''Χρόνιο περινεϊκό άλγος''

[Hyper Ban]

Ψάχνοντας εχθές για τον ανελκτήρα μυ ,έπεσε ξανά μπροστά μου η επίσης    μυστηριώδης αυτή πάθηση και  αφιέρωσα  λίγα λεπτά από τον χρόνο μου διαβάζωντάς την .
Έμεινα πραγματικά έκπληκτος  όταν διαπίστωσα τις απίστευτα πολλές ομοιότητες που έχει με την πάθηση μας και μου ήρθαν ξανά στο μυαλό μου τα λόγια των Wise+Anderson πως αν και το μικρόβιο είναι αυτό που πυροδοτεί την έναρξη της πάθησης ,δεν είναι αυτό που τhn συντηρεί !
Αν διαβάσετε το άρθρο προσεκτικά ,εκτός των απίστευτων ομοιοτήτων που θα βρείτε, θα αναρωτηθείτε αν τελικά πάσχετε από χρόνιο περινεϊκό άλγος ή χρόνια προστατίτιδα/χ.π.α !
Ακόμα μια φορά πείθομαι για την νευρομυική φύση της πάθησης και καταλήγω ξανά πως τσάμπα έφαγα όλη αυτή την αντιβίωση !Κλείνοντας τον πρόλογο μου θα ήθελα να προσθέσω πως αυτό που κάνουν οι w+a στην ουσία είναι η αποκατάσταση του χρόνιου περινεϊκού άλγους ,μια πάθηση την οποία πυροδότησε η χρόνια προστατίτιδα .Κάτι το οποίο σε μέσες άκρες λέει και το παρακάτω τρομερά ενδιαφέρων κείμενο .
Ίσως  μία  επίσκεψη σε κάποιον( καλό γαστρεντερολόγο με γνώσει επάνω  στο περινεϊκό άλγος να έριχνε λίγο ακόμα περισσότερο φως  στο σκοτεινό σχεδόν μονοπάτι που διαβαίνουμε .

Υπέυθυνα διαβάστε :

