καθώς τα ίδια δημιουργούν μεγάλο πρόβλημα στο ph της γυναίκας, το οποίο και έπαιρνα με τα υγρά της μέσω ουρήθρας κατα την σεξουαλική επαφή.
Η επιφοίτηση ήρθε γιατί η κοπέλα μου έλειπε για 2 βδομάδες στο εξωτερικό, όπου και δεν είχα καμία ερωτική επαφή προφανώς. Όταν ήρθε, και σε μια συζήτηση χαλιτολογώντας της ανέφερα οτι τις τελευταίες 2 βδομάδες ήμουν άψογα που δεν κάναμε σεξ, χαμογέλασε χαριτωμένα, όταν ξαφνικά το γέλειο της κόπηκε απότομα τρώγοντας την απρόσμενη φλασία λέγοντάς μου οτι ήξερε τελικά τη έφταιγε για τους πόνους μου.
Μου είπε οτι έκοψε τα αντισυλλυπτικά πριν απο 1μιση μήνα, το οποίο και ήξερα αλλά δεν θυμόμουν, και οτι μπορεί να με επηρέαζαν αυτά λόγω ph.
Της είχα εξηγήσει τον τελευταίο καιρό όλο το στόρι με την διατροφή και ισορροπημένο ph που προσαπαθούσα να ρυθμίσω μέσω διατροφής στον οργανισμό μου, και συνεπώς έκανε τον συνειρμό.

Δεν ξέρω αν είναι αυτό όντως, ή αν είναι απο την διατροφή γιατί έτυχε να γίνουν και τα 2 ταυτόχρονα (ξεκίνημα διατροφής-σταμάτημα αντισυλ.), πάντως είμαι πολύ καλά αυτό το διάστημα. Μάλιστα το ΣΚ, ήταν η πρώτη φορά μετά απο 1μιση μήνα που έκανα κρεπάλι, με άφθονα ζυμαρικά, κρέμα γάλακτος, τηγανιτά, ταβέρνες, μπύρες και δεν είχα συμπτώματα μέχρι και σήμερα που γράφω το μνμα.
Εννοείται οτι θα συνεχίσω την διατροφή, αλλά πλέον το σέξ θα γίνεται με προφυλακτικό, αν και τα αντισυλληπτικά τα έχει σταματήσει.
Θα ενημερώσω για κάθε αλλαγή και εύχομαι για το καλύτερο.

[niklop]

Να ρώτησω το εξής. Διαβάζω σε ολους οτι τα βασικά συμπτώματα είναι συχνοουρια, νυστοουρια και γενικά συμπτώματα στο ουροποιητικό και γενικά τσουξιματα ουρήθρα κτλπ....
Εμένα πλέον όλα αυτά τα χρόνια το μονο σύμπτωμα είναι στην πυελικη περιοχή και για την ακρίβεια δεξια και αριστερά απο τη βαση του πεους/ περινέου.... Μοιαζει καπως σαν να με πονανε οι ορχεις στο σημειο της επιδυδιμιδας αλλα πιστευω οτι δεν ειναι εκει αλλα εκει που προανεφερα.Και μονο εκεί. Υπάρχει κανεις με πόνους μονο εκεί πέρα χωρίς κανένα άλλο σύμπτωμα??

[Dr Lee sallonika]

Θα ηθελα να ρωτησω αν γνωριζεται τιποτα για μια κλινικη στην κινα 3d clinic γιατι μπηκα στο σαιτ τους και αυτα που γραφαν μου φανηκαν λογικα.

[Ηλίας Κασιδιάρης]

Ρε φίλε αυτά τα έψαχνα πριν 7 χρόνια και είχα φρικάρει! Τι σου φάνηκε λογικό; Οι ενέσεις στον προστάτη και τα μπουκάλια νερού με ούρα μέσα που βγάζουν φωτογραφία στο σαϊτ τους; Μακριά από τους σκυλοφάγους.

