Η δικιά μου περιπέτεια

[john_55]

Καλησπέρα σας! Είμαι νέο μέλος και θα σας γράψω και εγώ τη δική μου «οδύσσεια».
Η περιπέτεια μου διαδραματίζεται κάτι περισσότερο από δύο έτη. Όλα ξεκίνησαν έπειτα από ένα δυνατό χτύπημα στα γεννητικά μου όργανα. Είχα θυμάμαι πόνο στους όρχεις ο οποίος δεν πέρναγε όπως προηγούμενες φορές που είχε τύχει να χτυπήσω (σε μικρότερο βαθμό). Επίσης παρατήρησα ότι το πέος είχε και στη χάλαση μία αλλαγή. Είχε μαλακώσει και ένιωθα ότι δεν το συγκρατούσε τίποτα, ήταν σαν να υπακούει στο νόμο της βαρύτητας με μία λέξη εγώ θεωρούσα ότι «κρέμεται». Επίσης παρατήρησα εξ' αρχής μια διαφορά στην ούρηση, μειωμένη ροή και σαν να μην άδειαζε η κύστη μου αλλά σε εκείνη την φάση το μυαλό μου ήταν περισσότερο στους πόνους στους όρχεις. Παρ' όλα αυτά τις πρώτες 5 μέρες μετά από το χτύπημα δεν σταμάτησα να κάνω ότι έκανα. Είχα πάει για ποδόσφαιρο αλλά εκεί σαν να σιγουρεύτηκα ότι πλέον κάτι δεν πάει καλά και ήταν σοβαρό. Καθώς έτρεχα με ενοχλούσε το πέος με την έννοια ότι ήταν πλέον ένα «ξένο» σώμα. Το ένιωθα να πηγαίνει πέρα δόθε ανεξέλεγκτα. Στο στίβο σε άλματα που έκανα πάλι το ίδιο. Δεν είχα αφήσει να με πάρει από κάτω μέχρι εκείνο το διάστημα των 5 ημερών. Στην έκτη μέρα όμως ξυπνάω 4 το πρωί με αφόρητους πόνους στους όρχεις. Δεν μπορούσα πλέον να κουνηθώ. Κάθε κίνηση που έκανα και πόναγα ακόμη πιο πολύ. Δεν πήγα σε γιατρό για έναν μήνα σχεδόν ούτε είπα τι είχε συμβεί σε κανέναν, προσπαθούσα να το κρύψω. Θεωρούσα ότι τα γεννητικά μου όργανα είχαν διαλυθεί εν ολίγοις και ήμουν ένα άτομο που δεν ήθελε να στεναχωρήσει κανέναν. Μετά από έναν μήνα «με πήγαν» με το ζόρι που λέμε σε έναν ουρολόγο. Εγώ εν τω μεταξύ ήμουν βέβαιος ότι θα ακούσω για χειρουργεία, στειρότητες κτλ. Φτάνω λοιπόν στον α) ουρολόγο στον οποίο απλά λέω ότι χτύπησα πριν ένα μήνα και ότι πονάω στους όρχεις. Με εξετάζει στον υπέρηχο πρώτα τον έναν και μου λέει βλέπει μία αν θυμάμαι καλά κοίλη ή σπερματοκύστη μικρή, άσχετη με το χτύπημα και ότι απλά θέλει μία παρακολούθηση ανά δύο έτη. Πηγαίνει και στον δεξί και βλέπει μία μικρή φλεγμονή. Μου λέει ίσως να φταίει κάποιο μικρόβιο για τους πόνους και μου συνταγογραφεί PRIXINA και να παίρνω για 5 μέρες κάθε απόγευμα ένα ponstan.  Μπορώ να πω ότι ανακουφίστηκα λίγο, θυμάμαι κιόλας που τον ρώτησα αν μπορώ να πάω για ποδόσφαιρο. Μου είπε καλύτερα να μην πάω λόγω τις φλεγμονής για λίγες μέρες. Το άτομο που με πήγε στον γιατρό ζήτησε να μου γράψει αν υπάρχει κάποια εξέταση παραπάνω και ο γιατρός μου έγραψε υπέρηχο για τους όρχεις να το κάνω σε διαγνωστικό κέντρο αλλά είπε δεν θα βρεθεί κάτι άλλο. Εγώ όμως μόλις έφυγα από το ιατρείο ήξερα ότι από τον φόβο μου δεν τόλμησα να του πω τίποτα για το πέος ( το οποίο δεν εξέτασε και έτσι όπως με είδε συγχωρέστε με, χεσμένο, μου έδωσε ένα κομμάτι χαρτί να το κρύβω κατά την διάρκεια του υπερήχου στους όρχεις). Ξεκινάω λοιπόν την αντιβίωση ένα χάπι την ημέρα και κλείνω ραντεβού για για τον υπέρηχο 5 μέρες μετά. Μόλις ξεκίνησα την αντιβίωση σαν να είδα μία ανεπαίσθητη μικρή βελτίωση στους πόνους στους όρχεις αλλά τίποτα ιδιαίτερο. Κάνω τον υπέρηχο όρχεων σε διαγνωστικό κέντρο και εκεί ο ακτινοδιαγνώστης δεν βρήκε τίποτα. Στο μεταξύ εγώ να υποφέρω. Μου λέει μήπως είχα κάποιο πρόβλημα με την μέση μου. Εγώ αναρωτήθηκα τι βλακείες μου λέει, που κολλάει η μέση με τους όρχεις... Παίρνω τηλέφωνο τον γιατρό να τον ενημερώσω για τον υπέρηχο και μου λέει θα είναι κάτι παροδικό και θα περάσει. Αν και υπέφερα συνευρέθηκα με μία ιερόδουλη για να δω πως λειτουργεί το εργαλείο εκεί κάτω. Είχα στύση αλλά δεν ένιωθα το πέος, η πράξη έγινε και με διάρκει μάλιστα χωρίς να το επιδιώκω. Διαπίστωσα όμως ( το είχα καταλάβει σε ένα βαθμό) ότι δεν αισθανόμουν το πέος και ιδιαίτερα την βάλανο. Στο στοματικό να καταλάβετε δεν ένιωθα τίποτα σχεδόν. Περνάει και μία εβδομάδα από την συνεύρεση και ένα πρωί μετά από 3 ποτά το προηγούμενο βράδυ ξυπνάω ακόμη πιο χάλια, πονούσα και στο πέος από την κάτω μεριά κατά μήκος του κορμού. Τελειώνει και η αντιβίωση του prixina, νομίζω 20 μέρες, 3 κουτιά ήταν. Παίρνω τηλέφωνο τον γιατρό ότι συνεχίζω να πονάω και μου λέει ότι ίσως δεν με έπιασε καλά η αντιβίωση και μου λέει να κάνω 5 (νομίζω) ενέσεις briklin. Τις κάνω αλλά τίποτα. Ξαναπηγαίνω στον γιατρό και του λέω ότι χτύπησα και στο πέος, με πονάει και εκείνο και του περιγράφω τα πράγματα ότι κρέμεται, είναι χαλαρό δεν το νιώθω κτλ. Με ρωτάει αν μελάνιασε στο χτύπημα, αν υπάρχει στύση. Του λέω ότι δεν μελάνιασε, αλλά είχαν χαθεί τελείως οι πρωινές στύσεις. Μου κοιτάει και το πέος και μου λέει δεν βλέπω κάτι. Μου γράφει γενική ούρων και ενώ δεν ήθελε μου γράφει και εξέταση τεστοστερόνης. Κάνω την γενική ούρων και στα άμορφα άλατα έλεγε «άφθονα ουρικού οξέως», ειδικό βάρος 1,025 και όψη θολερή. Ήταν Σάββατο όταν πήρα τα αποτελέσματα και ψάχνοντας στο google είπα πάει έχω