Χρόνια προστατίτιδα και σεξουαλικές διαταραχές ( προβλήματα στύσης )

[john]

Δημιουργώ αυτό το θέμα για να γράφουμε όλοι εμείς που πάσχουμε απο προστατίτιδα και έχουμε προβλήματα στύσης και πρόωρης εκσπερμάτωσης. Γενικά θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας για τα παρακάτω :

- Πιστεύετε ότι συνδέεται με την χρόνια προστατίτιδα ή ότι είναι ξεχωριστό πρόβλημα ?
- Τι είναι αυτό στην προστατίτιδα που την κάνει να μας δημιουργεί προβλήματα στύσης ?
- Έχετε βρει κάτι που να σας βοηθάει ?

Εγώ προσωπικά πιστεύω οτι αποκλειστικά υπεύθυνη για το πρόβλημά μου είναι η προστατίτιδα (η μάλλον το χρόνιο πυελικό άλγος είναι πιο σωστό σαν έκφραση γιατί το "-ιτιδα" υποδηλώνει μόλυνση από μικρόβια που δεν την πιστεύω.) Εχω την εντύπωση οτι κάποιος "πιασμένος" μυς μπλοκάρει κάποια νευρά και έτσι τα σήματα που στέλνει ο εγκέφαλος φτάνουν εξασθενημένα. Κάτι τέτοιο τέλος πάντων.
Με βοηθάνε τα ζεστά μπάνια και το τρέξιμο.

[Φαέθων]

Κωστή εγώ ευτυχώς δεν είχα παρενέργεια στη στύση αλλά άκουσα να το αναφέρουν αρκετοί ομοιοπαθείς και ξέρω ότι είναι το σύμπτωμα που συνήθως τους απασχολεί περισσότερο.

Δες αυτή τη περίληψη της έρευνας που δημοσίευσαν πάνω στο θέμα που αναφέρεις (σεξουαλικές δυσλειτουργίες λόγω χρ.πυελικού άλγους) οι Wise και Anderson.

92%  των ασθενών με Χ.Π.Αλγος που χρησιμοποίησαν ως δείγμα (δηλαδή σχεδόν όλοι) είχαν μία ή περισσότερες τέτοιες δυσλειτουργίες. Όμως ως σεξουαλικές διαταραχές οι W&A δεν εννοούν μόνο τα προβλήματα στύσης, όπως εννοείς εσύ, αλλά συμπεριλαμβάνουν και τη μειωμένη libido και τις ενοχλήσεις / δυσκολίες στην εξπερμάτωση. Έτσι λοιπόν, δυσλειτουργία στη στύση καθαρά εμφάνιζε μόνο το 31% (το ένα τρίτο) των ασθενών με Χ.Π.Αλγος).

Εγώ το μόνο που είχα από αυτά τα θέματα είναι οι ενοχλήσεις στην εξπερμάτωση και ίσως, αν θες, μια μειωμένη libido, από ψυχολογικούς λόγους μάλλον, όσο καιρό μου είχε μπει στο μυαλό αρχικά ότι ήμουν μολυσμένος από κάποιο μικρόβιο και αφενός είχα φοβηθεί το sex και αφεταίρου φοβόμουν μην το μεταδώσω στην γυναίκα μου.

Η έρευνα καταλήγει ότι οι σεξουαλικές διαταραχές είναι σύνηθες σύμπτωμα του συνδρόμου Χ.Π.Α. και μάλιστα υποεκτιμημένο όπως λεει από τους γιατρούς. Ευτυχώς η μεθοδολογία τους επέφερε μετρήσιμες βελτιώσεις στους ασθενείς. Ελπίζω να βοήθησα.

[Agxwmenos]

Τις καλησπέρες μου.

Αν και καινούριος εδώ μέσα, έχω το ρημάδι το πρόβλημα 2 χρόνια τώρα. Πολλοί και διαφορετικοί γιατροί, περίοδοι δύσκολοι περίοδοι νορμάλ.

Πρόβλημα με τη στύση μου έχω και εγώ. Όπως επίσης και με την πρόωρη εκσπέρμάτιση. Προσπαθώ να το παλέψω. Τα μόνα φάρμακα που μου έχουν κάνει κάτι άμεσα είναι τα ενέσιμα αντιβιώτικά. Είναι ο μόνος τρόπος που μου επανέρχονται τα πάντα φυσιολογικά, μέχρι την επόμενη λούμπα φυσικά. Έχω κουραστεί αρκετά και δεν χαίρομαι το σεξ καθόλου μα καθόλου...

Το αν είναι σωματικό ή στο μυαλό μου δεν το γνωρίζω. Το ένα τροφοδοτεί το άλλο... Ότι και να πω, νομίζω ότι θα είναι λίγο. Θα γράψω περισσότερα σύντομα.

Ευχαριστώ και συγχαρητήρια για την προσπάθεια.

[john]

Για πες μας λίγο πιο αναλυτικά.
1) Στις πόσες ενέσεις με αντιβίωση νιώθεις ότι γίνεσαι καλά ?
2)Την καλυτέρευση την νιώθεις σταδιακά ή απότομα ?
3) Μετά τι γίνεται ? Πόσος χρόνος περνάει για να χειροτερέψεις πάλι στα ίδια ?

Γράψε και ένα ιστορικό αμα δε βαριέσαι.

[βερτης]

Καλή χρονιά σε όλους. Ο φίλος αγχωμένος είναι όντως αγχωμένος και πεσμένος ψυχολογικά. Του έχω ήδη δώσει τα στοιχεία του δικού μου γιατρού και τηςη θεραπείας που έκανα εγώ και απέφερε καλά αποτελέσματα (έως τώρα που μιλάμε τουλάχιστον). Θα ήθελα απλά να τονίσω την τεράστια σημασία που παίζει η ψυχολογία του καθενός από εμάς. Ακόμα και σε περιόδους έξαρσης με τα συμπτώματα στο φουλ είναι πάρα πολύ σημαντικό να μην πέσουμε, να μείνουμε ψύχραιμοι και να διατηρήσουμε την αισιοδοξία μας ότι θα καταφέρουμε να ξεπεράσουμε το κάθε εμπόδιο. Ίσως αυτή η αρρώστια με τις αλλεπάληλες υφέσεις και εξάρσεις είναι μια δοκιμασία που ίσως μας κάνει και καλύτερους ανθρώπους. Καλή δύναμη στον αγχωμένο και σε όλα τα μέλη του φόρουμ, το κεφάλι ψηλά και μην μασάτε.

[1312g]

Πάντως εγώ να πω κάτι γενικά...Για την στύση παίζει μεγάλο ρόλο και η διατροφή και η γυμναστική...Αλλά τον κυριότερο το μυαλό.Πιστεύω σε κάποιους ανθρώπους αν κολλήσει το μυαλό δεν υπάρχει λύση,πλην της ψυχανάλυσης.Και να το πώ και ωμά...Όταν περάσεις μια φάση ρε φίλε...μπορει και μια γκόμενα να σε ακουμπήσει και να μην νοιώθεις σκληρός...Αν και αυτή εκείνη την ώρα δεν ξέρει να στον σηκώσει δεν φταίς και πάντα εσύ...Καλό είναι όλοι να κάνουν μια θεραπεία με ήπια αντικαταθλιπτικά και να μας πουν μετά τι παίζει...Γιατί αν δεν υπάρχει μικρόβιο η αντιβίωση δεν θα κάνει κάτι..Εγώ κάνω μια αντικαταθλιπτική θεραπεία με δύο βιταμίνες μου την έχει δώσει γιατρός..Την ξεκινάω σήμερα..Θα σας πω αποτελέσματα..Στη συζήτηση που είχαμε για το θέμα(ο συγκεκριμένος με εχει βοηθήσει τα μέγιστα με το θέμα της κρόν που είναι πολύ πιο σοβαρό από το δικό μας) μου είπε πως τεράστιο ρόλο σε αυτό το θέμα παίζει να βγεί από το μυαλό..Αν ξυπνούσαμε μια μερα και δεν σκεφτόμασταν ούτε οτι έχουμε συχνοουρίες ούτε τίποτα πως θα ήταν?Πως γίνεται μετά την γυμναστική που χαλαρώνω να ξεχνάω τα συμπτώματα για περίπου 18 ώρες?Εγώ πιστεύω οτι βασικό ρόλο στην θεραπεία παίζει να ξεκολλήσει το μυαλό μας απ όλο αυτό πάντως..Καλημέρες!