[niklop]

Κάνω ένα follow up του νήματος μετά απο περίπου 2 μήνες που ξεκίνησα με όλα αυτά.
Η αρχή ήταν με αλκαλική διατροφή, η οποία αρχικά είχε πολύ καλά αποτελέσματα, αλλά μάλλον, ίσως, μπορεί να ήταν συμπτωματικό, γιατί χωρίς να αλλάξω κάτι μου είχαν ξαναρχίσει οι ενοχλήσεις μετά απο κάποιο χρονικό διάστημα οπότε άλλαξα ρότα.
Έπειτα διάβασα για το μικρόβιο candida, όπου και ξεκίνησα αντικάντιτα διατροφή. Επίσης με βοήθησε στην αρχή, αλλά τελικά αποδείχτηκε οτι ούτε και αυτό φταίει.
Γενικά και με τις 2 διατροφές ήμουν αρκετά φειδωλός, και και στις 2 παραλλαγές διατροφής, δεν υπήρχαν μέσα τα τηγανιτά, ζυμαρικά, σοκολάτες, αλκοόλ και τα γνωστά.
Παρόλα αυτά δε νομίζω οτι με βοήθησε κάτι απο όλα αυτά. Σίγουρα σε σημαντικό βαθμό οι πόνοι γίναν ενοχλήσεις. Αλλά και πάλι δε θεωρώ οτι θα μπορούσα να ζήσω έτσι με τόσες θυσίες για το υπόλοιπο της ζωής μου, χωρίς τουλάχιστον να απαλλαχτώ απο αυτό το πράγμα.
Εν τέλη, ξαναγύρισα στην παλιά διατροφική μου ζωή, με μια μόνο εξαίρεση. Το άφθονο ΝΕΡΟ.
Μη ρωτήσετε γιατί και πως μου ήρθε να ξεκινήσω να πίνω πολλά νερά. Απλά το έκανα.
Έχει περίπου 15 μέρες που πίνω καθημερινά 3.5-4 λίτρα. Είμαι βέβαιος πλέον οτι το νερό σε μένα προσωπικά βοηθάει ΠΑΡΑ πολύ. Όταν πίνω νερό τακτικά μέσα στη μέρα είμαι τελείως ασυμπτωματικός και τα ούρα μου είναι διάφανα. Αν περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να πιώ νερό, ειδικά τώρα καλοκαίρι που ιδρώνω άπειρα, οι ενοχλήσεις χτυπάν την πόρτα, και τότε είναι που ξέρω οτι στο κατούρημα τα ούρα μου θα είναι κίτρινα, όπως και επιβεβαιώνεται αυτό μόλις πάω τουαλέτα. Μόλις κατεβάσω 1 λίτρο μονορούφι, σε μισή ώρα μου έρχεται κατούρημα (διάφανο) και ενοχλήσεις τέλος.
Δε ξέρω γιατί μπορεί να συμβαίνει αυτό, αλλά και πάλι δεν ξέρω αν είναι λύση. Πίστευα οτι θα λύσω το πρόβλημα μου αλλά μάλλον δεν....Βέβαια δεν έχω κάνει και πολλές θεραπείες σε κανένα επίπεδο πέραν του διατροφικού. Θέλω ακόμα φυσικά, να κάνω κάποιες εξετάσεις σωστές για να σιγουρέψω τουλάχιστον την πιθανότητα ύπαρξης ή οχι μικροβίου. Εδώ βέβαια θέλω να σημείωσω οτι δεν πιστεύω στην ύπαρξη μικροβίου αλλά ποιο πολύ κλίνω προς ΣΧΠΑ, καθώς οι ενοχλήσεις μέσα σε μια μέρα πχ μπορεί να ρθουν και να φύγουν 10-15 φορές....Αν υπήρχε μικρόβιο θεωρώ οτι ο πόνος θα ήταν συνεχόμενος. Εμένα μπορεί να με πιάσει το πρωί για λίγη ώρα, να πάω δουλειά να πιώ νερο και τα σχετικά να με περάσει, να με ξαναπιάσει για λίγο μεσημέρι, μετά πάλι τα ίδια και ούτω καθεξής μέχρι το βράδυ....
Τελικό συμπέρασμα κοινώς, είναι οτι έχω επιστρέψει στα παλία απο θέμα διατροφής, τηγανιτά, ζυμαρικά κτλπ χωρίς φυσικά να κάνω κατάχρηση, αλλά πρόσθεσα άυθονο νερό....Βοηθάει σίγουρα...Αλλά δεν ξέρω μέχρι πότε και αν μπορώ να συνεχίσω να πίνω τόσο νερό καθημερινά.
Αν ανακαλύψω κάτι θα ενημερώσω. Καλό κουράγιο σε όλους εύχομαι