πέτρα... Παίρνω τηλέφωνο στον γιατρό και μου λέει «πιείτε νερό». Το πλάκωσα στο νερό και γω, ούτε που θυμάμαι πόσο ήπια αν και πονούσα ήδη προς την κύστη και τα γεννητικά όργανα. Επανέλαβα την γενική μετά από μία εβδομάδα, πίνοντας υπερβολικά πολύ νερό και βγαίνει με ειδικό βάρος 1.013, όψη διαυγής και άμορφα άλατα: όχι. Πηγαίνω ξανά στον γιατρό γιατί ήθελα να με δει σε στύση στο πέος αλλά πάλι δεν είδε τίποτα. Στο ότι δεν ένιωθα την βάλανο με ¨τσίμπησε¨ με τα δάχτυλα εκεί και με ρώτησε αν αισθάνομαι κάτι και του απαντάω όχι. Μου λέει θα κρατάω περισσότερο χρόνο στο σεξ πλέον... Στο μεταξύ βγήκε και το αποτέλεσμα της τεστοστερόνης: 2,74. Δεν ήξερα τι σημαίνει, ούτε με ένοιαζε και ο γιατρός δεν σχολίασε κάτι. Μου είπε να σταματήσω να ασχολούμαι με το πέος, και για το θέμα που είχα με την ούρηση μου είπε να πάρω ένα σκεύασμα – φυτικό συμπλήρωμα GRAMMIN και να τον ξανακαλέσω σε ένα μήνα. Πήρα το συμπλήρωμα για 25 μέρες αλλά δεν άλλαζε κάτι και εγώ υπέφερα όλο αυτό τον καιρό. Δεν τον ξαναενόχλησα, είχα καταλάβει ότι του ήμουν βάρος. Κλείνω ραντεβού με έναν δεύτερο γιατρό που διάβασα το βιογραφικό του γιατί ναι είχα αμφιβολίες για την κατάρτιση του πρώτου γιατρού. Πηγαίνω λοιπόν στον δεύτερο και του λέω ότι κρέμεται το πουλί, δεν το νιώθω, πηγαίνει πέρα δόθε και πονάω σε όρχεις και πέος. Με βλέπει χωρίς υπέρηχο και στην εξέταση θυμάμαι μου ζήτησε να βήξω Κανά δυο φορές. Δεν βλέπει κάτι μου είπε και αυτός. Πριν με ¨διώξει¨ του λέω και ότι έχω συνέχεια αίσθημα για ούρηση – δεν ανακουφίζομαι μετά από την ούρηση και δεν βγάζω πολλά ούρα. Μου γράφει υπερηχογράφημα κάτω κοιλίας και μετά μου είπε θα κάνουμε καλλιέργειες. Γενικά η συμπεριφορά του ήταν απότομη. Κάνω το υπερηχογράφημα και ο ακτινολόγος μου είπε ότι βλέπει κάτι προστατίτιδες που κατά την γνώμη του δεν είναι κάτι σοβαρό. Χωρίς να ξέρω τι σημαίνουν οι προστατίτιδες που μου είπε και σε συνδυασμό με την συμπεριφορά του γιατρού δεν ξαναπήγα να του δείξω την εξέταση. Να σας πω ότι για την εξέταση έπρεπε να έχω γεμάτη κύστη. Στο διαγνωστικό μου είπαν να πιω νομίζω 4 ποτήρια νερό πριν πάω. Στον υπέρηχο σημείωσαν ότι είχα 750κ, εκ. ούρα. Θυμάμαι ότι ήθελα να πάω τουαλέτα αλλά δεν το καταλάβαινα και τόσο πολύ γιατί πονούσα εκεί κάτω, είχα ξεχάσει πως είναι απλά να θες να κατουρήσεις. Ήταν ένα συνεχές μπερδεμένο αίσθημα για ούρησης μαζί με πόνο που δεν έφευγε ποτέ. Και αφού δεν πήγα στον γιατρό με έτρωγαν οι σκέψεις ότι μπορεί να κόλλησα τίποτα από την επαφή που είχα με την ιερόδουλή που προανέφερα. Συνέχιζα να φοβάμαι τους γιατρούς και βρήκα στο ίντερνετ μία εξέταση για σεξουαλικά νοσήματα μόνο με ούρα. Κλείνω ραντεβού και δίνω το δείγμα. Να σημειώσω σε αυτό το σημείο ότι πλέον στην εκσπερμάτιση δεν έβγαζα την ποσότητα που έβγαζα πριν το χτύπημα ούτε εκτοξευόταν το σπέρμα και ήταν πλέον η όψη του σαν σκέτο νερό. Βγαίνουν και τα αποτελέσματα για τα σεξουαλικά νοσήματα ( αν και ήμουν σίγουρος ότι κάτι θα είχα κολλήσει αφού και τα ούρα μου είχαν αλλάξει όψη) αλλά αρνητικά τα αποτελέσματα, τίποτα δεν βρέθηκε. Περνάνε μερικοί μήνες αλλά εγώ να συνεχίζω να υποφέρω – να κοιμάμαι μόνο 5 ώρες από τους πόνους. Έιχα το χρώμα του νεκρού, είχα εξαντληθεί.... Πηγαίνω σε έναν τρίτο γιατρό. Του λέω τα συμπτώματα μου με κοιτάει δεν βλέπει κάτι και αυτός. Μου λέει να πάρω μαγνήσιο, βιταμίνη Β6, Β12, βιταμίνη Ε. Μου εξήγησε ότι είναι για το νευρικό σύστημα για να επανέλθει η αισθητικότητα στο πέος. Μου γράφει και γενική ούρων για να δούμε τα πυοσφαίρια. Με ρώτησε και αν έχω πάρει καθόλου αντιφλεγμονώδη. Του απαντάω όχι και μου λέει να πάρω algofren ένα την ημέρα για μια εβδομάδα. Κάνω την γενική ούρων χωρίς να δείξει κάτι. Τελειώνει ο μήνα με τις βιταμίνες και του λέω ότι πονάω ακόμα. Με ρώτησε αν έχω κάνει καλλιέργειες και είπα όχι. Μου γράφει καλλιέργειες ούρων σπέρματος, σπερμοδιάγραμμα και επειδή τον έπρηξα ότι χτύπησα πολύ μου γράφει μαγνητική κάτω κοιλίας. (Αναρωτήθηκε μήπως είχε  χτυπηθεί ο προστάτης). Βγαίνουν οι καλλιέργειες και βλέπω μικρόβιο στην καλλιέργεια σπέρματος. Χάρηκα μπορώ να πω, επιτέλους βρέθηκε τι έχω θα σταματήσουν να με παίρνουν για τρελό και θα ησυχάσω από τους πόνους. Αμ δε, έστειλα τα αποτελέσματα στον (τρίτο) γιατρό και απλά η γραμματέας του μου λέει ότι ο χρυσίζον σταφυλόκοκκος είναι στο δέρμα και υπήρξε επιμόλυνση στο δείγμα που έδωσα. Κάνω την μαγνητική κάτω κοιλίας και δείχνει δισκοπάθεια στο μεσοδιάστημα 05-Ι1. Ξαναεπισκέπτομαι τον γιατρό του λέω για πρώτη φορά ακριβώς πως έγινε το χτύπημα στα γεννητικά για να μην ψάχνουμε άδικα αλλού. Με ξανακοιτάει στον υπέρηχο με πολλή λεπτομέρεια αλλά δεν βλέπει κάτι ξανά. Μου λέει να συνεχίσω τις βιταμίνες γιατί εγώ νόμιζα ότι ήταν  για ένα μήνα μόνο. Μου λέει κάνουν μόνο καλό, όχι κακό και δεν έχουν παρενέργειες. Είπε επίσης να πάρω ταδαλαφίλη σε καθημερινή βάση για να αιματώνεται σωστά το πέος.