[Φαέθων]

1312g συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με όσα έγραψες.

Βέρτη, δεν νομίζω ότι η περίπτωσή σου έχει ιδιαίτερες ομοιότητες με του αγχωμένου.

[1312g]

Εγώ προσωπικά δεν φερόμουν καλά στον εαυτό μου...Ούτε από άποψη διατροφής ούτε από άποψη γυμναστικής ουτε τίποτα...Ακόμα και όταν χτύπησε το καμπανάκι το έντερο έλεγα έλα μωρέ δεν είναι τίποτα κλπ...Είχα φτάσει 19 χρονών να είμαι 86 κιλά και να κάνω καθιστική ζωή με μια ψυχολογία στο ναδίρ και λόγω οικογένειας και λόγω τρόπου σκέψης...Τώρα είμαι 68 κιλά..γυμνάζομαι..ξέρω τι μου φταίει..και η στύση θα επανέλθει..το καλοκαίρι ήταν κομπλέ ξανά...τώρα κάνει σκαμπανεβάσματα αλλά δεν έχω και μια σχέση..Το εργαλείο λειτουργεί και με την μνήμη...αν βρείς μια γκόμενα και βγαίνεις μαζί της ένα μήνα και σε επαναφέρει δύσκολα ξαναχαλάει...Και στα 15 μετην πρώτη μου το πρώτο μήνα δεν σάλευε τπτ από το άγχος..Απλά έγινε η έκρηξη και μετά κομπλέ...Μακάρι οι ελεύθεροι να βρίσκαμε μια γυναίκα και όλα θα ήταν πολύ καλύτερα!!!Κουράγιο και δύναμη σε όλους...

[Φαέθων]

Αυτό είναι ένα post το οποίο πολύ καιρό σκεφτόμουν να κάνω αλλά κάπου με τρόμαζε αφ' ενός γιατί έχω πολλά να γράψω και θα μου πάρει ώρα, αφ' εταίρου θα μου θυμίσει παλιές άσχημες στιγμές που ξεπεράστηκαν και τις οποίες έχω απωθήσει στο υποσυνείδητο. Ήρθε όμως η ώρα να το ξεκινήσω καθώς πιστεύω μπορεί να αποτελέσει τεράστια βοήθεια για πολλούς άντρες σε ένα θέμα εξαιρετικά σημαντικό με άμεσες επιπτώσεις -χωρίς υπερβολή- στο πόσο ευτυχισμένοι και ολοκληρωμένοι νοιώθουν στη ζωή τους.

Πολλοί εδώ μέσα -συχνά νέοι άνθρωποι ή μικρά αγόρια- παραπονούνται για στυτικά προβλήματα. Κάποιοι έχουν και άλλα συμπτώματα του λεγόμενου Συνδρόμου Χρόνιου Πυελικού Άλγους οπότε λογικά πράττουν να θεωρούν το πρόβλημά τους παρελκόμενο της πάθησης.

Κάποιοι άλλοι αντίστροφα, προκειμένου να βρουν μια εξήγηση για το πρόβλημά τους καταλήγουν επαγωγικά ότι έχουν "προστατίτιδα" ακόμα κι αν δεν έχουν κανένα άλλο σύμπτωμα. Ανάλογα με το που πέφτουν και διαβάζουν και το πόσο τους κόβει ή το πόσα θα καταλάβουν από αυτό τον όρο αρχίζουν και θεωρούν πως κάποιο μικρόβιο τους έχει πάρει τη στύση τους και μπαίνουν σε μια διαδικασία (κατά τη γνώμη μου μάλλον ανούσια) καλλιεργειών, αντιβιώσεων, μαλάξεων κ.ό.κ.

Έχω διατυπώσει πολλάκις τη θεώρησή μου για τις παθήσεις που πακετάρονται συλλογικά με το όνομα "Προστατίτιδα", σε σημείο που ίσως έχω γίνει κουραστικός σε όσους έχουν την στοιχειώδη αντίληψη να καταλάβουν τι λέω. Εάν πάσχεις από "Οξεία Βακτηριακή Προστατίτιδα", στο διάστημα ενός-δυο μηνών που παίρνει στην αντιβίωση να σου εξαλείψει την μόλυνση και ενώ υποφέρεις από πόνους δεν φαντάζομαι ότι το σεξ είναι η πρώτη προτεραιότητά σου ούτε παρατηρείς αν σου σηκώνεται. Όπως και να έχει, αυτή η πάθηση σύντομα θα αντιμετωπιστεί με την αντιβίωση και δεν εχω ακούσει περιστατικό ανικανότητας που να προκλήθηκε από περιστατικό Οξείας Βακτηριακής Προστατίτιδας.

Για το πολύ μικρό ποσοστό των ανθρώπων (5% από εμάς όλους) που θα κυλήσουν σε αποδεδειγμένη "Χρόνια Μικροβιακή Προστατίτιδα" (επαλαμβανόμενες κυλιόμενες λοιμώξεις) πάλι δεν έχω ακούσει κάτι τέτοιο. Από όσους γράφουμε σε αυτό το forum, υποψιάζομαι ότι η πιθανότερη περίπτωση πραγματικής Χρόνιας Μικροβιακής Προστατίτιδας είναι ο Βερτης, ο οποίος απ'όσο θυμάμαι δεν έχει αναφέρει κάποιο πρόβλημα στύσης, ίσα-ίσα ο άνθρωπος σύντομα θα γίνει πατέρας.

[Και βέβαια εκτός του ότι -απ'όσο γνωρίζω- δεν έχει παρατηρηθεί μικροβιακή μόλυνση του προστάτη να προκαλεί πρόβλημα στύσης, δεν γνωρίζω να υπάρχει κάποια λογική επιστημονική εξήγηση του μέσω ποιου μηχανισμού θα μπορούσε να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Έχω ακούσει από συγκεκριμένη πηγή την εξήγηση ότι "η μόλυνση και η φλεγμονή του προστάτη καταλήγει να επεκτείνεται και να επηρεάζει τα στυτικά νεύρα" το οποίο προσωπικά μου φαίνεται μούφα και ότι απλό σκοπό έχει να σε πείσει ότι α) έχεις μόλυνση (είτε έχεις είτε δεν έχεις) β) αυτή η μόλυνση σου έχει προκαλέσει το στυτικό πρόβλημα, αλλά ακόμα κι αν δεν έχεις τέτοιο πρόβλημα θα στο προκαλέσει στο μέλλον άρα γ) χρειάζεσαι "θεραπεία". Με άλλα λόγια θεωρώ ότι είναι μια εξήγηση που εξυπηρετεί συμφέροντα].

Οι υπόλοιποι από εμάς κατατασσόμαστε αναγκαστικά στην ονομασία-περιτύλιγμα που δημιουργήθηκε για όσους δεν ανήκουν στις προηγούμενες δύο (μικροβιακές-βακτηριακές) παθήσεις, δηλαδή στο αινιγματικό "Σύνδρομο (ή Σύνδρομα) Χρόνιου Πυελικού Άλγους". Ένα σημαντικό ποσοστό (αλλά απ'ότι έχω καταλάβει όχι η πλειοψηφία) από εμάς δηλώνει ανάμεσα στα συμπτώματά του και προβλήματα στύσης.