Χρόνιο περινεϊκό άλγος

Το χρόνιο περινεϊκό άλγος είναι το άλγος στην ορθοπρωκτική περιοχή και το
περίνεο χωρίς υποκείμενο οργανικό νόσημα, ορθοπρωκτικό ή ενδοπυελικό,
το οποίο έχει αποκλειστεί με προσεκτική εξέταση, ακτινολογικό και ενδο-
σκοπικό έλεγχο. Νευρομυϊκές διαταραχές του πυελικού εδάφους οδηγούν
σε διάφορες παθολογικές καταστάσεις, όπως ακράτεια κοπράνων, ακράτεια
ούρων, δυσκοιλιότητα αποφρακτικής κένωσης, σεξουαλική δυσλειτουργία
και σύνδρομα περινεϊκού άλγους. Οι συνηθέστερες λειτουργικές διαταρα-
χές των μυών του πυελικού εδάφους που συνοδεύονται με περινεϊκό άλγος
είναι το σύνδρομο του ανελκτήρα του πρωκτού, η φευγαλέα πρωκταλγία
(proctalgia fugax), το μυοπεριτονιακό σύνδρομο (myofascial syndrome) και
η κοκκυγοδυνία. Στη διάγνωση των συνδρόμων συμβάλλουν το ιστορικό, η
προσεκτική εξέταση, οι επιλεγμένες εξετάσεις και ο αποκλεισμός οργανικής
νόσου με πρωκταλγία. Η σωστή διάγνωση των συνδρόμων οδηγεί στην επι-
λογή κατάλληλης θεραπείας και στην αποφυγή περιττών αναποτελεσματικών
χειρουργικών επεμβάσεων, που συχνά πραγματοποιούνται σε μια προσπάθεια
ανακούφισης των συμπτωμάτων του ασθενούς.
Το 1963, ο Thiele χρησιμοποίησε την
ορολογία "coccygodynia" για να συσχετίσει το σπασμό
του ανελκτήρα με το άλγος στην περιοχή του πρωκτού.6
Το 1965, ο McGivney και ο Cleveland δημοσίευσαν άρθρο
με τίτλο "the levator syndrome and its treatment".7
Για την κατανόηση της παθοφυσιολογίας του χρόνιου
περινεϊκού άλγους αναγκαία είναι η γνώση της ανατομίας
και της φυσιολογίας του πυελικού εδάφους.8
Το πυελικό έδαφος αποτελείται από μυς, περιτονίες και
συνδέσμους, που αποφράσσουν την έξοδο της ελάσσονος
πυέλου, αφήνοντας ένα κενό για τη δίοδο των σπλάγχνων
–ορθό, κόλπος, ουρήθρα– στο περίνεο. Από τους μυς του
πυελικού εδάφους, μεγάλης σημασίας είναι ο ανελκτήρας
του πρωκτού, που συμβάλλει στις σημαντικές λειτουργίες
της ορθοπρωκτικής περιοχής (εγκράτεια, κένωση), του
ουρογεννητικού συστήματος (ούρηση, τοκετός) και της
σεξουαλικής λειτουργίας.9
Ο ανελκτήρας του πρωκτού και οι σφιγκτήρες μύες του
πρωκτού και της ουρήθρας βρίσκονται σε μια μοναδική,
συνεχή τονική δραστηριότητα, που χαλάται μόνο στην
κένωση και στην ούρηση.10,11
Νευρομυϊκές διαταραχές του πυελικού εδάφους οδη-
γούν σε διάφορες παθολογικές καταστάσεις (ακράτεια
κοπράνων, ακράτεια ούρων, δυσκοιλιότητα αποφρακτικής
1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Το χρόνιο περινεϊκό άλγος είναι το άλγος στην ορ-
θοπρωκτική περιοχή και το περίνεο χωρίς υποκείμενη
οργανική πάθηση, ορθοπρωκτική ή ενδοπυελική, η οποία
έχει αποκλειστεί με προσεκτική εξέταση, ακτινολογικό και
ενδοσκοπικό έλεγχο.1
Το χρόνιο περινεϊκό άλγος είναι μια ιδιοπαθής, πο-
λυπαραγοντική, ασαφής διαταραχή, ένα σύνδρομο μιας
σύνθετης αλληλεπίδρασης μεταξύ νευρικού, μυοσκελετικού
και ενδοκρινικού συστήματος, που επηρεάζεται περισ-
σότερο από ψυχολογικούς παράγοντες και παράγοντες
συμπεριφοράς.2
Η έλλειψη κατανόησης της αιτίας του άλγους φαίνεται
στα πολλά ονόματα που προσπαθούν να περιγράψουν το
πρόβλημα (essential anorectal pain, idiopathic posterior
pelvic pain, anorectal neuralgia, chronic idiopathic anal
pain, spastic pelvic floor syndrome, levator ani syndrome,
spastic levator syndrome, spastic piriformis).
Το 1859, ο Simpson περιέγραψε τη σχέση της κάκωσης
του κόκκυγα και της κοκκυγοδυνίας.3 Το 1935, ο Thaysen
εισήγαγε τον όρο "proctalgia fugax" για το άλγος της ορ-
θοπρωκτικής περιοχής.4 Το 1959, ο Smith χρησιμοποίησε
τον όρο "levator spasm syndrome" που σχετίζεται με το
Πρωκτα λγία   183
κένωσης, σεξουαλική δυσλειτουργία και σύνδρομα περι-
νεϊκού άλγους).12
Οι πλέον συνήθεις λειτουργικές διαταραχές των μυών