[john_55]

Παίρνω την ταδαλαφίλη και μπορώ να πω ότι το πέος ακόμα και στη χάλαση σαν να επανήλθε κάπως στην σκληρότητα που ήταν και πριν αλλά εγώ πονούσα στο κάτω μέρος του πέους και σε συνδυασμό με τις περισσότερες στύσεις υπήρχε δυσφορία. Ξαναπαίρνω τον γιατρό του ξαναλέω ότι πονάω στην ουρήθρα και προφανώς ενοχλημένος μου λέει να κάνουμε ουρομέτρηση και ουρηθροσκόπηση. Κάνουμε την ουρομέτρηση και μόλις τελείωσα με ρώτησε αν πάντα έτσι κρατούσα τόσο πολλά ούρα. Του ξαναλέω ότι έχω χάσει το αίσθημα της ούρησης που είχα, είναι μόνιμο δεν καταλαβαίνω αν έχω πολλά ή λίγα παρά μόνο όταν είναι να σκάσω. Οι πόνοι υπερκάλυπταν τα υπόλοιπα. Από την ουρομέτρηση μου λέει ότι δεν θεωρεί ότι υπάρχει θέμα με την ουρήθρα αλλά την κάνουμε την εξέταση. Καθαρή και η ουρήθρα, δεν συνέχισε και στην κύστη ο γιατρός μιας και δεν υπάρχει λόγος μου είπε. Ήρθε και σε δύσκολη θέση ο γιατρός, δεν είχε επιλογές. Μου είχε αναφέρει για το ψυχολογικό κομμάτι και δειλά δειλά μου είπε ότι θεωρεί ότι κατά αυτόν πρέπει να πάρω ήπια αντικαταθλιπτική αγωγή. Δεν του άρεσε όταν στην ερώτηση του αν δω στον δρόμο μία γκόμενα προκλητικά ντυμένη αν θέλω να την βάλω κάτω και να της αλλάξω τα φώτα.  Εγώ με το ζόρι μπορούσα να αυτοεξυπηρετηθώ...και του λέω θέλω αλλά νιώθω ανίκανος. Μου λέει λοιπόν να πάρω ένα παυσίπονο με δραστική ουσία πρεγκαμπαλίνη και ότι θα μου περάσει ο πόνος στα σίγουρα. Στο μεταξύ από πρήξιμο δικό μου, μου γράφει ξανά καλλιέργειες και σπερμοδιάγραμμα. Στις καλλιέργειες αυτές δεν βγήκε καθόλου ο χρυσίζων σταφυλλόκοκος. Το σπερμοδιάγραμμα είχε δείξει από την πρώτη φορά χαμηλή ποσότητα σε ml σπέρματος και χαμηλή κινητικότητα όπως το είδα. Με την πρεγκαμπαλίνη έγινα ¨αλοιφή¨. Μου νέκρωσε τον εγκέφαλο και μου πήρε τα συναισθήματα. Στην πρώτη εβδομάδα που το πήρα και περίμενε τηλέφωνο ο γιατρός για να του πω πως θα είμαι του λέω το σταματάω δεν το αντέχω και πάω σε ψυχίατρο. Πάω στον ψυχίατρο του λέω πως έχουν τα πράγματα και μου λέει αν ήμουν στο εξωτερικό θα πήγαινα σε ιατρεία πόνου. Στην Ελλάδα συστεγάζονται στα δημόσια νοσοκομεία. Μου είπε για τον νευροπαθητικό πόνο η δόση της πρεγκαμπαλίνης είναι μεγαλύτερη από αυτήν που μου έδωσε ο γιατρός και μου λέει να την συνεχίσω με αυξημένη ποσότητα. Παίρνω τηλέφωνο τον ( τρίτο) ουρολόγο γιατί μπορώ να πω μου κέρδισε την εμπιστοσύνη και προσπάθησε πραγματικά έστω και μετά από πίεση – πρήξιμο να με βοηθήσει και τον ρωτάω αν είναι σύμφωνος με τα λόγια του ψυχίατρου για την αύξηση της δόσης της πρεγκαμπαλίνης και μου είπε οκ. Συνέχισα για καμιά 20αριά μέρες με την πρεγκαμπαλίνη αλλά ήμουν σαν ζόμπι. Είχα τον πόνο εκεί κάτω είχα και το κεφάλι πλέον χάλια μαύρα. Λίγο πριν τελειώσει το κουτί το σταμάτησα. Δεν έκανα τίποτα για κανά δυο μήνες. Είδα ότι δεν μπορεί να με βοηθήσει κάποιος. Συνέχιζα όμως να υποφέρω. Τι να κάνω αναρωτιόμουν. Πήγα σε έναν ορθοπεδικό να δω μήπως έφταιγε εκείνο το εύρημα στην σπονδυλική στήλη γιατί πλέον με την πρεγκαμπαλίνη άρχισε να με ενοχλεί η μέση κάτω κάτω χαμηλά σε μεγάλο βαθμό. Ένιωθα σαν να κόπηκε το σώμα στα δύο από την μέση αλλά δεν με τρόμαζε και πολύ αυτό σε σχέση με τα γεννητικά. Πηγαίνω σε ορθοπεδικό και μου γράφει μαγνητική οσφυϊκής μοίρας. Μου είπε για την πρεγκαμπαλίνη ότι ίσως ο (τρίτος) ουρολόγος μου την έγραψε για το άγχος. Με ρώτησε πρώτα πως τα πάω από άγχος και του είπα ναι έχω αλλά πλέον έχω κουραστεί δεν νιώθω και πολλά. Μόλις βγήκαν τα αποτελέσματα για την μέση επειδή ο πρώτος ορθοπεδικός είχε μετά από μέρες διαθέσιμο ραντεβού πήγα σε άλλον ορθοπεδικό να δει το αποτέλεσμα. Ναι μου λέει υπάρχει μία κοίλη σε εκείνο το 05-I1 σημείο αλλά αυτό δεν επηρεάζει κάπου το ουροποιητικό. Του είπα τι θέμα έχω και τι έχω δοκιμάσει. Εκείνος νοιάστηκε μπορώ να πω, όχι επειδή μου είπε ότι το ψυχολογικό είναι το τελευταίο που θα δούμε αν υπάρχουν συμπτώματα/πόνοι. Ενδιαφέρθηκε και πήρε έναν ουρολόγο και του είπε ότι δεν αισθάνομαι την βάλανο/ το πέος ( ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΕΙ ΟΤΙ ΚΡΕΜΕΤΑΙ). Ο ουρολόγος εκείνος είπε να επισκεφθώ νευρολόγο. Πηγαίνω την ίδια μέρα σε γυναίκα νευρολόγο που ήταν διαθέσιμη και δεν διαπίστωσε κάτι ούτε αυτή και μου τόνισε τον ρόλο που παίζει το ψυχολογικό κομμάτι. Μου ανέφερε έναν ασθενή που είχε κάνει ΧΙΛΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΛΛΆ ΑΡΝΙΌΤΑΝ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΙ. Εγώ χαμογέλασα όταν μου του είπε. Σαν να την ειρωνεύτηκα, λέω τι μου λέει εγώ πονάω μετά από χτύπημα. Μου γράφει μαγνητική θωρακικής μοίρας γιατί εκείνο το σημείο σχετίζεται με το ουροποιητικό αν και δεν πίστευε ότι θα βρεθεί κάτι όπως και έδειξαν πράγματι οι εξετάσεις. Δεν είχα τι να κάνω... πηγαίνω και σε τέταρτο ουρολόγο!  Του λέω τα συμπτώματα με εξετάζει και μου λέει ότι έχω χρόνιο πυελικό άλγος και ότι είναι μια κατάσταση που κάνει δύσκολη την καθημερινότητα του ασθενή. Μου είπε να πάρω prostamol και xeforapid για 5 μερες. Δεν μου είπε και πολλά απλά να σταματήσω να κάνω εξετάσεις, ήδη κυκλοφορούσα με ένα πάκο Α4. Παίρνω τηλέφωνο τον τρίτο ουρολόγο που τον είχα σε εκτίμηση και άρχισε να βρίζει τον τελευταίο ουρολόγο με την διάγνωση που έκανε. Πέταξα τα xeforapid και το prostmamol μετά από το τηλεφώνημα αυτό. Πήγα ξανά στον τρίτο ουρολόγο αλλά η αλήθεια είναι δεν μου εξήγησε γιατί δεν έχω χρόνιο πυελικό άλγος. Μου είπε για έναν ασθενή του που είχε χρόνιο πυελικό άλγος αλλά εκείνος δεν μπορούσε να ουρήσει. Εμένα μου ξαναέκανε ουρομέτρηση και μου είπε η ούρηση μου είναι ¨αστέρι¨, μέχρι και η γραμματέας του το κατάλαβε. Σε εκείνον τον ασθενή που είχε με χρόνιο πυελικό άλγος και είχε πάει σε καμία 10αριά ουρολόγους του είχε πει να παίρνει alfural και libeprosta. Μου τα έδωσε και σε μένα μόνο και μόνο επειδή δεν έχουν καμία παρενέργεια. Μου ξανατόνισε να πάω σε ψυχίατρο και του λέω πήγα ήδη. Μου απάντησε όμως ότι θα τον κατεύθυνα λάθος τον ψυχίατρο και (χωρίς να επιμείνει) μου πρότεινε έναν που γνωρίζει ότι είναι καλός ως επιστήμονας – δεν είχε κάποιο όφελος. Μου είπε να πάω και να τον πάρω τηλέφωνο τηλέφωνο μετά από κανένα τρίμηνο να του πω τα νέα μου γιατί τον ένοιαζε η περίπτωσή μου. Εκείνη ήταν και η τελευταία μας επικοινωνία με τον τρίτο ουρολόγο. Δεν τον ξαναενόχλησα. Πήρα