Οι προβληματισμοί μας συνεπώς για να μιλήσουμε ορθολογικά και μεθοδικά, θα πρέπει να είναι οι ακόλουθοι:

-Αν φταίει η "πάθηση", μέσω ποιού μηχανισμού προκαλεί αυτά τα προβλήματα στύσης; Αυτό ως προβληματισμός είναι λίγο ουτοπικό να συζητηθεί καθώς η ίδια η "πάθηση" σε μεγάλο βαθμό αποτελεί μυστήριο. Ψάχνουμε δηλαδή πως πετάει ένα ΑΤΙΑ (Άγνωστης Ταυτότητας Ιπτάμενο Αντικείμενο) όταν ακόμα δεν έχουμε καταλάβει τι είναι αυτό το αντικείμενο. 

-Υπάρχει πιθανότητα τα προβλήματα στύσης να είναι άσχετα με τα υπόλοιπα συμπτώματα; Δηλαδή, όπως ένα ποσοστό του υπόλοιπου πληθυσμού παρουσιάζει για διάφορες αιτίες προβλήματα στύσης κάποια στιγμή στη ζωή του έτσι και ένα ποσοστό αντρών με κάποια από τα (άλλα) συμπτώματα "Συνδρόμου Χρόνιου Πυελικού Άλγους" (π.χ. ενοχλήσεις, συχνουρία) να παρουσιάζει για διάφορες άλλες αιτίες και προβλήματα στύσης; Στην περίπτωση αυτή θα ήταν πολύ λογικό τα άτομα αυτά να συνδέσουν στο μυαλό τους τα προβλήματα στύσης με τα υπόλοιπα συμπτώματα στην περιοχή και να θεωρήσουν ότι προκαλούνται από την ίδια αιτία, έστω κι αν αυτό δεν ισχύει και είναι κάτι τυχαίο.

Για να απαντήσουμε σε αυτό θα έπρεπε να γνωρίζουμε τι ποσοστό ανδρών με "Σύνδρομο Χρόνιου Πυελικού Άλγους" έχει προβλήματα στύσης και τι ποσοστό υπολοίπων ανδρών έχει παρόμοια προβλήματα. Πολύ δύσκολο να λάβουμε μια τέτοια μελέτη, εκτός των άλλων γιατί το πότε ένας άνδρας θεωρεί ότι έχει πρόβλημα στύσης είναι θέμα υποκειμενικό. Άλλος μπορεί να θεωρήσει πως το ότι δεν του σηκώθηκε μια φορά που ήταν λυπημένος ή ήταν κομμάτια δεν αποτελεί πρόβλημα στύσης ενώ άλλος να θεωρήσει πως έχει πρόβλημα στύσης επειδή μετά που πήδηξε 10 φορές σε ένα βράδυ του έπεσε την 11η. 

Επίσης θα μας βοήθαγε κάπως να απαντήσουμε, εάν γνωρίζουμε άν το πρόβλημα στύσης σε ασθενείς με "Σύνδρομο Χρόνιου Πυελικού Άλγους" εμφανίσθηκε ξεκάθαρα ταυτόχρονα με τα υπόλοιπα συμπτώματα ή όχι.   

-Τελευταίος προβληματισμός (και μια αρκετά πιθανή περίπτωση κατά τη γνώμη μου): είναι δυνατόν η συνεμφάνιση προβλημάτων στύσης από τη μια και υπόλοιπων συμπτωμάτων από την άλλη να μην είναι μεν τελείως ασυσχέτιστα (όπως θεωρεί ο προηγούμενος προβληματισμός) αλλά να προκαλούνται και τα δύο από μια τρίτη κοινή αιτία / μεταβλητή η οποία μπορεί όμως να επηρεάσει και "υγιείς" άνδρες (δηλαδή άνδρες χωρίς άλλα συμπτώματα "Συνδρόμου Χρόνιου Πυελικού Άλγους") προκαλώντας τους μόνο προβλήματα στύσης; Και αν ναι ποια είναι αυτή η μεταβλητή;

Δεν είμαι γιατρός ή επιστήμονας επιστημών υγείας ώστε να μεταφέρω εδώ με λεπτομέρεια ολόκληρο  τον μηχανισμό της στύσης του άνδρα, να τον αναλύσω και να μιλήσω με επιστημονική ορολογία. Όμως έχω το πλεονέκτημα να είμαι κι εγώ άνδρας που διαθέτει αυτόν τον μηχανισμό και έτσι να μπορώ να μεταφέρω εδώ τη δική μου διαφωτιστική εμπειρία και τα συμπεράσματα που αποκόμισα, ώστε να γίνουν πιο εύκολα κατανοητά και πειστικά αυτά που θέλω να πω.

Γενικά και απλοποιητικά μπορώ να πω το εξής: για να δουλέψει η στύση θα πρέπει να δουλεύουν ταυτόχρονα καλά δύο μεγάλα συνεργαζόμενα σκέλη: α) το φυσιολογικό / βιολογικό / υλικό (όπως θέλετε πείτε το και β) Το ψυχολογικό.

Το τι αποτελεί το βιολογικό σκέλος φαντάζομαι το καταλαβαίνετε. Προφανώς είναι το πλέον ορατό και κατανοητό σκέλος. Εάν σας κόψουν το πουλί δεν μπορεί να έχετε στύση. Λείπει κάτι στο βιολογικό σκέλος. Το ίδιο εάν το αγγειακό σύστημα που τροφοδοτεί το πέος με αίμα έχει κάποιο πρόβλημα ή εάν έχετε κάποιο ορμονικό πρόβλημα και αρκετά άλλα για τα οποία δήλωσα άγνοια να παραθέσω με επιστημονική λεπτομέρεια. Ομολογουμένως υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που έχουν πρόβλημα στο βιολογικό σκέλος. Πολλοί (αν όχι όλοι, δεν γνωρίζω) από τους μηχανισμούς του βιολογικού σκέλους μπορούν να ελεγχθούν με ιατρικές μεθόδους και εξετάσεις.

Το δεύτερο σκέλος είναι το ψυχολογικό / εγκεφαλικό. Ο ρόλος της ψυχολογίας αναγνωρίζεται / ανακαλύπτεται / τονίζεται ολοένα και περισσότερο σε οτιδήποτε αφορά το ανθρώπινο σώμα και την υγεία αλλά σε λίγα πράγματα έχει τόσο τεράστιο ρόλο όσο στο sex και στην στύση του άνδρα. Ας υποθέσουμε ότι αυτή τη στιγμή καθώς διαβάζετε αυτό το κείμενο και είστε απορροφημένοι στην οθόνη, κοιτάζετε λίγο παραδίπλα και βλέπετε -ως εκ θαύματος- την Χ, Υ, Ω μοντέλο, ηθοποιό, πορνοστάρ (οποιαδήποτε τέλος πάντων θεωρείτε την πιο sexy γυναίκα) ξαπλωμένη με το αιδοίο ανοιχτό και έτοιμο να σας περιμένει. Ακόμα κι αν η στύση σας γενικά λειτουργεί τέλεια, μπορείτε άμεσα να "εισέλθετε"; Σίγουρα όχι. Απαιτείται να πάρει μπρος το ψυχολογικό σκέλος, να αισθανθείτε ερεθισμό και διέγερση. Σε άλλον μπορεί να πάρει 15 δευτερόλεπτα, σε άλλον 1 λεπτό σε άλλον 10 λεπτά. Άλλος μπορεί να διεγερθεί μόνο που την βλέπει, άλλος θα χρειαστεί να γδυθεί και να την αγγίξει, άλλος μπορεί να χρειαστεί ενεργό ρόλο της γυναίκας και κάποια λεπτά προκαταρκτικών. Το ζητούμενο είναι ένα: ότι με το που την βλέπετε εντός δευτερολέπτου δεν μπορείτε να έχετε στύση. Δεν μπορείτε να διατάξετε το πουλί σας να σηκωθεί. Πρέπει να δουλέψει το ψυχολογικό σκέλος το οποίο δεν μπορείτε να διατάξετε να ερεθιστεί.