του πυελικού εδάφους που συνοδεύονται με περινεϊκό άλγος
είναι το σύνδρομο του ανελκτήρα του πρωκτού, η φευγαλέα
πρωκταλγία (proctalgia fugax), το μυοπεριτονιακό σύνδρομο
(myofascial syndrome) και η κοκκυγοδυνία.13,14
Η διάκριση μεταξύ οργανικών και λειτουργικών ορθο-
πρωκτικών διαταραχών μπορεί να είναι δύσκολη.15 Ωστόσο,
σημαντική βοήθεια στη διάγνωση των συνδρόμων δυσλει-
τουργίας του πυελικού εδάφους παρέχουν το ιστορικό, η
προσεκτική εξέταση και οι επιλεγμένες ειδικές εξετάσεις.
Στο παρόν άρθρο ανασκοπούνται πρόσφατες απόψεις
παθοφυσιολογίας, διαγνωστικής προσέγγισης και αντιμε-
τώπισης των συνδρόμων περινεϊκού άλγους.
2. ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΝΕΛΚΤΗΡΑ ΤΟΥ ΠΡΩΚΤΟΥ
2.1. Ορισμός
Το σύνδρομο χαρακτηρίζεται από αμβλύ, χρόνιο ή υπο-
τροπιάζον ορθοπρωκτικό άλγος ή αίσθηση πίεσης ή ξένου
σώματος στο ορθό, επιδεινούμενο στο κάθισμα, διάρκειας
από ώρες έως ημέρες, και ευαισθησία στην ψηλάφηση του
ανελκτήρα, που βρίσκεται σε σύσπαση.13
2.2. Επιδημιολογία
Η συχνότητα του συνδρόμου στο γενικό πληθυσμό είναι
6,6%, ενώ είναι πιο συχνό στις γυναίκες. Οι περισσότεροι
ασθενείς (>50%) είναι ηλικίας 30–60 ετών.16
2.3. Αιτιολογία
Η εν λόγω λειτουργική διαταραχή συχνότερα είναι
ιδιοπαθής. Ωστόσο, όχι σπάνια σχετίζεται με τραύμα της
πυέλου (πτώση, ατύχημα, τοκετός), χειρουργικές επεμβάσεις
(προστατεκτομή, υστερεκτομή, πρόσθια χαμηλή εκτομή),
παρατεταμένο κάθισμα σε πολύωρο ταξίδι με αυτοκίνητο
ή τρένο, υπερβολική σωματική άσκηση, ψυχική ένταση,
άγχος, σεξουαλική κατάχρηση και ψυχικό τραύμα.17–19
2.4. Παθοφυσιολογία
Η παθοφυσιολογία του συνδρόμου είναι ίδια με εκείνη
της ασυνεργικής κένωσης, δηλαδή αδυναμία χάλασης
του ανελκτήρα ή και του έξω σφιγκτήρα στην κένωση,
παράδοξη σύσπαση του ηβοορθικού μυός στην κένωση.
Επίσης, αντιρροπιστική υπερτονία του ηβοορθικού μυός
σε υποτονία του σφιγκτηριακού μηχανισμού (σύνδρομο
περινεϊκής πτώσης) προκαλεί άλγος.20,21
2.5. Κλινική εξέταση
Συχνό εύρημα είναι η ευαισθησία του ηβοορθικού μυός
στην ψηλάφηση κατά τη δακτυλική εξέταση. Ο ασθενής
αναγνωρίζει το ενόχλημα και αναφέρει ότι αυτό είναι το
πρόβλημά του.18
2.6. Μανομετρία και ηλεκτρομυογραφία
Αρκετές μελέτες δείχνουν αυξημένες πιέσεις πρωκτικού
σωλήνα και αυξημένη ηλεκτρομυογραφική δραστηριό-
τητα.22,23
2.7. Συμπτώματα
Κύριο σύμπτωμα είναι το άλγος, που εντοπίζεται στο
περίνεο, στην ορθοπρωκτική περιοχή, στον κόκκυγα και
το ιερό. Επιδεινώνεται στο κάθισμα και υποχωρεί στην
όρθια θέση και στην ανάπαυση. Άλλα συμπτώματα είναι η
δυσκοιλιότητα αποφρακτικής κένωσης, η ατελής κένωση
και σπάνια η δυσπαρεύνεια.24,25
2.8. Διάγνωση
Η διάγνωση του συνδρόμου του ανελκτήρα του πρω-
κτού βασίζεται στα διαγνωστικά κριτήρια και στα ευρήματα
της δακτυλικής εξέτασης (ευαισθησία και σύσπαση του
ανελκτήρα).26 Τα διαγνωστικά κριτήρια –Συμφωνία Rome II
1999– περιλαμβάνουν το χρόνιο ή υποτροπιάζον άλγος στο
ορθό, διάρκειας >20 min, και τον αποκλεισμό οργανικής
πάθησης με πρωκταλγία.27
2.9. Θεραπεία
Η θεραπεία του συνδρόμου περιλαμβάνει μια ποικιλία
τεχνικών, που έχουν χρησιμοποιηθεί μόνες ή σε συνδυασμό,
με καλά αποτελέσματα.15 Αυτές περιλαμβάνουν τις μαλάξεις
(δακτυλικό μασάζ), τα θερμά λουτρά, τον ηλεκτρογαλβα-
νικό ερεθισμό, την άσκηση βιοανάδρασης (biofeedback
training), πρακτικές που βοηθούν στη χαλάρωση των
μυών. Αγχολυτικά και ηρεμιστικά φάρμακα χορηγούνται
για τη μείωση της ψυχικής έντασης και του άγχους. Επίσης,
τοπική έγχυση αναισθητικού έχει δοκιμαστεί επιτυχώς. Η
χειρουργική θεραπεία δεν έχει θέση στο σύνδρομο του
ανελκτήρα και θα πρέπει να αποφεύγεται.
3. ΦΕΥΓΑΛΕΑ ΠΡΩΚΤΑΛΓΙΑ (ένα κλινικό αίνιγμα )
3.1. Ορισμός
Η φευγαλέα πρωκταλγία (proctalgia fugax) χαρακτηρί-