[niklop]

Παιδιά καλησπέρα. Ήθελα να γράψω απο καιρό στη νήμα μου αλλά προτιμούσα το live chat όπου εκεί τα μηνυματα χάνονται και είναι κρίμα. Θα τα γράψω και εδώ λοιπόν, μήπως σε βάθος χρόνου και εγώ με το ιστορικό μου καταφέρω να βοηθήσω κάποια πονεμένη ψυχή, αν μπορέσω και εγώ φυσικά να αντιμετωπίσω το πρόβλημα με επιτυχία.

Η κατάσταση μου μετά απο τόσο καιρό, και μετά την τελευταία ενημέρωση αναφορικά με την διατροφή και το νερό που έπινα, μάλλον για να....πνίξω τον πόνο μου, οι προσπάθειες κατέστησαν άκαρπες, καθώς και το αφθονο νερό ήταν απλά μια ψευδαίσθηση. Δεν κράτησε για πολύ όλο αυτό, και ήμουν και πάλι στο κενό, σε μια βαθειά απόγνωση χωρίς να ξέρω τι να κάνω.
Ξεκίνησα και πάλι να διαβάζω διάφορα threads παλιών μελών, μήπως καταφέρω να βρω κάτι καινούργιο, το κλειδί ίσως που θα με γιατρέψει, όπου και τελικά έπεσα στο νήμα του orbitaga. Εκεί λοιπόν, για όσους δεν το έχετε διαβάσει σας παροτρύνω να το κάνετε, είναι ένα νήμα που τα εξηγεί αναλυτικά, διάβασα την ιστορία του παιδιού όπου και αναφερόταν γενικευμένα, όλη η φιλοσοφία γύρω απο το πρωτόκολλο Stanford και την παράδοξη χαλάρωση, και πολλά ακόμα όπου η αλήθεια είναι οτι δεν εφάρμοσα με συνέπεια και αφοσίωση. Σε όλο αυτό το αναδρομικό διήγημα της ιστορίας του, εμεινα στο ποιο σημαντικό κομμάτι για μένα που ήταν το εξής.

Το σφίξιμο της πυελικής περιοχής, τελείως ασυναίσθητα. Μπόρεσα μέσα απο την επεξήγησή του να καταλάβω αυτό το υποσυνείδητο σφίξιμο της γύρω περιοχής, και συγκεκριμένα του σφιγκτήρα της ουρήθρας καθώς και της κωλ!@#!πιδας... Επι 24 ώρες το 24 ωρο, έσφιγγα όλους τους μυς συγκράτησης των οργάνων κάτω απο την υβική περιοχή (είναι οι μυς κάτω απο την λεκάνη που συγκρατούν στην ουσία τα όργανα μας), χωρίς να το καταλαβαίνω. Κατάλαβα, συνειδητοποίησα, και εφάρμοσα απλή χαλάρωση της περιοχής. Ήταν σαν να προσπαθούσα συνεχώς να κρατηθώ ώστε να μην μου φύγουν τα ούρα, που δεν είχα...Όταν χαλάρωνα η αλήθεια είναι οτι ένιωθα το συναίσθημα σαν να μου φεύγουν, αλλά στην πραγματικότητα δεν είχα τίποτα.
Προσπαθησα μεσα σε αυτούς του μήνες να το κάνω βίωμα και να προσπαθώ να χαλαρώνω κάθε φορά την περιοχή, όποτε ένιωθα οτι σφίγγομαι ή όποτε μου το θύμιζαν οι πόνοι. Έπρεπε να φτάσω σε αυτό το πολυπόθητο κατώφλι, όπως είχε αναφέρει και ο ΦΑΕΘΩΝ ένα άλλο φανταστικό μέλος, ώστε να μπορώ με απλή και γρήγορη χαλάρωση της περιοχής όταν ένιωθα ένα αίσθημα πόνου/ενόχλησης, να πέφτω κάτω απο το κατώφλι και να σταματήσω να πονάω....Ήταν τόσο απλά αλλά και τοσο δύσκολο συνάμα.  Κάποιες φορές το κατάφερνα κάποιες οχι. Ακόμα και τώρα που σας γράφω είμαι στη διαδικασία χαλάρωσης....
Είχα φτάσει σε πολύ καλό σημείο. Υπήρχαν διαστήματα που ήμουν ασυμπτωματικός για πάνω απο 15-20 μέρες. Μετά ξανα έπεφτα, προφανώς γιατί το ξεχνούσα, ζούσα τη ζωή μου, άγχος, νεύρα, ένταση που με έκαναν ασυναίσθητα να σφίγγομαι και πάλι εκει κάτω χωρίς να το καταλαβαίνω γιατί ήμουν στο διάστημα που είχα περάσει κάτω απο το κατώφλι και δεν πονούσα, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή μετά απο κάποιες μέρες να υποτροπίαζα. Και πάλι χαλάρωση, και πάλι αυτοσυγκέντωση για να πέσω πάλι κάτω απο το κατώφλι και πάλι ασυμπτωματικός και η ίδια ιστορία να επαναλαμβάνεται....