το alfural  και το Libeprosta  για ένα μήνα και τότε ήταν η πρώτη φορά που είδα κάτι να με βοηθάει – ανακουφίζει. Βελτιώθηκε σε μεγάλο βαθμό η ούρηση μου, και σαν να μειώθηκε λίγο ο πόνος. To alfural ήθελε συνταγογράφηση και δεν το ξαναπήρα όταν τελείωσε. Το libeprosta όμως όταν τελείωσε και το σταμάτησα σαν να πονούσα πιο πολύ. Έτσι συνέχισα μόνο με libeprosta. Μετά από κανένα μήνα επικοινώνησα με έναν γιατρό που μου σύστησε κοινώς γνωστός που του είχε κάνει επέμβαση ενας ¨τρομερός¨ (τέταρτος πλέον) ουρολόγος. Τον κάλεσα και μου είπε να κάνω μαγνητική πέους. Στο σημείο που του είπα ότι δεν νιώθω το πέος με ρώτησε αν ξαναδοκίμασα να κάνω σεξ, του είπα ναι χωρίς προφυλακτικό στο στοματικό αλλά μου λέει ίσως είναι επειδή το σκέφτομαι ότι δεν το νιώθω και για αυτό συμβαίνει. Κάνω λοιπόν την μαγνητική και βγαίνει καθαρή. Του είπα ότι ένας γιατρός μου είπε ότι έχω χρόνιο πυελικό άλγος και μου συστήνει έναν γιατρό που ασχολείται με την  ουροδυναμική. Πηγαίνω σε αυτόν τον (πέμπτο) ουρολόγο και μου λέει να πάψω να ασχολούμαι με την εικόνα τους πέους μου και ότι δεν βλέπει κάτι αν και δεν  είναι ειδικός ανδρολόγος και μου συστήνει έναν ανδρολόγο. Μου είπε ότι ίσως βρίσκομαι σε μία κατάσταση υπερευαισθησίας και ότι από το χτύπημα θα δημιουργήθηκαν φλεγμονές οι οποίες έχουν φύγει αλλά στέλνονται ακόμα σήματα πόνου στο νευρικό σύστημα. Να κάνω υπομονή μου είπε. Αν συνέχιζα την πρεγκαμπαλίνη είπε θα μου έφευγαν οι πόνοι σίγουρα. Αν έχω εξάρσεις να πάρω ένα νέο αντιφλεγμονώδες το arcoxia. Δοκιμάζω ένα – δύο arcoxia αλλά δεν μου έκαναν κάτι. Περνάνε αρκετοί μήνες και επισκέπτομαι τον (τέταρτο ξανά) ουρολόγο να μου γράψει εξετάσεις για σμν. Μου γράφει και ξαναβγαίνει χρυσίζον σταφυλλόκοκος. Στο τηλέφωνο μου είπε ότι υπάρχει στη βιβλιογραφία και να πάρω  αντιβίωση cyproxin. Τις πρώτες μέρες σαν να είδα μια μικρή βελτίωση αλλά τίποτα σπουδαίο. Όταν τελείωσε η αντιβίωση δεν τον ξαναενόχλησα. Πηγαίνω στο ανδρολόγο που μου ανέφερε ο (τέταρτος) ουρολόγος. Του λέω τι έχω σχετικά με το πουλί. Μου λέει αν το χτύπημα ήταν σοβαρό θα υπήρχαν άλλα συμπτώματα πχ μελανιές που εγώ δεν είχα. Μου είπε αν ήθελα να κάνω τρίπλεξ αγγείων πέους και κρουστικά κύματα χωρίς να μου υποσχεθεί κάτι για τα αποτελέσματα. Το χρόνιο πυελικό άλγος μου είπε είναι αυτοάνοσο, μπορεί η φλεγμονή να το προκαλέσει αλλά δεν υπάρχει χάπι να πάρω και να γίνω καλά. Για το τρίπλεξ πέους του είπα ότι προηγούμενος (ο τρίτος) ουρολόγος μου είπε να μην το κάνω γιατί θα πετάξω τα λεφτά μου και θα δούμε μόνο την αιμάτωση. Ο ανδρολόγος μου είπε θα δούμε και ανατομικά στοιχεία. Μην τα πολυλογώ κάνω και αυτό το τρίπλεξ αλλά ο ανδρολόγος δεν μου είπε να ντυθώ πριν καν επέλθει πλήρης στύση. Εγώ είχα διαβάσει ότι αλλιώς θα γινόταν αλλά δεν τόλμησα να του το πω. Μου είχε κάνει μικρότερη δόση από την κανονική και σε λίγο διάστημα ξεκίνησε να μεγαλώνει το πέος. Εγώ εκείνο το διάστημα είχα συνευρεθεί ερωτικά αρκετές φορές και έκανα παράλληλα και εξετάσεις για σμν χωρίς να βρίσκεται τίποτα ποτέ. Διάβαζα για το χρόνιο πυελικό άλγος και είδα και το βίντεο του γιατρού της Θεσσαλονίκης για το χρόνιο πυελικό άλγος. Δεν έτρεξα να πάω κατευθείαν. Πέρασε ένα 6μηνο μέχρι να τον επισκεφθώ. Λίγο πριν την επίσκεψη μου βρήκα ένα άτομο που τον επισκέφθηκε και δεν έμεινε ευχαριστημένος από τον γιατρό. Εκείνος απέκτησε χρόνιο πυελικό άλγος από ουσίες μου είπε. Είχε πετάξει αρκετές χιλιάδες ευρώ σε γιατρούς και τα αντικαταθλιπτικά που πήρε δεν έκαναν κάτι που τον ρώτησα. Λίγο πριν τον επισκεφτώ είχα δοκιμάσει ένα ¨κοκτέιλ¨ από βιταμίνες: b12, b6, E, μαγνήσιο, κουρσετίνη, libeprosta και κρανμπερι ( μπορεί να ξέχασα κάποιο). Πηγαίνω στο ραντεβού. Οκ θετική εντύπωση μου έκανε. Δεν ένιωσα ότι κοιτάει το πορτοφόλι του ασθενή. Βέβαια πλέον είχαν περάσει – 2 χρόνια από τότε που ξεκίνησαν οι πόνοι και είχα τρομερή βελτίωση και μπορούσα να «σταθώ» απέναντι στον γιατρό. Μου είπε ότι δεν έχω εναυσματικά σημεία πόνου, θετικό είναι ότι νιώθω καλύτερα, χρειάζεται χρόνος για την ίαση και ξεκούραση του νευρικού συστήματος για να σπάσει ο φαύλος κύκλος του άγχους-πόνου. Μου είπε να συνεχίσω την κουερσετίνη με ανανά που έχει μία ουσία που δεν θυμάμαι τώρα, μου είπε να πάρω ένα συμπλήρωμα για το νευρικό σύστημα και κάτι ακόμη που δεν έχουν καμία παρενέργεια. Για την ούρηση που πήγαινα συνεχώς μου είπε να καταγράψω πόσες φορές πάω και να μετρήσω πόσα λίτρα βγάζω. Εκεί φάνηκε ότι έπινα πάρα πολύ νερό και πήγαινα πάνω από 20 φορές για κατούρημα. Μου είπε να πάω σε ενδοκρινολόγο για μία πάθηση που ο οργανισμός παράγει υπερβολικά ούρα. Πηγαίνω σε ενδοκρινολόγο, μου είπε και εκείνη να μειώσω το νερό και να δούμε τι βγάζω + κάποιες εξετάσεις. Εκεί η ωσμοτικότητα ήταν στο 169 με όρια 275-800. Μου είπε τηλεφωνικά να επαναλάβω την εξέταση μόλις μου την γράψει. Δεν μου την έγραψε ποτέ...πήγα σε δεύτερο ενδοκρινολόγο και μου είπε δεν έχω την πάθηση που παράγω ούρα. Πήγα από μόνος σε νεφρολόγο για να δω μήπως συμβαίνει τίποτα εκεί σχετικά με τα ούρα και εκείνος μου είπε ότι πολλοί ουρολόγοι προκαλούν δηλητηρίαση σε ασθενείς που τους λένε να πίνουν πολύ νερό. Δεν είχε κάτι να μου πει...μάλιστα είχε και εκείνος χρόνιο πυελικό άλγος και με ρώτησε πως το αντιμετωπίζω. Εκείνος όταν έχει έξαρση παίρνει αντιβίωση cyproxin, πράγμα που δεν το καταλαβαίνω από την στιγμή που δεν υπάρχει μικρόβιο. Τέλος πάντων να σας πω ότι μετά από 2+ χρόνια από τότε που μου δημιουργήθηκε το πρόβλημα είμαι απίστευτα καλύτερα, αλλά όχι πλήρως καλά. Δεν ασχολούμαι με την εικόνα του πέους, δεν υποφέρω από τους πόνους, μπορώ να είμαι λειτουργικός στην καθημερινότητα μου αλλά όχι όπως ήμουν λόγω των ( κατά πολύ πιο μικρών) ενοχλήσεων που συνεχίζουν  ακόμα. Το μόνο που παίρνω είναι το prostafit που διάβασα σε forum και νομίζω ότι με βοηθάει + που και που libeprosta. Πίνω και καφέ παρόλο που τον είχα διακόψει ένα διάστημα! Εγώ πιστεύω ότι κάτι έχω με τον προστάτη. Υπήρχαν περίοδοι που δεν πήγαινα τουαλέτα για 8+ ώρες λόγω ιδιαίτερης εργασίας και σε συνδυασμό με άγχος βγήκε αυτή η πάθηση. Είμαι πλέον χαλαρός σε όλα. Νιώθω ότι πέρασα τα χειρότερα και δεν φοβάμαι κάτι, έχω προσαρμοστεί στη νέα κατάσταση, δεν ξέρω αν θα φύγουν οι πόνοι αλλά δεν το σκέφτομαι πια.

