συχνοουρία όταν μου έρχεται να πάω στην τουαλέτα για "χοντρό" και το κρατήσω.

[searcher]

καλημέρα, επειδή συχαίνομαι να κάνω "κακά" μου έξω από το σπίτι, συνήθως τα κρατώ...
Το θέμα είναι ότι τελευταία, έχω έντονη συχνοουρία, που πλέον ξέρω ότι γίνεται έντονη όταν νιώθω ή μη ότι πρέπει να κάνω "κακά" μου. Ξέρει κανείς γιατί συμβαίνει αυτό;

Προς το παρόν το μυαλό μου πάει σε 2 παραμέτρους:
1. μήπως φταίει ένα κολπικό συρίγγιο που μου έχει αναπτυχθεί τα τελευταία 6,5 χρόνια. Και μήπως πρέπει να πάω να το καυτηριάσω, δηλαδή μήπως κάνει κάτι στην περιοχή του πρωκτού και του προστάτη και επηρεάζει με κάποιο τρόπο την λειτουργία τους.
και 2. μήπως φταίει η καθιστική μου ζωή και η χαλάρωση των μυών του ποπού, γιατί καθήμενος περισσότερες ώρες με πιο μαλακό ποπό, μήπως μετατοπίζεται ο προστάτης και μήπως επιπρόσθετα πιέζεται προς λάθος θέση περισσότερο και του δημιουργεί θέμα. Οπότε μήπως θεραπευτώ αν ξεκινήσω το τρέξιμο και ξεκινήσουν οι μύες να σκληραίνουν και να πιέζουν σωστά τον προστάτη στην σωστή θέση?

Υπάρχουν επιστημονικές μελέτες που να συνδυάζουν την λειτουργία του προστάτη με την θέση του λόγω της έλλειψης στήριξης από τους γύρω μύες;

[evans]

Καλημέρα,

Είμαι 40 και παρουσιάζω κάποια προβλήματα συχνοουρίας (όχι μόνιμα). Ειδικά δε έχω την ανάγκη ούρησης, την περίοδο που νιώθω ότι χρειάζεται να πάω για "χοντρό" στην τουαλέτα. Δηλαδή αν δεν κάνω το "χοντρό" και το κρατήσω, θα πρέπει να πηγαίνω κάθε μία ώρα για κατούρημα έστω και μισό, σαν να πρήζεται η φούσκα μου και να μην μπορώ να κρατηθώ. Το αναφερόμενο μου συμβαίνει περίπου ένα χρόνο τώρα. Επιπρόσθετα αργώ να τελειώσω κάποιες φορές, και επίσης κατουρώ πολλές φορές πιο αργά από ότι στο παρελθόν. Δυστυχώς, και λέω δυστυχώς, όπως αναφέρθηκε, παρατηρώ ότι έκανα ένα λάθος: έκανα kegels. Πολλά συμπτώματα μου εμφανίστηκαν μετά από πολλές kegels ασκήσεις.

Διάβασα με προσοχή τα γραφόμενα και σας ευχαριστώ για την θέληση να μοιραστείτε μαζί μας την έρευνα σας. Να προσθέσω ότι παλιά ήμουν αθλητικός τύπος, πιο αδύνατος και σχεδόν πέτρα σε κάθε σημείο του σώματος μου, όπως επίσης και στους μυείς του κόλου. Δεν μπορούσα να καθίσω πάρα πολύ  ώρα γιατί δεν είχα μαλακό μαξιλαράκι αλλά έναν πολύ σκληρό ποπό. Το αναφέρω γιατί νομίζω είναι σημαντικό. Θυμάμαι και παρατηρώ (στην προσπάθεια συσχέτισης) ότι όταν άλλαξα εργασία, μετά από 5 χρόνια καθιστικής εργασίας και πολύ λιγότερης άσκησης, με παράλληλη αύξηση του άγχους, τότε ξεκίνησαν τα πρώτα προβλήματα. Επίσης για την περίπτωση μου δίνω ίσως και μία πιθανότητα να έχει βοηθήσει η ύπαρξη της δημιουργίας ενός πρωκτικού συριγγίου από το 2011 (6,5 χρόνια πριν). Πρόσφατα ξεκίνησα την γυμναστική (και καθένας το εννοεί με τον τρόπο του) και ειδικά δε το τρέξιμο και παρατήρησα έντονη βελτίωση.
Με προσωπικό δεδομένο ότι είμαι μαθηματικό και συνδυαστικό μυαλό, προσπαθώντας να συνδυάσω τα στοιχεία που άλλαξαν στην ζωή μου σε σχέση με το παρελθόν, και προσπαθώντας να καταλάβω ποιες αλλαγές ήταν εκείνες που δημιούργησαν το πρόβλημα... καταλήγω σε ένα συμπέρασμα και θα ήθελα την γνώμη σας για αυτό.