[Hyper Ban]

Συνέχεια...

ζεται από αιφνίδιο, οξύ άλγος στην ορθοπρωκτική περιοχή,
συνήθως τη νύκτα, διάρκειας δευτερολέπτων ή λεπτών (<30
min), το οποίο στη συνέχεια εξαφανίζεται πλήρως.28
3.2. Επιδημιολογία
Η συχνότητα της proctalgia fugax είναι δύσκολο να
προσδιοριστεί, γιατί τα επεισόδια είναι σπάνια και συνή-
θως δεν ανακοινώνονται από τους ασθενείς. Ωστόσο, η
αναφερόμενη συχνότητα ανέρχεται σε ποσοστό 8–18%
στο γενικό πληθυσμό, σε ηλικίες 30–60 ετών, χωρίς να
διαφέρει μεταξύ των δύο φύλων.29
3.3. Αιτιολογία
Η αιτιολογία της είναι άγνωστη. Ωστόσο, έχει θεωρηθεί
ως μια ασυνήθης παραλλαγή του ευερέθιστου εντέρου. Έχει
αναφερθεί να σχετίζεται με σπασμό των μυών του πυελικού
εδάφους, ανώμαλες συσπάσεις του έσω σφιγκτήρα του
πρωκτού, υπερτροφία του έσω σφιγκτήρα του πρωκτού
σε μια σπάνια κληρονομική μυοπάθεια. Επίσης, σημαντική
είναι και η παρουσία ψυχικής έντασης και άγχους στους
ασθενείς.30
3.4. Κλινική εξέταση και διάγνωση
Οι ασθενείς με proctalgia fugax είναι συνήθως ασυμπτω-
ματικοί στην εξέταση και δεν υπάρχουν κλινικά ευρήματα
για να υποστηρίξουν τη διάγνωση, η οποία βασίζεται στην
περιγραφή των συμπτωμάτων του επεισοδίου, τα δια-
γνωστικά κριτήρια και τον αποκλεισμό οργανικής νόσου,
ορθοπρωκτικής ή ενδοπυελικής, με πρωκταλγία.26 Στα
διαγνωστικά κριτήρια περιλαμβάνονται υποτροπιάζοντα
επεισόδια άλγους στην ορθοπρωκτική περιοχή, διάρκειας
αρκετών δευτερολέπτων έως λεπτών (<30 min), και απουσία
πόνου μεταξύ των επεισοδίων.15
3.5. Ανακουφιστικές ενέργειες
Η αλλαγή θέσης του σώματος, η ελαφρά πίεση στον
πρωκτό, η κάμψη των γονάτων στην κοιλιά ή το ζεστό
μπάνιο μπορεί να περιορίσουν το ενόχλημα. Επίσης, η
αποβολή αερίων ή η κένωση του ορθού με τη βοήθεια
χαμηλού υποκλυσμού ανακουφίζει από το άλγος. Ως εκ
τούτου, το ενόχλημα πιθανόν να οφείλεται και στη συγκέ-
ντρωση αερίων στο ορθό.31
3.6. Θεραπεία
Λόγω της βραχείας διάρκειας, της σποραδικότητας και
της σπανιότητας των επεισοδίων άλγους, στις περισσότε-
ρες περιπτώσεις δεν απαιτείται θεραπεία. Όμως, η πλέον
σημαντική θεραπευτική προσέγγιση είναι η καθησύχαση
του ασθενούς από μια σοβαρή νόσο.
Θεραπευτικά, σε συχνά συμπτώματα ασθενών, έχουν
χρησιμοποιηθεί εισπνεόμενοι β2 αδρενεργικοί διεγέρτες
(σαλβουταμόλη), από το στόμα α2 αδρενεργικοί αναστολείς
(κλονιδίνη), ή νιτρώδη. Σε σοβαρές περιπτώσεις έχουν
δοκιμαστεί χαμηλή επισκληρίδια αναισθησία, ενδοφλέβια
έγχυση λιδοκαΐνης και, πρόσφατα, τοπική έγχυση botulinum
toxin type A. Σε ψυχικές διαταραχές χορηγούνται αγχολυτικά,
αντικαταθλιπτικά ή κατάλληλη ψυχοθεραπεία.27,32
4. ΜΥΟΠΕΡΙΤΟΝΙΑΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ
4.1. Ορισμός
Το μυοπεριτονιακό σύνδρομο (myofascial syndrome)
χαρακτηρίζεται από οξύ ή χρόνιο βαθύ μυϊκό άλγος,
εντοπίζεται σε ευαίσθητα σημεία του μυός (ανελκτήρα),
που καλούνται σημεία πρόκλησης άλγους "trigger points",
και επιδεινώνεται στην κίνηση και το κάθισμα. Τα σημεία
πρόκλησης του άλγους μπορεί να ενεργοποιηθούν στην
ψηλάφηση του μυός.33
Το σύνδρομο έχει αναγνωριστεί στους μυς της πυέλου
–ανελκτήρα του πρωκτού, έσω θυροειδή, απιοειδή, μεγάλο
γλουτιαίο, μεγάλο προσαγωγό, ορθό κοιλιακό και λοξούς
κοιλιακούς– από τους Travell και Simons.14
4.2. Δημιουργία ευαίσθητων σημείων πρόκλησης
άλγους "trigger points"
Η έντονη μυϊκή σύσπαση, χρόνια ή επαναλαμβανόμενη,
από υπερένταση ψυχική ή σωματική οδηγεί σε ανώμαλη
σύσπαση ομάδων μυϊκών ινών, που αποτελούν τα ευαίσθητα
σημεία πρόκλησης άλγους.34
Η νευροφυσιολογία των σημείων πρόκλησης άλγους
σχετίζεται με τη βλάβη των τελικών νευρικών απολήξεων
και τις δυσλειτουργικές τελικές κινητικές πλάκες, που
αποτελούν ενεργείς θέσεις σημείων πρόκλησης άλγους και
ανώμαλο μηχανισμό σύσπασης μυϊκών ινών. Η ηλεκτρική
τους δραστηριότητα μπορεί να καταγραφεί ηλεκτρομυο-
γραφικά και είναι παθολογική.35
Ως προκλητικοί παράγοντες αναφέρονται η ψυχική έντα-
ση, το άγχος, η υπερβολική σωματική άσκηση, η κάκωση
της πυέλου (πτώση, ατύχημα, τοκετός), οι επεμβάσεις στην
πύελο (ουρολογικές, γυναικολογικές, χειρουργικές) και η
φλεγμονή (ουρηθρίτιδα, κυστίτιδα, προστατίτιδα).36Πρωκτα λγία   185
4.3. Συμπτώματα
Κύριο σύμπτωμα είναι το άλγος –περινεϊκό και ορθο-
πρωκτικό– που μπορεί να επεκτείνεται στους γλουτούς,
στον κόκκυγα ή στους μηρούς. Άλλα συμπτώματα είναι
η επώδυνη κένωση, η δυσκοιλιότητα αποφρακτικής κέ-
νωσης και η δυσπαρεύνεια. Το άλγος είναι οξύ ή βαθύ
μυϊκό ή αίσθηση ξένου σώματος στο ορθό, επίμονο ή
επιδεινούμενο, επηρεάζοντας τον ύπνο του ασθενούς. Τα
συμπτώματα μπορεί να επιδεινωθούν σε περιόδους ψυχικής
έντασης, ψυχιατρικών προβλημάτων (κατάθλιψη, διαταραχές
προσωπικότητας), σωματικής καταπόνησης, σεξουαλικής
κατάχρησης ή αποτυχημένης αντιμετώπισης.33
4.4. Διάγνωση
Η διάγνωση επιτυγχάνεται στη δακτυλική εξέταση
–διορθική ή διακολπική– με την αναγνώριση ευαίσθητων
σημείων πρόκλησης άλγους "trigger points", που είναι
θέσεις ευαισθησίας στον ανελκτήρα του πρωκτού, και τον
αποκλεισμό οργανικής νόσου με πρωκταλγία.37
4.5. Αντιμετώπιση
Στη θεραπευτική προσπάθεια, εκτός του θεράποντος
ιατρού, πρέπει να συμμετέχει φυσικοθεραπευτής, νευρολόγος
και ψυχίατρος. Η θεραπευτική προσέγγιση περιλαμβάνει