Ακόμα είμαι σε φάση αναζήτησης λοιπόν, με την διαφορά οτι έχω ξεκινήσει ομοιοπαθητική, χωρίς να είμαι ενεργός υποστηρικτής της, αλλά ούτε και αντίπαλός της...Απλά περιμένω τα αποτελέσματα, χωρίς να περιμένω θαύματα.

Έκλεισα ραντεβού και πήγα λοιπόν.Συζητήσαμε αρκετά και πραγματικά ένιωσα οτι η γιατρός συμπάσχει 100% μαζί μου. Η συνεδριάση κράτησε ένα 2ωρο περίπου και πραγματικά άξιζε και μόνο απο τη συζήτηση που κάναμε.
Εν τέλη, μου δόθηκε θεραπεία για 45 μέρες, το χάπι δε το έμαθα ακόμα γιατί τη συνταγή ζήτησα να την δώσουν κατευθείαν στο φαρμακείο και να περάσω να πάρω μόνο το φάρμακο. Θα το μάθω όμως στην επόμενη επίσκεψη με τον γιατρό στο τέλος της αγωγής.
Στην αρχή της θεραπεία, όπου και πήρα ένα διαφορετικό χάπι για να μου ξυπνήσει τον οργανισμό, κάτι σαν trigger cap, ήμουν σε πλήρη έξαρση και πονούσα 24 ώρες το 24ωρο. Δεν ξέρω αν αυτό ήταν καλό ή κακο, που λένε και καλά οτι πριν την ύφεση έρχεται μια μεγάλη έξαρση, αλλά αυτή ήταν η κατάσταση....
Τώρα, έχουν περάσει 12 μέρες απο όταν ξεκίνησα, και είμαι σαφώς πολύ καλύτερα, που φυσικά δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται στο χάπι ή στο οτι απλά κάνω και πάλι τον κύκλο μου γύρω απο το κατώφλι....

Προς το παρόν αυτά. Για οτιδήποτε νεο θα ενημερώσω. Εύχομαι άπαντες να θεραπευτούν και να σταματήσουν να ζουν αυτο το γολγοθά.
Το καλό με μένα είναι οτι όπως ειπα έχω κάποια μεγάλα διαστήματα που είμαι καλά και έχω θυμηθεί κάπως πως είναι να ζεις τη ζωή σου. Μεγαλειο!!!