[Algos]

Καλησπέρα Γιάννη.

Έχεις κάνει σχεδόν όλες τις εξετάσεις που υπάρχουν.

Απ'ότι καταλαβαίνω όλα ξεκίνησαν από χτύπημα. Μην ψάχνεις για μικρόβιο, δεν έχεις. Οπότε, όπως έχεις ήδη καταλάβει και συ, δεν υπάρχει λόγος για αντιβίωση. Η γνώμη μου επίσης είναι ότι ούτε τα αντικαταθλιπτικά χρειάζονται. Αν θες δοκίμασε το ansiolev.

Ο προστάτης πάλι δεν πιστεύω ότι μπορεί να έπαθε κάτι από το χτύπημα. Αν βέβαια σε βοηθάει κάποιο συμπλήρωμα που προορίζεται για τον προστάτη, καλοδεχούμενο.

Θεωρώ ότι ο πόνος προέρχεται από φλεγμονή, ίσως και σε συνδιασμό με κακή αιμάτωση (ισχαιμικός πόνος).
Προσπάθησε να δεις που ακριβώς είναι ο πόνος. Στους όρχεις ή στις επιδιδυμίδες. Αν είναι στις επιδιδυμίδες, που ακριβώς; Ψηλά ή χαμηλά. Η επιδιδυμίδα χωρίζεται σε 3 μέρη. Κεφαλή, σώμα, ούρα. Η κεφαλή είναι στο πάνω μέρος και ξεκινάει από τον όρχη, πιο κάτω είναι το σώμα και καταλήγει στην ουρά.
Γενικά τον πόνο τον "πιάνεις" ή είναι κάπου στο περίπου; Δηλαδή, με το δάχτυλο μπορείς να τον δείξεις σε γιατρό και να του πεις εδώ είναι;
Σου έκαναν ψηλάφηση; Αν ναι την αντέχεις ή ήθελες να δείρεις τον γιατρό;
Σήκωσες καθόλου πυρετό μετά το χτύπημα;
Αντιφλεγμονώδη πήρες; Αν ναι σε βοήθησαν; Φυτικό αντιφλεγμονώδες συμπλήρωμα είναι το quercetin. Πήρες; Σε βοήθησε; Για καλύτερη απορρόφηση θέλει βρωμελαΐνη (η ουσία που έχει ο ανανάς).

Αν είναι θέμα αιμάτωσης, ίσως βοηθήσει το spedra, ή σε συμπλήρωμα ό,τι περιέχει L-arginine.
Αν υπάρχει θέμα αιμάτωσης στο πέος (που δεν το νομίζω, εφόσον έχεις καλή στύση, αν κατάλαβα καλά) το ελέγχεις με triplex πέους με έγχυση ουσίας που προκαλεί στύση.

Για την αίσθηση που έχεις ότι το πέος κρέμεται και η απώλεια αίσθησης στη βάλανο, παραπέμπει σε τραυματισμό νεύρων. Ορθοπαιδικός μου έχει πει ότι ένα νεύρο μπορεί να κάνει και 2-3 χρόνια για να επανέλθει. Ίσως γι'αυτό να βλέπεις και σταδιακή βελτίωση με τον καιρό. Ίσως βοηθήσει neurobion ή άλλο συμπλήρωμα με βιταμίνη Β complex, ή a lipoic acid π.χ. nevralip 600.

Τώρα πως είσαι; Τι συμπτώματα έχεις;

[john_55]