μια ποικιλία τακτικών, που σκοπό έχουν την απενεργοποί-
ηση των ευαίσθητων σημείων πρόκλησης(trigger points) άλγους και την
ανακούφιση του ασθενούς.33
Οι θεραπευτικές τακτικές περιλαμβάνουν:
Αντιμετώπιση • συμπεριφοράς με απλούς χειρισμούς
(όχι προσπάθεια στην κένωση, όχι προσπάθεια στην
ούρηση)
• Χορήγηση φαρμάκων (αναλγητικά, αγχολυτικά, αντι-
καταθλιπτικά)
• Τοπική έγχυση αναισθητικού ή στεροειδούς σε θέσεις
ευαίσθητων σημείων πρόκλησης άλγους
• Φυσικοθεραπεία (δακτυλικό μασάζ) βοηθά στην απε-
νεργοποίηση των σημείων πρόκλησης άλγους
• Άσκηση βιοανάδρασης, που σκοπό έχει την εκπαίδευση
του ασθενούς στη χάλαση και στη σύσπαση των μυών
του πυελικού εδάφους, με τη βοήθεια ηλεκτρομυογρα-
φικής καταγραφής ή μανομετρίας
• Έγχυση botulinum toxin type A, που έχει δοκιμαστεί
τελευταία στα σημεία πρόκλησης άλγους με επιτυχία
• Επίσης, ο βελονισμός έχει δώσει καλά αποτελέσματα.
5. ΚΟΚΚΥΓΟΔΥΝΙΑ
5.1. Ορισμός
Κοκκυγοδυνία καλείται το άλγος στην περιοχή του
κόκκυγα και γύρω από αυτόν, που είναι γνωστό ως άλγος
στην ουρά.3
5.2. Επιδημιολογία
Η κοκκυγοδυνία είναι πιο συχνή στις γυναίκες (5:1), γιατί
η ανατομία της πυέλου αφήνει τον κόκκυγα να προεξέχει
περισσότερο απ' ό,τι στους άνδρες και είναι πιο επιρρεπής
στην κάκωση. Επίσης, είναι τρεις φορές συχνότερη στους
παχύσαρκους.38
5.3. Αιτιολογία
Η κοκκυγοδυνία μπορεί να οφείλεται σε οξύ τραύμα
–κάταγμα, εξάρθρημα– από πτώση, ατύχημα, τοκετό, ή σε
χρόνιο τραύμα από κακό παρατεταμένο κάθισμα (μεγάλη
κάμψη του κόκκυγα), συγγενείς διαμαρτίες (οξύ άκρο).
Ωστόσο, η ιδιοπαθής κοκκυγοδυνία αντιπροσωπεύει περί-
που το 1/3 των περιπτώσεων. Σπάνιες αιτίες κοκκυγοδυνίας
μπορεί να είναι νεοπλάσματα κόκκυγα ή ιερού, αρθρίτιδα
(της ιεροκοκκυγικής άρθρωσης ή των κοκκυγικών οστών),
καθώς και ψυχική νόσος. Επιπλέον, αναφέρεται η λειτουρ-
γική κοκκυγοδυνία, που αποδίδεται σε σπασμό των μυών
του πυελικού εδάφους, έλξη, παραμόρφωση του κόκκυγα
και άλγος.39,40
5.4. Συμπτώματα
Κύριο σύμπτωμα είναι το άλγος, που εντοπίζεται στην
περιοχή του κόκκυγα, αλλά και σε γειτονικές περιοχές (ιερό,
γλουτοί, ορθοπρωκτική περιοχή, περίνεο, ουρογεννητικό
σύστημα). Το άλγος επιδεινώνεται στο κάθισμα, ιδιαίτερα
σε σκληρή επιφάνεια, παρατεταμένη ορθοστασία, κάμψη
του κορμού ή άρση βάρους. Άλλα συμπτώματα είναι η
διαταραχή της κένωσης –επώδυνη κένωση, ατελής κένωση,
δυσκοιλιότητα αποφρακτικής κένωσης– και η διαταραχή
του ύπνου, που μπορεί να οδηγήσει σε εξάντληση και
κατάθλιψη.41
5.5. Διάγνωση
Η διάγνωση επιτυγχάνεται με την αναπαραγωγή του
άλγους στην ψηλάφηση και την κίνηση του κόκκυγα στη
δακτυλική εξέταση, ενώ τεκμηριώνεται στις ακτινογρα-
φίες του κόκκυγα σε όρθια και καθιστή θέση. Διαφορική
διάγνωση γίνεται από το σύνδρομο του ανελκτήρα του
πρωκτού.42186 Ν. Ανδρομανάκος
5.6. Θεραπεία
Η θεραπεία στην αρχή είναι συντηρητική και περι-
λαμβάνει αναλγητικά, προστασία του επώδυνου κόκκυγα
στο κάθισμα, ζεστά μπάνια, φυσικοθεραπεία (μασάζ) και
τεχνικές χαλάρωσης των μυών της πυέλου. Σε αποτυχία της
συντηρητικής θεραπείας, η τοπική έγχυση στεροειδούς ή
αναισθητικού ανακουφίζει το άλγος. Σπανίως, σε επίμονη
κοκκυγοδυνία, αποφασίζεται η αφαίρεση του κόκκυγα.43
6. ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΑΣΘΕΝΟΥΣ
ΜΕ ΧΡΟΝΙΟ ΠΕΡΙΝΕΪΚΟ ΑΛΓΟΣ
Στην εκτίμηση του ασθενούς με χρόνιο περινεϊκό άλγος
συμβάλλουν το ιστορικό, η προσεκτική κλινική εξέταση και
οι επιλεγμένες ειδικές εξετάσεις.1,2
Στο ιστορικό εκμαιεύονται τα χαρακτηριστικά του άλ-
γους, η εντόπιση, η διάρκεια, οι παράγοντες πρόκλησης και
επιδείνωσης του άλγους. Επίσης, παρέχονται πληροφορίες
για το ατομικό αναμνηστικό (φάρμακα, κάκωση πυέλου,
επεμβάσεις, σωματική καταπόνηση, ψυχική ένταση, άγ-
χος, ψυχικό τραύμα, σεξουαλική κατάχρηση, ψυχιατρική
νόσος).
Η διάγνωση των συνδρόμων βασίζεται στα χαρακτηρι-
στικά συμπτώματα, τα ευρήματα της δακτυλικής εξέτασης
(διορθικής ή διακολπικής) στην ψηλάφηση του ανελκτήρα
(ευαισθησία, σύσπαση ή ευαίσθητα σημεία πρόκλησης άλ-
γους), τις παθολογικές εξετάσεις (ηλεκτρομυογραφήματος,
ακτινογραφίας κόκκυγα) και τον αποκλεισμό οργανικής
νόσου (ορθοπρωκτικής ή ενδοπυελικής) με πρωκταλγία.
Η διαφορική διάγνωση περιλαμβάνει νεοπλάσματα
ορθοπρωκτικής περιοχής, ραγάδα δακτυλίου, διασφιγκτη-
ριακό απόστημα, θρομβωμένες εξωτερικές αιμορροΐδες,
προστατίτιδα, κυστίτιδα, εσωτερική πρόπτωση του ορθού,
σύνδρομο περινεϊκής πτώσης, μονήρες έλκος ορθού,
λευχαιμία, νοσήματα σπονδυλικής στήλης και νωτιαίου
μυελού.
7. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Το χρόνιο περινεϊκό άλγος αποτελεί ένα από τα μεγάλα
προβλήματα της Κολοπρωκτολογίας. Η διαγνωστική προ-
σέγγιση των συνδρόμων είναι δύσκολη, γιατί αποτελούν
αλληλοκαλυπτόμενες οντότητες.
Στη διάγνωση των συνδρόμων συμβάλλουν το ιστορικό,
η προσεκτική εξέταση, οι επιλεγμένες ειδικές εξετάσεις
και ο αποκλεισμός υποκείμενης οργανικής πάθησης με
πρωκταλγία.
Η σωστή διάγνωση των συνδρόμων οδηγεί στην επιλο-
γή κατάλληλης αντιμετώπισης και την αποφυγή περιττών
αναποτελεσματικών χειρουργικών επεμβάσεων, που συχνά
πραγματοποιούνται σε μια προσπάθεια ανακούφισης των
συμπτωμάτων του ασθενούς.