[niklop]

Μετά απο αρκετό καιρό, και πάλι εδώ. Το ιστορικό μου συνεχίζεται και νιώθω υποχρεωμένος να σας ενημερώσω μετά απο αρκετούς μήνες για την κατάσταση της πορείας μου.
Τελευταία είχαμε μείνει στα ομοιοπαθητικά και στα διαστήματα καλυτέρευσης που πραγματικά ήταν ένα μεγάλο "φως στο τούνελ". Συνοπτικά και για να μη κουράζω, τα ομοιοπαθητικά θεωρώ οτι είναι μια μεγάλη μπαρούφα τελικά και δεν οφελούν πουθενά. Τουλάχιστον στο πρόβλημά μας.
Τα διαστήματα που είμαι καλά έχουν πλέον μεγαλώσει και παγιωθεί. Γενικά νιώθω οτι οδεύω προς την θεραπεία μου, ή αλλιώς στο να φτάσω στο σημείο να είμαι ασυμπτωματικός έστω. Όλο αυτό το διάστημα, τους τελευταίους 7-8 μήνες, άλλαξα αρκετά πράγματα ομολογώ. Διατροφή, γυμναστική, χαλάρωση των μυών και πολλά ακόμα. Λιθαράκι λιθαράκι έχτιζα την ιστορία μου, και φρόντιζα να κρατάω feedback για να ξέρω τι με οφελεί και τι οχι. Έτσι προχώρησα, γιατρός του ευατού μου, και έτσι προχωράω. Δεν ξέρω που θα βγάλει....Ίσως επανέλθω στην προηγούμενη φάση που δεν περνούσα καθόλου καλά. Ίσως και οχι, δε θέλω να το σκέφτομαι. Πάντως αργά και σταθερά έχω καλυτέρευση....
Το τελευταίο συμβάν ήταν η επίσκεψη στον Κ. ζούμπο. Πραγματικά επιτέλους ένιωσα οτι βρήκα ένα γιατρό που σίγουρα ξέρει τη δουλεία του. Συζητήσαμε στην αρχή για το ιστορικό μου και για την μέχρι τώρα πορεία μου. Τι με ενοχλεί, τι όχι, που πονάω, πως νιώθω....Τα πάντα.
Έπειτα προχωρήσαμε σε μια εξέταση για να ελέγξει για εσωτερικά Τps. Κράτησε περίπου 5-6 λεπτά όπου και πίστευα οτι απλά θα έκλαιγα και θα ήταν τα ποιο μαρτυρικά λεπτά της ζωής μου, λόγο κακής εμπειρίας απο προστατικές μαλάξεις στο παρελθόν. ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ. Ανώδυνο τελείως.... Μου είπε οτι η περιοχή είναι πολύ ελαστική και γενικά πολύ δυνατή. Ο προστάτης σε πολύ καλή κατάσταση. Δεν είμαι περίπτωση που επιδέχεται εφαρμογή του Πρωτοκόλλου απο όσο μιλήσαμε.
Είμαι σε διαδικασία να κάνω κάποιες εξετάσεις αυτή τη φορά όπως πρέπει για να αποκλείσουμε την μικροβιακή φύση του προβλήματος (Καλλιέργειες, PCR και τα σχετικά). Θα κάνω και σπερμοδιάγραμμα να δούμε που είμαστε, γιατί μέχρι τωρα δεν έχω κάνει ποτε. Γενικά είμαι πολύ θετικός όπως και μέχρι τώρα σε όλο αυτό το γολγοθά που περνάω, και περνάμε όλοι μας. Ξαναλέω οτι είμαι εδώ και αρκετό καιρό σε περίοδο που δεν πονάω πλέον, τουλάχιστον όχι τόσο συχνά και με μικρότερες εντάσεις. Να υπενθυμίσω οτι το δικό μου βασικό προβλημα ήταν ο πόνος στο περίνεο κατα βάση. Τσουξίματα, καψίματα, συχνοουρίες και τα σχετικά δεν είχα...
Κάτι τελευταίο που ήθελα να πω βέβαια είναι οτι μετά την επίσκεψη στον γιατρό και την εξέταση, μου ξεκίνησαν κάποια μουδιάσματα στους γλουτιαίους μυς, μέσα στα κωλομέρια στην ουσία και προς τα κάτω μέχρι τον δικέφαλο μυ των ποδιών...Εϊναι μούδιασμα που με "λιγώνει"...Δεν ξέρω αν προκλήθηκε απο την εξέταση και μετά αν και μέχρι τώρα δεν το είχα ποτε. Θα το παρακολουθήσω και σίγουρα θα μιλήσω και με τον γιατρό όταν ξαναπάω για τις εξετάσεις.
Θα σας ενημερώσω για νεότερα.