Το συμπέρασμα μου είναι παράλληλα και ερώτηση:
"μήπως αν διατηρούμε τους μύες της πρωκτικής περιοχής και της μέσης, καλογυμνασμένους, σε βαθμό που να είναι σκληροί, μήπως αυτό είναι η λύση στο πρόβλημα;
Και η λογική εξήγηση που μπορεί να του δώσω είναι η εξής: μήπως αν διατηρούμε καλογυμνασμένους εκείνους τους μύες, τότε ο προστάτης μας δεχόμενος την μυική δύναμη, μήπως στέκεται σε σωστό σημείο και με τον τρόπο αυτό προστατεύεται; πχ κάποιος που έχει έντονα καθιστική ζωή, μήπως τον πιέζει και τον "μετατοπίζει" καθημερινά και άρα τον ζορίζει; Είναι σαν να τον μουδιάζεις, επειδή τον ζουλάς λάθος. Μήπως γιαυτό να βοηθούσαν οι θεραπείες "μάλαξης" -μασάζ; πχ Σε πλήρως αγύμναστους ανθρώπους που είναι κλινήρεις για βδομάδες, ο φυσιοθεραπευτής τους κάνει μασάζ εκγύμνασης για να μην ατροφήσουν οι μύες περαιτέρω. Μήπως τελικά η "λύση" να βρίσκεται στην πίεση που ασκείτε στον προστάτη λόγω της θέσης ή της στήριξης αυτού;
Οπότε μήπως το τρέξιμο που είναι η καλύτερη άσκηση για τον ποπό μαζί με το βαθύ κάθισμα και επαναλήψεις να είναι μέθοδος όχι μόνο εκγύμνασης αλλά και θεραπείας.
Θα ξεκινήσω πάλι τρέξιμο όπως παλιά, προσθέτοντας το στο δύσκολο καθημερινό πρόγραμμα και ελπίζω να δουλέψει πάλι. Δημιουργώντας έναν καλογυμνασμένο σκληρό ποπό και μειώνοντας τις καθιστικές ώρες, θα επιστρέψω εκ νέου να σας γράψω σε 2 μήνες αν πάνω σε έξαψη που βρίσκομαι τώρα, βοήθησε ή μη, η διαδικασία αυτή.

σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Καλησπέρα,
Προσωπικά, για αρχή θα έβλεπα ένα γιατρό και θα έκανα τις απαραίτητες εξετάσεις.
Σε ότι αφορά το μυϊκά προκαλούμενο πυελικό άλγος, αυτό δυστυχώς μπορεί να προκληθεί και από τις kegels, και απ' ότι φαίνεται κάτι τέτοιο συνέβη σε εσένα, σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες. Βεβαίως και το άγχος, βεβαίως και η καθιστική εργασία, που πιέζει και θλίβει τους μυς.
Σοβαρή ένσταση λοιπόν στο κατά πόσο πρέπει να 'κάνεις πέτρα' τους μυς. Ο δικός μου πόνος, και τα ουρολογικά συμπτώματα, τερματίστηκαν όταν χαλάρωσα (και τους μυς) και όταν τους 'τράβηξα' (διατάσεις). Κυρίως όμως, όταν αντιμετώπισα τα ενεργά εναυσματικά σημεία πόνου που παρουσίαζαν.
Στο μυϊκά  προκαλούμενο πυελικό άλγος, η Νο1 διάγνωση πρέπει να είναι ο εντοπισμός ενεργών εναυσματικών σημείων πόνου στους μυς της πυέλου και γύρω, και η Νο1 θεραπεία η 'σίγαση' τους. Η εξέταση αυτή γίνεται από γιατρό ή φυσιοθεραπευτή που ασχολείται και γνωρίζει το θέμα.
Μελέτες σχετικά με 'προστατίτιδα' λόγω 'μη σωστής' θέσης προστάτη λόγω πλαδαρότητας μυών κλπ δεν έχω υπόψη. Με το ίδιο σκεπτικό θα έπρεπε να είχαμε 'παγκρεατίτιδες' και 'ηπατίτιδες' λόγω πλαδαρών κοιλιακών ή 'νεφρίτιδες' από ραχιαίους, 'καρδιοπάθειες' από θωρακικούς κλπ. Στα περισσότερα ιστορικά εδώ στο φόρουμ φαίνεται να βοηθάει η χαλάρωση των μυών.