Πηγή και αυθεντικό κείμενο :

http://www.mednet.gr/archives/2011-2/pdf/182.pdf

[Φαέθων]

εκτός των απίστευτων ομοιοτήτων που θα βρείτε θα αρχίσετε να αναρωτιόσαστε αν πασχετε απο χρόνιο περινεικο άλγος ή χρόνια προστατίτιδα/χ.π.α

Στην ουσία, οι Wise και Anderson (οι οποίοι αφιερώνουν πάρα πολλές σελίδες στο θέμα ονοματολογίας) λένε ότι η χονδροειδής διάγνωση "Χρόνια Προστατίτιδα" (χωρίς περαιτέρω διευκρίνηση κατηγορίας, όπως θα ήταν επιστημονικά ορθό) δίδεται 90-95% σε ασθενείς που στην ουσία ανήκουν στην κατηγορία ΙΙΙ.

Οι Wise και Anderson θεωρούν ότι με τον τρόπο σε αυτή τη μεγάλη κατηγορία ασθενών γίνεται διάγνωση "χρόνιας προστατίτιδας" ενώ στην ουσία οι ασθενείς αυτοί (κατηγοριοποιούμενοι ως ασθενείς με Σύνδρομο Χρόνιο Πυελικού Άλγους ή Σύνδρομα Χρόνιου Πυελικού Άλγους) σε πολλές περιπτώσεις είναι οι ίδιοι ασθενείς που ένας άλλος γιατρός θα τους έκανε διάγνωση Ενδιάμεσης Κυστίτιδας ή Πρωκταλγίας.

Δηλαδή στην ουσία πολλοί ασθενείς με το μυστηριώδες Σύνδρομο Χρόνιου Πυελικού Άλγους, κατά κάποιον άλλο γιατρό θα λαμβάναν τη διάγνωση της (εξίσου μυστηριώδους) Πρωκταλγίας ή Σύνδρομο Περινεϊκού Άλγους. Με άλλα λόγια συχνά δεν έχεις ή το ένα ή το άλλο αλλά  συχνά είναι το ίδιο πράγμα απλά κάθε γιατρός του κάνει διαφορετική διάγνωση-ονοματολογία!!!

[Ίσως έχω γίνει κουράστικός αλλά θέλω να επαναλάβω ότι η διάγνωση σκέτου "Χρόνια Προστατίτιδα" είναι τόσο ακριβής επιστημονικά όσο το να σας κάνουν διάγνωση "Πονοκέφαλος". Αυτό μπορεί να οφείλεται σε γρίπη, κόπωση, τραυματισμό, όγκο στο κεφάλι, ημικρανία κλπ. Η λέξη "Χρόνια Προστατίτιδα" δεν λέει τίποτα για το τι σας συμβαίνει και τι σας το προκαλεί].

[gele]

Αγαπητοί φίλοι γεια σας. Είμαι νέο μέλος και εν καιρώ θα ανεβάσω αναλυτικό ιστορικό.

Θέλω να αναφέρω καταρχάς ότι εγώ έλαβα τη διάγνωση της πρωκταλγίας. Για την ακρίβεια νευρομυικό σύνδρομο που έχει να κάνει με το σφίξιμο των μυών του πυελικού εδάφους και συγκεκριμένα των σφικτήρων του πρωκτού. Σε μένα συνυπάρχουν και συμπτώματα "προστατίτιδας" από το ουροποιητικό  όπως κάποιες φορές συχνοουρία ή μειωμένη ροή ούρων όμως αυτό μού εξήγησε ο γιατρός ότι είναι επακόλουθο του νευρομυικού προβλήματος. Φυσικά παλιότερα είχα κάποιες φορές συχνοουρία αλλά ποτέ δεν έδωσα σημασία.

Ειδικότητα του γιατρού: Γενικός χειρουργός, ειδικός στις παθήσεις πρωκτού και πυελικού εδάφους και όχι ουρολόγος.

Τα γράφω αυτά προς επιβεβαίωση του παραπάνω post.

Αυτά προς το παρόν από εμένα, θα επανέλθω σύντομα.

[Φαέθων]

Γεια σου gele. Νομίζω ότι θα έχεις να μας πεις πολύ ενδιαφέροντα πράγματα...

Όπως είπε κι ο ban

Αν διαβάσετε το άρθρο προσεκτικά ,εκτός των απίστευτων ομοιοτήτων που θα βρείτε, θα αναρωτηθείτε αν τελικά πάσχετε από χρόνιο περινεϊκό άλγος ή χρόνια προστατίτιδα/χ.π.α !

και όπως συμπλήρωσα εγώ, υπάρχει υποψία ότι το "χρόνιο περινεϊκό άλγος" αλλά και η "πρωκταλγία" και "χρόνια προστατίτιδα" σε πολλές περιπτώσεις είναι η ίδια μυστηριώδης πάθηση υπό διαφορετική ονομασία ανάλογα με το ποιος γιατρός έκανε τη διάγνωση.