Δυστυχώς το πουλί μας παιδιά δεν είναι το χέρι μας που του δίνουμε άμεσα διαταγές με τον εγκέφαλό μας: στρίψε το κατσαβίδι, σήκωσε την σακκούλα, ρίξε μπουνιά ....και αυτά σε ότι ψυχολογική κατάσταση και να βρισκόμαστε (αγχωμένοι, στενοχωρημένοι, μισοπεθαμένοι από την κούραση). Αν κάποια στιγμή δεν μπορούσαμε να σηκώσουμε το χέρι μας, θα ψάχναμε την αιτία σε έναν ορθοπεδικό ή νευρολόγο αλλά ποτέ δεν θα ψάχναμε...ψυχολογικό παράγοντα.

Το πουλί μας αντίθετα αδιαφορεί για το τι θέλουμε εμείς να αποδείξουμε στον εαυτό μας ή στην γκόμενα. Αδιαφορεί αν απεγνωσμένα εμείς θέλουμε να κάνουμε sex μόνο και μόνο για να μην γίνουμε ρεζίλι, για να νοιώσουμε ότι όλα πάνε καλά, για να βγούμε "άντρες". Θα σηκωθεί εάν και μόνο ΑΥΤΟ (εννοώ το πουλί μας αλλά και το...υποσυνειδητό μας το οποίο είναι αρχέγονα προγραμματισμένο) θέλει να κάνει σεξ το οποίο γίνεται μόνο μέσα από μια φυσιολογική διαδικασίας...δηλαδή εάν υπάρξει φυσιολογικός ερεθισμός, ερωτική διέγερση, γενετήσια ορμή με άλλα λόγια εαν δουλεψει απερίσπαστη η ψυχολογική / εγκεφαλική διεργασία...αυτός ο μεγάλος άγνωστος, που θέλει τον χρόνο του και τον οποίο ενσυνείδητα επηρεάζουμε έμμεσα μόνο και συνήθως αρνητικά.

Επειδή δεν έχω άλλο χρόνο σήμερα σταματάω αυτό το ποστ εδώ και υπόσχομαι να επανέλθω το συντομότερο μπορέσω. Θα ήθελα να παρακαλέσω να κάνετε υπομονή και να μην προτρέξετε σε σχόλια προτού προλάβω να ολοκληρώσω τις σκέψεις μου. Ευχαριστώ.

[βερτης]

Phaethon σε ό,τι με αφορά θα ήθελα να επιβεβαιώσω ότι πράγματι στην δικιά μου περίπτωση η διάγνωση ήταν πάντοτε Χρόνια Μικροβιακή Προστατίτιδα και στα 6 χρόνια από τότε που διαγνώστηκε η πάθηση για πρώτη φορά πρόβλημα στύσης δεν υπήρχε . Ωστόσο θα ήθελα να τονίσω ότι σε περιόδους που καθάριζα από το μικρόβιο (προσωρινά γιατί ξανακύλαγα) είχα την αίσθηση ότι η στύση ήταν καλύτερη και πιο σκληρή. Τώρα εάν αυτό είναι αντικειμενικό ή ψυχολογικό ή απλά έτσι νόμιζα αυτό δεν το ξέρω. Από το καλοκάιρι του 2012 που έκανα την μακροχρόνια θεραπεία (6 μήνες prixina) πάντως αισθάνομαι πολύ καλά από άποψη στύσης (και πάλι αυτό ίσως είναι και κάπου ψυχολογικό - δυστυχώς όλα αυτά δεν είναι 1 +1 κάνουν 2).

[Agxwmenos]

Ωραίος...

Θα περιμένουμε την ολοκλήρωση. Για την ιστορία, να προσθέσω ότι η διάγνωση της δική μους προστατίτιδας ήρθε ταυτόχρονα με την παρατήρηση ελλειπούς στύσης. Απλά, σαν τροφή για σκέψη...

Αναμένω με ενδιαφερον την συνέχεια σου Phaethon.

[Φαέθων]

(Βερτη και αγχωμένε ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις σας). Συνεχίζω:

Δεν θα πρέπει να νομίζει κανείς ότι σε ότι αφορά την γυναίκα υπάρχουν διαφορές σε σχέση με τα παραπάνω που έγραψα στο 1ο ποστ. Και η γυναίκα για να έχει τον υγιή ερεθισμό κατά την ερωτική συνεύρεση, χρειάζεται να λειτουργεί σωστά το σωματικό σκέλος (ορμόνες κλπ) και το ψυχολογικό/εγκεφαλικό σκέλος, το οποίο ομοίως με τον άνδρα, δεν μπορεί να διαταχτεί.

Ομοίως μια γυναίκα για να ερεθιστεί χρειάζεται τον χρόνο της (άλλες πιο γρήγορα άλλες πιο αργά) και τον τρόπο της και ο ερεθισμός της εκδηλώνεται πιο έκδηλα με την ύγρανση του κόλπου η οποία ομοίως με την στύση παίζει πρακτικό ρόλο στην επιτυχία του σεξ: δεν ξέρω για την δική σας εμπειρία αλλά εγώ προσωπικά όποτε βιάστηκα και προσπάθησα να "μπω" σε γυναίκα που δεν είχε ερεθιστεί / υγρανθεί επαρκώς ένοιωσα σαν να προσπαθώ να βάλω το πουλί μου σε κλειδαρότρυπα...πέθανα στον πόνο και ήταν σχεδόν αδύνατο. Γι'αυτό και  δεν μπόρεσα να καταλάβω ποτέ μου πως γίνεται να βιάσεις μια γυναίκα.

Η διαφορά πάντως -αν θέλετε- της γυναίκας σε σχέση με τον άνδρα στο θέμα αυτό, είναι ότι προφανώς το σεξ μπορεί να γίνει ακόμα ακόμα κι αν αυτή δεν είναι ή δεν είναι επαρκώς ερεθισμένη. Έτσι η γυναίκα απαλλάσσεται από το άγχος και το βάρος που έχουμε εμείς, ότι ΠΡΕΠΕΙ να ερεθιστούμε και να παραμείνουμε ερεθισμένοι προκειμένου να πετύχει η σεξουαλική επαφή, και αυτό φίλοι μου είναι ένα μεγάλο προτέρημα του άλλου φύλου σε σχέση με εμάς.  Με άλλα λόγια ακόμα και αν η γυναίκα δεν έχει πραγματικά όρεξη ή δεν μπορεί να ερεθιστεί μπορεί απλά να κάτσει και να το υπομείνει. Το πολύ-πολύ να της έρθει η όρεξη με την πράξη. Κανείς δεν θα την κατηγορήσει ότι είναι λιγότερο γυναίκα αν αργεί να ερεθιστεί ή αν δεν ερεθιστεί και καθόλου. Με εμάς όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Θέλουμε δεν θέλουμε στην πραγματικότητα, ΠΡΕΠΕΙ να ερεθιστούμε. Όπως σοφά είπε ένας φίλος μου  "ο άνδρας δεν σκέφτεται αν θέλει να γαμήσει αλλά ότι ΠΡΕΠΕΙ να γαμήσει". Αυτό αποδυκνείει τον «ανδρισμό» του, ένα μεγάλο μέρος του «εγώ» του, το θεμέλιο ίσως της ύπαρξής του και κατά συνέπεια όταν διακυδεύεται η αυτο-εικόνα αυτή, αποτελεί μια πηγή τρομερού άγχους.

Μιλάμε μέχρι τώρα για «φυσιολογική στύση». Τι είναι όμως «φυσιολογική στύση» και τι συνιστά «πρόβλημα στύσης»; Σε κάποια όρια όπως προείπα, αυτό είναι λίγο υποκειμενικό και έχει να κάνει με την αντίληψη του καθενός. Επειδή το θέμα είναι λεπτό και απόκρυφο και δεν βλέπουμε ο ένας τις στύσεις του άλλου, ο καθένας καταλήγει στη δική του άποψη.