Σε ευχαριστώ για την ανταπόκριση Algos! Το χτύπημα που έφαγα ήταν στα γεννητικά όργανα. Μικρόβιο έλεγα ότι μπορεί να απέκτησα λόγω μετέπειτα σεξουαλικών από το χτύπημα. Δεν είχα ανάλογη εμπειρία πως είναι να έχεις ουρολοίμωξη ή κάποιο μικρόβιο εκεί κάτω οπότε έπλαθα σενάρια. Στις καλλιέργειες πέρα από χρυσίζον σταφυλόκοκκο δεν βρέθηκε κάτι άλλο. Αντιβιώσεις (prixina και briklin χωρίς καμία εργαστηριακή εξέταση) δεν κατάλαβα γιατί πήρα από τον πρώτο γιατρό ( οι επόμενοι με ρώταγαν αν ήταν όντως ουρολόγος!).
Αντικαταθλιπτικά δεν κατάλαβα πως θα μπορούσαν να με θεραπεύσουν που έλεγε ο ( τρίτος - που κέρδισε την εκτίμησή μου) γιατρός. Το ήξερα ότι ήμουν ένα χάλι μαύρο αλλά ήταν επειδή δεν άντεχα τον πόνο (ούτε να κοιμηθώ δεν μπορούσα). Και άλλες φορές είχα στεναχωρηθεί στη ζωή μου και είχα αγχωθεί αλλά δεν πόναγα στα γεννητικά, αντιθέτως τράβαγα μία μαλακία (sorry για την έκφραση) και όλα καλά! Το ansiolev μετά από πολύ καιρό που είμαι ένας από τους τελευταίους γιατρούς που επισκέφθηκα αλλά πραγματικά σας λέω είμαι τέρμα χαλαρός σε ανησυχητικό βαθμό. Δεν πηγαίνω πλέον 10-15 λεπτά πριν από την ώρα που πρέπει σε οτιδήποτε και που καθυστερώ δεν με απασχολεί. Καταστάσεις που στο παρελθόν θα με άγχωναν ανεβάζοντας καρδιακούς παλμούς δεν με συγκινούν καν. Θεωρώ ότι η πρεγκαμπαλίνη ευθύνεται για αυτό και σίγουρα και η περιπέτεια αυτή με έκανε πιο ανθεκτικό - απαθή (άσχετα που πονάω).
Ο προστάτης έχει αποτιτανώσεις, ασβεστώσεις, παλιές προστατίτιδες αλλά μου είπαν και άλλοι έχουν και δεν έχουν πρόβλημα. Μια τάση να πηγαίνω πιο συχνά σε σχέση με τους υπολοίπους τουαλέτα την είχα αλλά όχι κάτι τρομερό. Τη νύχτα δεν ξύπνησα ποτέ για να πάω για κατούρημα, ούτε και τώρα.
Ο πόνος στους όρχεις δεν έφυγε μετά από το χτύπημα ποτέ τελείως και μετά από 5-6 μέρες ενώ συνέχιζα να κάνω ότι έκανα (άθληση) ξύπνησα με αφόρητους πόνους στους όρχεις σε όλη τους την περιοχή - πίστευα ότι έγιναν κομμάτια. Δεν μπορούσα να δείξω στον γιατρό που ακριβώς πονούσα, ήταν παντού στους όρχεις. Ψηλάφηση ναι μου έκαναν αλλά ήδη πόναγα στο εκατό τοις εκατό. Πυρετό όχι δεν είχα, τουλάχιστον δεν το κατάλαβα. Αντιφλεγμονώδη μου είπε ο τρίτος γιατρός να πάρω για μία εβδομάδα ένα αλγκοφρέν χωρίς κάποιο τρομερό αποτέλεσμα. Σε περιόδους που μετά από εκσπερμάτιση ένιωθα πιο πολύ έντονους πόνους στο κάτω μέρος του πέους/ουρήθρα έπαιρνα αντιφλεγμονώδες ίσα ίσα να μην τερματίζει ο πόνος. Σε κάποια φάση που μου έδωσε ταδαλαφίλη και είχα ενοχλήσεις μου είπε να πάρω mesulid αλλά δεν με βοήθησε καθόλου. Κερσετίνη μαζί με βρωμελαίνη ναι πήρα αλλά ενάμιση χρόνο μετά από το χτύπημα που ήμουν ήδη καλύτερα και δεν μπορώ να πω ότι ναι με βοήθησε σε αισθητό μπορεί. Κάτι μικρό μπορεί να έκανε. Πιο πολύ ανακούφιση παρατήρησα με το alfural και με το libeprosta όταν τα πήρα για πρώτη φορά. Κατουρούσα αρκετή ποσότητα πλέον και δεν έτρεχα κάθε ένα τέταρτο τουαλέτα.
Η στύση μου δεν είναι "πέτρα¨ όπως ήταν μετά από το χτύπημα. Με την ταδαλαφίλη είχε καλύτερη εικόνα το πέος αλλά γενικά μου είναι πιο δύσκολη η κατάσταση εκεί κάτω γιατί δεν νιώθω την βάλανο. Μου κάνουν στοματικό και κοιτάω για να το καταλάβω... Triplex πέους ζήτησα να κάνω αλλά ο γιατρός μου έκανε μικρότερη δόση και δεν περίμενε να έρθει πλήρης στύση. Σε 10-15 λεπτά από την ένεση με έδιωξε. Όταν κατέβηκα από το ιατρείο βέβαια έγινε πιο σκληρή η στύση και ξαναγύρισα πίσω να δούμε αν πρέπει να γίνει κάτι.
Για το πέος δεν μου ανέφερε κανένας για κάποιο νεύρο αλλά εγώ βλέπω διαφορά σημαντική. Ξεκάθαρα το καλοκαίρι προσπαθούσα να μην σκέφτομαι για σεξ/γκόμενες για να μην διαγράφεται το πουλί στο μαγιό/ντρεπόμουν. Έπαιζα ρακέτες, βόλεϊ με μαγιό χωρίς έξτρα εσώρουχο που άκουγα μερικούς και δεν είχα κάποιο θέμα. Κάποια συμπληρώματα συμπλέγματος Β είχα πάρει. Πλέον δεν παίρνω κάτι πέρα από το prostafit και το libeprosta σε μικρή δόση.
Τώρα, η πιο μεγάλη ενόχληση αν μπορούσα να τις κατατάξω είναι ο πόνος πάνω από τα γεννητικά όργανα και κάτω από τον αφαλό. Εκεί που κουμπώνει η ζώνη των παντελονιών. Δεν αντέχω σφίξιμο εκεί, σταμάτησα και να φοράω την ζώνη στο αυτοκίνητο κιόλας. Η κατάσταση που πήγαινα 4 φορές την ώρα τουαλέτα ανήκει στο παρελθόν. Μπορώ να πάω για περπάτημα και να τρέχω να βρω θάμνο να κατουρήσω ενώ πήγα τουαλέτα πριν βγω από το σπίτι. Οι όρχεις πλέον δεν με πεθαίνουν στον πόνο, έχω μια μικρή ενόχληση αλλά δεν την σκέφτομαι καν. Το πέος στο κάτω μέρος κατά μήκος της ουρήθρας νομίζω με ενοχλεί αλλά ούτε αυτό στροβιλίζει στο κεφάλι μου. Στο κατούρημα δεν μπορώ να ωθήσω τα ούρα όπως πριν το χτύπημα αλλά οκ, υπάρχει καλή ροή σε σχέση με την αρχική κατάσταση. Το πουλί επίσης αν δοκιμάσω να τρέξω με ενοχλεί που συμπεριφέρεται σαν ένα άνευρο - εκκρεμές. Με τύπου ¨βρακί" αντί για μποξεράκι στέκεται καλύτερα σε μία θέση, μου είπαν να φοράω σφιχτό εσώρουχο.
Επομένως η νούμερο ένα ενόχληση - μόνιμη είναι ο πόνος εκεί στην κύστη αν το υπολογίζω σωστά. Δεν ξέρω αν δείχνει κάτι που τα κόπρανα πια και τα αέρια έχουν ( σε εμένα) πιο άσχημη μυρωδιά και διαφορετική όψη ή είναι λογικό λόγω των αντιβιώσεων που πήρα χωρίς προβιοτικά/πρεβιωτικά ( που δεν γνώριζα τι είναι και ούτε μου είπαν να τα πάρω συνδυαστικά).

[john_55]

Ξέχασα να σας πω ότι και η μέση με ενοχλεί κάτω χαμηλά. Και εκεί ήταν μια περίοδος που με πόναγε πολύ αλλά τώρα είναι σε μέτριο/χαμηλό επίπεδο ο πόνος. Επίσης έχω μόνιμο πονοκέφαλο, βλέπω ότι οι γνωστικές/διανοητικές λειτουργίες έχουν υποστεί σημαντική έκπτωση. Αυτά 🙂.

[Algos]

Σύμφωνοι χτύπημα στα γεννητικά όργανα, αλλά πώς; Κλωτσιά, μπάλα, τι; Πονεσες εκείνη τη στιγμή; Πρήστηκε/μελανιασε κάτι; Αιματουρία;
Σε τι φάση ήσουν εκείνο το διάστημα; Προσωπικά, επαγγελματικά, οικογενειακά, κλπ.; Εκτός από το χτύπημα, ζοριστηκες με κάτι, σωματικά/ψυχολογικά; Γενικά πως θα χαρακτήριζες την υγεία σου, σωματική/ψυχική; Πίνεις/καπνίζεις/πίνεις; Χειρουργεία; Covid/long covid/ καραντίνα;

Εφόσον δεν βρήκες μικρόβιο με μικροβιολογικές εξετάσεις, δεν έχεις και συνεπώς δεν χρειάζεσαι αντιβιώσεις.
9 στους 10 ουρολόγους βέβαια, δίνουν αντιβίωση χωρίς καν να γράψουν εξετάσεις. Αυτό το κάνουν είτε από συνήθεια (πρέπει να δικαιολογήσουν και το 50ρικο), είτε γιατί συνήθως ο ασθενής βλέπει πρόσκαιρα κάποια βελτίωση. Όσο για τον γιατρό με ΧΠΑ που παίρνει κατά καιρούς αντιβίωση, καλύτερα να μην σχολιάσω. Ούτε για εκείνον που είπε ότι το ΧΠΑ είναι αυτοάνοσο. Ιδιοπαθές (δηλ. αγνώστου αιτίας) ΟΚ, αλλά αυτοάνοσο πρώτη φορά το ακούω.

Ο τρίτος ουρολόγος σου είπε για αντικαταθλιπτικά γιατί μάλλον σε είδε φουλ αγχωμενο και σε χάλια ψυχολογική κατάσταση. Λογικά σου έδωσε Lyrica για να χαλαρώσεις και σαν παυσίπονο.
Καταλαβαίνω ότι είσαι πολύ αγχώδης/υπεύθυνος σαν χαρακτήρας και είναι καλό που πλέον είσαι πιο χαλαρος. Αν διαβάσεις το "Headache in the pelvis" (το οποίο και στο προτείνω), θα δεις ότι οι περισσότεροι ασθενείς με ΧΠΑ, έχουν τέτοια χαρακτηριστικά.
Η πρεγκαμπαλινη αφού την σταμάτησες (και πολύ καλά έκανες) δεν ευθύνεται για τίποτα πλέον. Εσύ από μόνος σου, λόγω της περιπέτειας αυτής, κατάλαβες ότι δεν αξίζει να χαλιέσαι για ανούσια πράγματα και καλά κάνεις. Να το υιοθετήσεις από δω και πέρα και μην το αλλάξεις.

Οι αποτιτανωσεις/ασβεστωσεις στον προστάτη είναι ενδείξεις παλαιών φλεγμονών. Δεν θα φύγουν ποτέ, αλλά δεν ευθύνονται και για κάτι. Δεν είναι ενεργή φλεγμονή. Μπορεί να οφείλονται απλά και μόνο στο γεγονός ότι κρατούσες για ώρες τα ούρα σου μέχρι να πας τουαλέτα. Απλά ξέχνα τες. Φαντάσου τες σαν ένα σημάδι που έμεινε στο δάκτυλό σου μετά από ένα απλό κόψιμο.