[Hyper Ban]

Αγαπητοί φίλοι γεια σας. Είμαι νέο μέλος και εν καιρώ θα ανεβάσω αναλυτικό ιστορικό.

Θέλω να αναφέρω καταρχάς ότι εγώ έλαβα τη διάγνωση της πρωκταλγίας. Για την ακρίβεια νευρομυικό σύνδρομο που έχει να κάνει με το σφίξιμο των μυών του πυελικού εδάφους και συγκεκριμένα των σφικτήρων του πρωκτού. Σε μένα συνυπάρχουν και συμπτώματα "προστατίτιδας" από το ουροποιητικό  όπως κάποιες φορές συχνοουρία ή μειωμένη ροή ούρων όμως αυτό μού εξήγησε ο γιατρός ότι είναι επακόλουθο του νευρομυικού προβλήματος. Φυσικά παλιότερα είχα κάποιες φορές συχνοουρία αλλά ποτέ δεν έδωσα σημασία.

Ειδικότητα του γιατρού: Γενικός χειρουργός, ειδικός στις παθήσεις πρωκτού και πυελικού εδάφους και όχι ουρολόγος.

Τα γράφω αυτά προς επιβεβαίωση του παραπάνω post.

Αυτά προς το παρόν από εμένα, θα επανέλθω σύντομα.

Πρωκαταλγία ...Πόσοι από εμάς εδώ μέσα πάσχουμε ΚΑΙ  από αυτή και κινηθήκαμε ή κινούμαστε(δυστυχώς) για θεραπεία προς λάθος κατευθύνσεις .
   Ο dettox έθεσε πολύ σωστά ερωτήματα για αρχή στον καινούργιο φίλο μας .Περιμένω εναγωνίως τις απαντήσεις .
  Καλώς ήρθες gele και προσωπικά να ξέρεις χαίρομαι πολύ που μας βρήκες γιατί εκτός του ότι ζωντανεύεις  ένα θέμα που εξαρχής δεν  θα έπρεπε να έχει νεκρώσει  ,θα φωτίσεις και μέσω της εμπειρίας σου ,ένα ακόμα  σκοτεινό σημείο της  πάθησης όπως και πολλούς νέους και παλιούς συμπάσχωντες στην πάθηση (ελπίζω)  !
  Άλλο τόσο ελπίζω και εμείς να σε βοηθήσουμε .Καλή δύναμη !

[markelos]

Σιγουρα ολα αυτα μαζι (πρωκταλγια,προστατοδυνια,χρ.πυελικο αλγος)κλπ ειναι διαφορες εκδηλώσεις του ιδιου νευρομυικου προβλήματος.Απλά πιστευω οτι εχει να κάνει με τον μυ που εχει το πρόβλημα γι'αυτο και εχουμε πολλές κοινές  και ταυτόχρονα διαφορετικες εκδηλώσεις και συμπτώματα.

Αν κάτσουμε και σκεφτούμε όσοι απο εμάς εχουν πρόβλημα με αιμοροίδες?Πόσοι εχουν προβλημα με το εντερο?Με διαταραχες κενωσεων?

Το θεμα ειναι απο που πυροδοτειται το πρόβλημα.Τι ειναι αυτο που το ξεκινάει και πώς θα το σταματήσουμε?

Περιμένω και εγω με πολύ ενδιαφερον τι θα του προτείνει σαν θεραπεία ο γιατρος του gele.

[gele]

Γεια σας και πάλι!

Διάγνωση: Πρωκτοσκόπηση και ορθοσκόπηση από τον πρώτο γιατρό στο εξωτερικό μιας και μένω έξω. Δεν βρέθηκε τίποτα παθολογικό και μού έδωσε αλοιφή νιφεδιπίνης για να ανοίξουν όπως μου είπε οι μυς της περιοχής. Η νιφεδιπίνη είναι ανταγωνιστής ασβεστίου και σε αλοιφή δεν κυκλοφορεί στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα επισκέφθηκα δεύτερο γιατρό ο οποίος αφού με εξέτασε και πήρε το ιστορικό μου μού μίλησε για την πρωκταλγία. Με το δάχτυλό του βρήκε ευαισθησία σε κάποιο μυ και μού είπε ότι το σφίξιμο των μυών του πρωκτού προκαλεί τα συμπτώματα.
Θεραπεία: Τοπικά αλοιφή και μινιτράν (αντικαταθλιπτικό) που περιέχει την ουσία αμιτρυπτιλίνη η οποία έχει ένδειξη σε νευρομυικό πόνο. Βρίσκομαι στο μέσο της θεραπείας και δεν έχω να σας πω αποτελέσματα. Να πω μόνο ότι άργησα να την ξεκινήσω (2 μήνες) λόγω του ότι ήμουν επιφυλακτικός σε ότι αφορά το μινιτράν και πιθανές παρενέργειες.
Λόγω ότι κατά καιρούς έχω συμπτώματα και από το ουροποιητικό σκέφτομαι να επισκεφθώ και κάποιον Ουρολόγο εφόσον τα συμπτώματα δεν περιοριστούν.

[Φαέθων]

Βρίσκομαι στο μέσο της θεραπείας και δεν έχω να σας πω αποτελέσματα.

Εννοείς δεν είχες ακόμα καθολου βελτιωση; Πόσο καιρό κάνεις θεραπεία; Αν μπορείς γραψε καποια στιγμη πιο αναλυτικο ιστορικο: πως ξεκίνησε, συμπτώματα κλπ. Πρόσεξε λίγο αν επισκεφτείς ουρολόγο...μπορεί να μπλέξεις σε λαβύρινθο. Διαβασε ιστορικά εδω να δεις...και μπορει να σε πλακωσει σε αντιβιωσεις χωρις λογο

[Φαέθων]

Επισης αν καποιος εχει κανει  ποτε χρηση  ουσιων (κουμπι@ κ.λ.π.)...ξερει  τι ενοω...   