Η «σωστή» και η «υγιής στύση» δεν είναι κάτι για το οποίο ο μέσος καθημερινός άνθρωπος έχει ένα κοινά αποδεκτό μέτρο. Ο κάθε άνδρας θα ήθελε ανά πάσα στιγμή βρίσκεται με γυναίκα να έχει μια άμεση, σιδερένια, στύση η οποία να κρατάει ώρες, να μην πέφτει ούτε όταν κάνει διάλειμμα για τσιγάρο και να αντέχει όλη νύχτα. για 5, 10, 20 φορές.

Πόσο κοντά όμως είναι η φυσική πραγματικότητα σε αυτό το παραπάνω που ονειρεύεται η ματαιοδοξία μας;
Προσωπικά τείνω με τον καιρό να καταλήξω στην εξής παραδοχή για άνδρες μέχρι και τουλάχιστον την ηλικία μου (40 ετών): φυσιολογική στύση έχει ένας άνδρας ο οποίος όταν βρίσκεται σε ερωτική περίπτυξη με μια γυναίκα που επιθυμεί, το πέος του με τα κατάλληλα ερεθίσματα γίνεται σε κάποια στιγμή επαρκώς σκληρό ώστε να διεισδύσει και αυτός να απολαύσει το σεξ. Με την προυπόθεση ο άνδρας αυτός να μην βρίσκεται σε έντονη συναισθηματική κατάσταση (στρες, στενοχώρια, φόβο, θυμό κλπ) τέτοια που να αποσπά / μπλοκάρει την προσοχή του εγκεφάλου του από τα ερωτικά ερεθίσματα και να μην βρίσκεται σε κατάσταση έντονης ερωτικής ή άλλου είδου σωματικής κόπωσης.

Αφού μιλήσαμε για το στάδιο του ερεθισμού και της στύσης, θα είναι παράλειψη να μην αναφερθούμε στο θέμα της προδιάθεσης (όρεξης) για sex, το οποίο προηγείται ως στάδιο.

Η προδιάθεση (όρεξη) για sex όπως την ονομάζω, είναι φαντάζομαι αυτό στο οποίο κάποιοι αναφέρονται με την ονομασία libido. Έιναι ο παράγοντας εκείνος ο οποίος αφ'ενός μας κάνει να αναζητούμε την σεξουαλική επαφή και αφ'εταίρου οδηγεί σε ευκολότερο και γρηγορότερο ερεθισμό όταν η ερωτική επαφή ξεκινήσει.

Θέλει μεγάλη προσοχή εδώ να μην μπερδέψουμε την προδιάθεση για sex με την ματαιόδοξη αναζήτηση ερωτικών συντρόφων προκειμένου να καλύψουμε άλλες ψυχολογικές ανάγκες. Ο καμάκιας ο οποίος προσπαθεί απεγνωσμένα να "ρίξει" κι άλλη γκόμενα κάθε βράδυ δεν είναι απαραίτητο ότι οδηγείται από μια υψηλότερη ερωτική προδιάθεση από κάποιον άλλον άντρα. Είναι πιθανό η συμπεριφορά του αυτή να είναι προσπάθεια ψυχολογικής του αυτοεπιβεβαίωσης ως άντρα που έχει πέραση.

Η υγιής προδιάθεση για sex εξαρτάται από τους ίδιους περίπου παράγοντες που συμβάλλουν σε υγιή στύση. Έχει με άλλα λόγια και αυτή σωματικό /βιολογικό και εγκεφαλικό /ψυχολογικό σκέλος.

Στο βιολογικό σκέλος, γνωρίζουμε ότι ένας άντρας έχει υγιή προδιάθεση για σεξ όταν:
-Οι ορμόνες του / το ορμονικό του λειτουργεί σωστά.
-Είναι υγιής και δεν ταλαιπωρείται από κάποια σοβαρή αρρώστια / πάθηση / τραυματισμό
-Είναι σε καλή φυσική κατάσταση και ξεκούραστος (στο θέμα της κόπωσης εμπλέκεται βέβαια και η ερωτική κόπωση, δηλαδή ένας άνδρας ο οποίος είχε πρόσφατες, συχνές ερωτικές επαφές είναι λογικό ότι για κάποιες ώρες-μέρες έχει πεσμένη προδιάθεση για sex)
-Τέλος ως γνωστον η προδιάθεση για σεξ επηρρεάζεται από την ηλικία. Στα 20 μου και μένοντας γυμνός στο κρεββάτι με τη γκόμενα μπορεί να ξαναερεθιζομουν μισή ώρα μετά και αυτό για 2-3 φορές. Η μια φορά δηλαδή δεν ήταν αρκετή για να εξουδετερώσει τις ορμές μου. Τώρα στα 40 μου με μια φορά νοιώθω χορτασμένος και θα πρέπει η σύντροφος να καταβάλει ιδιαίτερη προσπάθεια για να ξαναερεθιστώ και να θέλω 2η φορά.

Στο εγκεφαλικό / ψυχολογικό σκέλος, θεωρώ ότι ένας άντρας έχει υγιή προδιάθεση για sex όταν βασικά:
-Δεν είναι υπερβολικά στρεσαρισμένος ή υπό έντονη συναισθηματική φόρτιση.
-Γενικά δεν απασχολεί το μυαλό του σε μεγάλο βαθμό κάποια σοβαρή υπόθεση.
-Το υποσυνείδητό του έχει αντιληφθεί από την εμπειρία του την ερωτική επαφή ως κάτι ευχάριστο που θα κυλήσει ομαλά και θα του φέρει ηδονή και όχι ως κάτι δυσάρεστο που θα του προκαλέσει άγχος και απογοήτευση.

[Φαέθων]

Μετά λοιπόν από αυτή τη μεγάλη εισαγωγή, να μεταφέρω την δική μου εμπειρία.

Στην παιδικό-εφηβική μου ηλικία δεν είχα ποτέ κάποιο λόγο να σκεφτώ ότι για κάποιο λόγο η στύση μου είναι κάτι λιγότερο από σούπερ ή εν πάση περιπτώσει, όπως πρέπει να είναι. Συχνές, σκληρές στύσεις κατά τον ύπνο, εξαιρετικά εύκολος και σκληρός ερεθισμός με τις πρώτες μου τσόντες και κατά την πρώτη περίοδο που ανακάλυψα τον αυνανισμό γύρω στα 14 μου. Τα ίδια, ακόμα και σε στιγμές που "δεν έπρεπε" και κινδύνευα να γίνω ρεζίλι:  στα πρώτα μου μπλουζ με κοντινή επαφή με κάποιο κορίτσι ή στα πρώτα μου φιλιά και αγκαλιές σε κάποια εφηβική σχέση.

Παρατήρησα όμως γρήγορα, ότι καθώς κάποια ερεθίσματα γίνονταν τετριμμένα και συνηθισμένα έπαυαν να με ερεθίζουν ή τουλάχιστον όχι τόσο εύκολα. Ο εγκέφαλος έπαυε πλέον να εντυπωσιάζεται τόσο πολύ από αυτά. Καθώς τα μπλουζ, οι αγκαλιές και τα φιλιά γίνονταν καθημερινά και χάσανε την αρχική τους "αίγλη" ως κάτι συνταρακτικό, καθώς έβλεπα όλο και περισσότερες τσόντες, καθώς ο αυνανισμός έγινε καθημερινή κάποιες φορές εκτόνωση της εφηβικής μου ηλικίας είχαν πάψει να με διεγείρουν τόσο εύκολα όσο όταν τα πρωτοδοκίμαζα. Κάποιες φορές έβλεπα τσόντες χωρίς να διεγείρομαι καθόλου ενώ κάποιες φορές αυνανιζόμουν χωρίς να έχω στύση.  Κατάλαβα ότι αυτά ήταν λόγω της συνήθειας αφού εξακολουθούσα να έχω εύκολες και σκληρές στύσεις σε άλλες περιπτώσεις όπου κάτι καινούργιο / πρωτόγνωρο με συγκινούσε και πάλι (π.χ. το πρώτο μου βυζί κλπ) και δεν ανησυχούσα. Όλα αυτά τα διάβασα και επιβεβαιώθηκαν χρόνια μετά στο εξαιρετικό ποστ του super ban http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=605.0 που εξηγεί το πως ο εγκέφαλος συνηθίζει και κουράζεται και πως οι υπερβολικές τσόντες και ο υπερβολικός αυνανισμός μπορεί να βλάψουν τη στύση καθώς επηρρεάζουν το εγκεφαλικό σκέλος (όποιος δεν έχει διαβάσει αυτό το ποστ και θεωρεί ότι έχει πρόβλημα στύσης, καλά θα κάνει να το διαβάσει άμεσα).