Η αυξημενη συχνότητα ούρησης οφείλεται πιθανότατα στο άγχος σου. Πιστεύω ότι είσαι ακόμα λιγο αγχωμένος και μπερδεμένος.
Νερό καλό είναι να πίνεις, αλλά όχι και έναν κουβά. 2 lt νομίζω είναι μια χαρά, αλλά καλό είναι 2-3 ώρες πριν τον ύπνο να μην πίνεις, για να μην ξυπνάς το βράδυ.

Η περιοχή που περιγράφεις ταιριάζει μεν με το ύψος που βρίσκεται ο προστάτης, αλλά χωρίς μικρόβιο και χωρίς ενεργή φλεγμονή, πάλι σε νευρομυικο θέμα προσανατολίζομαι. Το ίδιο δείχνει και ο πόνος που είναι κάπου γενικά και αόριστα.
Η ζώνη στο αυτοκίνητο είναι άλλο θέμα βέβαια, αλλά ένα πολύ σημαντικό. Είμαι της άποψης πάντα ζώνη και πάντα προφυλακτικό.
Trigger points είπες ότι δεν έχεις. Εσωτερικά; Εξωτερικά;
Ένα άλλο που σου προτείνω να κάνεις είναι χαλάρωση πυελικού εδάφους με μπαλάκι του τένις. Ψάξε για βιντεάκια στο YouTube.

Έχε ακόμα υπόψη σου ότι πόνος στην ευρύτερη περιοχή μπορεί να οφείλεται σε σφιγμένο μυ ψοΐτη/λαγονοψοΐτη. Αν θυμάμαι καλά, ενώνει σπονδυλική στήλη με κάτω άκρα. Ένας για κάθε πόδι. Βέβαια οφείλεται περισσότερο στην καθιστική ζωή,  που εσύ μάλλον αθλείσαι, αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Υπάρχουν πάντως διατάσεις και για αυτούς τους μυς.

Δοκίμασε επίσης να δεις αν σε ανακουφίζει όταν ανασηκωνεις το όσχεο με το χέρι σου. Αν ναι, δοκίμασε να φορέσεις σπασουαρ για 1-2 εβδομάδες, για τουλάχιστον 8-10 ώρες την ημέρα. Διαφορετικά συνέχισε απλά με σλιπακι αντί μποξερακι.

Αναφορικά με κόπρανα κλπ., το γαστρεντερικό σύστημα είναι πολύ σημαντικό. Δεν θα ήταν κακό να πάρεις για 1 μήνα προβιοτικα. Βοηθάνε πολύ σε διάρροιες, δυσκοιλιότητα, ευερέθιστο έντερο, διαρρέον έντερο κλπ. Προτείνω: megaphytol, optibac και symbiosis alflorex.

Ο πόνος χαμηλά στη μέση πολλές φορές συνδέεται με το πυελικό άλγος. Το περπάτημα βοηθάει πολύ και ακόμα καλύτερα pilates/πυγμαχία ή οτιδήποτε άλλο βοηθάει στην ενδυνάμωση του κορμού.
Ακόμα, πολύ σημαντικός είναι και ο ύπνος και δεν μιλάω μόνο γενικα για το ποιοτικό 8ωρο, αλλά και για την στάση του ύπνου, το στρώμα και το μαξιλάρι.
Η χειρότερη στάση για την μέση είναι ο ύπνος μπρούμυτα με σηκωμένο το ένα γόνατο.  Αντιθέτως, η καλύτερη είναι ή ανάσκελα με ένα μαξιλάρι κάτω από τα γόνατα ή η εμβρυακή στάση, με ένα μαξιλάρι ανάμεσα στα πόδια.

Ο πονοκέφαλος πολλές φορές είναι από τον αυχένα, οπότε ένα καλό μαξιλάρι ξαναμπαίνει στην κουβέντα. Ακόμα, από κόψιμο καφέ και από αφυδάτωση.
Ο αυχένας γενικά θέλει ζέστη, οπότε προσοχή στο A/C, ρεύμα αέρα, παράθυρο αυτοκινήτου. Κασκόλ όταν έχει κρύο και στα ζόρια μασάζ με θερμαντική. Το μαγνήσιο επίσης βοηθάει, όπως και ειδικές διατάσεις.
Γενικά ο πονοκέφαλος μπορεί να είναι από άπειρες αιτίες και από το πιο απλό μέχρι πολύ σοβαρό. Από θέμα στρες, γκρίνια (μάλλον είσαι μικρός και δεν έχεις παιδιά), ΩΡΛ θέμα, covid, γρίπη, υπέρταση μέχρι όγκος. Σίγουρα πάντως δεν φταίει το χτύπημα που είχες. Δεν ξέρω αν βαρέθηκες (και με το δίκιο σου) τους γιατρούς και τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τους ασθενείς, αλλά εφόσον οι πονοκέφαλοι συνεχίζονται, μήπως να το κοιτούσες;

Τέλος, ό,τι προκαλεί έξαρση συμπτωμάτων το περιορίζεις ή το κόβεις. Πολλούς τους πειράζει το αλκοόλ, καφεΐνη, καυτερά, ποδήλατο/μηχανή, βάρη, συχνότητα εκσπερμάτισης, κρύο κ.α.
Ό,τι σε βοηθάει το καθιερώνεις π.χ. περπάτημα, άθληση, διατροφή, φυσιοθεραπείες, TENS, ζεστά ντους, ύπνος/ξεκούραση, κ.α.
Εσύ ξέρεις καλύτερα τον εαυτό σου.

[john_55]

Λοιπόν λένε ο διάολος λένε έχει πολλά ποδάρια...μου ήρθε από κει που δεν το περίμενα. Με χτύπησε με το κάτω μέρος κονταριού σκούπας ένας "φίλος"!
Βόγκηξα για τα καλά από τον πόνο, δεν είχε παραπάνω. Δεν πρήστηκε δεν μελάνιασε τίποτα. Αυτό που είδα ήταν ότι είχε γίνει το πέος σαν χυλός, μελάτο στην χάλαση. Οι όρχεις δεν σταμάτησαν να πονάνε αλλά όπως είπα πήγα για άθληση και πλέον με ενοχλούσε (πέρα από τους πόνους στους όρχεις) η κατάσταση του πέους, πήγαινε πέρα δώθε στις κινήσεις μου. Θυμάμαι από τις πρώτες μέρες διαταράχθηκε και η σχέση μου με την ούρηση. Μετά από 5-6 μέρες ξύπνησα κομμάτια, οι πόνοι στους όρχεις γίνανε αφόρητοι, κάθε κίνηση και πονούσα ακόμη πιο πολύ. Ήμουν στην ουσία ακίνητος και με πόνους, έκανα τα απαραίτητα μετά βίας. Η υγεία μου μέχρι εκείνη την περίοδο σωματικά ήταν πάνω από τον μέσο όρο για να μην πω άριστη. Απειροελάχιστη επαφή είχα με γιατρούς. Δεν κάπνιζα, δεν έπινα. Γυμναστική υπήρχε στη ζωή μου (πρώην αθλητής) και σωστή διατροφή. Συναισθηματικά θεωρώ όλοι κάτι έχουν να τους απασχολεί να τους δίνει και παράλληλα κίνητρο να προσπαθούν, έτσι ήμουν και εγώ. Το ότι ήμουν γενικά αγχώδης κατά την προσωπική μου άποψη θα πω ναι, αλλά δεν με κατέβαλε αντίθετα ήταν εφαλτήριο να είμαι σε ¨δράση-ζωντανός". Το βιβλίο που αναφέρεις το διάβασα ναι. Για τα trigger points ο γιατρός στον πρωκτό μου έβαλε κάτι και με ρώταγε αν πονάω. Δεν ένιωθα κάτι αν και δεν σας είπα ότι αυτή η απώλεια αίσθησης που έχω στο πέος την αισθάνομαι σε ένα σημείο και στο υπόλοιπο σώμα/κεφάλι σε μικρότερο βαθμό. Μπορεί απλά να είμαι ακόμα κουρασμένος από το διάστημα που κοιμόμουν 4-5 ώρες το 24ωρο από τον πόνο. Νερό έπινα όχι κουβά αλλά κουβάδες! Έχει βελτιωθεί και το θέμα με την ούρηση πλέον, βγαίνω από το σπίτι χωρίς να σκέφτομαι αν θα βρω τουαλέτα. Καθιστική ζωή δεν είχα, μετά από το χτύπημα καθηλώθηκα. Θα ήθελα να δοκιμάσω κάποια από τα προβιοτικά που αναφέρεις. Αυτά έχουν συγκεκριμένο τρόπο λήψης; Για τον ύπνο μόνο μπρούμητα μπορώ να κοιμηθώ και η σχέση μου με το μαξιλάρι δεν είναι καθόλου καλή .Δεν έχω καμία έξαρση, ούτε με επηρεάζουν καταστάσεις στο θέμα του πόνου. 