χαχα...μποκού ντε προχώ η συζήτηση!

[gele]

Στην αρχή έκανα θεραπεία μόνο με την αλοιφή πριν από 5 περίπου μήνες, ακόμα δεν είχα επισκεφθεί το γιατρό στην Ελλάδα. Αυτός μού είπε να χρησιμοποιήσω την αλοιφή μαζί με μινιτράν κάτι που δεν έκανα ποτέ παρά μόνο εδώ και 1 εβδομάδα περίπου.

Αντίθετα έκανα, μετά από ένα μήνα που πήγα στο γιατρό, θεραπεία μόνο με μινιτράν, η οποία με έφτασε στο όριο του να έχω συμπτώματα αλλά μέχρι εκεί.

Τώρα κάνω συνδυασμό αυτών με βάση τις οδηγίες του γιατρού και βλέπουμε.

Από συμπτώματα, μπαλάκι του γκολφ στον πρωκτό, καψίματα και πόνοι στην περιοχή του πρωκτού, επιτακτική ανάγκη για αφόδευση κάποιες φορές και ήπια συμπτώματα από το ουροποιητικό. (συχνοουρία, επιτακτική ούρηση, στάξιμο μετά την ούρηση κλπ.) Λέω ήπια γιατί είτε δεν με απασχολούν τόσο πολύ είτε γιατί δεν είναι μόνιμα όπως οι πόνοι και οι ενοχλήσεις στην περιοχή του πρωκτού.

Θέλω να καταθέσω εδώ κάτι πολύ χαρακτηριστικό: Όταν κατέβηκα στην Ελλάδα, το βράδυ πριν πάω στο γιατρό είχα βγει με φίλους. Οι πόνοι που με έπιασαν ήταν πραγματικά αφόρητοι. Προφανώς ήταν το άγχος του τι έχω μιας και στο εξωτερικό δε συνεννοείσαι και πλήρως με τους γιατρούς (γλώσσα, κουλτούρα...). Δεν μπορούσα σχεδόν να κάτσω. Την επόμενη μέρα με εξέτασε ο γιατρός, μού λέει δεν έχεις τίποτα παθολογικό αλλά ψυχοσωματική πρωκταλγία και τις επόμενες μέρες ήμουν είτε τελείως χωρίς συμπτώματα είτε δε με απασχολούσαν καν, μέχρι που επανήλθαν.Αυτά προς το παρόν παιδιά.

[Hyper Ban]

Θέλω να καταθέσω εδώ κάτι πολύ χαρακτηριστικό: Όταν κατέβηκα στην Ελλάδα, το βράδυ πριν πάω στο γιατρό είχα βγει με φίλους. Οι πόνοι που με έπιασαν ήταν πραγματικά αφόρητοι. Προφανώς ήταν το άγχος του τι έχω μιας και στο εξωτερικό δε συνεννοείσαι και πλήρως με τους γιατρούς (γλώσσα, κουλτούρα...). Δεν μπορούσα σχεδόν να κάτσω. Την επόμενη μέρα με εξέτασε ο γιατρός,

Γεια σου φίλε μου !
  Στο κομμάτι που λες για την επόμενη μέρα όπου και ''υπογραμμίζω'' αναφέρεσαι στην επόμενη μέρα .
  Έχω μπερδευτεί ,μιας και στην αλλοδαπή  γιατρός όπως λες πιο πάνω σου έκανε την διάγνωση ,πως γίνεται στην Ελλάδα να σου κάνει την ίδια άλλος ;
  Κάπου μπερδεύτηκα ;Και προς θεού ΜΗΝ ΜΕ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ,έχω καλή διάθεση και παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον το θέμα σου !
  Επίσης θα συμφωνήσω μαζί σου ,μιας και το ίδιο συνέβη με εμένα ,πριν λίγες μέρες .Είχα να ενοχληθώ στο σημείο μπορεί και χρόνο και μετά από μία έντονη περίοδο άγχους κτλ ,μου βγήκαν όλα !Όλα  αυτά που εσύ περιγράφεις + κάποια ακόμα !
  Μετά από κάποιες μέρες και αφού ηρέμησα και πήρα και alpha-blockers (placebo effect ισως) ,όλα επανήλθαν στο κανονικό τους !

[Hyper Ban]

Επισης αν καποιος εχει κανει  ποτε χρηση  ουσιων (κουμπι@ κ.λ.π.)...ξερει  τι ενοω...   

χαχα...μποκού ντε προχώ η συζήτηση!

[gele]

Η διάγνωση πρωκταλγία έγινε από τον 2ο γιατρό στην Ελλάδα. Ο πρώτος στην αλλοδαπή μού είπε δεν έχεις τίποτα απλά πρέπει να ανοίξουν οι μυς στην περιοχή του πρωκτού. Απλά, αποφάσισα να πάρω και μια 2η γνώμη στην Ελλάδα.

Ο 2ος στην Ελλάδα μού επιβεβαίωσε ουσιαστικά τον πρώτο και μίλησε για πρωκταλγία.

Και οι 2 γιατροί είναι γενικοί χειρουργοί ειδικοί στις παθήσεις πρωκτού.

[Hyper Ban]

 

Και οι 2 γιατροί είναι γενικοί χειρουργοί ειδικοί στις παθήσεις πρωκτού.

Ενδιαφέρον .
Προσωπικά χρησιμοποιω wand ,2 φορές την εβδομάδα ,μπορει και καθόλου .Τις ημέρες τις έξαρσης υπήρχε ένταση στην περιοχή ,και η εισχώρηση ήταν δύσκολη .
Όπως επίσης και στην αφόδευση υπήρχε θέμα και λεπτότερα κόπρανα  .

*Με συγχωρείτε  για την γλαφυρότητα .