Για διάφορους τυχαίους λόγους όπως ας πούμε ότι σε εκείνη την ηλικία βαριόμουν τις σχέσεις εντός λίγων εβδομάδων και φοβόμουν ότι αν ολοκληρώναμε θα με κατηγορούσαν μετά ότι τις πήδηξα και τις παράτησα, η πρώτη μου φορά προέκυψε σε σχετικά μεγαλύτερη ηλικία από τα περισσότερα αγόρια: μολις έκλεισα τα 19 μου και με μια γυναίκα αρκετά μεγαλύτερή μου: 32, παντρεμένη και καψούρα μαζί μου.

Στα προκαταρκτικά νόμιζα ότι θα σπάσει το πέος μου από την καυλα.  Πόνος, υπέφερα. Και έφτασε η μεγάλη στιγμή όπου πλέον εκείνη με ήθελε πολύ και μου είπε «άντε τι κάνεις;». Εγώ από ντροπή δεν της είχα πει ότι ήμουν παρθένος. Καλά-καλά δεν ήξερα τι να κάνω...προσπαθούσα να βρω την τρύπα και την...κατάλληλη γωνία. Και εκείνη την στιγμή ενώ πίεζα λάθος και ψιλοπόναγα και καθυστερούσα μου πέρασε από το μυαλό μια παράξενη σκέψη: «'Εχεις ξενερώσει και αγχωθεί λίγο οπότε μην αργείς πολύ μη σου πέσει». Δεν πρόλαβα να το σκεφτω παιδιά και το πουλί μου μαλάκωσε. Το να συνεχίζω να προσπαθώ να της το βάλω ήταν γελοίο...σαν να προσπαθείς να καρφώσεις κάποιον με ένα ματσάκι μαιντανού. Ξενέρωσα απίστευτα, ένοιωσα ρεζίλι και άρχισα να κάνω οτιδήποτε πίστευα ότι θα μπορούσε να με ξαναερεθίσει άμεσα. Μάταιος κόπος: όσο πιο πολύ νευρικά προσπαθούσα και όσο πιο πολύ σκεφτόμουν ότι θέλω να μου ξανασηκωθεί, τόσο το πουλί μου...πεισματικά μαραίνοταν. Λες και ήταν ψόφιο κρέας ή ξένο σώμα. Είχα μείνει άναυδος.

Σύντομα πείστηκα ότι δεν είχε νόημα και αποφάσισα να λήξω τον εφιάλτη. «Sorry δεν ξέρω τι συμβαίνει, μάλλον αγχώθηκα και έχασα την όρεξή μου» της είπα. Εκείνη πέρα από την ξενερωτική ερώτηση «αν φταίει αυτή» που δεν με ερεθίζει ή αν δεν την θέλω δεν έδειξε σα να έχει γίνει το απόλυτο κακό, όπως το είχα πάρει εγώ. Δεν έβλεπα την ώρα να φύγει. Οι επόμενες μέρες ήταν μια μαυρίλα, μια κατάθλιψη...το ίδιο και οι σκέψεις που έκανα. «Είμαι ανίκανος», «είμαι άχρηστος», «δεν είμαι πολύ άντρας», "δεν θα έχω φυσιολογική ζωή", "δεν θα παντρευτώ", "δεν θα κάνω παιδιά"...πλύση εγκεφάλου και η κύρια σκέψη που με απασχολούσε.

Για την επόμενη φορά που θα συναντιόμασταν, το μυαλό μου ήταν σε ένα μόνο πράγμα: «τώρα που πέρασαν λίγες μέρες άραγε θα τα καταφέρω; θα πάνε όλα καλά και θα έχω τη στύση που έχω συνηθίσει; μήπως απλά την προηγούμενη φορά δεν ήμουν καλά;». Ένοιωθα τόσο στρες λες και έδινα θα εξετάσεις. Και δεν είχα καμια πραγματική libido / προ-διάθεση / ορμή /όρεξη για σεξ...καμία μα καμία. Απλά ήθελα να πάνε όλα καλά και να τελειώνω. Να βεβαιωθώ ότι είμαι καλά ή ότι τουλάχιστον δεν είμαι «τελείως ανίκανος» αλλά «που και που». Κάτι θα ήταν κι αυτό.

Υπήρξε μια δειλή στύση αρχικά και αυτή τη φορά όσο φιλιόμασταν, όσο χαιδευόμασταν το μυαλό μου και το επίκεντρο της προσοχής μου ήταν αμελητέα σε αυτήν και αντ'αυτού ήταν στο πουλί μου και το πόσο σκληρό είναι. «Χμμμ καλά πάμε, τώρα είναι σχεδόν έτοιμο...άντε τώρα που σκλήρυνε λίγο να προλάβω να της το βάλω πριν πέσει πάλι»...και μόλις ένοιωθα την στύση σχετικά καλή και συνειδητοποιούσα ότι έφτανε η ώρα της «μεγάλης δοκιμής» τόσο το άγχος κορυφώνονταν, όρμαγα και προσπαθούσα να της το βάλω στα γρήγορα και τότε αυτό...έπεφτε ΕΝΤΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟΥ!!! Ήθελα να αυτοκτονήσω!!! Ήταν σα να κυνηγάω τη σκιά μου!! Δεν το πίστευα αυτό που μου συνέβαινε!

Μην σας κουράσω...πέρασα μια περίοδο 2-3 εβδομάδων και 4-5 συνευρέσεων φρικτή. Ήμουν πολύ τυχερός ίσως σε αυτή τη φάση της ζωής μου, γιατί έτυχε να είναι αυτή η γυναίκα και όχι άλλη και γιατί δεν ήταν απλά ένα one night stand που απέτυχε και έληξε με την αποτυχία.

Αν τότε στις φάσεις της αποτυχίας χανόμασταν με αυτή δεν ξέρω πόσος καιρός θα πέρναγε μέχρι να μου ξαναδωθει ευκαιρία με γυναίκα και αν πλέον θα ξανατόλμαγα να την αρπάξω. Ίσως πέρναγαν μήνες ή χρόνια όπου θα κλεινόμουν στο καβούκι μου πιστεύοντας πλέον απλά ότι είμαι «ανίκανος», μην τολμώντας να πλησιάσω το άλλο φύλο για να μην γίνω ρεζίλι. Η σχέση μας όμως και οι συνευρέσεις μας συνεχίστηκαν και η τύπισσα και με αγαπούσε και ήταν και μάγκισσα. Κάποια στιγμή αποδέχτηκα το γεγονός ότι δεν μπορώ να την πηδήξω, κι ότι είχα γίνει όσο ρεζίλι μπορούσα να γίνω. Αυτή λοιπόν ξεκίνησε να με γδύνει και μου έλεγε ότι απλά θέλει να παίξει μαζί μου και τουλάχιστον να με ευχαριστήσει, όχι να το κάνουμε.Με αυτό το τρόπο ξεγέλαγε το αγχωμένο μου μυαλό για το οποίο πλέον sex σήμαινε εξετάσεις και άγχος και αποτυχία και ρεζίλεμα και όχι ομορφιά και ηδονή. Αφέθηκα λοιπόν εγώ στις περιποιήσεις της χωρίς καμια σκέψη ότι κάποια στιγμή ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΩ τη στύση μου για να το κάνουμε...Δεν σκεφτόμουν τίποτα παρά μόνο απολάμβανα τα όσα μου έκανε και ω του θαύματος σε λίγο είχα μια ωραιότατη σκληρότατη στύση. Είχα κλείσει τα μάτια και κάποια στιγμή ένοιωσα ότι έχει κάτσει από πάνω μου και έτριβε το σκληρό μου πουλί στο υγρό της μουνάκι (τσόντα κοντεύω να το κάνω εδώ). Απίστευτη ηδονή και βέβαια εξακολουθούσα να μην φαντάζομαι ότι έχω κάποια υποχρέωση να κάνω κάτι....και κάποια πονηρή στιγμή ένοιωσα πίεση στο πουλί μου και το ένοιωσα να γλυστράει σε έναν ζεστό υγρό παράδεισο και το βάρος της λεκάνης της να ακουμπάει πάνω μου...Με πήδαγε η άτιμη.  Δεν μπορούσα να σκεφτώ πολλά, η πρωτόγνωρη ηδονή ήταν απίστευτη και ένοιωθα ευτυχισμένος. Δεν σκεφτόμουν πλέον πως είναι το πουλί μου, είχα συγκεντρωθεί σε αυτή τη τρομερή αίσθηση.