[Algos]

Τα προβιοτικα συνήθως πρωινές ώρες.  Κάποια είναι με το φαγητό, κάποια μετά κλπ. Γενικά, ό,τι γράφει το κουτί.

Για ύπνο βοηθάει πολύ το μαγνήσιο της Health Aid Bisglycinate 375mg. 2 πριν τον ύπνο.

Τα συμπτώματα δηλ. που έχεις τώρα, τα μειωμένα, είναι flat? Καμία διακύμανση ό,τι και να κάνεις ή από μέρα σε μέρα; Δεν έχεις προσέξει τίποτα που να σε ανακουφίζει;

Τα trigger points που έλεγξε ήταν τα εσωτερικά.
Το βιβλίο σε βοήθησε; Προσπάθησες την χαλάρωση (παράδοξη/λεπτό προς λεπτό); Γενικά πιάνεις τον εαυτό σου να είσαι σφιγμένος και ειδικότερα στο πυελικό έδαφος;

Δες λίγο αυτό με το μπαλάκι του τένις και ψάξε επίσης την διαφραγματική αναπνοή και διατάσεις ψοΐτη.

[santan]

@john_55 καλησπερα!

να ρωτησω: ποια ειναι η ηλικια σου πρωτον?

και δευτερο ποσα σπερμοδιαγραμματα εχεις κανει? και ποια ηταν ακριβως τα αποτελεσματα? μπορεις να τα κοιταξεις?

[john_55]

Τα συμπτώματα ναι, είναι flat 24/7. Σαν πιο ενοχλητικό είναι ο πόνος πάνω από τα γεννητικά όργανα. Εκεί πλέον δεν μπορώ να σφιχτώ για να βάλω δύναμη να τρέξω ή να κάνω άλμα. Συνειδητοποίησα ότι εκεί βάζει δύναμη ακούσια κάποιος για διάφορες δραστηριότητες, πόσο μάλλον για άθληση. Μπορώ να το διαχειριστώ, ωστόσο πχ δεν θα βάλω κάποιο παντελόνι που με πιέζει. Το βιβλίο αν θυμάμαι καλά ήταν σε μεγάλο βαθμό για να σε ωθήσει σε ¨συνεργάτες¨ του βιβλίου για να ακολουθήσεις τις όποιες θεραπείες, χωρίς να υπόσχεται λύση. Να σφιγγόμουν μόνιμα στην περιοχή δε ξέρω, μπορεί και να το έκανα. Ο γιατρός της Θεσσαλονίκης μου είπε ότι και η άσκηση συμβάλει στην εκδήλωση του χρόνιου πυελικού άλγους...εγώ όμως δεν είδα κανέναν όλα τα χρόνια που είχα ενασχόληση με αθλητισμό σε υψηλό επίπεδο προπονήσεων να εκδηλώσει αυτό το βάσανο. Ούτε είδαμε (όλοι μας) κάποιον αθλητή να χάσει σεζόν/καριέρα από χρόνιο πυελικό άλγος. Μόνο για ενοχλήσεις στους κοιλιακούς άκουγα. Θα googlaro αυτό με το μπαλάκι τέννις, την διαφραγματική αναπνοή (νομίζω την δοκίμασα) και διατάσεις ψοΐτη.

Η ηλικία μου είναι 28 ετών. Το πρώτο σπερμοδιάγραμμα το έκανα 5μιση μήνες μετά από το χτύπημα. Ο όγκος ήταν 1.3ml πράγμα που το έλεγα ότι βγάζω μικρή ποσότητα. Μπορεί βέβαια σε αυτό να έπαιξε ρόλο που για μια περίοδο μετά το χτύπημα ήταν σαν να είχα ένα είδος καταναγκασμού. Τον έκανα λάστιχο, ήθελα να βλέπω ότι κάτι λειτουργεί άσχετα αν πονούσα. Αριθμός ήταν 38.700.000. Για κινητικότητα βλέπω ζωηρή: 21,19,17. Νωθρή 12,11,9. Επιτόπια 8,6,5 και ακίνητα 59,64,69 με ενδείξεις αντίστοιχα 1,2 και 4 ώρες. Πυοσφαίρια 8-10. Ερυθρά 2-3. Φυσιολογικές μορφές - ώριμα 40 και άτυπες μορφές 60. Στο δεύτερο μετά από 45 μέρες ο όγκος ήταν 2.6ml. Αριθμός 41.300.000. Κινητικότητα με ίδια σειρά όπως τα έγραψα παραπάνω ήταν: 15,12,10 ζωηρή. 8,7,6, ήταν νωθρή. 5,4,3, ήταν επιτόπια και ακίνητα ήταν 72,77,81. Πυοσφαίρια ήταν 14-16. Ερυθρά ήταν 0-1.

[john_55]

@Algos δεν έχω θέμα με τον ύπνο. Την περίοδο που υπέφερα δε νομίζω να μπορούσε να με βοηθήσει να κοιμηθώ απολύτως τίποτα. Ο πόνος υπερκάλυπτε τα πάντα, άυπνος ήμουν αλλά δεν μπορούσα να κοιμηθώ λόγω των πόνων. Είχα όχι πονοκέφαλο, αλλά οξύ πονόδοντο στα γεννητικά.

[Algos]

Πολλοί αθλητές έχουν θέμα με σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών, που έχει ως κύριο σύμπτωμα τον πόνο στην περιοχή που αναφέρεις. Φαντάζομαι αυτό θέλει εξέταση από ορθοπαιδικό.

Το σπέρμα (ποσότητα, χρώμα, υφή) επηρεάζεται από την συχνότητα εκσπερμάτισης. Για αυτό το λόγο σου δίνουν οδηγίες για το πότε πρέπει να είναι η τελευταία εκσπερμάτιση πριν από το δείγμα για σπερμοδιαγραμμα.

Τα πυοσφαίρια πάντως είναι ένδειξη φλεγμονής και δεν έχεις και λίγα, ειδικά στο 2ο σπερμοδιαγραμμα.

[Algos]

Επίσης, τα Cialis κάνουν πονοκεφάλους. Αυτά έπαιρνες;

[john_55]

Πυοσφαίρια στα ούρα η γενική έδειξε 2-4. Η φλεγμονή στο σπερμοδιάγραμμα που μπορεί να οφείλεται ( μικρόβιο, χτύπημα και σε ποιο σημείο); Cialis όχι, sandoz ήταν και μία άλλη εταιρεία που δε θυμάμαι τώρα.

[Algos]

Το σπέρμα αποτελεί καλύτερη ένδειξη από τα ούρα, διότι περνάει από παντού σε όλο το ουρογεννητικό σύστημα. Γεννιέται στους όρχεις, ωριμάζει στις επιδιδυμίδες, περνάει από τον σπερματικό τόνο, εμπλουτίζεται με υγρό από τον προστάτη, από, από, ..., περνάει από την ουρήθρα,μέχρι να βγει έξω.
Συνεπώς, οπουδήποτε υπάρχει μικρόβιο/φλεγμονή κλπ., θα φανεί στο σπέρμα. Αντιθέτως, στα ούρα μπορεί να μην φανεί αν υπάρχει θέμα π.χ. στον όρχη. Τα ούρα είναι μόνο για το ουροποιητικό σύστημα.
Με τον συνδιασμό και των δύο (ούρα, σπέρμα) έχεις την πληρέστερη εικόνα.

Τα πυοσφαίρια είναι νεκρά λευκά. Τα ερυθρά είναι αιμοσπερμια, δηλ τραύμα.

Τώρα που μπορεί να οφείλεται η φλεγμονή στο σπερμοδιαγραμμα, δεν μπορούμε να ξέρουμε.
Η φλεγμονή μπορεί να είναι μικροβιακή, ή μη μικροβιακή.