[Merov]

Αυτονόητο είναι, ότι κανείς θα πρέπει πρωτίστως να συμβουλεύεται για θέματα υγείας τον γιατρό του και όχι κάποιον ανώνυμο στο διαδίκτυο που "τα λέει καλά". Η συχνουρία για παράδειγμα, μπορεί να είναι ένδειξη ουρολοίμωξης, μπορεί να είναι και ένδειξη προστατίτιδας.

Από κει και πέρα, απ' την περιγραφή σου, νομίζω searcher πως έχεις πέσει θύμα της λεγόμενης "αγωγής τουαλέτας" - ενός ψυχαναγκασμού που σε πολλούς από εμάς καλλιέργησαν οι γονείς μας.

Αυτού του είδους η αγωγή συνιστά τη βάση μιας χρόνιας σύσφιξης των μυών της πυέλου, την οποία επέτεινες στη συνέχεια με τις ασκήσεις kegel. Η σύσφιξη αυτή δημιουργεί ένα χρόνιο νευροφυτικό κόμπο στον πρωκτό και το περίνεο. Η πίεση μεταφέρεται στον προστάτη, που για να αντέξει την πίεση αναγκάζεται να σκληρύνει και να διογκωθεί, πιέζοντας και φράζοντας έτσι την ουροδόχο κύστη, η οποία δεν μπορεί πια να χωρέσει την ποσότητα ούρων για την οποία είναι κατασκευασμένη. Έτσι τα νεφρά υποχρεώνονται να κατακρατούν υγρά και να τα βγάζουν με δόσεις - το φαινόμενο της δυσουρίας και της συχνουρίας.

Το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να κάνεις, είναι κατά τη γνώμη μου να εγκαταλείψεις τη συνήθεια να "τα κρατάς" πάση θυσία και σε κάθε περίπτωση. Από άποψη γυμναστικής, θα σε βοηθήσει η πίεση των ποδιών προς τα μπρος στο σχετικό μηχάνημα, όπως και οι ασκήσεις σε απαγωγούς και προσαγωγούς, ΧΩΡΙΣ όμως βία. Οι ασκήσεις θα πρέπει να γίνονται σιγά, ήπια, ώστε να "πειστεί" η λεκάνη να ξεφορτώσει εντάσεις στα πόδια, και όχι να φορτώσει χειρότερα προσπαθώντας να πετύχει "επιδόσεις".

Πάνω απ' όλα όμως, την περίπτωσή σου θα βοηθήσουν τα θερμά λουτρά και το μασάζ, σε οποιαδήποτε εκδοχή του.

Τέλος, βοηθήματα και συμπληρώματα όπως η serenoa, το epilobium, το εκχύλισμα cranberry, ο χυμός από ρόδι και λεμόνη, η αλόη κ.ά., βοηθούν ιδιαίτερα στην ούρηση και τη χαλάρωση της περιοχής. Ψάχνοντας (μια που είσαι και searcher) θα καταφέρεις με τον χρόνο να φτιάξεις το δικό σου "θεραπευτικό κοκτέηλ".