Η σχέση μας κρατησε αρκετούς μήνες. H κατάρα λες κι εξαφανίστηκε από εκείνη τη μέρα με εκείνη. Ξανάπαθα το ίδιο πράγμα μερικές φορές στην ζωή μου αργότερα, σχεδόν ΠΑΝΤΑ στην πρώτη φορά με μια γκόμενα, όμως πλέον δεν ανησύχησα ιδιαίτερα. Ήξερα πλέον ότι δεν είμαι ανίκανος. Ευαίσθητος και αγχωτικός ναι, ανίκανος όχι.

Δεν θέλω τώρα να παραστήσω τον σούπερ εραστή αλλά έχω την εντύπωση ότι τα πήγα καλά, ειδικά στη περίοδο της ζωής μου 20-30. Σπάνια σε ένα βράδυ το κάναμε με μια γκόμενα λιγότερες από 2-3 φορές με ρεκόρ...9 φορές σε μια νύχτα όπου την άλλη μέρα αρρώστησα και δεν μπόρεσα να πάω να δώσω μάθημα στο πανεπιστήμιο. Κάποιοι φίλοι μου δεν με πιστέψανε. Μια σχέση μου που κάναμε διακοπές μαζί με ρώτησε γελώντας τι παίρνω και είμαι συνέχεια καβλωμένος. Στις μεγάλες μου επιδόσεις, ευτυχισμένος μετά, μου πέρναγε από το μυαλό πως ήταν δυνατό τότε να μου είναι σαν πεσμένο μαρούλι και να μην αντιδρά καθόλου σαν ψόφιο...και όμως ήτανε. Και οι λόγοι καθαρά ψυχολογικοί παιδιά (το ένα πράγμα πέρα από το ψυχολογικό που διαπίστωσα ότι με βελτιώνει ορατά στο σεξ είναι το να μην καπνίζω). Κατάλαβα κάτι πολύ απλό: όσο ένας άντρας συνηθίζει το σεξ, το κάνει φυσιολογικά και το μυαλό ξέρει πλέον ότι δεν χρειάζεται να προσπαθήσει να κάνει κάτι, τόσο καλύτερος γίνεται στο σεξ. Τίποτα δεν σε κάνει καλύτερο εραστή από το ίδιο το σεξ καθεαυτό. Τίποτα δεν φέρνει μεγαλύτερη επιτυχία από την ίδια την επιτυχία.

Κάποιο καιρό μετά γνώρισα έναν ψυχολόγο από το Ελληνικό Ανδρολογικό Ινστιτούτο και μου επιβεβαίωσε ότι αυτό που έπαθα ήταν πλέον συνηθισμένο. Πως είναι δυνατόν μου είπε να έχεις στύση όταν είσαι υπό τέτοιο στρες; Όταν αντί να αφήνεσαι στο να νοιώθεις τα χάδια της γυναίκας, τα φιλιά της, το δέρμα της η προσοχή σου είναι επικεντρωμένη στο πως είναι το πουλί σου; Όταν έχεις βάλει τον εαυτό σου σε μια γυάλα και τον παρατηρείς;

Μερικές τελευταίες παρατηρήσεις:

-Όταν μου συνέβησαν αυτά δεν μπορούσα σε καμία περίπτωση να ξεχωρίσω αν το πρόβλημά μου οφειλόταν σε σωματικούς λόγους ή σε ψυχολογικούς. Απλά έβλεπα ότι δεν μου σηκώνεται. Αν μου συνέβαινε σε κάποια άλλη φάση της ζωής μου μπορεί να νόμιζα ότι με χτύπησε κάποια πάθηση.

-Όταν μου συνέβησαν αυτά δεν είχα καμια προδιάθεση για σεξ. Το να δοκιμάσω να κάνω σεξ ήταν για το μυαλό μου μια απωθητική σκέψη, μια δοκιμασία που θα κατέληγε σε ντροπή και αποτυχία. Όταν αντίθετα ο εαυτός μου καθησύχασε ότι όλα πάνε καλά και το συνήθισε η φυσική μου libido επανήλθε και η σκέψη του σεξ ήταν κάτι ευχάριστο. Όσο περισσότερο το έκανα, τόσο περισσότερο το ζητούσα και τόσο καλύτερος εραστής γινόμουν.

-Έκτοτε μου εντυπώθηκε ότι πολλοί άνδρες που νομίζουν ότι έχουν πρόβλημα στύσης, έχουν στην ουσία απλά ένα ψυχολογικό πρόβλημα. Μια τραυματική εμπειρία αποτυχίας που κάνει φαύλο κύκλο, τους προκαλεί στρες, τους μειώνει τη libido και αυτό οδηγεί σε νέα αποτυχία. Εγώ κατάφερα με τη βοήθεια της τύχης να σπάσω αυτό το φαύλο κύκλο.

Πιστεύω ότι είναι απολύτως φυσιολογικό κάποια στιγμή στη ζωή σας, που δεν έχετε πολύ όρεξη, που είστε κουρασμένοι, που έχετε εξαντλήσει το σώμα σας, που έχετε πιεί πολλούς μπάφους, που θα κάνετε μια ξενέρωτη σκέψη να σας πέσει. Αυτό δεν σημαίνει ότι είστε ανίκανοι ή ότι έχετε "πρόβλημα στύσης". Πρόβλημα στύσης θα δημιουργήσετε αν έχετε ένα ατίθασο μυαλό που σκέφτεται πολύ και από εκείνη τη μέρα του βάλετε μέσα τον σπόρο της αμφιβολίας οπότε από εκεί και μετά αντί να απολαμβάνετε το τι σας κάνει η γκόμενα κάθεστε και παρατηρείτε πως είναι η στύση σας. Ρώτησαν λέει μια σαρανταποδαρούσα "καλά με τόσα ποδάρια πως τα καταφέρνεις και τρέχεις χωρίς να σκοντάψεις;" η σαρανταποδαρούσα εξεπλάγη γιατί δεν το είχε σκεφτεί ποτέ...και μόλις το σκέφτηκε μπουρδουκλώθηκε και έπεσε.

-Το χειρότερο που μπορείτε να κάνετε σε αυτή τη περίπτωση είναι να αποτραβηχτείτε και να περάσετε καιρό μόνοι σας χωρίς να δοκιμάζετε επαφή με το άλλο φύλο. Ο εγκέφαλος παραμένει με την τελευταία εντύπωση, αυτή της αποτυχίας, και μένει για καιρό με την εντύπωση ότι είστε ανίκανος οπότε έτσι αυτή η αυτοεκπληρούμενη σκέψη γίνεται ολοένα και πιο ριζωμένη. Τα πράγματα μετά είναι δυσκολότερο να διορθωθούνε.

-Κάντε σχέση με μια κοπέλα. Μην επιλέξετε την σούπερ γκόμενα, την ντίβα, αυτή που σας αγχώνει αλλά με μια κοπέλα που να σας αγαπάει. Εξηγήστε της τίμια τι γίνεται ώστε να μην έχετε το άγχος ότι θα γίνετε ρεζίλι. Έχετε επαφές αλλά μην έχετε στο μυαλό σας ότι όταν σας σηκωθεί ΠΡΕΠΕΙ να πηδήξετε. Απολαύστε τα προκαταρκτικά και άλλους τρόπους χωρίς να σκέφτεστε πως είναι η στύση σας. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να περάσετε καλά και να κορυφωθείτε και εσείς αλλά και να χαρίσετε τρομερή ηδονή και οργασμό σε μια γυναίκα χωρίς αναγκαστικά να γίνει συνουσία. Αν δεν με πιστεύετε ρωτήστε τη φίλη μου την Μ. που είναι bi αλλά με ροπές μάλλον προς τις γυναίκες και η οποία είναι ευτυχισμένη γιατί όπως μου είπε με την τελευταία της σχέση (με γυναίκα) "έχει το καλύτερο sex που είχε ever".

Όταν η ψυχολογία σας ηρεμήσει  θα γίνει αυτό που πρέπει να γίνει από μόνο του και χωρίς να το καταλάβετε....όταν είστε έτοιμοι....αργά ή γρήγορα. Μην το επισπεύσετε, μην το κυνηγήσετε. Αν δεν σας πάει να κάνετε σχέση, τι να πω...προσλάβετε μια πόρνη που δεν σας καίγεται καρφί και δουλέψτε το με τον ίδιο τρόπο.

-Σχετικά με τους ομοιοπαθείς -ειδικότερα- που πιστεύουν μέσα στα άλλα ότι έχουν και πρόβλημα στύσης. Με ένα παιδί, προσωπικό μου φίλο που γράφει κι εδώ το συζήτησα, του ανέφερα τα παραπάνω μήπως και βοηθήσω ή μήπως και συμπεράνουμε ότι και το δικό του πρόβλημα έχει παρόμοιες ρίζες, ωστόσο αυτός ξεκαθάρισε πως δεν παίζει να είναι ψυχολογικοί οι λόγοι στην περίπτωσή του. «Ξέρω τον εαυτό μου» μου είπε. «Ξέρω πως ήμουν και πως είμαι». Μου είπε ότι -σε αντίθεση με τη δική μου περίπτωση- ενώ είχε μια χαρά επιτυχημένες σεξουαλικές επαφές μέχρι τότε, ξαφνικά από τη μια μέρα στην άλλη άρχισε να έχει ημιτελή στύση και ένα αίσθημα σαν βάρος στο πέος. 

Όπως είπα, και για να κάνω τον διηκηγόρο του διαβόλου, όταν εμένα μου συνέβησαν αυτά δεν μπορούσα να ξεχωρίσω αν είναι ψυχολογικό το πρόβλημα ή βιολογικό. Και εγώ επίσης ήξερα "πως ήμουν και πως είμαι". Ξέρω επίσης ότι ροπή προς το σύνδρομο χρόνιου πυελικού άγχους έχουν ευαίσθητα κι αγχωτικά άτομα, όπως είμαι κι εγώ. Ξέρω τέλος, ότι το να έχεις πόνους στην εξπερμάτωση, την πεποίθηση ότι μπορεί να έχεις ένα μικρόβιο που σε τρώει κλπ σίγουρα δεν αφήνει το μυαλό σου ελεύθερο να απολαύσει το σεξ και σου αποσπάει την προσοχή.

Παρά τις παραπάνω σκέψεις όμως η ιστορία και οι λεπτομέρειες που μου διηγήθηκε ο φίλος μου με έπεισαν -όσο κι αν δεν το έχω νοιώσει και συνεπώς δεν μπορώ να τον καταλάβω 100%- ότι δεν είναι ίδια η περίπτωσή του και δεν είναι ψυχολογικοί οι δικοί του λόγοι. 

Κάποιοι όμως από εσάς που πιστεύουν ότι έχουν στυτικά προβλήματα πιθανά να εμπίπτουν στην δική μου περίπτωση οπότε πιστεύω ότι κάποιους θα τους βοηθήσουν πολύ τα παραπάνω.

[Hyper Ban]

Ότι έγραψες με εκφράζει στο έπακρο .
Συγχαρητήρια και εύχομαι το post σου να ξυπνήσει αρκετές ταλαιπωρημένες και εγκλωβισμένες ψυχές και βεβαίως να τους εκφράσει σε βαθμό ταύτισης ...
Υ.Γ. το ματσάκι με το μαϊντανό μου τσάκισε το περίνεο από τα γέλια . Είναι ακριβώς έτσι !
~~~~~venceremos~~~~~

[Hyper Ban]

Υ.γ.
Και εγώ στην ζωή μου είχα κάποιες αποτυχίες .Δεν το έκρυψα ποτέ μου ,εξάλλου πιστεύω πως το 80% των αντρών το έχουν βιώσει και το 99% θα το βιώσει μέχρι τον θάνατο του(μπρρρρρρ) .
Δεν είμαστε μηχανάκια .
Διαβάζοντας την ιστορία του phaethon ,βλέπω εμένα ,οπού είχα ακριβώς τα ίδια γεγονότα με την δεύτερη κοπέλα που συνευρέθηκα σεξουαλικά ,για πάνω από 2 μήνες στα 20.5 .
Δεν πτοήθηκα όμως ,δεν το έβαλα κάτω ώσπου μία μέρα ξεκλείδωσε ο κάτω εγκέφαλος με έναν παρεμφερή τρόπο όπως και του phaethon  και για ένα χρόνο με την συγκεκριμένη υπήρξα μεγάλος επιβήτορας .
Ακολούθησαν την προσεχή δεκαετία μεγάλες επιτυχίες ,όπως και κάποιες παροδικές αποτυχίες όπου και δεν με έβαλαν από κάτω και εκεί είναι το κλειδί .
Στο τελευταίο update του ιστορικού μου ,λέω πως ενώ στην αυτοϊκανοποίηση είχα στυτικά προβλήματα και πίστευα πως είχα ξανά πρόβλημα ,μόλις η γυναίκα επέστρεψε στο κρεββάτι μου ,όλα χάθηκαν .ΣΧΕΤΙΚΟ ΠΟΛΥ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΩ.
Κάποια παιδιά από εσάς ,είναι τόσο τραυματισμένα που πιστεύουν πως είναι ανίκανα .Πήραν μέχρι και cialis και στήθηκαν μπροστά σε έναν υπολογιστή περιμένοντας το θαύμα ,όπου και ποτέ δεν ήρθε ...Δυστυχώς όμως δεν λειτουργεί έτσι η φάση ,ούτε και τα cialis μιας και αν δεν υπάρχει σεξουαλικός ερεθισμός δεν αποδίδουν.Πόσο αν περιμένεις να δώσεις και εξετάσεις και είσαι και αγχωμένος και απογοητευμένος .
Σας υπενθυμίζω ξανά  το σπουδαίο θέμα  http://www.chronic-prostatitis.com/index.php?topic=605.0 που δημιούργησα  περί αυνανισμού  και σας τονίζω το γεγονός της διαφορετικότητας, του να έχεις ένα γυμνό θηλυκό δίπλα σου και  μια τσόντας στον υπολογιστή σου .
Δεν είναι εξετάσεις  αλλά ένστικτο .
Φιμώνεται από τις εμμονές , σβήνει από τον αυνανισμό ,απελευθερώνεται με την αγάπη , την τρυφερότητα και την μεθοδικότητα.
Και κάτι ακόμα σχετικό-άσχετο... Κάποιοι γιατροί μας κράζουν για αυτή μας την προσπάθεια εδώ και μας αποκαλούν αναξιόπιστους και βλάκες .Την επόμενη φορά όμως ,που θα βρείτε λόγια δικά μας στο στόμα του γιατρού που μας κατηγορούσε, αναλογιστείτε το γεγονός πως ίσως και να ενημερώνετε καθημερινώς από εμάς ,για εμάς και για εσάς . . .
~~~venceremos~~~